Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Is er iemand die mij tips kan geven over mijn thuissituatie?

Hallo,

Ik heb een niet zo´n leuke thuissituatie..
Mijn broer is geestelijk niet helemaal 100% en heeft dus veel aandacht nodig.
En ik heb nog een zusje van 11 jaar oud, die eist veel aandacht.
Zij slaapt bij mij op de kamer omdat ons huis te klein is..
Maar ik vind dat zooo vervelend, het is al bijna 11 jaar zo en heb totaal geen privacy.. Als er dan vriendinnetjes komen gaan ze allemaal aan mijn spulletjes enzo zitten en eisen ze de hele kamer op. Of als ik me aan het omkleden ben dan komt ze zo binnengestormt zonder te kloppen... Ook als ik iets te eten of te drinken (frisdrank) koop (om drankjes te mixen enzo) gaat zij en mijn broer aan mijn frisdrank zitten, ik heb van te voren al aangegeven dat dat van mij is.. maar daar luistert ze niet na.. Ook als ik aan het douchen ben komt zij of mijn broer zomaar binnen gestapt (zit geen slot op het deur..)

Ik erger me er steeds meer aan en verlang steeds meer om het huis uittegaan.. maar ben nog maar 17 jaar (in januari 18) en wil echt graag weg hier.

En daarbij is me moeder onlangs erg ziek geworden en gaat het weer een stuk beter met haar! Maar ze zeurt en zeikt zoveel! Ik word er gek van, soms tegen het depressieve aan.. Ik heb al een afspraak met de dokter staan om erover te praten want ik vind het erg moeilijk.

Heeft iemand tips? En dan alsjeblieft zo serieus mogelijk, want ik hou het hier echt niet meer uit!

liefs.

Toegevoegd na 8 minuten:
*Luisteren ze

Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Sneu dat je dit zo moet ervaren , ja op jouw leeftijd heb graag meer privacy, en ja dat kan niet altijd ,probeer r toch eens met je ma over te hebben zonder het drama wordt heel rustig zeggen ,zonder verwijten ,en Constructief dus in de marge Vd mogelijkheden .ja niet veel dus ,maar toch een paar momenten meer Prive , een slot op de badkamer ,afspraken met je zusje ,dat ze btr vj spullen afblijft ,en ja je moeder moet meer orde scheppen . Ja makkelijk gezegd,misschien eens een sociaal werkster of zo via je huis arts .kop op nog even kan je misschien op je zelf gaan wonen , het leven is vol problemen ,probeer er toch positief mee om te gaan succes
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ik kan je geen tip geven, maar ik wens je alle sterkte Jongwoman ! Heel goed dat je een afspraak hebt gemaakt met jouw huisarts om over de thuissituatie te praten..
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Bedankt Carsch!
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Wat ik grasg zou willen weten, heb je nog een opa en oma miss is het mogelijk bij hun een eigenkamer te vinden, of een oom en tante. Geeft jou je rust en miss.je fam ook. Su6 en hou je taai. Eens houd het op.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ik heb wel opa's oma's tantes en ooms.. maar ik woon in Gelderland en de rest van mijn familie woont óf in Drenthe.. óf in Zweden.. dus dat is erg lastig..

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Geef jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image

Het beste antwoord

Ik kan mij heel goed voorstellen dat je ernaar snakt om op jezelf te gaan wonen. Dat even als eerste opmerking mijnerzijds.

Ik zou er, in jouw plaats, ook stapelgek van worden. Zelfs jouw situatie maakt mij al boos..

Geen enkele vorm van privacy..zelfs niet in de badkamer, kan feitelijk niet voor een meisje van AL zeventien jaar..niet van..pas zeventien jaar.

Ik vrees dat er met je ouders niet te praten valt over een 'herverdeling' van het huis waardoor jij je een beetje meer kunt terugtrekken.

Probeer daarom vis je huisarts iets te bewerkstelligen want..via een arts kun je namelijk heel veel bereiken..

Als je bij die dokter komt vertel hem dan dat je op het punt staat in te storten omdat je zelf voelt dat je de kar niet veel langer meer kunt trekken.

Laat die dokter met je ouders praten om hen ervan te overtuigen dat jij een jonge, bijna volwassen, vrouw bent en dat je RECHT hebt op je privacy.

En dat het voor wat betreft jouw gezondheid noodzakelijk is dat ER EINDELIJK EENS REKENING met jou gehouden dient te worden.

En..hetgeen van jou is moet door de anderen gerespecteerd worden en dat betekent o.a. dus dat ze daar met hun po..eh..handen vanaf blijven.

Vertel die arts ook van het ontbreken van een slot op de badkamerdeur waardoor deze af te sluiten zou zijn..want het is te gek voor woorden dat je zelfs daar niet veilig bent.

Ik wens je alle kracht toe..En probeer dat gesprek met je arts maar optimaal te benutten.

Nogmaals sterkte..

Groet,

Ton

Toegevoegd na 1 minuut:
'vis'..moet zijn: 'via'
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden

Andere antwoorden (4)

Lastig als je zelf midden in de puberteit zit, een broer hebt met een plusje, een aandacht vragend klein zusje, een moeder die ziek is en eigenlijk gewoon een beetje privacy wil.

Je hebt in elk geval de goede stap gezet door een afspraak met de dokter te maken.

Verder zou je ook nog kunnen bedenken wat je zelf kunt veranderen (een haakje aan de binnenkant van de badkamerdeur? Een kastje in jullie kamer dat op slot kan en waar jij alleen de sleutel van hebt? Betere afspraken met je zusje en je broer?)

Er zijn trouwens heel veel jongeren die in zo'n soort situatie zitten, als je daar behoefte aan hebt, kun je ook eens kijken naar contact met lotgenoten. Veel GGZ-instellingen hebben zogenaamde 'brusjesgroepen' waar broers en zussen van mensen met een psychische of geestelijke handicap met elkaar kunnen praten.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Bedankt voor je goeie antwoord, ik zal je een plusje willen geven maar ik ben nog geen niveau 2. Ik wil het liefst zo anoniem mogelijk houden voor mijn ouders, want ze weten niet dat ik er zo moeilijk mee heb.. Ik wil dat liever ook zo houden.. En ik weet niet of het met de puberteit te maken heeft, heb er eigenlijk nooit echt last van.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
ik geef de plus wel
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ik ook
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
en ik 1 voor Crea en Carlo :)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Dank, ik ga er van blozen!
Misschien kijken of er mogelijk heden zijn als negeleod wonen. Heb ik toenderstijd ook gedaan. Zat ook in een dergelijke situatie. Ik vind je nog vrij jongom op jezelf te wonen. Ggz is inderdaad ook eengoeie praten helpt Miss ook met je ouders praten? Als hun niet weten wat er scheelt kunnen zeook niet helpen!!!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ik snap dat gevoel!
Ik ben zelf 14 dan ;)
Mijn zus,zusje en vader hebben autisme en dat is ook geen pretje en zeker niet dat ze het alle 3 hebben,
Wij zijn namelijk met 6 mensen me ouders en 4 dochters.
Mijn zusje van 11 heeft dan ook niet alleen autisme maar is ook kleurenblind,hoogbegaaft en dyslectisch dus dat werkt allemaal tegen.

Maandag waren we naar een gezinsgesprek geweest bij het Riagg en dat was zo FIJN ik kon gewoon vertellen wat ik zo irritant vond aan mijn zusje en dat mijn zus ook zo vervelend was.
En die mensen waren heel begripvol.
Nu zijn ze naar oplossingen aan het zoeken voor me zusje,want mijn zus heeft al pillen maar met haar moet ik gewoon rekening houden.

Maar even kort samengevat,
Als jij ook niet de enige bent thuis die last heeft van hoe het thuis is,zou ik even bij het Riagg langs gaan want die mensen bieden echt geweldige hulp :)
Maar ook als je alleen vragen wilt stellen kunnen ze helpen ;)

Hier is de link voor als je vragen aan het Riagg hebt:

http://www.riaggrijnmond.nl/Start/Afdelingen/tabid/93/Default.aspx

Dit is dus allemaal uit eigen ervaring...
Veel succes ;D
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Om te beginnen, Ik vind het erg naar voor je! Ik weet hoe het is om geen privacy te hebben. Ik had dit ook toen ik 14 was. Ik had een zus die niet 100% was en veel aandacht opeiste. En mijn moeder is manisch depressief en kon het allemaal niet meer aan. Ik ben toen begeleid gaan wonen. Daar heb ik alles geleerd om op jezelf te moeten wonen. En vanuit daar op mezelf gaan wonen. Dit ging mij op die leeftijd heel goed af. En voor mij was dit een goede beslissing. Ik kan nu prima een keer thuis op bezoek komen. Maar lijd niet meer onder de situatie daar. Maar dit is ook voor ieder persoon anders. Daarom is het goed dat je dit met je huisarts bespreekt. En misschien hulp kan krijgen bij het zoeken naar een geschikte oplossing voor jou en je familie waar jij je natuurlijk goed bij voelt. Succes!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Deel jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image

Bekijk alle vragen in deze categorieën: