Wat is de beste manier (zo diplomatiek mogelijk) om aan de ouders van een zwangergeraakt meisje te vertellen dat hun dochter zwanger is?
Toegevoegd na 59 minuten:
Ok,ik wil jullie nu alvast bedanken voor al jullie goeie raad enzo,want om 8 uur vanavond gaan we naar haar ouders toe,dus álle verdere goeie raad is nog welkom....écht!
Deze vraag wil ik ook niet langer dan noodzakelijk is,laten staan,maar nogmaals:
álle ideeén,goeie raad enzo is van harte welkom...
(géén verwijtende opmerkingen aub.....)
Toegevoegd na 5 uur:
Zie voor mijn reactie op ál jullie reacties hieronder bij mijn reacties nummers 29 en 30,ok?..Ik ga de vraag nu sluiten: bedankt allemaal....;)
Kan dat diplomatiek?
We --mijn vriendinnetje en ik--- zitten al het héle weekend te tobben enzo,maar we houden héél erg van elkaar,maar we zijn ook bang voor alle reacties weet u... dank u!!
(ook voor het begrip enzo).....;-)
Anderen zeiden dat ik op die gast uit die ouwe film de Blue Lagoen leek...kweet z'n naam ff nu niet en ga zo eten( we gaan om 8 uur vanavond naar haar ouders....duim alsjeblieft voor ons?...) bedankt ;-)
Laat je weten hoe het is gegaan?
Verstandige ouders hoor!
Is dit trouwens het "illegaal in NL" verblijvende meisje?
Zo ja, dan kan het zijn dat haar ouders hier wel blij mee zijn.
Laat ons weten hoe het gegaan is, ik hoop dat het meevalt voor jullie, maar je gaat gelukkig met haar mee naar haar ouders en dat is weliswaar normaal maar ook te waarderen!
Je loopt er niet voor weg, en ook al ben je bloednerveus, je gaat toch mee!
Goed zo jongen!!!
En toen kwam t verhaal: ik zat te trillen als een rietje weet je..die vader keek me allemaal strak aan,en dr moeder kreeg tranen in dr ogen enzo. Nou,en toen zeiden ze dat t dom was,maar dat we nu naar de toekomst moesten kijken en dat ze onze beslissing (van mij + vriendinnetje) zouden respecteren enzo en dat we geen overhaaste beslissing moesten nemen. En zo ging t nog wel ff door…later * brak* t ijs en omhelsde haar moeder m’n vriendinnetje enzo en bgon toen te huilen & wenkte mij toen ook en zei toen zoiets * je bent toch een lieve knul,hoor..word maar een lieve pappa,ok* en toen omhelsde ze mij ook. Ok,khad t me niet voorgenomen ,maar toen schoot ik ook vol en begon als een klein kind te huilen,weet je: wilde ik totaaaaaal niet !!! Nou,en toen hebben me oom & iki nog ff wat gedronken en zijn toen later weggegaan. Ben nu sinds kwart over 10 weer thuis & dan morge ook naar school….:-( whát a day!!.......pffffffffffffff…..
Nu proberen rustig te worden en met je vriendinnetje te bespreken wat je hiermee verder gaat doen. Blijven communiceren met jullie ouders hoor, en aangezien ze zo volwassen en liefdevol reageren kan je dat goed doen. Niet bang zijn als haar vader of moeder misschien toch een keertje wat onaardig doen, soms is dat even zo van de zorgen om jullie, maar ik vertrouw erop dat jullie er samen met jullie ouders wel doorheen komen, wat jullie ook besluiten.
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.