Heeft iemand wat tips om mijn stiefvader minder te haten?

Niemand kan jou dwingen of van die man te gaan houden.

Wel kan je jezelf dwingen om je een beetje behoorlijk te gedragen.
Je kunt de nodig afstand bewaren. Koel doen, maar niet vervelend.

In heel veel "stief"gezinnen zijn er dat soort problemen.

Je bent 14, dus er zal best over te praten zijn.
Zeg tegen je moeder wat je vind en voelt en bekijk of er mogelijkheden zijn om daar zo neutraal mogelijk mee om te gaan.
Hierin is de houding van de vriend van je moeder ook belangrijk.

Als je echt jullie verhouding wilt verbeteren - en dat hoor ik in je vraag doorklinken - dan zou je moeten proberen om hem beter te leren kennen. Vaak is het zo dat hoe beter je iemand leert doorgronden, hoe sympthieker hij/zij wordt.
Omdat je dan door een facade heen leert kijken. Misschien is hij wel net zo bang voor jouw reacties als jij voor de zijne.
Ga met hem in gesprek en open de dialoog of je een aantal persoonlijke vragen mag stellen. Die vragen heb je natuurlijk al klaar dan.
Veel succes!

Gewoon doen, wat je moeder je vraagt, niet zo vervelend tegen hem doen.
Probeer je neutraal tegen hem op te stellen, misschien,dat hij dan in het gebruik mee valt.

Niet mogen, en haten daar is nogal een verschil tussen.
Je kent hem nogniet echt, je moet wennen.
En dan kan het nog zijn dat je hem volgend jaar nog niet echt mag, maar dan hebben jullie hopelijk wel een manier gevonden om samen te leven.
Het lijkt me voor de vriend van je moeder ook best moeilijk om ineens bij een puber van 14 in huis te zijn.
Probeer hem niet als indringer te zien maar als iemand waar je moeder blij mee is, en waar ze gezelschap aan heeft als jij je in het uitgaansleven stort

Dat is een vervelende situatie.

Je schrijft dat zij sinds kort een relatie heeft. Hoe kort is kort? Een paar weken? een paar maanden?
Ik vindt wel dat ze met jou had moeten bespreken of en wanneer ze met hem zou kunnen gaan samenwonen. Het is belangrijk dat kinderen een nieuwe huisgenoot ook zien zitten. Maar nu hij al bij jullie woont, kun je er denk ik niet veel meer aan veranderen.

Schrijf eens op waarom je hem niet mag. Dat geeft al een verhelderend inzicht.
Ben je lang alleen geweest met je moeder? Komt het omdat jij nu de aandacht van je moeder moet delen met hem? Bemoeit hij zich met jouw opvoeding? Laat je moeder zich helemaal leiden door hem?
Of is er iets helemaal fout met deze man. Iets dat jouw moeder niet ziet in haar verliefdheid.
Bespreek het dan met je moeder. Misschien open jij haar ogen en kan zij het weer met hem bespreken.

Niets van dat al?
Is er alleen "het gevoel" van "wat moet die vent hier"?
Probeer dan het beste er van te maken. Geef hem en je moeder de kans om gelukkig te worden samen.
.

Dat is een moeilijke vraag waar ben ik bang geen klip en klaar antwoord op is. Je zou natuurlijk op een neutraal terrein samen met een mediator met hem het gesprek aan kunnen gaan, maar dat is best een grote stap. Kleine stapjes zijn waarschijnlijk haalbaarder. Begin met eens echt te luisteren naar wat hij zegt wanneer hij praat (ik wil niet beweren dat jij dit niet doet, maar vaak als je een hekel aan iemand hebt/iemand haat ben je vooringenomen en interpreteer je alles wat deze persoon zegt op een negatieve wijze). Daarnaast kun je ook kleine dingetjes voor hem doen zoals wanneer je jezelf nog een glas drinken inschenkt hem vragen of hij misschien ook nog wat wil drinken en als hij thuiskomt uit zijn werk hem vragen naar hoe zijn dag was. Ik kan mij voorstellen dat het erg moeilijk is wanneer er een nieuw persoon op zo'n wijze ineens een grote rol in je leven gaat spelen. Gun jezelf dus ook een beetje tijd om aan de nieuwe situatie te wennen. Misschien worden jullie wel nooit goede vrienden, maar jullie zullen meer dan eens letterlijk door één deur moeten gaan.

misschien is het een idee om samen, met het hele gezin, eens een leuk uitstapje te maken.
dan doe je samen dingen, en leer je elkaar beter kennen.
misschien valt het allemaal wel mee, en moet je gewoon nog een beetje wennen.

Natuurlijk ervoer je het verschijnen van die man bij jullie in huis aanvankelijk als een binnendringen in jullie fijne, eigen wereldje.

Maar je ma ziet die man als een nieuwe kans na een volkomen mislukt huwelijk met je pa.

Het is ook heel normaal dat jij grote moeite hebt die man zomaar eventjes te accepteren.

Ik vind het daarom bewonderenswaardig van jou, dat je hier om tips vraagt hoe met deze situatie om te gaan teneinde de sfeer thuis te verbeteren.

Hieruit kun je zien dat je al iets van volwassenheid bezit.

Ik denk dat je hem..die nieuwe vriend van je ma, een kans moet geven, meid.

Nu stel jij je zo afwijzend tegen hem op dat hem bij voorbaat de moed in de schoenen zinkt als hij toenadering tot je tracht te zoeken.

Probeer daarom eens wat liever te zijn..ook tegen hem. En verras hem eens met een aardigheidje. Een doosje chocola of zo..

Je bent tenslotte al veertien jaar en dus geen klein meisje meer...dus je kunt dit alles best..

Je zult dan spoedig merken dat hij best meevalt èn dat je je moeder heel gelukkig maakt met je 'andere' houding.

En de sfeer thuis..die zal gigantisch verbeteren..voor jullie allen. Dank zij jou, hè..

Succes en groet,

Ton

Toegevoegd na 17 uur:
Wat ik nog vergeten ben is..dat ik jou een dikke plus geef omdat ik jouw instelling, met betrekking tot heel deze situatie, heel mooi vind. Dus alsnog een dikke +

Weet je ook waarom je hem niet aardig vindt? Is hij gemeen tegen jou. Slaat hij jou, straft hij jou, negeert hij jou?
Of is het misschien dat je niet wilt dat je echte vader wordt vervangen door deze man. En heeft jou mening niet veel met de persoon te maken, maar met de situatie dat je echte vader misschien 'nooit' meer terug kan komen bij je moeder?

Onder 'haat' en boosheid zit heel vaak verdriet. Ben je niet verdriet dat je ouders zijn gescheiden en dat je vader niet meer bij jullie woont?
Ben je misschien boos op je moeder dat zij jou vader heeft weggestuurd. Of boos op je stiefvader dat hij 'zomaar' de plaats van je vader heeft ingenomen?
Je houdt immers erg veel van je vader volgens mij.

Haat komt vaak voort uit onbegrip of jaloezie, wellicht is het een goed idee om eens samen met deze man rond de tafel te gaan zitten en een goed gesprek te hebben, dus samen zonder je moeder.

Jij zit nu gewoon in een DUBBEL lastig parket.

Veel jongeren van jouw leeftijd liggen ook behoorlijk met hun (biologische) ouders overhoop maar dat vind niemand raar want dat "hoort" gewoon bij de puberteit.

Jij hebt ook die leeftijd waar gewoon wat strubbelingen thuis bij horen en dan zit je ook "opgescheept" met een nieuw iemand, eigenlijk een soort indringer.

Ook voor je moeder is het dubbel. Als zij nu de kans op een fijne partner nog 5 jaar uitstelt tot jij ongeveer de deur uitgaat, laat zij mogelijk iemand lopen met wie ze nog jaren NADAT jij bent uitgevlogen heel gelukkig kan zijn.

Het lijkt mij heel lastig en vervelend om met iemand te moeten wonen waar je niet blij mee bent.

Misschien kunnen jullie er eens open en eerlijk over met praten met z'n drieen en dan hoop ik dat ze ook naar jouw verhaal luisteren en dan kunnen jullie hopelijk samen iets proberen waardoor jij minder moeite met hem hebt, OF jullie spreken af dat jullie elkaar gewoon een tijdje beleefd en met respect behandelen maar meer ook niet

ik wens je sterkte

je bent 14 en pubert als een tja,...... puber
ik durf zowaar te zeggen dat je als alles normaal was zelf genoeg strubbelingen met je echte vader en dus ook met je moeder zou hebben.
en tja dat is er opeens een of andere vent in je moeders leven die niet je echte vader is dus wat zou je met hem moeten ?
ok hij is je vader niet, hij is hooguit je moeders nieuwe vriend
en ik denk dat je dat moet respecteren
tip ga samen met je moeder en vriend deze
leuke film eens met elkaar te kijken
freaky friday

Zelf moeder en gescheiden en 3 kids dus weet ik wat je mee maakt heb zelf ook als ind meegemaakt dus kan alle kanten Wat ik aan zou raden als je moeder met jou over begin dat op rustige manier probeer vertellen hoe dit voor jou voel wat jou gevoel is zonder je moeder aan te vallen gewoon uit jou gevoel praten ,misschien kan je moeder het hem uitleggen dat wat meer tijd nodig heb Je zit al zelf in moeilijktijd de pubertijd en dan nog iemand die plaats van je vader ingenomen heb .Ps eigelijk is je moeder die dit in juist banen moet lijden aan beide kanten
Mischien als die in beurt praat eerst met misschien je oma of tante of oom als die er zijn het fijner dan als iemand waar je gevoelens mee kan delen .
ik kan vanaf deze plek niet beoordelen maar misschien is iets waardoor hem niet ?
Probeer er over te praten dat dit geen lijden onderwerp wordt
Ik wens heel veel sterkte

mijn ouders zijn ook gescheiden dus wat nieuwe stiefmoeders en vaders zijn mij niet vreemd.

een leeftijd van 14 is niet de makkelijkste over het algemeen. je geeft aan dat je moeder sinds kort een nieuw vriend heeft en deze nu al bij jullie inwoont.

wellicht dat hier de kink zit omdat je niet hebt kunnen wennen aan het idee, maar meteen 'opgescheept' zit met deze man. je beeld naar hem kan hierdoor niet helemaal juist zijn omdat je je verraden voelt door je moeder misschien (het lijkt me sterk dat je het gevoel hebt da er rekening met jou is gehouden wat betreft haar besluit)

als je fair wil zijn moet je kijken welke concrete reden je hebt om deze man te haten. is hij echt zo vreselijk? heeft hij je wat aangedaan? heeft hij je opzettelijk gekwetst?

of ligt het wat anders en moet je eigenlijk bij je moeder zijn? heb je wel de kans gehad om jouw idee en gevoel hierbij kenbaar te maken? heb je de tijd gehad om aan het idee van een relatie van haar te denken? heb je kunnen wennen en is er ook naar jou kant geluisterd doen deze man bij jullie in trok?

ik denk zelf dat je vaak 'nee' kant antwoorden, en hier je frustratie vandaan komt. mocht ik het bij het juiste eind hebben dan is je moeder de persoon waar je moet zijn. geef aan en leg uit wat je voelt en waarom. kijk of er samen een oplossing te vinden is d.m.v. afspraken.

naar de man zelf toe.. geef hem een kans. ga je een keer uit je dak wees dan zo fair en zeg hem dat het niet persoonlijk is, maar dat je enorm veel moeite hebt met de situatie en dit zelf ook niet wil omdat dit voor iedereen niet prettig is. je hoeft geen strijd te leveren, want er valt alleen maar te verliezen.

maak van je hart geen moordkuil, maar verplaats je ook eens in zijn schoenen. hij kan niet meer doen dan zijn best en of je het nu wil of niet, hier moeten jullie samen uit komen, en dit kan alleen als jullie alle 3 rekening houden met elkaar.


heel veel sterkte en succes #samen# ;-)

Beste Smoothgirl, probeer je ervan bewust te zijn dat liefde en haat dicht bij elkaar ligt, deze persoon raakt jou kennelijk diep. Misschien heeft dat te maken met bepaalde angsten, spreek deze uit naar iemand die je vertrouwt. Respecteer het gevoel dat je hebt en ga het niet uit de weg, schenk het aandacht. Als je realiteit onder ogen ziet, zul je merken dat er ineens positieve dingen gebeuren.

Het is een kwestie van wennen en aanvaarden,maar ook zeker van vertrouwen.Ik had zelf een stiefvader,en hij bracht drie kinderen mee uit een vorig huwelijk,dat waren drie jongens waarvan de jongste 7 jaar was.Dus had mijn moeder drie stiefkinderen,ik een stiefvader,en mijn moeder en mijn stiefvader kregen ook nog eens samen een dochter die dus mijn halfzus werd.Toen ik,bij mondjes maat en na verloop van tijd van mijn moeder vernam waarom,en om welke redenen ze van mijn echte pa was weggegaan,ik corrigeer,was weggelopen...En onkels en tantes dit bevestigden,kon ik inschatten wat de verschillen tussen mijn echte pa en mijn stiefvader waren.Het resultaat daarvan was dat ik wenste dat ik een ander hart had,en dat dit hart mijn stiefvader was,want ik had mij echt geen betere pa,broers en zus kunnen wensen,en ja,mijn moeder was natuurlijk ook ok.Ik bedoel maar,ik had het met mijn stiefvader en zijn zonen niet beter kunnen treffen,want ook voor mij offerde hij zich helemaal op.Nu is hij er helaas niet meer door een hartkwaal,en ik mis hem heel erg.
Mijn tip dus voor jouw,kijk vooral naar zijn positieve kanten,want uw mama koos niet zomaar voor niks voor hem,of wat dacht je?

Wees je bewust van het feit dat je je eigen vader niet verraad door deze man (ook) aardig te mogen vinden en wees je er ook bewust van dat je moeder onvoorwaardelijk van jou houd en dat je moeder ook maar mens is en waarschijnlijk een leuker mens is als ze gelukkig is, en ze is nog gelukkiger als iedereen om haar heen gelukkig is, dus ook jij!

Sterkte en gun die man een kans!

Ik ben zelf een stiefvader en het is al moeilijk genoeg voor beiden. Helaas ben je 14 jaar en zit je midden in de puberteit, daarom ben je vooral bezig met jezelf heel goed zelfs. Alleen is het dan vervelend dat er een vreemde man in je leven is die je niet mag en niet je vader is. Hoe erg kun je het hebben, jou leven wordt overhoop gegooid. Misschien kun je het anders bekijken? En je hoeft hem niet aardig te vinden, maar je kunt hem wel gedogen elkaar de ruimte geven. Als je moeder gek van hem is dan moet je dat ook respecteren, dan respecteert hij je ook en dan wordt het een stuk makkelijker. Hij is niet je vader en hoeft je ook niet op te voeden, dat regelen je ouders. Succes.

tja, ik vraag me dan af... is het echt een enorme klootzak, hou dan afstand.
maar is hij eigenlijk een goede man die je moeder heel gelukkig maakt, die zomaar haar kind(eren) erbij neemt en eigenlijk enorm zijn zijn best doet? want in dat geval moet je proberen om naar al zijn goede kanten te kijken en je haat los te laten. en geloof me... een paar bezoekjes aan aan psycholoog of iemand waar je mee kunt praten (decaan op school?) helpt ook zodat jij het eens op een andere manier zou kunnen bekijken.

Ik heb deze situatie ook gehad, maar een tweede huwelijk werkt vaak niet. mijn moeder en stiefvader zijn nu ook alweer gescheiden. maar probeer hem zo veel mogelijk te ontwijken, en als hij weer irritant doet, tel tot 10 en zeg dan heel rustig dat je het niet fijn vind dat hij zo doet en of hij daar de volgende keer alsjeblieft aan wil denken!

hou het trouwens wel bij jezelf, dus zeg: ik vind het niet fijn als er zo en zo tegen mij wordt gedaan, en ik merk soms dat dit in het huis gebeurd. en daar kan ik me erg veel aan ergeren.

en als je echt kwaad op hem bent, dan ga je lekker naar je kamer en hem na tekenen en dan de tekening martelen of whatever, schrijf hem een brief die je hem nooit geeft, omdat er gewoon de grootste scheldwoorden ofzo in staan.

succes! ;D

SmoothGirl als je eerst bepaalde gebeurtenissen kan begrijpen en dat een plaatsje kan geven dan zit je al op de helft van jouw vermeend probleem.

Het is onze zaak niet waarom jouw ouders uit elkaar gingen. (met alle respect maar ik ga af op de info uit jouw vraag) Dat is prive.

Maar je hebt de leeftijd om het enigzins te begrijpen en bent waarschijnlijk meerdere malen getuige geweest van diverse ,aanvaringen, tussen jouw ouders.

Iedereen heeft recht op geluk in het leven als men uit elkaar gaat (scheiding of overlijden) en dat is niet aan tijd gebonden.

De nieuwe partner (m/v) kan zelfs kinderen of huisdieren meenemen in de nieuwe relatie. En voor zover het geen overlijden betreft is er nog gewoon sprake van omgang met een van de biologische ouder.

Gelet op jouw leeftijd mag jij zelf later nog kiezen bij wie van jouw ouders je wilt wonen. Dan moet jij niet zwanger worden (jouw vorige vraag) want daar zit niemand op te wachten.

Kortom jouw moeder heeft ook recht op geluk, want over een paar jaar zeg jij dag ma, ik ga de deur uit om op je zelf te gaan wonen oid. Ergo jouw moeder kan gekozen hebben uit praktische of liefdes overwegingen.

Derhalve zullen ze wel rekening houden dat er nog minderjarige kinderen zijn die men moet mede opvoeden.
En de kinderen dienen zich aan te passen aan de nieuwe situatie en de volwassenen niet tegen elkaar uit te spelen.

Dus SmoothGirl pas jouw gedrag aan en leg de lat niet te hoog voor jouw moeder en haar vriend.

Er zijn kinderen die hun trots, koppigheid, normen en waarden als sneeuw voor de zon overboord zetten als ze bv van de ,stiefvader, later thuis mogen komen of een BB krijgen. Dan is de ,stiefvader, een toffe peer.

Volg jouw hart en geef evenveel liefde aan jouw ouders en hun partners en doe je best op school.

Je verbruikt minder spieren als je lacht en meer als je boos kijkt.

Liefde overwint alles.

Wat is er dan waardoor je hem niet mag? Gedrag of iets anders?
Probeer hem te accepteren, als je moeder hem echt leuk vind. Hoeveel dagen in de week slaap je bij je moeder en hoeveel in de week bij je vader? Als je vaker bij je moeder slaapt kun je misschien afspreken dat je nu meer bij je vader bent? (als het mogelijk is dan)

Meestal is een verklaring voor 'haat jegens stiefvader', angst voor dat hij jouw biologische vaders band met jou inneemt, of althans dreigt in te nemen.

De beste manier om dit te verminderen is door een dialoog met hem aan te gaan.

Ik weet dat dit misschien wat raar klinkt, maar als hij jou begrijpt en vice versa dan is een hoop van het kwaad al goed.

haten is wel heel extreem he

zeg dat je 1000 dingen van hem verwacht en dat je hem dan volledig zult accepteren. als hij z´n best doet dan zul je hem vanwege die 1000 dingen ook vaker zien en leer je elkaar beter kennen en dan wordt het vanzelf wel minder voorbeeld, breng me naar school want het regent en haal me ook op

Je zit in een lastig pakket...en iedereen heeft wel een hekel aan de nieuwe vriend van z'n moeder... Had ik ook altijd heel erg, vooral omdat ik het haar kwalijk nam dat ze mijn vader had gekwetst en ik meer een pappies kindje ben.

Maar goed, om antwoord te geven op je vraag. Je wilt tips om je stiefvader minder te haten? Neem ten eerste de lading eraf, deze man is niet je stiefvader, hij is gewoon de nieuwe vriend van je moeder. Ze zijn niet getrouwd en dat maakt deze man helemaal geen familie van je...dus ook geen stiefvader.
Dan moet je ook maar eens bedenken waarom je hem zo haat. Haat je hem omdat je het gevoel hebt dat je daarmee je vader helpt? Of omdat deze nieuwe vriend gewoon een beetje een vervelend karakter hebt? Heb je nog hoop dat je ouders bij elkaar komen? Ga voor jezelf uitzoeken waarom je zo een hekel aan deze man hebt, dan kun je misschien ook wel tot een goede oplossing voor jezelf komen.

Maar je kan ook denken aan je moeder. Zij geeft erg veel om deze man, je hoeft hem niet aardig te vinden. Maar je moet wel, omwille van je moeder, beleefd tegen deze man doen. Zo kun je ook denken. Water bij de wijn doen. Jij kan hem lekker haten, maar je doet toch normaal tegen hem. Je hoeft geen dikke vrienden te worden, de beleefdheid doe je voor je moeder en jezelf. Zo laat je zien dat je al volwassen begint te worden. Je bent 14 jaar, probeer er op een goede manier mee om te gaan. Niemand verwacht dat je hem aardig gaat vinden, maar normaal doen kan best wel. Daar zou je je moeder echt eem groot plezier mee doen, weet ik zeker.

Ik wens je erg veel succes hiermee, ik weet hoe het voelt.

Dag meisje van 14 jaar, wat een probleem zeg. Ik heb nooit in zo´n situatie gezeten, ik zeg het maar eerlijk, dus ik ken jouw gevoel niet. Maar ik probeer het toch maar. Uit je vraag begrijp ik dat je deze situatie ook niet leuk vindt. Dat je het best anders zou willen, maar dat het niet zomaar gaat. Misschien moet je er toch nog eens met je moeder over praten. Op een rustig moment. Laat haar weten, dat je niet vervelend wilt zijn en probeer samen met haar te ontdekken waar jouw gevoelens vandaan komen. Misschien dat je moeder je (een beetje) gaat begrijpen en ze je dan kan helpen. Voor jou is dit een vervelende, moeilijke situatie waar je geen raad mee weet, maar misschien is dat ook wel zo voor je moeder. Veel sterkte ermee!

Niet zelf meegemaakt, maar een mini tip is, proberen proberen proberen, door leuke dingen samen te doen er is vast wel iets wat jullie allebei interessant vinden. En ja er valt weinig aan te doen zit ik nu opeens te denken haha. Wel kut dat je ma hem boven jou kiest. want het moet klikken tussen heel het gezin.

Hoi ik weet hoe je je voelt ik heb ook een stiefvader ik ben 13.
en ik ben er ook niet echt blij mee soms.
maar als ik jou was zal ik niet boos tegen hem doen maar normaal.
kijk je hoeft natuurlijk niet met hem te praten dat probeer ik ook zo min mogelijk te doen.
maar als hij je wat vraag wel antwoord geven maar niet uit je zelf met hem praten.
en als je boos ben gewoon naar je kamer ggaan en iets voor je zelf doen tot je weer rustig ben.

dan komt het van zelf goed.
veel succes!