Hoe komt het dat mensen soms zeggen dat zij zich niet kunnen voorstellen hoe het is om eenigskind te zijn, maar WEL inlevingsvermogen menen te hebben?

Ik denk zelf dat de mensen die uit een gezin met meer kinderen komen en beweren dat ze zich HEEL goed kunnen voorstellen hoe het is enigstkind te zijn, degenen zijn die OF jou OF zichzelf voor de gek houden.

Je kunt hooguit PROBEREN een leefsituatie die je zelf nooit hebt meegemaakt je voor te stellen maar ECHT invoelen hoe het is kun je eigenlijk niet.

Ik heb zelf nooit veel voorstelling gehad hoe het zou zijn om kinderen te hebben maar alles wat ik er al van dacht bleek in de praktijk toch anders, of in elk geval zijn allerlei andere dingen belangrijk dan ik ooit voor mogelijk had gehouden.

Ik denk dat dit hiermee ook zo is, je kunt een aantal "technische feiten" opsommen van wat er leuk en minder leuk aan is maar hoe het voelt, 24 uur per dag, weet je gewoon niet.

Inlevingsvermogen is hierin dan niet meer dan een POGING je te verplaatsen in het wel en wee van iemand anders. Dus mensen die jou status als enigstkind ophemelen OF afkraken terwijl jij ze het tegenovergestelde probeert uit te leggen, DIE hebben in mijn optiek niet veel inlevingsvermogen omdat ze gewoon niet zien wat jij ze probeert te vertellen