Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Hoe ervaren vaders het missen van hun kinderen na de scheiding?

Ik sta op het punt om van mijn vrouw te scheiden maar ik weet nu al dat ik de kinderen niet kan missen,3, 5+7 jaar.
Toch is de situatie voor mij onhoudbaar, zeker als ik de kinderen niet om me heen heb. Kies ik voor mijn kinderen of toch voor mezelf? Toch denk ik dat deze situatie ook schadelijk is voor de kinderen, omdat ik van mening ben dat ze moeten opgroeien in een omgeving, waar respect en liefde is tussen de ouders. Of ben ik hier mis in, en hoe ervaren of hebben andere vaders dit ervaren?

Toegevoegd na 17 minuten:
Ik wil co-ouderschap, maar mijn vrouw heeft aangegeven hier alleen voor open te staan als ik alleen blijf, en ik wil absoluut geen weekend vader zijn

Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
16.3K
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
En je vrouw...moet die van zichzelf ook alleen blijven?

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Ik ben dan wel geen vader, maar een dochter uit een in 1987 gebroken gezin. Het was voor mij een opluchting dat mijn ouders gingen scheiden. Veel ruzies thuis, tot vechten aan toe. Dat was vreselijk. "Omwille van de kinderen samenblijven?" Nee, doe maar niet en vooral als het zó moet. Hoe erg een scheiding ook is, ruzies en spanningen thuis zijn nog veel erger. Ik denk én voor jullie én voor de kinderen.
In ons geval werden we bij de moeder geplaatst na de scheiding. Papa werkte immers fulltime en moeders niet. We bleven in hetzelfde dorp wonen. Sowieso gingen we in het weekend naar paps, maar ook doordeweeks gingen we vaak naar onze vader. Voor ons was dit ideaal en ik heb onze ouders ook nooit horen klagen. Vlgs mij was er oorspronkelijk alleen een weekendregeling afgesproken, maar daar was gelukkig heel veel vrijheid in. Let wel: mijn ouders konden en kunnen elkaar niet luchten of zien, maar dit is echt netjes gegaan eigenlijk.
Uw vrouw moet (ook) begrijpen dat het contact met u heel belangrijk voor de kinderen is, of u nu alleen blijft of niet: het leven gaat toch verder en het is niet ondenkbaar dat u weer iemand anders ontmoet in uw leven. Als co-ouderschap met uw baan mogelijk is, lijkt het me onredelijk dat uw vrouw hiermee slechts accoord gaat op voorwaarde dat u alleen blijft!
Veel mensen zijn bang dat kinderen uit gebroken gezinnen opgroeien "voor galg en rad". Als een kind thuis gelukkig is, en je kunt u 2 thuizen hebben, dan groeit het minder voor galg en rad op dan een kind dat opgroeit in een gebroken gezin dat nooit gescheiden is.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden

Andere antwoorden (11)

In de situatie van scheiding kunnen kinderen niet meer opgroeien in een sfeer die je beschrijft. Er is toch een gezinsbreuk? Dit uitgangspunt moet dus noodgedwongen wordenverlaten, een heel lastig proces!!
Je kiest zowel voor jezelf als voor je kinderen; ik mag toch aannemen dat er een bezoekregeling getroffen is/wordt.
Het is volgens mij niet of/of maar en/en. Dit is positief en de enige 'zaligmakende' weg. Kinderen moeten goed begeleid worden en groeien naar een nieuwe situatie.
Veel sterkte gewenst!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Zou je er niet nog eens een keer heel goed over nadenken,over jullie situatie,en nog eens een keer om de tafel gaan zitten,het gaat niet alleen om jou toekomst, maar om de toekomst van je kinderen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Ik ben al 4 jaar aan het praten, maar ik kan niet alleen vechten voor ons huwelijk, dat doe je met 2
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Jammer dat het zo moet gaan.sterkte.
Wat een waardeloze situatie voor je. Ik leef met je mee.
Ik antwoord, maar spreek niet als gescheiden man maar gescheiden vrouw.
Ik ben ook gescheiden en de pijn was verschrikkelijk om dat wat ik mijn kinderen moest aandoen.
Ik zou ze moeten scheiden van hun vader want hij wilde geen co..ouderschap. Hij wilde ze afentoe eens een weekend zien.
Maar ze hielden heel veel van hem, ondanks zijn afstandelijke reactie en ik wist dat ze het zo erg zouden vinden hem niet meer regelmatig te zien.
Al die dingen hebben mij doen besluiten het nog iets langer vol te houden in de relatie en dat was een ramp voor de kinderen en voor ons als ouders.
Kinderen voelen het altijd als er een probleem is tussen de ouders, dat kun je niet verheimelijken.
Mijn zoon vertelde mij toevallig vanmiddag nog hoe waardeloos hij het vond en hoeveel verdriet het hem deed als ik en zijn vader ruzie hadden (hij was toen 8)
Hoe moeilijk deze stap is, als je er echt van overtuigd bent de er geen kansen meer zijn voor jou en je vrouw, ga dan uit elkaar.
Je zult heel veel verdriet hebben en je zult je kids missen, maar probeer een weg te vinden om `on speaking terms`te blijven met je vrouw en geef je kids weer een vader die misschien weer gelukkig kan worden, want aan deze situatie zul je uiteindelijk kapot gaan. Het is bijna niet mogelijk een relatie op deze manier gaande te houden en aan het eind verliest dan iedereen.
Ik wens je heel veel sterkte!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Bij een scheiding zijn er alleen maar verliezers en vooral de kinderen!
Die hebben nergens schuld aan.
Maar kinderen zijn erg flexibel en passen zich meestal heel snel aan, wel is dat weer afhankelijk van hun leeftijd.
Door te scheiden kies je bewust voor je zelf, niet voor de kinderen.
Wel moet je het voor de kinderen zo goed mogelijk oplossen, helaas is er gewoon geen goede oplossing.
Over en weer praten helpt, maar er moet nog wel een wil zijn om te praten en een doel ,liefst voor beiden.
In mijn omgeving heb ik het allemaal zien gebeuren en natuurlijk mis je als vader de kinderen, zeker op deze jonge leeftijd!
Aan de andere kant heeft ook iedereen recht op een eigen leven en zelfs op een nieuwe relatie, hierdoor kom je zelf weer beter in je vel te zitten en kan je ook een betere vader zijn voor je kinderen, hoe je het ook mag regelen.
Probeer iemand in te schakelen die kan bemiddelen.
Maak goede afspraken en reken op veel tegenslag, maar geniet van de momenten dat je kinderen bij je zijn want alleen dan kan je nog steeds een goede vader zijn.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
mijn zoon is naar mij scheiding bij mijn blijven wonen.
Ik heb een hele goede verstandhouding met de moeder voor ons kind, hij gaat ieder weekend naar haar toe..
ook is hij dol op de nieuwe vriend van mijn ex, en ook dol op "mijn" partner...
Waarom zouden kinderen moeten boeten omdat ouders niet meer samen verder kunnen.

Je moet dit soort dingen goed met elkaar bespreken, en hou allebij de zelfde opvoed regels, laat kinderen nooit ouders uit spelen tegen elkaar, en praat nooit fout over de andere ouder tegen je kinderen.
die houden van allebij, een scheiding is al zo moeilijk voor een kind.
en als er dan toch gescheiden moet worden, zorg er dan voor dat kinderen niet helemaal in een put vallen, en blijf elkaars vriend, en overleg alles over de kinderen met elkaar !

en dat ze nu zegt van dat ze wel co ouderschap wil aan gaan onder de voorwaarde dat je alleen moet blijven komt omdat het nog zo vers is allemaal.
het moet slijten..

veel geluk en succes met de keuze die jullie als ouders zullen maken!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Ik denk dat de situatie, als ouders niet meer met elkaar overweg kunnen, NIET bevordelijk voor de kinderen is.
Dus in die zin, kan je beter zonder elkaar leven, en dat zal niet meteen, maar uiteindelijk beter zijn voor alle partijen.
Als jouw vrouw de kinderen net zo lief heeft als jij, dan zal zij inzien dat de kinderen ook bij papa horen en zullen jullie samen als volwassene hier over uit komen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Ik ken de situatie niet, dus het is wel moeilijk. ik neem aan dat je zelf het initiatief wil nemen? en dat je het kunt permiteren om tijdens de co-ouderschap niet full time te werken? het is wel logisch dat je vrouw verdriet heeft en dus dwars gaat liggen met de omgangsregeling van de kinderen (het enige waar zij in deze situatie controle over heeft).. maar het is niet eerlijk, ik weet het. het beste voor iedereen is gewoon dat er een goede omgangsregeling word getroffen voor de kinderen, en dat alles zo veel mogelijk in goede harmonie word afgehandeld anders komen er ook mischien nog die toestanden van advocaten enzo bij en dat lijd weer tot nog onpersoonlijkere pijnlijke situatie`s. en wat is nou fijner om je kinderen die extra stress weg te kunnen nemen? het scheelt natuurlijk altijd wel wat. mischien doe je er goed aan om er een aantal weken over na te denken of je het echt wil doorzetten, en dan kies je voor tijdelijk uit elkaar gaan (mischien had je je wel vergist??) als je definitief van elkaar af wil en je hebt een koophuis dat nog moet worden verkocht, blijf dan nog zo lang mogelijk als vrienden met elkaar omgaan, al doe je het aleen maar voor die kinderen...

maar jij hebt ook zeker recht op nieuw geluk, dus als ze echt niet wil samenwerken.. dan maar juridisch. dat argument slaat echt nergens op, en niemand zou zich wat aantrekken van zo`n belachelijk voorstel. (of mischien kun je een geheime relatie beginnen, voor je bijna ex-vrouw dan he?)
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Als je het mij eerlijk vraag, zou ik volmondig zeggen dat je kinderen recht hebben op ouders die altijd bij hun in de buurt zijn.

Ondanks alle regelingen van tegenwoordig is het voor kinderen niet hetzelfde als je beiden elders woont.

Van uitgaand dat je relatie echt over is, zou ik toch aanraden bij elkaar te blijven. Dan maar afspraken maken hoe je samen in één huis kunt wonen. Dan maar buiten de deur je "ding" doen. In elk geval tot er een leeftijd is van alledrie de kinderen dat ze het emotioneel aan kunnen.

je kind van 7 zal het misschien al begrijpen, van vijf heeft er moeite mee en die van drie weet er straks niet meer van.

Ofwel 2 v.d 3 hebben wel ouders gehad en dat ontneem je de jongste

Verman je zelf, je heb er voor gekozen. Neem je verantwoordelijkheid blijf bij je kinderen en hun moeder.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
als eerste vind ik het egoistisch en op chantage lijken wat je vrouw tegen je zegt,maar goed heeft misschien te maken dat ze boos is dat de relatie voorbij is.

ten tweede wil ik zeggen dat je denkt dat je aan je kids denkt als je blijft maar ook je kids voelen de spanning enz. en op een gegeven moment zal dat erg nadelig op hun werken.(ik heb hetzelfde meegemaakt)

in het begin zul je het zeker moeilijk krijgen,laat ik niet liegen,je denkt dat je je kinderen laat stikken,ze moeten huilen als je ze weer terug brengt...maar geloof me alsjeblieft:als ze jou weer gelukkig zien en mama omdat de rust in huis terug is en ze ook de voordelen zien van 2 keer sinterklaas en 2 keer verjaardag e.d. komt het zonnetje terug als nooit tevoren...
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Dat vinden ze meestal niet zo leuk. De vereniging van dwaze vaders houdt zich daar intensief mee bezig. Misschien kun je daar een bijeenkomst van bijwonen. Bij het maken van afspraken over de omgang (tegenwoordig verdeling van zorg en opvoedingstaken), moet je in de eerste plaats aan de kinderen denken en niet aan jezelf. Dan kom je er niet uit. Op Postbus 51 zijn twee boekjes te downloaden over het ouderschapsplan. Daar staan nuttige tips in.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Je zit in een nare periode die veel van je zal vragen. Kinderen kunnen ook gelukkig zijn als jullie niet bij elkaar wonen als je maar liefdevol over elkaar blijft praten en niet het kind inzetten.

Jammer dat je vrouw geen co ouderschap wil, het heeft vele voordelen. Begrijp dat zij het wel wil alleen als jij alleen blijft. Dit is sorry dat ik het zeg gewoon chantage. Want wat gebeurd er als jij alleen blijft en zei krijgt een ander. Draaien we dan de rollen om.

Het gaat toch om het belang van de kinderen of draait het om de moeder.
Wat willen de kinderen. Co ouderschap is super je weet precies wanneer je je eigen dagen kunt indelen en ook tijd hebt voor jezelf want het leven draait door, en de vrouw kan ook zo haar leven oppakken en geen verwijten maken dat je ze altijd in het weekend extra gaat verwennen. Zo moeten ze bij jou ook op tijd naar bed door de weeks. Kinderen weten dan ook feilloos de boel uit te buiten van bij papa mag ik altijd laat naar bed en doet leuke dingen.

In Nederland lijkt het wel of de moeder alle rechten heeft en de vader moet maar accepteren zoals zij het wil. Ik bedoel niet dat het overal zo gaat maar neem mijn petje af voor de mensen die samen kijken wat het beste is voor de kids.

Neem aan dat jullie alles hebben geprobeerd om uiteindelijk uit elkaar te gaan.

Succes en hoop dat je nog veel mag en kan genieten van je kids
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding