Als je zelf ergens benauwd voor bent maar de mensen om je heen denken dat het niet nodig is, hoe ga je daar dan mee om?

Question

Zoals bekend word ik morgen geopereerd en de uitslag kan goed of fout zijn; de prognose is naar boven toe bijgesteld inmiddels maar toch blijft de kans op foute boel realistisch. Ik krijg heel veel steun uit allerlei hoeken die enorm wordt gewaardeerd natuurlijk, maar ik krijg ook steeds meer het gevoel dat ik me niet druk moet maken.., die prognose is toch bijgesteld.. Alsof ik me moet verantwoorden voor de angst en onrust die ik nog heb.. Dubbel gevoel dus want ik ben heel blij met de zorg en aandacht van iedereen maar zou ook wel willen dat niet bijna alle ogen nu gesloten waren voor wat mogelijk toch mis is...en dat ik dus gewoon angstig mag zijn...Hoe ga ik daar nu mee om..wil zo rustig mogelijk die operatie in....Wie heeft iets dergelijks meegemaakt en helpt me even weer op het goede padje?
(Wat een muts ben ik toch he?)

Toegevoegd na 1 uur:
Voor de duidelijkheid: zoals bij een aantal van jullie al bekend....

 · Accepted Answer

Hoi congoleo,
Allereerst veel suc-6 en sterkte  met je opratie.
Ik kan me heel goed voorstellen dat je angst heb voor de operatie en de uitslag daarvan. Dat is niet meer dan normaal. Natuurlijk hoop jij (net als iedereen) op een goede uitslag. Maar de kans is altijd aanwezig dat het mis kan zijn. Iedereen zou zich in jou geval ook zorgen maken.

De mensen om je heen doen (heel lief)  zoveel mogelijk hun best om je gerust te stellen. En zichzelf, want zij zouden zich ook rot als de uitslag anders blijkt te zijn. Doordat ze bezig om je te helpen je angst weg te nemen, kan het lijken alsof er geen plaats mag zijn voor je angst.
Vaak hebben ze dat vanuit hun beste bedoelingen niet eens door. Want als je toegeven aan je angst denken ze dat ze je banger maken dan noodzakelijk.

Mijn tip: Geef je angst een plaats, het is een natuurlijke logische reactie op de komende gebeurtenissen. Het zo pas raar zijn als je helemaal niet angstig was.
Laat tegelijk de positieve gedachte overheersen. Het namelijk geen nut om je druk te maken om de toekomst. Je weet niet wat de uitslag zal zijn. Maar de prognose is positief. Hou je daaraan vast.

Je kan natuurlijk bij je opname (als dat vandaag is) met de artsen en verpleging je angsten bepreken. Daar zijn ze voor. Vergeet niet dat je klant bent en geen patiënt. Ze zijn er in het ziekenhuis om zo goed mogelijk voor je zorgen. Op alle mogelijke manieren.
Er zijn ook ziekenhuizen die daarvoor een vertrouwenspersoon hebben. Gewoon ff een luisterend oor, zonder oordelen. Dat kan echt heel prettig zijn.

Verder nog een tip voor de narcose:
Denk voordat je gaat slapen aan het gelukkigste moment van je leven. Hou dit gelukzalige en prettige gevoel vast. Laat je dan pas in slaap brengen. Menig narcotiseur heeft echt wel begrip als je nog ff een paar tellen wil wachten.
Hoe prettiger je namelijk gaat slapen, hoe prettiger je wakker word.

O ja, zorg dat je keelsnoepjes meeneemt. Het is bekend dat je na een narcose nogal last van je keel kan hebben.

Verder, heel veel sterkte. En neem vooral de tijd om te herstellen. Geniet maar van alle zorg en aandacht. Laat je verwennen die iedereen die van je houd.
Ik denk aan je, en zal een kaarsje voor je opsteken.

 · Answer

Ten eerste veel succes, sterkte, en niet direct achter GV gaan als de alles bekend is, maak tijd voor andere dingen. Het kan zijn dat dit je ogen heeft geopend, en dat je nu weer ziet dat velen om je geven. Dat is een goed gevoel, moet je waarderen. Verder niet te veel van die bonbons eten.. die zijn niet goed voor je ;). Maar de angst blijft denk ik wel, echter kun je die angst delen en samen verwerken als je er met anderen over praat. Zij moeten dan wel positief denkend zijn anders krijg je eventueel een neerwaartse spiraal, dat wil je natuurlijk ook niet. Maar die operatie verwachting is niet voor niets naar boven bijgesteld, de kans dat het goed gaat is dus groter, daar moet je blij mee zijn!

En rustig die operatie in ga je denk ik sowieso wel, aangezien er narcose is...

En rustig die operatie in ga je denk ik sowieso wel, aangezien er narcose is...

 · Answer

Hoi Congoleo, Ik vind je helemaal geen muts. Ik weet niet wat voor operatie je moet ondergaan, maar het lijkt me heel logisch en menselijk dat je je een beetje zorgen maakt. Dat zou ik ook doen, zelf voor een simpele ingreep. Accepteer gewoon van jezelf dat je ook angstig mag zijn, zonder het positieve uit het oog te verliezen. Doe jezelf niet sterker voor dan je bent!
Ik wens je alvast heel veel sterkte en beterschap toe!

 · Answer

Allereerst, heel veel succes en sterkte!

Er bestaat altijd een kans dat er iets misgaat, ik heb het idee dat die gedachte bij jou overheerst, heel logisch trouwens want het is jou lichaam en jij moet er verder mee leven.

De kans dat er iets mis gaat is kleiner geworden, dat is alleen maar goed nieuws. De kans is niet helemaal verdwenen maar bij elke operatie is er kans op complicaties.

Tuurlijk mag je angstig zijn, daar is niets mis mee. Het enige dat je kan doen ik rustig blijven en het is belangrijk dat je de artsen volledig vertrouwd, dat kan het hele traject een stuk "makkelijker" maken, in ieder geval voor je gemoedstoestand.

Succes!

 · Answer

Allereerst uiteraard sterkte.

De kans is aanwezig dat je medemensen jouw angsten delen, maar jou juist een goed gevoel willen geven.
Je zult je nooit hoeven verantwoorden voor de angsten die je hebt, die zijn niet meer dan logisch. Het is niet niets dat je daar buiten westen op een tafel ligt terwijl er in je gesneden wordt.

Praat er vandaag gewoon over met de mensen die langs komen. Meldt je angsten, zeg in ieder geval dingen die je nog kwijt wilt en laat hen ook dingen zeggen die ze kwijt willen. 
Vraag nog een gesprek aan met de arts, deel hem ook je angsten nog eens mee, misschien kan hij nog wel een deel wegnemen.

Verder zijn er helaas geen mogelijkheden om jezelf helemaal rustig te krijgen. Ik voorspel nu al dat je een slechte nacht tegemoet gaat.
Ik zal voor je duimen.

 · Answer

Je bent zeker geen muts! Je wordt heen en weer geslingerd tussen hoop en vrees, daardoor ben je uit je evenwicht. Mensen om je heen proberen je het positieve te laten zien, dat is makkelijker, geeft een beter gevoel. Maar jij mag rustig ook aan de slechte uitslag denken, dat is ook heel logisch, dat is toch je grootste angst.
De zorg van anderen is heel fijn en ook zeker heel belangrijk alleen  jij bent degene die het moet ondergaan en daar kunnen anderen zich niet of moeilijk in verplaatsen.
Je mág twijfelen, je mag je zorgen maken.
Ik wens je in ieder geval veel sterkte

 · Answer

Angst is vaak een slechte raadgever, maar anderzijds ook een emotie die je helpt om te onderkennen dat er iets heel erg mis kan zijn.
En als je weet dat er eventueel iets  mis kan zijn, kun je daar maatregelen voor nemen, dus in die zin is angst prima.
Angst heeft wel de neiging uit te groeien tot iets wat een vorm aanneemt die groter is dan de realiteit.
En daar willen al die mensen in je omgeving je denk ik graag voor behoeden.
Maar aanvaard je angst als iets wat ook bij het huidige proces hoort, natuurlijk mag je gewoon angstig zijn.
Praat met je angst en zeg: hier ben je dan, ik accepteer je, je hoort erbij, maar je gaat niet de boventoon voeren, want ik heb ook een goed gevoel dat het goed gaat komen, die emotie mag er ook zijn.
En verder moet je denk ik proberen je over te geven aan wat komen gaat. Iedereen is er voor jou, er wordt in het ziekenhuis heel goed voor je gezorgd.
De mens lijdt het meest door het lijden wat hij vreest, zei mijn vader altijd, denk daar ook maar aan.
Ik duim voor je, denk aan je, steek een kaarsje voor je op....heel veel succes en sterkte!

 · Answer

Een operatie is altijd riskant. Zelfs een routine-operatie kan helemaal mis gaan. Ik vind het helemaal niet gek dat je je zorgen maakt. Zeker niet als er een kans is dat het fout is. 
Ik vind het zelfs van weinig respect spreken dat mensen je zorgen wegwuiven. In mijn ogen werkt wegwuiven niet. Het is veel beter om erover te praten en het een plek te geven. 
Maar goed, daar heb jij niets aan, want die mensen die jou steunen doen dat niet op mijn manier, maar op hun manier. En dat is dus met wegwuiven. Als ik jou was zou ik in ieder geval beseffen dat ze het goed met je voorhebben en proberen (op hun wat onhandige manier) je gerust te stellen. 
Hopelijk heb je in ieder geval één persoon in je omgeving die je angst begrijpt en er met je over wil praten. Laat die andere mensen dan maar gewoon praten en ga zelf het gesprek met die ene persoon aan (desnoods je huisarts, want die is er ook om naar je te luisteren). Ik denk dat je dat een hoop rust geeft.

Succes en hopelijk komt alles goed. Probeer je niet te veel zorgen te maken en het positieve van alles in te zien.

 · Answer

De vraag is of mensen het om je heen denken, wij hebben iets dergelijks net meegemaakt in de familie, dus jou angst begrijp ik heel goed. Ook wij probeerden zo positief mogelijk te blijven, want stel dat iedereen nu tegen je zegt: ja maar als het dan "mis" is, dan praten ze je alleen nog verder in de put. Terecht dat je af en toe bijna verlamd bent van angst maar probeer wel hoop te houden. Elke "rouwverwerking" (of slecht nieuwsverwerking) verloopt volgens fasen, ook voor je omgeving, maar voor jou natuurlijk het heftigst. Ook niet iedereen zit in de zelfde fase, voor iedereen is de tijd per fase anders (kan 1 minuut ziijn, kan tijden duren), de fasen zijn als volgt opgebouwd, en in die volgorde worden ze ook doorlopen:

•Ontkenning
•Woede/schuld
•Onderhandelen
•Depressie
•Acceptatie

Soms vallen mensen terug in een vorige fase en er zijn er bij die nooit de laatste, acceptatie bereiken.

Vraag maar aan de mensen die nu zo positief voor je proberen te zijn, duim je morgen wel voor me? (of als je gelovig bent bid je voor me) ze zullen echt je angst wel delen en volmondig ja zeggen. Sterkte!

•Ontkenning
•Woede/schuld
•Onderhandelen
•Depressie
•Acceptatie

Soms vallen mensen terug in een vorige fase en er zijn er bij die nooit de laatste, acceptatie bereiken.

Vraag maar aan de mensen die nu zo positief voor je proberen te zijn, duim je morgen wel voor me? (of als je gelovig bent bid je voor me) ze zullen echt je angst wel delen en volmondig ja zeggen. Sterkte!

 · Answer

Nee, was mij niet bekend dat je morgen geopereerd moet worden. Ik lig ook in het ziekenhuis en wordt tussen nu en 14 dagen geopereerd. Ik wens jou heel veel sterkte Congoleo en kalm aan erna he.
Zeker moet je je niet druk maken, maar dat doe je onwillekeurig toch. Mijn operatie gaat meestal ook goed, maar de uitzonderingen zie ik hier om me heen en daar wordt ik ook niet vrolijk van. Ik denk dat je er niet te veel bij stil moet staan. Zet je gedachten op andere dingen: ga lezen, internetten, kletsen met de andere patienten, bel iemand, doe een spelletje, ga je (gezicht) uitgebreid optutten.
Denk niet dat alle ogen ervoor gesloten zijn dat de operatie ook wel eens complicaties zou kunnen geven of mis zou kunnen gaan. Zo kortzichtig zijn de mnensen echt niet hoor. Maar het is nogal logisch dat ze juist met jou niet uitgebreid de schaduwkanten gaan bespreken. Ze willen jou goede moed geven en hun bedenkingen houden ze voor zich.
Houd goede moed! Na regen komt zonneschijn. Als je weer mag internetten na de operatie laat je hier dan even horen hoe het je vergaan is? Ik ben benieuwd hoor. Daaag en sterkte.

 · Answer

Ik kan heel goed voorstellen dat je bang bent...
Zou ik ook zijn. Maak vooral van je hart geen moordkuil, en vertel dat je bang bent.
Ik wens je veel succes

 · Answer

Onderga het lekker... Je hebt niets te verliezen, totaal niet... Je denkt van wel maar je krijgt er een hoop voor terug... Onderga het gewoon... Geniet ervan... Als het je laatste momenten zijn, dan geniet van die laatste momenten... Jij hebt de luxe dat jij een vooraankondiging krijgt van je sterfelijkheid...

Ik weet zeker dat een automobilist, volkomen gezond, vanmorgen vertrokken is van huis, die niet vanavond terugkeert naar het zelfde huis, onaangekondigd sterft hij vandaag in zijn auto... Dat is andere koek...

Maar jij krijgt netjes een aankondiging, geniet ervan... Het is een achtbaan en geniet van je rit, tot de laatste ademteug...

Als je zelf ergens benauwd voor bent maar de mensen om je heen denken dat het niet nodig is, hoe ga je daar dan mee om?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (11)

Weet jij het beter..?