Hoe en wanneer vertel je als weduwnaar aan je kinderen dat je weer verliefd bent?

Het ligt er een beetje aan hoe oud je kinderen zijn en hoe lang het geleden is dat je vrouw is overleden en of je als zeker weet dat je verder wilt gaan met degene waar je nu verlieft op bent.
Als je alleen nog verlieft bent, en je kinderen zijn nog jong, dan zou ik het niet te gauw vertellen.
Maak je kinderen in ieder geval duidelijk dat je nieuwe vriendin niet hun moeder komt vervangen, en dat je je vrouw niet bent vergeten, maar dat het leven verder gaat, en jij dus ook.
Succes en sterkte ermee!

Je zou eerst je familie gewoon kunnen vertellen dat je een leuke vrouw hebt ontmoet en dat je haar graag aan hun voor wilt stellen een keer. Het zou natuurlijk wel heel egoïstisch zijn als ze meteen afkeuren en jou veroordelen over de liefde voor je overleden vrouw. Je kan vertellen dat je je overleden vrouw mist en dat ze absoluut niet te vervangen is maar dat je graag nog wel liefde wilt delen met iemand maar dat je haar nooit zal vergeten. Ik neem aan dat je overleden vrouw je verteld heeft dat ze ook graag zou willen dat jij weer gelukkig kan worden met een andere vrouw?

Wat je kinderen betreft zou ik eerst maar even afwachten tot de relatie wat serieuzer zou worden, vertel de kinderen maar ook je nieuwe vriendin wel dat hun "Mama" nooit vergeten zal worden en dat je nieuwe vriendin ook nooit hun "Mama"zal vervangen.

Sterkte en fijn dat het geluk je toelacht.

Voor je kinderen komt er misschien wel nooit een moment dat ze dit zomaar zullen begrijpen en accepteren.
Voor je kinderen blijft je overleden vrouw altijd hun moeder -voor jou natuurlijk ook- en een andere vrouw kunnen ze als een vorm van bedrog ervaren, hoe onterecht ook.
Natuurlijk is dat niet terecht, je hebt het recht om weer gelukkig te worden, maar hoe maak je dat je kinderen duidelijk?
Ik begrijp uit je reactie onder je vraag dat het nu 9 maanden geleden is dat je vrouw stierf. Dat is natuurlijk nog wel vrij recent. Ik wil niet zeggen dat je dan maar niet verliefd moet worden want dat is duidelijk al gebeurd en dat is je gegund. En als je verliefd bent wil je dat het liefste van de daken schreeuwen en je geliefde dichterbij laten komen in je leven.
Maar dat zit er nu helaas even niet in. Voorzichtigheid is gepast. Als je het mij vraagt kun je het beste eventjes rustig aan doen. Wacht nog eventjes met introductie bij de familie. Een rouwproces duurt al gauw minstens 12 maanden, misschien kun je dat in acht nemen?
Begin daarna voorzichtig met vertellen. Vertel gewoon eerlijk dat je eigenlijk niet eens weet hoe je het moet vertellen en dat je weet dat het waarschijnlijk pijnlijk voor ze is om te horen. Vertel erbij dat je dat begrijpt, dat je snapt dat ze het waarschijnlijk niet zo leuk zullen vinden maar ook dat je nu eenmaal niet opzettelijk verliefd bent geworden en het fijn vind om weer iemand te hebben om alles mee te delen.
Heel veel sterkte.

Waarschijnlijk voelen je naasten wel aan dat er iets aan de hand is. Wacht niet om het te vertellen (1 op 1 en niet door de telefoon....) en wees eerlijk. Zeg dat je het moeilijk vindt om te vertellen. Sterkte!

Je kinderen en je familie zullen best begrijpen dat je niet de rest van je leven alleen wilt blijven. Misschien zijn ze zelfs blij voor je als ze horen dat je iemand hebt leren kennen. Ik zou niet langer wachten om het te vertellen. Overigens zou ik dat eerst aan je kinderen doen, en pas later aan de familie. Je kinderen zijn het belangrijkste, zou ik denken.

Voor je (nieuwe) vriendin lijkt het me bovendien erg ongemakkelijk om 'geheim te worden gehouden'. Het is eigenlijk ook niet fair tegenover haar. Geef haar een eerlijke kans.

Ik wil je in ieder geval wel heel veel geluk toewensen!

Ik vermoed dat je het eigenlijk zélf nogal snel vind gaan. Dat maakt je onzeker naar je kinderen en je familie toe. Maar het wonder is toch geschied: je hebt weer iemand gevonden waar je verliefd op bent en zij ook op jou.
Doe het kalm aan naar jezelf en de anderen toe. Jij, je kinderen en je familie zijn nog in een rouwproces. Dat wil niet zeggen dat je dan niet verliefd kan worden want gek genoeg kan rouwen en verliefd worden heel goed samen gaan. En het is heerlijk voor je en zij is waarschijnlijk een enorme ondersteuning voor je in dit rouwproces.
Maar geef elkaar de tijd, kijk eerst hoe stevig jullie (prille) relatie is. Het is niet leuk voor kinderen hun pappa (steeds) met een nieuwe vrouw te zien en al helemaal niet in hun situatie. Maar als de liefde blijft:
Je kan misschien eerst je kinderen vertellen dat je iemand hebt ontmoet met wie je heel goed kan praten over hun moeder. Dat je dat zo nodig hebt. Ze zullen het hopenlijk begrijpen en dan kan je het gewoon zeggen dat je bij haar op bezoek gaat. Er komt hopenlijk wel een moment dat ze vragen of ze haar ook eens mogen ontmoeten. Het ligt natuurlijk ook aan de leeftijd van je kinderen maar wat de leeftijd ook is, geef hén het gevoel dat zij op de eerste plaats komen voor je. Dat je er voor ze bent als zij ondersteuning nodig hebben, en ook al zou je net naar je geliefde gaan, zeg die afspraak dan maar af, dan geef jij je kinderen duidelijkheid. Je lief zal het begrijpen, want dit is een delicate kwestie en zij weet vast wel dat jij er nu echt voor de kinderen moet zijn en dat ze even niet in beeld kan komen. Langzaamaan opbouwen is het beste. Laat de kinderen maar nieuwsgierig worden. Zeg eens: --- die vriendin van mij (ze heet trouwens ....... ), zei pas tegen mij: zouden jouw kinderen het niet leuk vinden om lekker met jou naar de dierentuin (of wat dan ook wat ze leuk vinden) te gaan. Dat leek me een goed idee, zullen we dat doen? ---
Ze zullen gaan vragen naar haar.
De familie, misschien is dat ook nog wat vroeg, kijk eerst eens hoe het verder gaat met jou en je geliefde.
Sterkte en wijsheid toegewenst in deze situatie, gepaard met tegenstrijdige gevoelens die allemaal even intens kunnen zijn.

Waarom zou je tijdens het verwerken van het verlies van je vrouw niet verliefd kunnen worden. Het een sluit het ander niet uit, hoe tegenstrijdig het ook lijkt.
Ik stond de eerste jaren als weduwe veel
opener t.o.v. een relatie, dan nu, 7 jaar later.
Maar het gaat hier om je omgeving en met name je kinderen, die misschien een oordeel hebben.
Hoe je het je kinderen moet vertellen kan ik niet inschatten, hebben jullie het er al eens over gehad, in het algemeen? Hoe is je relatie met je kinderen? Kan je zelf inschatten wat ze er van zouden vinden?
Heb het er eerst eens in algemene zin over, zo van, hoe zouden jullie er tegenoverstaan als ik een nieuwe partner zou hebben. Misschien ben je wel verbaasd over de reacties, want anderen en zeker je kinderen zullen toch graag zien dat jij gelukkig bent.
Zeg anders iets als : jullie hoeven niet je hoofd te breken over ' wat moeten we met pa tijdend de feestdagen' want ik heb iemand ontmoet die die dagen met me door wil brengen.
wens je veel geluk

Ik ga er vanuit dat jullie al min of meer een "relatie" hebben, omdat je de vraag hier anders niet stelde.
Eerlijkheid duurt altijd nog het langst vind ik.
Als je kinderen er nu iets van zouden kunnen merken, en ze gaan het ongetwijfeld vroeg of laat merken, als ze al niet iets vermoeden, vind ik dat je het gewoon moet vertellen. Hun vermoedens kunnen een heel eigen leven gaan leiden met alle gevolgen van dien.
Je kinderen zouden zich onterecht zorgen over dingen kunnen gaan maken, en dat moet je ten allen tijde voorkomen. Vertel het zo eerlijk mogelijk (Afhankelijk van wat ze kunnen begrijpen qua leeftijd). Dat jij nu iets voor een andere vrouw voelt, zullen ze uiteindelijk moeten accepteren hoe moeilijk ook. Wel kun je rekening met ze houden op andere gebieden. Kunnen ze het nog niet aan om haar te ontmoeten, laat het dan even zo. Best mogelijk dat ze boos worden en verdrietig, ook dat moeten ze kunnen uiten. Laat de relatie, zeker in het begin als ze het nog niet kunnen accepteren, nog niet ten koste gaan van de tijd die je normaal met je kinderen doorbrengt. Want dat is iets wat je ze kwalijk kunnen nemen. Over dat soort dingen kun je dus met ze praten. Dus, wel vertellen en afhankelijk van de reactie en rekening houdend met je kinderen de relatie opbouwen.
En de rest van de familie is iets minder van belang, in ie zin dat ik niet vind dat je daardoor je leven moet laten beïnvloeden. Maar als je kinderen het weten, weet de rest van de familie het natuurlijk ook gauw. En als die er op een goede manier mee om kunnen gaan, zal het voor de familie ook makkelijker zijn om te accepteren. De familie zou juist blij moeten zijn als jij weer een gelukkiger mens wordt en daarmee je kinderen ook, maar omdat iedereen de dood van jouw vrouw weer op een andere manier verwerkt, is het niet ondenkbaar dat sommige familieleden er nog wel wel moeite mee zullen hebben. Hou er rekening mee dat je familie niet positief reageert en heb daar ook begrip voor en laat dat ook merken. Iedereen heeft nou eenmaal zijn eigen manier en tijd van verwerken nodig. Als ze het nog niet aankunnen om je nieuwe liefde te ontmoeten, accepteer dat dan ook gewoon de eerst komende tijd, ook als dat inhoudt dat je de kerst dit jaar nog niet met haar samen kunt vieren.
Geduld is hierbij zeker een schone zaak.