Hoe kom ik van verwendheid af?

Ik zou zeggen ga bij de scouting je bent er zo van af ik zit er ook op

Praat er met je ouders over dat je het best wel moeilijk vind.
Spaar je geld op, zodat je leuke dingen kan doen, in plaats van elke 3 maanden nieuwe schoenen te kopen.
En sommige kinderen krijgen geen dure merkkleding van hun ouders!

Zie het als een uitdaging om zo zelfstandig mogelijk te worden. Uiteindelijk is het de bedoeling dat je je eigen leven op gaat bouwen en dan zul je tot de ontdekking komen dat je voortdurend keuzes moet maken: of een nieuwe keuken, of een nieuwe auto, en niet allebei.
Begin daar nu vast mee.

Nou, deze overstap vind ik ook wel heel erg groot ineens.
Van veel merkkleding krijgen, tot zelf alles moeten kopen.
Ik kan het me goed voorstellen dat je hier moeite mee hebt, dat ligt niet aan verwend zijn, maar aan het verschil zo ineens.

Verder heb ik zelf ervaren dat het leven je vanzelf 'hard' maakt als het nodig is en als de tijd daar rijp voor is.

Je ouders hebben groot gelijk dat ze je overigens een beetje voor willen bereiden op het leven in de maatschappij, beter nu geleerd dan later helemaal in het diepe gegooid! Echter vind ik deze ommezwaai ineens zo groot. Ze zouden ook misschien kunnen kiezen voor een deel kleedgeld en een deel wat je zelf moet bekostigen.
Heb je het er op deze manier al eens met ze over gehad?
Zonder ruzie maken, dat je ze wel snapt en dat je hierin mee wil gaan, maar dat het nu ineens van alles naar niets is gegaan.

vaak als ik denk waarom heb ik dat niet, of waarom alleen maar 1 keer in de zoveel tijd, dan denk ik ook: maar ik heb het uiteindelijk wel! heel veel mensen hebben het nog veel slechter dan jij. veel leeftijdsgenoten hebben nog nooit merkkleding gedragen en zijn blij met het minste en geringste van een goed doel. probeer eens in contact te komen met deze mensen. in dit of een ander land (vraag je ouders bv eens naar een arm deel van polen te gaan) of misschien kan je via school wel een opdracht maken hierover. kan je bv gaan uitrekenen hoeveel iemand te besteden heeft als hij werkloos is. als ik dit soort dingen doe of bedenk vind ik zelf gelijk dat ik het erg goed heb ;)

Leer:
1. sparen
2. het verkleinen van je ego (niet lullig bedoeld maar het zal je helpen)
3. Van niets (of weinig), iets te maken.
4. dat het leven niet over rozen gaat.

Ik vind zelf dat het probleem in dit geval niet ALLEEN bij jou ligt. Het is toch niet zo heel raar dat als je vreselijk verwend bent met alles wat je maar wilt dat je dit het liefst zo wilt houden????

Dat willen volwassenen ook best hoor.

Het is een beetje jammer dat je ouders de overgang zo groot maken EN wat kun je voor baan hebben als je 14 bent? Dan mag je nog bijna niks dus je verdient ook nooit genoeg om in je eigen onderhoud te voorzien ZEKER niet als je merkspullen wilt.

Het is ook helemaal niet de bedoeling dat 14 jarigen zo veel werken. Liever hebben we (als maatschappij) dat 14 jarigen hun best doen op school zodat het slimme goed opgeleide mensen worden die LATER veel geld kunnen gaan verdienen.

Klein bijbaantje om wat extra's te doen helemaal ok maar meer ook niet!!!

En dat wil niet zeggen dat je ouders alles voor je moeten kopen trouwens maar het is alleen maar menselijk dat je er wel wat moeite mee hebt dat je het "opeens" kwijt bent.

zie het een tijdje aan, zoals je erover schrijft denk ik dat je er over 3 maanden redelijk mee om kunt gaan en een weg in vindt

ik ben dan iemand die niet uit een gezin komt waar je maar alles kan krijgen bij ons is het geval als je het wilt moet je er je best voor doen
ik ben ook 14 geweest niet zolang geleden en ik weet dat je dan alleen maar flut baantjes kan krijgen zoals krantenwijk enzo.


ik ben toen gaan werken voor dingen die ik graag wilde hebben en zodra me geld er was dan ging ik dat ook meteen hallen en nu doe ik dat soms nog steeds ben nu net begonnen met sparren en dat is moeilijk want dan besef je je in een keer dat je dan maandelijks nog minder hebt om uit te geven maarja als je het doet dan kun je wel die merkkleding en schoenen hallen maar in plaats van elke 3 maanden nieuwe schoenen elke 6 maanden

maar je krijgt het vanzelf wel door ik dacht 5 jaar geleden ook dat alles wel aan kwam waaien en dat ik een geldboompje in me tuin kon neerzetten waar ik dagelijks minimaal 1000 euro vanaf kon plukken maar de wereld is hard en het is goed om dat op vroege leeftijd te leren
en daarom vind ik het juist goed van jou ouders dat ze daar nu mee willen beginnen en ik vind hellemaal n iet dat dit een te groote stap is want je ouders die weten denk wel wat je wel aan kan en niet en als zij zien dat dit wel te groot voor je is zullen ze je wel helpen

Agghh ik herken je verhaal precies allern ik kreeg geen merken van mn ouders. Maar ik moet nu ook alles zelf gaan betalen. De eerste tijd is het erg vervelend maar na een tijdje ben ik de voordelen gaan zien
- later weet je beter hoe je met geld om moet gaan
- je ontwikkeld je gevoel voor mide beter
Iets hoeft niet duur te zijn om er leuk uit te zien. Als je bijvoorbeeld naar de h&m gaat kan je daar heel veel leuke dingen kopen doe je ook nog goed kan combineren ( ik weet niet of je kleedgeld krijgt maar anders is dat ook een optie)

in feite heb je al die tijd alles gekregen wat je wou hebben, je had een bepaalde levensstandaard, je bent aan bepaalde dingen gewend geraakt, je hebt nooit geleerd wat de waarde was van de dingen die je kreeg (afgezien dat het duur was), je had een hele andere levensstandaard.

persoonlijk vind ik het heel erg vreemd van je ouders. eerst was het ALLES en nu is het NIETS.

je werkt en doet je best, bent simpelweg gewent aan bepaalde dingen (danzij je ouders!) maar nu geven ze niet meer thuis.
je kan nooit zoveel werken om dingen te kopen die je altijd gehad hebt, dus het lijkt mij niet vreemd.

het uurloon is soms schandalig!!! voor 14 jaar is het niet eens bepaald, maar voor 15 jaar ligt het op 2,19 euro BRUTO!!! (daar zou ik ook niet gemotiveerd mijn bed voor uitkomen eerlijk gezegd)

jij mag maximaal 7 uur per dag werken tussen 7 uur en 19 uur, met een maximum van 35 uur per week.
laten we zeggen dat je 15 bent en uitgaan van het minimum, dan verdien je per week 76,65 #bruto#

kortom, je ouders hebben je verwend en jij had hier in feite altijd recht op want het was vanzelfsprekend. en dat valt nu allemaal weg.
vinden je ouders het zelf erg raar dat je het niet goed kan accepteren?

in feite zijn ze al 'de fout' in gegaan door je alles te geven wat je wou. had je hier zelf ook voor moeten sparen en aan mee moeten betalen was het een ander verhaal geweest waarschijnlijk. meer werken mag je niet dus je kan niet meer verdienen dan je doet, dus waarom lappen ze niet bij wat je tekort komt, en maken een afspraak met je (niet meer alles wat je wil, maar bv max aan prijs per kledingstuk, niet meer dan X aantal kledingstukken/schoenen etc)

je hebt niet de tijd gehad om te wennen aan de nieuwe levensstandaard én je uitgave patroon.

volwassenen zouden dit ook moeilijk vinden. baas (iemand waarvan je financieel afhankelijk bent) houdt je halve loom in, je BMW mag je inruilen voor een lelijke eend, en je moet nog heel veel meer laten omdat het gewoon niet kan.

verder vind ik het nogal vreemd dat je MOET werken en ze je niet stimuleren om door te leren.
ze bepalen dus eigenlijk alles voor je maar geven verder niet thuis. vind ik een beetje eigenaardig eigenlijk.

je zal het moeten accepteren want je kan niet anders. begrip kan je wel vergeten ben ik bang, dus miss is marktplaats wel een oplossing om aan merkkleding te komen, of de kringloop. (wat zouden je ouders hier van vinden mochten ze materialistisch zijn, wat doet het met hun 'aanzien' eventueel?)

Je vraag is hoe je van die verwendheid afkomt. Gelukkig komt het gevoel van willen veranderen van jezelf en dat is al een hele grote stap in de goede richting. Ik had het niet met kleren maar met een huis met mn ex man. Alles was groot en mooi. Tot we gingen scheiden en ik weinig over had. Mijn tafeltjes bijvoorbeeld bestonden uit aardappelkistjes en ik had een kapotte bank van vrienden gekregen. Het bleek dat ik ook borden kon zetten op de aardappelkistjes en dat ik heerlijk kon zitten op de kapotte bank. Het is heel erg lastig maar misschien wil je leren anders naar dingen te kijken. Merkkleding is niet persé mooier dan niet merkkleding, je bent er gewoon aan gewend. Kijk eens verder dan de veilige winkels en je zult zien dat er heel veel moois te krijgen is. Als je het heel belangrijk vind merkkleding te kopen zul je zien dat je straks enorm gemotiveerd bent om te gaan studeren en daarna een goede baan te krijgen. Dit is precies wat je ouders graag willen, een leuke zelfstandige meid. Nu is het natuurlijk stom maar stiekem zijn je ouders dan vreselijk trots op je!!!!!

Heel veel succes.

Probeer gewoon te accepteren dat je niet meer met de duurste merken rond kan lopen. Je kan er ook super leuk uit zien zonder dat je outfit een vermogen gekost heeft!

Tel je zegeningen , joh.
Je liefdevolle ouders willen je voorbereiden op de toekomst, als je nu niet begint te leren dat dingen niet vanzelf gaan, zit je straks zwaar in de problemen.
Weest je ouders dankbaar voor wat ze WEL voor je doen, dat verdringt de verwende houding die je nu aanneemt en maakt dat je straks jezelf kunt redden.

Ga bij jezelf na waarom je zo graag die dure merkkleding wilt, en wat het voor je betekend. Zou je ook gelukkig kunnen zijn zonder merkkleding?
Ik heb zelf nooit dure merkkleding gehad, en ik ben heel gelukkig! Dus het kan blijkbaar wel. Ik snap wel dat het heel moeilijk is om te accepteren dat je het "iet minder hebt" (geen merkkleding kunnen kopen noem ik eigenlijk niet het minder hebben), maar je zult er toch aan moeten wennen, later zul je echt niet altijd krijgen wat je wilt...
Gewoon tegen jezelf zeggen dat je ook heel goed een gelukkig mens kan zijn zonde merkkleding, als je het blijft herhalen, ga je er zelf ook in geloven!

Neem eens een bezoek bij een gevangenis of penitiaire inrichting. Als je ziet hoe weinig ze daar hebben op de cel. Als dat niet helpt... Dan geef ik het op!

"En ik vind het heel moeilijk om te accepteren dat ik nu eenmaal minder heb. Ik word dus ook vaak boos op mn ouders dat ik minder krijg."

Hoog tijd dat je daar eens je excuses voor gaat aanbieden!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! (Als je dat niet al gedaan hebt.)

Ik denk dat jij al een heel eind op de goede weg zit! Je ziet in dat je verwend bent. Daar kun jij niets aan doen, je ouders hebben je verwend. En dan is het logisch dat jij dat normaal vindt.

Nu is alles anders. Dat vind je moeilijk. Ook dat is logisch. Iedereen die in financieel opzicht een stapje terug moet doen, heeft daar moeite mee.

Jij bekijkt het eigenlijk al heel volwassen. Je ziet in dat het beter is om te leren met minder geld ook rond te kunnen komen. Je hebt helemaal gelijk!

Hoe kun je nu verder zonder veel ruzie?
Ik kan niet precies inschatten hoe jouw financiën eruit zien. Jij kunt dat zelf beter.
Mijn advies:
Houd een goede administratie bij. Schrijf precies op hoeveel geld je binnenkrijgt en ook hoeveel geld je uitgeeft, en waaraan je het uitgeeft.
Na een tijdje zie je misschien wel dat je best minder geld kunt uitgeven aan bepaalde dingen. Probeer om creatief met je geld om te gaan.
En als je echt chronisch tekort blijft komen, leg dan je administratie bij je ouders neer. Word niet boos, maar vertel ze dat je je best doet, maar dat het echt niet lukt. Laat ze zien wat je met je geld doet. Waarschijnlijk hebben je ouders dan wel begrip voor jou. En dan kunnen jullie samen best wel een oplossing verzinnen.

Succes ermee!

Je ouders laten je niet voor niets een baan zoeken, waarschijnlijk wordt voor hun ook bijna alles erg duur en moeten ze bezuinigen. De dingen worden ook steeds duurder op de wereld. Je zou eens kunnen kijken naar wat je verdient en kunnen kijken hoeveel kleding kost. Je kunt ook bezuinigen op kleding, bijvoorbeeld door geen merkkleding te kopen. Je moet je wel realiseren dat je niet voor eeuwig alles aan je ouders kunt vragen. Dadelijk zijn ze er helemaal niet meer en dan heb je een groot probleem. Daar willen je ouders je ook voor behoeden. Begin eens met goedkopere dingen te kopen en niet om de 3 maanden nieuwe schoenen.

@ Stippel,

Helemaal mee eens!

Dit speelt bij veel mensen... een plus voor je vraag!

Ga eens bij de kringloop kijken naar leuke tweedehands spulletjes... daar zit ook merkkleding tussen. hebzucht loslaten, op allerlei manieren. Denk aan het milieu bijvoorbeeld. Als we allemaal dingen hergebruiken en zo min mogelijk nieuw kopen hoeven er ook minder grondstoffen gebruikt te worden.

Als je zelf kleding leert maklen, kun je je eigen stijl gaan creeeren, dan heb je wat om trots op te zijn. er zijn heel mooie stoffen te koop die niet duur zijn en op naaipatronen.nl vind je alles wat je zoekt en er is altijd wel een buurthuis waar je goedkoop aan naailes kunt komen bijvoorbeeld...

neem je eigen drinken mee naar de bioscoop, of ga gewoon bij elkaar thuis met zijn alleen een film kijken.

koop tweedehands wat je wilt. vertel je vrienden misschien hebben die ewwat voor je. confronteer jezelf er maar mee. Daar ben je zo vanaf. Dan ga je het als een uitdaing zien, als een sport :)

Want je voelt dan dat je goed bezig bent... wees creatief hierin ;-)

Ik denk niet dat het een slecht idee is van je ouders om je af en toe een trui zelf te laten betalen.
Kan je goed zien hoe duur die trui die je wil nou eigenlijk is.

Toen ik mijn kleding nog van mijn ouder kreeg had ik geen flauw benul hoe duur iets nou eigenlijk was.
Daar keek ik helemaal niet naar, ik wou die trui (of broek of etc..) en dan vond ik het Héél vervelend als ze over prijzen begonnen.
Die trui is toch gewoon leuk! ik wil die dacht ik dan.

Tot ook ik zelf moest gaan kijken voor kleding en een stukje betalen.

Heb jij dat ook? Een idee hoe duur jou leuke kleding is voor je ouders?
Buiten alles wat ze verdienen, gaat er ook een hoop weer uit natuurlijk en ik denk dat ze je willen leren naar prijskaartjes te kijken en dat je soms niet alles kan kopen maar moet sparen.

Het is vervelend maar wees blij dat het nu nog bij een trui of een drankje blijft.

Ga eens in de winkel kijken naar prijskaartjes van een trui die je leuk vind en vervolgens naar een merk winterjas die je leuk vind. Kan je zien dat je ouders zo slecht nog niet zijn door je af en toe zelf een trui te laten kopen.

Ik denk als je dat ziet en kan begrijpen dat ze je toch iets willen leren.
(want later kan je wel meer verdienen maar merkkleding blijft duur, en dan moet je wel echt alles zelf betalen)
Kan je jezelf al iets minder verwend gedragen, want verwend ben je tot nu toe nou eenmaal. maar je er niet meer naar gedragen is iets anders, wat kan je veranderen. :D

Toegevoegd na 2 minuten:
en wat ik uit je vraag lees wil je dat graag veranderen ^^