Wanneer weetje of je relatie voor altijd kan zijn?

+1 Mensen willen hun eigen mening bevestigd zien.
en vinden de harde werkelijkheid onaangenaam om te horen of te lezen.

Dat doe ik al.. geloof me maar.
Alleen ik ben bezig met een klein onderzoekje en daar van is mijn stelling dat er toch iets is.. wat beide partners bind voor het leven..

@C4th +1.

+1
En Theebeker; dat mysterieuze iets IS er niet, en als het er al is, is en blijft het zo mysterieus dat je het niet gaat vinden. Het enige dat partners, eender welke partners, bindt voor het leven, is inzet, communicatie, acceptatie, respect en wilskracht. En liefde.

Wanneer neem je veel van die persoon dan en geef je veel? Dan doe je ook niet zomaar.. bij deze wel en bij die niet. Dat zit toch iets in denk ik dan..
En welke mensen verliezen elkaar in mindere periode's uit het oog, wat voor soort mensen zijn dit?

Als de 1 wat minder in zijn vel zit neemt de ander dit voor lief en blijft je steunen en natuurlijk ook andersom dan geef je veel en steun je de ander.
En sommige mensen kunnen er niet tegen als de ander zich even niet prettig voelt en gaan dan hun eigen gang en verlies je elkaar uit het oog in plaats van elkaar te steuen. Theebeker, ik begrijp dat je weggaat. Je gaat toch niet emigreren, kom gewoon nog eens even gezellig terug.

Hahaha.. ja , ik zal heus nog wel een kijkje nemen of miss terug komen op een ander account. Ik ben erg druk met school en kan hier geen tijd meer aan geven. Verder.. om welke rede dan ook, zodra mensen uit elkaar groeien is er ook geen wederzijdse klik.. anders gebeurd dit toch niet?

Ook al groeien mensen uit elkaar ze zullen ook een klik met elkaar hebben gehad. Door heel erg veel verdriet kunnen mensen ook uit elkaar groeien. Er zijn mensen die hun kind hebben verloren en alle lief en leef met elkaar hebben kunnen delen maar dit niet omdat ze met hun verdriet geen raad meer weten en niet weten hoe dit moeten verwerken.

Ja, maar je deelt dat soort dingen dan toch juist samen..? Je gaat dat toch niet ieders appart verwerken dan heb je waarschijnlijk daarvoor ook niet erg samen met elkaar geleefd. Anders overkomt je dit waarschijnlijk niet in mijn ogen..

Soms kan je dingen niet samen verwerken. omdat ieder zijn eigen verdriet heeft en niet meer toekomt aan het verdriet van een ander. Zo heeft de 1 rust nodig en blijft thuis en de ander wil gaan stappen om het te verwerken. Zo doet iedereen het op zijn eigen manier. maar wat daar tussen in zit moet goed zijn.

Dus dan kan ik altijd van partner naar partner hoppen omdat het altijd beter kan?..

nee hoor, je gáát voor je relatie. Maar het is toch verstandig in je achterhoofd te houden dat er een mogelijkheid is , voor jou of voor je relatie, dat die "ander" die jou zo diep gaat raken , ook in je leven komt . Maar je hebt dan nog steeds de keuze , en de ander ook.

dit zijn mijn antwoorden op een andere vraag. Toch maar een plusje haha

It’s the right time, right place…
Was dat bij je vorige relaties niet zo dan? Hoezo dat je toen dat het voor altijd was, waar basseerde je dat op?

Jawel, ook bij mijn vorige relaties was het zo!
Dat bedoel ik juist: je ontmoet iemand omdat je op dat moment op die plek in het leven staat en je voelt dat je met diegene iets moois kan beleven. Maar soms veranderd er iets in je leven; je krijgt een inzicht, je leert meer, er gebeurd iets heftigs, je verhuisd, whatever... en dan past het langzamerhand niet meer. Dat merk je vanzelf. Waarom dacht ik dat mijn eerste liefde voor altijd was? Omdat dat de eerste keer was dat ik echt verliefd was en dat deze liefde ook beantwoord werd. Het heeft met leeftijd te maken en met, in zekere zin, naieviteit. Maar omdat ik nu minder naief ben dan op mijn 17e, betekent niet dat ik nu minder geniet van mijn relatie of dat ik er sceptisch tegenover sta. Wel realistischer.
Ik denk nu dat er meer mensen zijn die bij je passen in de verschillende fasen in je leven. Het zou prachtig zijn als het er maar 1 was, maar ik heb bijvoorbeeld ook op verschillende plaatsen in de wereld gewoond, dat maakt het al een stuk ingewikkelder :) Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik nu ook met volle overtuiging kan zeggen: wat ik nu heb/voel, is voor altijd! Ik denk dat ik alleen uit zelfbescherming en ervaring er aan toevoeg: 'dat hoop ik, ins'hallah' Ik denk overigens dat je heel veel kan overleven samen in een relatie, maar het 'goede' moet natuurlijk wel het 'kwade' overwinnen. Geen enkele relatie is rozengeur en manenschijn; er kunnen moeilijke tijden aanbreken waarin je je minder verbonden met elkaar voelt etc. Maar ik denk dat je ook vanzelf wel voelt wanneer het 'op' is en dat het dan beter is te stoppen met de relatie, dan door te borduren op iets wat niet meer beter gaat worden.