Mijn buurman raakt me steeds aan, wat kan ik hier aan doen?
ik ben een 16-jarige jongen. sinds juli valt mijn buurman me steeds lastig, hij keek steeds naar mij toen ik in de tuin lag te zonnen, als ik hem tegenkom in de steeg raakt die me altijd aan. eerst deed die dit in vorm van een schouder klop, maar tegenwoordig is het al een tik op de bil.
ik durf het mijn ouders niet te vertellen. wat moet ik doen?
Dit is een "Jouw ja tegen zijn nee".
Volgens mij breng je met dit soort reacties niet enkel de vraagsteller maar ook diens vrienden in de problemen, denk je ook niet?
Heb je trouwens al eens aan geestelijk onvermogen van de buurman gedacht?
Wie zijn wij om die buurman direct aan de schandpaal te hangen.
Het is goed mogelijk dat die buurman straks heel dankbaar is omdat onze vraagsteller hem op respectvolle wijze op andere gedachten en tot andere handelingen kon brengen.
Er zijn ALTIJD meerdere kanten aan één kwestie en het is de kunst om OOK Constructief te denken en te handelen in minder leuke situaties want dan kom je tot Win-Win-Situaties waar ALLE betrokken partijen een duurzaam Goed gevoel aan overhouden. Begrijp je?
Je gaat mij dus niet vertellen dat die buurman niet weet of hij dat wel mag als vraagsteller niets aangeeft. Ik vind het bullshit om bij een probleem van de16 jarige vraagsteller met een handtastelijke buurman om dan begrip voor die buurman proberen te krijgen....begrip hoort er in dit soort situaties nooit en te nimmer voor die buurman te zijn....of hij nu wel of niet geestelijk in orde is.
Een buurman die enkel handtastelijk is als vraagsteller alleen is snapt heus wel dat het niet mag, dat hoef je hem heus niet te vertellen.
als ie maar duidelijk weet dat JIJ dit NIET wil. is ie dan nog wat hardleers vertel het dan tegen je ouders. jij hoeft je niet te schamen, die knuppel van een buurman heeft een reden om zich te schamen. als ie een heel klein beetje verstand heeft laat ie die aanrakingen en dat geloer achterwege, want er zijn veel ouders die het niet vriendelijk vragen of mededelen, maar die nog wat duidelijker optreden bij dit soort ziekelijke gedrag.
zou je het verzwijgen zodat je kind zich ongemakkelijk bleef voelen? zou je je zoon raar vinden? of zou je het willen weten en samen naar een oplossing kijken?
Als je mijn antwoord goed gelezen hebt dan heb je ook gemerkt dat ook IK ooit in een gelijkaardige situatie verkeerde en dat ik mij TOEN ook het slachtoffer heb gevoeld.
Echter.... na vele 'ongewenste' intimiteiten begon mij een bepaald patroon duidelijk te worden.
Ik heb mezelf toen de vraag gesteld waarom net IK werd lastig gevallen en en zovele anderen niet.
En wat bleek?
Dat ik niet meer werd lastig gevallen van zodra IK me in het algemeen anders ben gaan opstellen tegenover eender wie.
Enerzijds was ik een onzeker iemand en anderzijds had ik, net zoals velen met mij, behoorlijk wat kritiek op het gedrag van andere mensen.
Wie zich verdiept in het menselijk brein, alsook in filosofische strekkingen zoals het Boeddhisme die komt vanzelf, via de onvermijdelijke ervaringen, tot de conclusie dat WIJZELF verantwoordelijk zijn voor hetgeen we aantrekken. Alles, hoe bizar het zich ook presenteert, heeft een CONSTRUCTIEVE reden van bestaan. Pas na x-aantal ervaringen en een pak extra wijsheid komen ook Jullie op een dag tot hetzelfde soort conclusies als ik. Dus ik maak me geen zorgen om al die minnetjes en reacties van onbegrip op mijn Universele Win-Win-Visie want... niemand ontloopt de Natuurwet van Actie en Reactie.
Hopelijk zijn jullie klaar voor het boemerang-effect van jullie onnadenkend oordelen?
Als anderen me attent maken op de impact van mijn reacties dan ben ik daar dankbaar voor want daar leer ik uit.
Ik ben heel Bewust begaan met de gevoelens van mijn medemensen, dus ook met de mijne. Mij hoor je niet zeggen dat mijn aanpak de enige juiste is, integendeel.
Ik merk echter wel dat er een hoop reacties bijzitten die enkel op korte termijn een oplossing bieden en verder voor een hoop extra complicaties en conflicten zorgt.
Iedereen is vrij om het met mij eens te zijn of niet. Uit ervaring weet ik echter dat het verhaal van één persoon slechts een fractie van de totale gebeurtenis weerspiegelt.
Want...
Hoeveel weten wij écht van die hele situatie? In hoeverre heeft de vraagsteller er rekening mee gehouden dat de buurjongen enkel maar een stapje verder gaat omdat het niet afwijzen van de vraagsteller hem hoop geeft op een intiemer contact? Stel dat jij mijn buurman bent en jij hebt een oogje op mij en jij durft dat niet echt te zeggen doch je raakt me aanvankelijk heel subtiel aan. Ik geef geen duidelijk teken van afwijzing dus jij gaat bij de volgende ontmoeting een stapje verder. Als jij verliefd bent dan zie je elke vordering die je 'mag' maken als een teken dat de ander jou ook wel ziet zitten. Wie verliefd is of wie lust voelt voor de andere partij die is blind. Dat is bij iedereen zo.
Daarom zeg ik dat het aan de vraagsteller is om DUIDELIJKER te communiceren met die buurjongen. Mij gaat het er om dat mensen leren begrijpen dat ons onvermogen om voor onszelf op te komen geen reden mag zijn om anderen aan te klagen. Dat is een korte termijn oplossing en ik ga voor 'duurzame' oplossingen. Ik besef heel goed dat niet iedereen mijn redenering kan, zal of wil volgen.
Dat hoeft ook niet.
Mij gaat het er in de eerste plaats om dat de vraagsteller zijn situatie vanuit een Win-Win-Positie leert benaderen omdat je dan tot duurzame lange termijn oplossingen komt.
Begrijp je?
dit soort mensen grijpen gewoon en kiezen een kwetsbaar persoon. trek je het daarmee aan? roep je het op jezelf af? gaat het om jouw universele theorie?
heeft het met natuurwetten te maken? zijn zij ineens onnadenkend omdat we het niet met je eens zijn? niet iedereen is subjectief genoeg om je mening te delen of te zeggen dat je 'gelijk' hebt.
maar schieten we daarom tekort omdat het niet in je straatje past? dat vind ik nogal kortzichtig en onnadenkend. ieders zijn persoonlijke mening. je kan je hier in vinden of niet, je kan dit accepteren of niet, je kan dat aanvaarden of niet. als jij hier moeite mee hebt hoef je dat niet op anderen te projecteren, het is en blijft écht jou probleem en jouw persoonlijke visie en oordeel over anderen. gaat het je niet lukken denk ik dat het kan helpen om je eigen aandeel in het boemerang effect eens nader te bekijken, en het oordeel wat je zelf velt over anderen (of afroept over jezelf zo je wilt)
ook dit is actie = reactie. het kritiek op anderen heb je nog steeds: wij zijn blijkbaar nog niet in staat om tot dezelfde conclusie te komen dan jou, en volgens jou komt dat omdat jij een stukje extra wijsheid hebt? wie is er nu aan het oordelen? wie zoekt hier nu een strijd 'win-win toestand'. maar ach, je mag denken en zeggen over mij wat je wil. gelukkig spreken de #feiten# voor zich
En iedereen is vrij om daar op eigen wijze mee om te gaan. En weet je...
hoe jij of anderen mijn woorden interpreteren maakt mij in wezen niets uit want ik wens hoe dan ook "Alles & Iedereen" het Allerbeste toe... dus ook diegenen die vanuit tijdelijk onvermogen woorden uiten of daden stellen die wij niet altijd als constructief kunnen ervaren of benoemen. Dus... ik heb helemaal geen probleem met jullie manier van reageren hoor... ik heb enkel een uitgesproken mening over tijdelijke of duurzame oplossingen... Trouwens, je hebt gelijk wat dat projecteren betreft want... ALLES is een projectie of reflectie van ons innerlijk zijn... dus... ben IK ook een projectie van Jullie innerlijk zijn... en dus... is het intimideren van de buurman en zoveel meer bizars, OOK een reflectie van ons ALLER Innerlijk ZIJN... boeiend en leerrijk, toch? Voor velen wellicht nog een beetje té beangstigend dat de essentie van de Natuur en/of het Universum werkelijk zo boemerang-minded in elkaar zit? Bedankt voor jouw attente reactie enne... Have Fun Anyway want het meest bizarre, maar ook het Aller Schoonste moet voor elk van ons nog komen ;-)
feiten zijn geen subjectieve persoonsgebonden inzichtichten vanuit een bepaald perspectief overigens) ;-) interpretatie staat vaak ik het verband met hoe iemand overkomt, dus het niet altijd simpelweg spiegelen.
implicatie, indruk wekken, propositie, stellingen etc kunnen er ook mee te maken hebben. (zou je hierna vragen kan het duidelijker worden als je niet gelijk in de verdediging schiet of je persoonlijke standpunt weer naar voren drukt om het op jouw manier te verklaren) jammer dat je wederom terugvalt op een bepaalde onvermogen op momenten dat JIJ iets niet kan begrijpen of juist kan intrepeteren. het lijkt erop dat je jezelf een bepaalde wijsheid toewijst die een ander niet zomaar kan bezitten, omdat deze persoon niet in staat is dingen te zien zoals jij ze ziet. of.... wat ook vaak gezegd wordt: mensen nog niet zover zijn. jij projecteert niets van mijn innerlijk, want je kent mij totaal niet, en voor anderen spreek ik niet dus haal het ook niet in mijn hoofd om hier dan ook maar een uitspraak over te doen.
ik denk dat je aan het projecteren bent en alles spiegelt aan je eigen introspectie waar je je nog niet helemaal van bewust bent en waar nog wat te leren valt (leren is misschien een woord wat je verkeerd op kan vatten, laat ik het persoonlijk inzicht noemen)
door het bij anderen neer te leggen mis je m.i. gewoon een leer momentje wat betreft die introspectie. jij BENT geen boeman, je kan je boeman VOELEN. de reden waarom dat is hoeft niet bij anderen te liggen, JIJ vat het zo op dus ga eens bij jezelf te rade waarom dit zo is. het enige wat ik zie is uitleg, onderbouwing, beredening en uitgangspunten van jou persoonlijke visie (niets mis mee, begrijp me goed!) maar wil je dit niet op een ander reflecteren denk ik toch dat je een bepaald inzicht moet hebben wat ik niet in je reacties zie (beweer dus niets!) vraag bv een ander eens: goh, wat boeiend dat je er zo over denkt. waarom is dat, hoe komt dat, hoe zie je dat en dat. op die manier leer je ook wat bij en krijg je ook inzicht, al hoeft dat helemaal niet overeen te komen met een ander. dat is ook niet het uitgangspunt, het is geen win-win toestand, geen wellus nietes, gelijk ongelijk, slimmer dommer, wijzer minder geleerd of wat dan ook. jezelf verheffen zegt meer over jezelf dan een ander. een anders iets toewijzen of een eigenschap denken te benoemen zegt ook meer over jezelf dan over een ander.
hoop dat het bij jou ook zo werkt ;-)
http://nl.wikipedia.org/wiki/Rationalisering_(psychologie) en deze vind ik persoonlijk ook boeiend gezien de sneer die uitgedeeld wordt gevolgd door een pos kreet en een knipoog
http://nl.wikipedia.org/wiki/Reactievorming_(psychologie)
Dit wetende gebruik ik persoonlijk geen woorden in hoofdletters, omdat ik weet dat woorden in hoofdletters zeer dwingend op anderen kunnen overkomen, terwijl jij misschien alleen even de klemtoon wil aangeven.
Misschien iets om even over na te denken.
Roep je mij Eucje?? ;-)))
die theorie hoef je toch niet uit de dokteren met je hoge intelligentie? dat het in praktijk even kan duren is een ander verhaal, maar dan ligt het aan de vaardigheden (m.i. is het terug te voeren op het zelfbeeld van de vraagsteller) een combi van verbaal en met je lichaamstaal assertief zijn is het meest effectief. zit ie bv aan kont draai je je met een ruk om, kijkt hem recht aan als je tegenover hem staat en zegt: HEY, wat doet je!! blijf jij eens even met je handen van me af mafkees.
dat werkt beter dan schuchter doen alsof je niets gemerkt hebt en vervolgens de buurman gaat ontlopen. het ontbreekt hier aan de skills, ook naar de ouders toe.
(introvert persoon m.i.) dat het bij jou een tijd heeft geduurd dat je je manier van reageren na veel kneden, passen en meten in je persoonlijke zienswijze hebt weten toe te passen wil niet zeggen dat het ook daadwerkelijk klopt wat je beweert natuurlijk. dat het voor jou klopt is heel prettig, maar het is m.i. echt kortzichting om andere opties en mogelijkheden niet te kunnen overwegen (denk dat het neit eens een kwestie van willen is maar van #kunnen#) dat je anderen daarop af gaat rekene met je uitspraken en wederop je persoonlijke onderbouwingen (we begrijpen je invalshoek want je smijt er ons continu meer om de oren) zegt echt meer over jou dan over een ander (dát is spiegelen) hoe dan ook, je kan het zo ingewikkeld maken als je zelf wil, je kan het zo moeilijk maken voor jezelf als je zelf wil. feit is nog steeds dat het voor anderen nog steeds heel erg simpel en logisch is wat jij vertaalt naar onbegrip en een persoonlijke aanval. jouw keuze, jou houding, jou situatie die je hierzelf mee weet te creëren en die je op jouw manier kan intrepeteren zodat ook dit in jouw persoonlijke plaatje en straatje past.
Je moet idd iets aan je eigen gedrag doen, maar dat wil niet zeggen dat je gerust het gedrag van een ander mag afkeuren. Je slaat niet zomaar op iemands kont. Je komt niet zomaar aan iemand. Dat zal ik ook nooit bij een man doen. En dat verwacht ik andersom ook niet.
Hoe je het ook went of keert, die buurman gaat TEVER.
Waarom zou ik niet meer durven terugkomen dubossies?
Is er iets geschreven waar ik me slecht moet bij voelen dan?
Zoals ik elders reeds schreef... ik ben de eeuwige student in de Universiteit van "Het Leven"
Ik merk bij het herlezen van alle reacties dat er nogal wat zaken anders opgevat worden dan ze bedoeld zijn.
Het weze zo.
Vermits ik mezelf evenwaardig acht aan alle anderen en alle anderen dus ook evenwaardig wens te benaderen als mezelf is het dus geenszins de bedoeling om arrogant over te komen.
Ik heb ooit nog eens zo'n opmerking gehad en toen ging ik ook nogal (over?)enthousiast tewerk en dat werd als arrogant opgevat. Ik werk dus graag verder aan mijn manier van communiceren want wie mij Life kent die zou zich te pletter schrikken als men leest hoe ik op goeievraag.nl bij sommige mensen overkom.
Arrogantie is een trekje waar ik mezelf allerminst mij zou identificeren.
Over-enthousiasme komt dus blijkbaar hetzelfde over.
Ik zal het onthouden. Verder heb ik nergens beweerd dat de buurman het 'recht' heeft om de vraagsteller zo aan te pakken.
Tevens heb ik nergens vermeld dat de vraagsteller respect moet tonen voor de daden van de buurman.
Doch ik blijf er wel bij dat het de vraagsteller is die zelf zal moeten leren aangeven waar zijn grens van het toelaatbare ligt. Ik heb ook nergens een therapie-opleiding gevolg en dus is mijn manier van verwoorden daar ook geen gevolg van. Alles wat ik zeg en schrijf naar anderen toe is ook van toepassing op mezelf. Daar ben ik me terdege van bewust en ik ben niet verlegen nog beschaamd omdat ik er een soort visie op na houd die door anderen niet ondersteund wordt. Ik noem ze de win-win-visie omdat ik er absoluut van overtuigd ben dat alles een Constructieve reden ven bestaan heeft en daarmee bedoel ik dat vroeg of laat OOK het Nut of de Noodzaak van aanvankelijk onbegrijpbare of onaanvaardbare zaken aan het licht komen.
Er is veel meer aan de hand dan wij met ons rationele verstand kunnen bevatten en ik denk niet dat de mens de hoogste vorm van beschaving vertegenwoordigt anders zouden we niet verstrikt geraakt zijn in het web van illusies en hallucinaties. Nogmaals bedankt om mij attent te maken op een aantal errors in mijn eigen communicatiesysteem. Ik neem jullie raad zeker ter harte en ik hoop dat de vraagsteller op een respectvolle wijze voor zichzelf leert opkomen. Groetjes en fijn WE iedereen ;-)
wat mij opvalt is dat ik nergens lees dat wie dan ook misschien weleens gelijk kan hebben, maar je zegt 'het zij zo'
dat kan idd behoorlijk arrogant overkomen. daarbij kan iemand zich niet serieus genomen voelen. (het is nu eenmaal zo dus niets aan te doen)
m.i. zou je als eeuwige student 'van' onder de loep nemen hoe, waarom en wanneer je op een bepaalde manier overkomt. dat het overkomen 'als' los staat van hoe je werkelijk bent is m.i. vergelijken van appels met peren, maar zegt iets over bepaalde vaardigheden juist omdat het voor jou herkenbaar is. het doel van je communicatie is voor mij een vraagstuk aangezien jij het hebt over het wel of niet ondersteunen van je mening door anderen, een win-win versie, nut of noodzaak van welke zaken dan ook, het wel of niet kunnen bevatten van een bepaalde beschaving ter voorkoming van verstrikking in een web van illusies en hallucinaties.
als dit echt je doel is dan kan feedback idd een structureel probleem zijn omdat anderen het gevoel hebben totaal geen ingang bij je te vinden. bij de laatste zin denk ik dat je begint te snappen wat we hier proberen te zeggen, maar zie tegenstrijdigheden.
ik hoop dat je het op kan pakken en de tegenstrijdigheden niet voortkomen uit je positieve inslag, want dan hoeft deze eigenschap niet in je voordeel te zijn. nogmaals, mocht je me gezemel beu zijn geef dit dan gewoon aan, het is geenzins bekritiserend bedoeld maar wil je enkel ergens van bewust maken.
als ik iemand af wil blaffen zou ik eerst bij mezelf te rade gaan, en mocht ik niet door een plaat voor mijn kop heen kunnen breken het met een paar zinnetjes afdoen zonder ook maar 1 vraag te stellen, laat staan wat te onderbouwen.
bovendien zou ik niet vragen of iemand het aan wil geven als deze het niet prettig vind dat ik mijn heksenneus in adermans zaken steek (wat dat doe ik in feite) ;-)
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.