Hoe groeien mensen uit elkaar?

Volgens mij groei je uit elkaar als je meer met je eigen leven bezig bent. Dan met elkaar samen leven.
Hierdoor ga je elkaar uit het oog verliezen. En vergeet je wat het leven met de ander betekend.
Dus gewoon geinteresseerd blijven in elkaar en samen van het leven blijven genieten.

Toegevoegd na 2 minuten:
Ook de afstand tussen elkaar letterlijk heel groot word. Kan je samen toch intiem blijven en samen je leven delen. Door mail en bellen e.d. Maar je moet wel echt geinteresseerd blijven in elkaar en de kleine dingentjes die je meemaakt.

Als je ouder wordt ontwikkel je je verder. Het is in een relatie van groot belang om tijd en energie in je relatie te stoppen, zodat je niet van elkaar vervreemdt. Als je partner in het buitenland woont en je niet lijfelijk contact kunt hebben, kun je ook heel goed aan je relatie werken door regelmatig contact te houden. Stuur brieven, foto's, e-mail en chat of Skype regelmatig. Van belang is dat je je interesseert in wat de ander meemaakt en belangrijk vindt en dat jij iets laat weten wat jij belangrijk vindt. Tegenwoordig beginnen relaties vaak op afstand. Het is dus ook goed mogelijk om een relatie te onderhouden op afstand.

Je groeit alleen uit elkaar als je elkaar daar ook de gelegenheid voor geeft.. als je zoveel met jezelf bezig bent dat je de ander vergeet dan is het vragen om..
Maar van de andere kant mag het ook niet zo zijn dat je jezelf vergeet.. dat evenwicht moet er wel zijn..
veel relaties die uit elkaar zijn gegroeid ontdekken dat ze wel vrienden kunnen zijn.. ze hebben immers ooit voor elkaar gekozen maar zijn vergeten die eigenschappen waar men voor ging te blijven zien en waarderen..
wat ook geregeld gebeurd is dat een mannelijke partner zich, zonder erg vaak, verdrinkt in een drukke baan of een vrouwelijke partner omkomt in haar gezin...
Naar het buitenalnd gaan is natuurlijk niet makkelijk als je een relatie hebt maar door met elkaar goede afspraken te maken lijkt me dat het moet lukken.... hoewel ik daar niet de juiste persoon voor zou zijn...

Dat gebeurt gewoon als het aan de hand is...

Je ontmoet elkaar, trekt samen op en als het samenzijn-contract verloopt, dan ga je weer uit elkaar... Zo gaat dat altijd...

Geen enkele, maar dan ook geen enkele relatie houdt stand over de tijd...

Tja, ieder mens groeit en verandert (beetje bij beetje) van levensinstelling.

Als jij een andere weg bewandelt dan de partner, dan gaan jullie uit elkaar groeien.
Voor een levenspartner moet deze weg tussen jullie wel gelijk zijn. Of in ieder geval ruimte zijn voor de wens om te groeien.

Ik denk, dat een relatie kan groeien als een boom : soms de hoogte in, dan weer in de breedte. Als je elkaar leert kennen, praat je heel veel met elkaar, en dat neemt bij tijd en wijle af, omdat er altijd zoveel 'moet', en je er eenvoudig de tijd niet meer voor vindt of neemt om alles met elkaar te delen. In de periodes dat er kleine kinderen heel veel aandacht vragen, bijvoorbeeld : je bent dan eerst ouder, en daarna pas geliefde of partner.
Als de kinderen dan 'groot' zijn, zou je eigenlijk weer meer tijd met elkaar door kunnen brengen, maar misschien ben je dan al zó gewend je gedachten en gevoelens voor jezelf te houden, dat die innigheid niet meer te vinden lijkt....
Naar elkaar toegroeien kán dan natuurlijk wel, als je er allebei voor 'gaat' - maar dat dit soms te laat gebeurt, maakt, dat mensen moeten erkennen welliswaar in hetzelfde huis gewoond te hebben, en in hetzelfde bed geslapen, maar dat ze elkaar eigenlijk niet meer zo goed kennen.
Als één van de partners een 'paar jaar' in een ander land woont, is die kans dus heel groot. Je kunt tenslotte maar in bepaalde mate per mail, telefoon ed. kontakt houden met elkaar - en iets vertellen aan elkaar is anders, dan het samen beleven, en er dán over praten.
Een relatie groeiend houden is volgens mij de grootste en moeilijkste opgave die een mens op zich kan nemen - met geografische afstand er nog verzwarend bij, wordt het nóg moeilijker. Je merkt soms al na een vakantie zonder elkaar, dat je weer even worteltjes in elkaar moet groeien - praat je over járen, zal dit een hele grote overbrugging vragen....

Als je niet goed met elkaar praat en je gevoelens niet deelt met elkaar.

Kennissen of oppervlakkige vriendschap kan heel snel uit elkaar groeien, geen gezamenlijke interesses meer of andere belangen etc.

Heel anders kan het zijn in een relatie. Het is niet makkelijk. Het vraagt veel van jezelf, maar je ontvangt er ook heel veel voor terug.
Echte liefde geven aan de ander, klaar staan voor de ander, tijd en aandacht geven... Al deze dingen zijn heel belangrijk. En wat al eerder gezegd is: deel alles met elkaar, elk gevoel, alles wat je denkt, waar je aan twijfelt, wat je moeilijk vindt. Niet als beschuldiging, maar het willen zeggen om weer dicht bij elkaar te zijn.
Ook als je voelt dat je wel uit elkaar groeit, praat erover en zoek de ander, soms ten koste van je eigen (belangrijke) dingen, maar wat is belangrijker dat je samen gelukkig bent?

Je karakter, je persoonlijkheid wordt gevormd door de dingen die je meemaakt in het leven. Soms gebeurt het dan dat je samen met iemand iets heel heftigs (dood van een dierbare, ernstige ziekte, gehandicapt kind enz. enz.) meemaakt, en blijkt dat je totaal anders op deze situatie reageert. Dan kun je elkaar niet meer vinden, puur omdat je elkaar niet meer begrijpt.
Elke relatie die onder druk staat loopt deuken op. De vraag is hoe je ermee om kunt gaan.