Mijn zus doet erg rot tegen mij, wat kan ik hieraan doen?

Het kan zijn dat ze ongesteld is of dat ze zelf problemen heeft en die op jou afreageerd. Ik zou eens met haar gaan praten en gewoon vragen waarom ze zo doet. Het is natuurlijk geen prettige situatie voor jou en dat zal ze ook wel begrijpen denk ik. Probeer er anders achter te komen wat er met haar aan de hand is, dan kan je misschien wat begrip tonen en zal ze je niet meer zo afkatten.

Toegevoegd na 11 minuten:
Probeer het eerst met praten. Als dat niet werkt moet je haar gewoon volledig negeren. Daar zal ze dan eerst boos op reageren maar als je doorzet ziet ze zelf ook wel in dat het geen zin meer heeft om gemeen te doen tegen je.

Probeer gewoon de vrede te bewaren voor je ouders, vraag haar gewoon een keertje of ze problemen heeft of ergens mee zit, misschien komt ze dan een beetje los.
Ik denk niet dat ze dit zomaar doet en al helemaal niet omdat ze een hekel aan jou heeft maar dat ze zelf van binnen met een hoop wrok tegenover zichzelf zit opgescheept, en aangezien ze dit op jou afreageert ben jij misschien wel de juiste persoon die haar kan raken....
Misschien voelt ze het zo dat jij altijd meer aandacht hebt gehad van jullie ouders en voelde ze zich altijd nummer 2....dit zijn vaak de oorzaken van jaloezie tussen broers en zus.

Succes ermee.

Als ze zo rot doet kan je op dat moment haar het beste negeren en niks zeggen. Dan houd ze een stuk sneller op dan dat je zelf ertegenin gaat.

Misschien helpt het als je een keer samen met je zus naar een concert of voetbalwedstrijd gaat. Wel met zijn tweeen uiteraard.

Nu ligt het ook aan je ouders.......Vind je zus misschien dat jij word voorgetrokken door je ouders? Of meld jij altijd alles aan je ouders wat je zus fout doet?

Respecteer je zus en haar spulletjes en vergeef het haar want ze zal het echt niet zo bedoelen.

Klink weer lekker afgezaagd maar dit ligt echt aan de puberteit en jezelf vinden... Zolang je zus hierin geen rust heeft reageert ze het op jou af vermoed ik.

Ik heb zelf ook een zus en ken deze ellende... Dit kan je ook beschouwen als broer zus liefde. Later lach je hier samen om.

Succes ermee en word niet agressief en haatend naar haar toe.

Als ik je zo beluister, lijkt het mij dat je zus, ondanks haar leeftijd van eenentwintig jaar, haar puberteit nog niet echt ontgroeid is.

Ze ziet in jou, volgens mij, haar grote rivale en de wrevel die dat bij haar opwekt, uit ze dan op jou.

Op één of andere manier voelt zij dat jij iets verder bent en dat jouw gedrag aanzienlijk volwassener is dan dat van haar.

Ze legt namelijk niet voor niets steeds de nadruk op jouw zogenaamde onvolwassenheid.

Feitelijk zou het goed zijn als ze jouw hulp zou willen aanvaarden..maar ik vrees dat zij dàt zeker niet wenst.

Probeer haar dus haar kinderlijke gedrag niet al zeer kwalijk te nemen door in je gedachten te houden dat zij innerlijk nog wat meer moet ontwikkelen.

Er tegenin gaan zal je weinig tot niet helpen..omdat ze dàn weer dwars wordt en als een jonge puber op jou reageren gaat.

Je ouders kunnen in deze kwestie ook niet de oplossing voor je aandragen..want het probleem zit in je zusje..

Wat je eraan kunt doen: Probeer haar te zien als een onvolwassen kind en..behandel haar overeenkomstig. Laat haar maar voelen dat jij haar als een klein kind ziet.

Ik weet zeker dat zij na een weekje..of wellicht twee 'breekt' en daarna open zal gaan staan voor een open dialoog/gedachtewisseling met jou.

Wellicht zal ze in tranen in je armen vallen. Troost haar dan.

Zeg haar dàn ook liefdevol je hulp toe en sluit haar weer in je hart...want jullie moeten elkaar als zussen door deze affaire niet voor heel het leven kwijtraken..

Sterkte, succes en groetjes,

Ton