Bestaat toeval?

In mijn visie bestaat toeval niet en is alles met enige marge zelfbeschikking in het leven voorbestemd...

Het is overigens veel beroerder als je iemand tegenkomt op vakantie, waarvan je blij was die voor een tijdje niet te zien. En die blijkt in de kamer naast je te zitten...

Die pech heb ik eens gehad, terwijl ik jaren terug in een bijna overspannen toestand even het land uit was gevlucht om tot rust te komen...

Nee,

Heb je even staan kletsen met die persoon? Het je een vervolg afspraak gemaakt, voor bijvoorbeeld een dinertje?
Hij weet iets wat jij je al een tijdje afvraagt. en omgekeerd.

toevallig niet... toeval bestaat niet... Dat wat je toevalt dan weer wel...

er zijn coïncidenties maar dan is dat nog geen toeval... statistisch gezien komt het voor dat er een vrouw in Nijmegen haar voet stoot tegen een tafelpoot in een restaurant op moment X en op het zelfde moment een kraai een in Mumbai op een tak gaat zitten... Dat is daarom nog geen toeval, maar doordat ik het hier opmerk een coïncidentie...

Toeval is altijd afhankelijk van dat ik het als dusdanig opmerk en daarom onwaar... De zon komt op, elk moment van de dag, het is maar net waar ik besluit te gaan kijken, dat is waar zonder dat ik dat opmerk en daarom is het zo...

Ja, toeval bestaat. Tegenover elke persoon die je na jaren tegenkomt waar je het niet verwacht, kunnen tientallen personen staan die je niet tegenkomt waar je het wel verwacht.

Als toeval niet bestond, zou dat woord ook niet bestaan.

Dat je gedurende je gehele leven op een onverwacht moment een oude bekende tegen komt, is zo goed als zeker.

Toeval of beter synchroniciteit bestaat in de beleving van veel mensen.

Van synchroniciteit is sprake wanneer twee of meer gebeurtenissen min of meer tegelijkertijd optreden in een voor de betrokkene zinvol verband, dat niet noodzakelijk als causaal wordt ervaren. Eenvoudig gezegd: je ervaart het als meer dan gewoon toeval, omdat de twee gebeurtenissen voor jou met elkaar te maken schijnen te hebben, maar niet zo dat het ene het andere heeft voortgebracht. Jung zag synchroniciteit als een ander verklaringsmodel dat naast causaliteit zijn plaats verdiende. Dit concept stelt de causaliteit zelf niet ter discussie noch wil het ermee concurreren.

Toeval bestaat niet echt.Alles in het leven is voorbestemd.Wat nu als je met je gedachte bij je zieke
moeder was geweest of je dreigend ontslag of.....dan was je die bekende straal voorbijgelopen.Het was dat je bewust keek ,duswas het voorbestemd.

Hoeveel mensen komen je *niet* na jaren ineens weer tegen? Hoeveel mensen kom je nog steeds tegen? Hoe bijzonder, kortom, is het eigenlijk als je iemand weer eens tegenkomt na een aantal jaar? En was het niet veel toevalliger geweest als het niet jaren had geduurd? Als je mensen maar lang genoeg de tijd geeft en je blijft je in dezelfde kringen bevinden, dan is de kans dat je elkaar weer tegenkomt best groot.

Ik verbaas me over het aantal mensen dat hier zegt dat alles in het leven is voorbestemd. Als dat zo is, dan kan ik achterover gaan liggen en het leven verder laten gebeuren. En ik hoef me daarvoor niet te verantwoorden ook, want ook het achterover gaan liggen is toch voorbestemd?

Als we mensen na lange tijd weer tegenkomen praten we vaak dieper over wat er in de tussentijd is gebeurd en met welke thema's we ons tegenwoordig bezighouden. Omdat iemand na een tijd pas weer naar jou kijkt, en jij terugkijkt over langere tijd, kunnen in zo'n gesprek heel wezenlijke dingen naar boven komen. Dingen die jou op dat moment heel veel verder kunnen helpen. We interpreteren dat dan vaak als ik-MOEST-dit-mens-op-dit-moment-tegenkomen. In werkelijkheid hebben we gewoon een goed gesprek gehad.

Zo kun je ook het gevoel hebben dat alle artikelen die je leest voor jou geschreven zijn, terwijl jou gewoon de artikelen in bladen opvallen die op dat moment voor jou van belang zijn.

Ik geloof heel erg in toeval, chaos, niet-voorbestemdheid. Ik ervaar daardoor een zekere vrijheid en een groot verantwoordelijkheidsgevoel voor mijn eigen leven en mijn invloed op anderen. Iedereen mag van mij in voorbestemdheid geloven, maar ik vind toeval niet minder mooi. En toeval kan net zo goed een cadeau zijn. Misschien wel meer dan dat wat "geschreven" zou staan.

Geniet van je (her)ontmoeting en haal er alles uit wat er in zit, zou ik zeggen!

Natuurlijk bestaat toeval. Ook dingen die wel heel erg super ongelooflijk toevallig zijn, komen voor, maar dan zijn ze nog steeds toeval.

Veel mensen zien er voorbestemming, of predestinatie, in, of iets dat een andere mooie naam heeft gekregen. Dat kun je er echter alleen maar in zien als je heel beperkt kijkt.

Stel: je denkt net aan iemand, en een paar minuten later gaat de telefoon en het blijkt die persoon te zijn.

Als je je beperkt tot alleen dit ene moment, dan blijkt dat in 100% van de gevallen waarin je aan iemand dacht, die persoon je daadwerkelijk belt.

Maar kijk eens wat verder, wat breder. Hoe vaak denk je dan aan iemand, en belt die persoon je *niet* op? Hoe vaak denk je juist niet aan iemand, en belt die persoon je wel op? Kijk je op die manier naar het geheel (holistische visie), dan zie je dat je wel eens aan iemand denkt, en dat je wel eens wordt gebeld. Puur op grond van die twee observaties *moet* het dan wel eens gebeuren, dat beide dingen ongeveer tegelijk plaatsvinden.

Anders gezegd, het zou juist heel bijzonder zijn als dergelijke coïncidenties nooit zouden plaatsvinden.

voorbeeld mijn tante gaat vorig jaar naar america (groot land) ik heb een vriendin wonen in america waar ik al een geruime tijd niets meer van heeft gehoord haar ouders die in nederland wonen zijn verhuisd (weet niet waarheen) het gekke is mijn tante gaat terug naar nederland staat op het vliegveld achter mijn oude vriendin die zij ook kent.
(toeval) ze ging heel even terug naar nederland om dat haar vader was overleden dit had ik nooit geweten als hun elkaar niet tegen waren gekomen dus kon ik van die man nog een laatste afscheid nemen.
ik zeg maar alles heeft voor mij een reden

Gelukkig bestaat toeval , althans ; dat wat wij toeval noemen : een niet noodzakelijkerwijs aanwezig causaal verband tussen twee totaal niet gerelateerde voorvallen. Zoals wij ook overal de neiging hebben vormen en gezichten in te zien. Wolken en vlekken bijvoorbeeld.

Stel je voor dat toeval NIET bestond en alles was voorbestemd ;dan zou je je hele leven op je luie gat kunnen blijven zitten tot de dingen die voor jou bestemd zijn langs je neus komen zeilen. Zo werkt dat dus niet. Het zou ook een bijzonder onsmakelijk tintje aan alle mogelijkre religies geven : alle ellende, ziektes, dood en nare dingen die je overkomen waren voorbestemd, of, erger, heb je aan jezelf te danken. Je moet er maar mee kunnen leven, zeg....

Feitelijk is toeval gewoon een aangeboren instrument van onze waarneming, en omdat de wereld eigenlijk veel kleiner is dan we denken (en kansen vaak veel groter dan we inschatten) zitten daar frappante voorbeelden tussen soms.

Echter, de kans dat ik , Nederlands vrouw, 41, een keer spontaan besluit een weekend naar New York te gaan en daar een vriendin tegen het lijf loop die ik sinds de brugklas niet heb gezien, LIJKT misschien enorm toeval, maar toch is die kans vele vele malen groter dan wanneer ik haar zou tegenkomen op de noordpool of op de maan. Gewoon omdat de kans dat wij beiden ooit eens in ons leven in New York zullen komen bijna oneindig groot is (en die van die maan nihil), en dus de kans dat dat gelijktijdig is zeker veel meer dan 0.
Plak er nog één of twee leuke voorvallen aan vast (een liedje uit je gemeenschappelijke jeugd op de radio in het vliegtuig en een toevallig horen van haar voornaam twee dagen eerder, en een goedgelovige geest zal spreken van een oneindig onmogelijk toeval. Terwijl het tegendeel het geval is.

Toeval is wat je toe valt...

Ik geloof zeker niet dat alles is voorbestemd, maar sommige zaken zijn toch wel te toevallig voor woorden. Mijn overleden man stierf op 10 augustus, zijn moeder overleed een jaar na hem op 10 augustus, mijn dochter en zoon werden op 10 augustus geboren( vier jaar na- elkaar)
Op 10 augustus werd mijn kleindochter geboren, op de verjaardag van haar moeder.
Op 10 augustus overleed mijn vader.
Op 10 augustus dit jaar hoorde ik hoe het kwam dat mijn man lang geleden verongelukt was.
Toeval bestaat niet, soms wel denk ik, net zoals er dingen zijn die wel heel toevallig net op een bepaalde manier gebeuren.
En dat er sommige dingen voorbestemd zouden kunnen zijn, ontslaat je nooit van de verantwoordelijkheid om je eigen keuzes te maken en je verantwoording te nemen.
Wat er ook bepaalt moge zijn, jij bent zelf de baas in je leven, jij maakt de keuzes.
Alleen zijn er soms denk ik wel een aantal zaken die op een verbazende manier op je pad komen en waar je niet omheen kunt.

zo was mijn huidige relatie ook:
als kind mijn partner leren kennen,
en 15 jaar later een setje. ;-)

dat heet: het lot!

toeval ken je vergelijken met
50/50
I.v.m kennis, verlangen, prencipe of een oorzaak zonder ondersteuning een ontmoeting.!!!
Dus het bestaat.
Jammer he?

soms is iets toeval wanneer je daar helemaal niet bij stil staat misschien veel later, andere keren denk je misschien dat iets stom toeval was en was dat het misschien helemaal niet en dus ment to be.
mijn antwoord is Ja toeval bestaat.

Ik vind dit geen toeval, ik vind het toeval wanneer je bewust had vewacht de ander op dat moment tegen te komen.