Ik heb besloten dat ik wil scheiden, maar mijn man wil dit niet. Wat kan ik doen?

Scheiden is nooit leuk, vooral niet als er kinderen in het spel zijn. Je mag altijd scheiden. Je hoeft. Iet de toestemming van d ander te hebben. Het maakt het proces wel lastiger en omslachtig. Als hij niet openstaat voor een gesprek enniet wil luisteren, kan je wellicht een intermediair/mediator inschakelen die ervaren is mbt relatiegesprekken. Deze is neutraal en zorgt ervoor dat er inhoudelijk en emotioneel wordt gesproken. Maar doelstelling wordt niet uit het oog verloren. Je moet echt iemand erbij hebben die afstand heeft en zakelijk is. Veel succes met deze komende periode.

Wat een rotsituatie...! Daar kom je in je eentje nooit uit, maar (omdat je man niet meewerkt) dus ook niet met z'n tweeën. Als je hem wilt overtuigen dat een scheiding nog de enige oplossing is (én in het belang van jullie alle vier), dan zullen jij en je man toch om de tafel moeten gaan zitten.

Het is wel duidelijk dat je het in je eentje niet redt en daar hulp bij nodig hebt. Is er misschien een familielid of goede vriend die het vertrouwen heeft van jouw man (en van jou natuurlijk) die je kunt inschakelen om met z'n drieën aan een oplossing (lees: echtscheiding) te werken?
Ook zou je kunnen overwegen een mediator in te huren (http://www.echtscheiding-wijzer.nl/mediation.html), maar de kans dat hij zich daartegen verzet is natuurlijk heel groot.

Een andere mogelijkheid is om een "adempauze" in te lassen voor jullie huwelijk, door een scheiding van tafel en bed. Maar ik kan me voorstellen dat zoiets voor je man onbespreekbaar is en bovendien allerlei praktische bezwaren oplevert.

De derde mogelijkheid is dat jij, zonder dat je man daarmee akkoord gaat, een echtscheiding aanvraagt op grond van "duurzame ontwrichting" van de relatie. Als ik jouw relaas lees, is dat wellicht de beste (en in jouw situatie de meest realistische) oplossing.

Kinderen zijn altijd de dupe van een scheiding en dat zal nu niet anders zijn. Hopelijk kunnen jij en je man het opbrengen om op een normale manier contact te houden, in het belang van jullie kinderen.

Je kinderen verheugen zich op de vakantie en (hoe zwaar het ook voor je is) het zou een enorme domper voor ze zijn als jullie niet met z'n vieren weg zouden gaan. Ik hoop dat het je lukt om er voor hen een onvergetelijke tijd van te maken, want het wordt waarschijnlijk de laatste vakantie van jullie als gezin. Ik zou zeggen: probeer door de zure appel heen te bijten en máák er iets van - hoe moeilijk dat ook zal zijn. Geef de kinderen nog één keer een mooie herinnering mee aan de tijd dat jullie samen waren. Zoals je zelf al schrijft: ze zullen het nog zwaar genoeg krijgen.
Ga ruzies en conflicten tijdens je vakantie zoveel mogelijk uit de weg en doe nog even je best om er iets van te maken.

Gebruik je vakantie ook om eens goed na te denken hoe je de scheiding wilt aanpakken, zodat je de koe direct bij de hoorns kunt vatten zodra je weer thuis bent.

Ik wens je heel veel sterkte én wijsheid!

Ik heb het in mijn omgeving meegemaakt en je kunt niet scheiden zonder de toestemming van de ander. Het is een 2 zijdig contract die alleen maar 2 zijdig kan worden opgezegd. In de praktijk gaan de meeste na een jaar of 2 dan wel scheiden omdat de partner die wil scheiden dan wel erg lastig is. Meestal zijn de financiële zaken dan ook ergens verdwenen op een buitenlandse bankrekening. Mijn advies: blijf voor de wet getrouwd en ga gewoon zelf een huis kopen. Niks aan de hand

Jouw verhaal klinkt weloverwogen en goed doordscht. Jij hebt je beslissing genomen hoe moeilijk en triest je het ook vindt. Op www.scheiden.nl vind je tips en 'routes' om te volgen. Zoals mediation of advocaten. Kijk daar eens rustig naar.

Jouw man heeft tijd nodig om het onvermijdelijke te accepteren. Geef hem die tijd in redelijke mate en blijf consequent en rustig je boodschap herhalen 'het spijt me schat, ik hou niet meer van je, ik wil scheiden'. Niet gemakkelijk maar onthoud dat zachte heelmeesters stinkende wonden maken. Blijf standvastig en voel je overtuiging dan kan hij daar niet omheen.

Juist in het belang van de kinderen is het belangrijk dat jullie straks nog door één deur kunnen.

Kijk verder op internet naar rouwverwerking. Want in dat proces zitten jullie. Jij bent echter al een aantal stappen 'verder' in het proces terwijl je man nog helemasl in het begin zit (ontkenning). Gun je man de tijd en ruimte om zijn stappen te zetten.

Organiseer steuntroepen voor jezelf om je op te laden en je rust te behouden. Bv de huisarts of een psycholoog of bedrijfsmaatschappelijk werk. Zo voorkom je hopenlijk ruzies die voor je kinderen niet goed zijn.

Ik wens je veel wijsheid en kracht toe.

Ik lees in je reactie dat dit een zeer weloverwogen besluit is. Het maakt het allemaal heel erg moeilijk als hij niet mee wil werken, maar toch kan hij de scheiding stukken moeilijker maken door zijn gedrag, maar hij kan je zeker niet tegenhouden. Bel dus een advocaat.

Wat hij nu in feite doet is alles uit de kast halen om je maar te laten stoppen en dat zal hij op alle mogelijke manieren blijkbaar doen. Laat je hier niet door tegenhouden, het is heel begrijpelijk van hem, maar is natuurlijk niet echt volwassen gedrag. Waarmee ik niet aan zijn pijn voorbij wil gaan.

Misschien kan je toch proberen om op vakantie te gaan, niet voor je man, maar voor je kinderen, die hebben zich er op verheugd. Probeer alles dan even te laten rusten, niet steeds hem vertellen dat je je besluit hebt genomen, hooguit hem vertellen dat (als je nog op vakantie gaat) dat je dat voor de kinderen doet, en dat je na de vakantie weer over jullie tweeën zal spreken met hem. Vraag hem ook om het nog even leuk te houden, voor de kinderen.
Ik wens je veel sterkte toe. Het zal moeilijk worden maar als je later, na je verhuizing zal je opgelucht zijn, probeer daar maar te denken als je het moeilijk hebt.

wat een herkenning, mijn scheiding is een jaar geleden gestart, wij hebben ongeveer nog drie maanden bij elkaar op de lip gezeten......vreselijke periode. ik ben nu ongeveer 9 maanden alleen en ik kan zeggen dat het me goed bevalt(wel 10 kilo lichter) ik heb mijn ex zo ver gekregen dat hij zijn energie in de kinderen steekt i.p.v. in onze relatie en in wat geweest is. zodat de kinderen merken dat we erg ons best doen om het voor hen zo goed mogelijk te laten verlopen.
hopelijk krijg je hem zo ver dat hij kan inzien dat de uiterste houdbaarheidsdatum van jullie relatie allang verstreken is, maak hem duidelijk dat je dank baar bent voor de mooie tijden maar dat het nu tijd is om verder te gaan.
maak hem er bewust van dat hij echt niet oud wil worden met iemand die hem eigenlijk niet wil, hij verdient toch beter?
ik denk dat je het beste tijdelijk even bij iemand in kan trekken of hij. zodat iedereen weet dat het menens is.
afstand geeft wat lucht en helderheid.
hij zit in de ontkenningsfase en probeert je gewoon te manipuleren......een kat in het nauw maakt rare sprongen.
Is er niet iemand in je omgeving die met jullie om de tafel wil? of een mediator.( wij zijn in relatie therapie gegaan om zo allebei op het zelfde punt te eindigen goed of fout.)
en die vakantie?? ja super vervelende timing, maar trek je het? er komen meer vakanties hoor.......

mijn kinderen vinden mij nu veel vrolijker en dat is mij heel wat waard. blijf bij je zelf en houd de eer aan je zelf.maak nooit je ex zwart en accepteer dat hij er waarschijnlijk heel anders mee om zal gaan. dat is zijn probleem en uit eindelijk krijgt iedereen een rekening van zijn of haar gedrag.

succes en heel veel sterkte...... het komt echt goed!

Het is overduidelijk dat je man van je houdt en de kinderen ook en als je gaat scheiden en de kids bij hem laat kan je man uit woede en verdriet als je kinderen ouder zijn negatieve dingen over je gaat zeggen en misschien gaan ze je negeren opstraat.. En dat gaat super pijn doen.

Als je alles al hebt geprobeerd en je bent er toch van overtuigd dat je wilt scheiden, wie zou je dan kunnen tegenhouden? Ook al werkt je man niet mee, de advocaat regelt het wel. Mijn huidige man is ook gescheiden van een vrouw die totaal niet meewerkte. Het duurde daardoor lang (bijna 2 jaar), maar het ging wel.

Zorg dat er een duidelijke regeling komt voor de kinderen. Zeg geen negatieve dingen over elkaar tegen je (gezamenlijke) kinderen. Hoe 'gewoner' je doet over de scheiding, hoe meer de kinderen het kunnen accepteren.

Ik ben ooit ook samen met mijn bijna-ex-man en de kinderen op vakantie geweest, omdat die al geboekt was. De kinderen en ik verbleven toen in een bungalow en mijn man in een tent op het grasveldje erbij. Maar dat zal niet iedere man accepteren.

Je man denkt dus steeds als je vriendelijk bent dat het wel goed komt? Geeft niet, blijf toch zo vriendelijk mogelijk, ook al komt het niet goed. Waarschijnlijk beziet je man de relatie anders dan jij.

een man en vrouw als ze starten staat er een grote berg tussen in. Verschil in genen en opvoeding , karakter en geslacht.
Indien man en vrouw dezelfde wetten hanteren en regels is als dat ze samen de berg op wandelen naar de top. Hoe verder je omhoog gaat hoe kleiner de afstand tussen man en vrouw wordt.
En oud bijbels gezegde zegt , een touw uit drie koorden is sterker als 2 koorden.
de man is een koord , en de vrouw een koord , en om samen te verstrengelen tot sterker koord zal men dat derde koord erbij moeten hebben. Ze zeggen wel eens een schip kan niet zonder een kapitein en niet zonder een stuurman . Maar twee kapiteins , als de ene zegt links en de ander rechts gaat het schip rechtdoor en strand.
Dus man en vrouw moeten hun positie kennen in hun huwelijk. de man moet zijn vrouw liefhebben als zijn eigen lichaam en de vrouw dient een man respect te geven.
de bijbel zegt een man en vrouw vormen 1 vlees.
Zodra de 1 over de ander praat bij vrienden of kennissen vervuilen ze hun eigen vlees . In ieder huwelijk is meer geven dan nemen . geduld , liefde , en het kwade niet met kwade bestraffen .
De positieve regel is , doe voor de andere dat gij wenst dat ze voor u doen .
Dus positieve actie , en geduld leven naar de juiste norm zorgt er voor dat je een gelukkig huwelijk kan ontwikkelen .
Ik leef al 30 jaar samen met dezelfde vrouw omdat we beide een bijbelse zienswijze hanteren . En hebben een gelukkig gezin omdat we deze kennis in de praktijk hebben gebracht.
Wie eerlijk , oprecht , en liefde tentoonspreidt , en leert snel te zijn met luisteren met langzaam met antwoorden , en zich beheerst zal beloond worden.

Je man reageert kinderachtig , omdat hij geen raad weet met je mening en houding.
Wie zich nederig opstelt zal daarom werken aan zijn eigen geluk. Leer de bijbel kennen . In deze wereld is de mens ontvreemd van kennis van wetten en bijbelse regels waardoor huwelijk komen gaan als sprinkhanen .
de kunst is je huwelijk te redden , scheiden is bewijs van verlies en zal je meer problemen geven als je denkt .
Ik ken niemand die zegt gelukkig gescheiden te zijn.
behalve als je met een moordenaar , verkrachter of gewelddadig persoon bent getrouwd.
de bijbel zegt , een man is beter af met een droog brood in de woestijn als met een ruzie makende vrouw onder 1 dak.
Toen je met hem begon in de relatie was het toen goed ?
Waarom heb je schadelijke dingen in je huwelijk laten groeien .
de bijbel zegt je hebt 1 vonk nodig om een bos te ontbranden .

Ik zou zeker niet op vakantie gaan. Deze machttstijd is buitengewoon naar, en de boosheid die gevoeld wordt... heeft dat invloed op het rij gedrag? is het veilig om met zulke emoties en zo'n donderbui in aantocht op pad te gaan? is dat wel goed voor de kinderen dan?

Ik vind het niet eens goed voor pa en ma in dit geval.
Als een huwelijk zo kapot is..... dan kun je niet blind doorleven en doen alsof er niets aan de hand is.

Ik zou er op staan om thuis te blijven. Met zijn allen. Er zit niets anders op dan er doorheen te werken. Huur een huisje.... zorg dat je een plek hebt. Als er echt niet te praten valt, dan zijn daden het duidelijkst.

Dit gaat iedereen pijn doen, en daar doe je niets aan. Pijn en verlies horen bij het leven... hoe je er mee omgaat echter, maakt wel verschil.

Toch zeg ik: zorg eerst voor jezelf, en de kinderen. Vakantie is geen noodzakelijk iets. Je innerlijk leven in orde krijgen wel. OOK voor de kinden, en juist voor de kinderen.

Zoals je al zei is deze situatie ook niet goed. Het is van je man ook niet eerlijk om bij jou neer te leggen dat je "zijn leven/zijn vakantie kapot maakt"....
Dat KUN je in je eentje helemaal niet. Daar is hij nog altijd bij, en als hij niet bereid is zijn 50procents aandeel er in te erkennen, dan sta je er dus inderdaad alleen voor... maar dat stond je al, anders nam je niet de beslissing om te scheiden.

Geef leiding, en verwacht niet dat hij het oplost. Je stond en staat er alleen voor. (ten opzichte van hem, niet van familie of vrienden.)
Als je niet met hem kunt praten, praat dan tégen hem, of schrijf hem wat je besloten hebt of doet of gaat doen.

Heel, heel veel sterkte met het komende veranderingsproces!

Mijn scheiding is inmiddels 19 jaar geleden, maar als ik dit relaas lees komt het weer boven. Wat een herkenning! Ook voortdurend ruzie met een man die overal boos om was. Ook hij wilde niet scheiden en dacht dat het goed zou komen. Niet dus. Het heeft 5 jaar geduurd eer ik de knoop doorhakte. Veel te laat. Ook ik ging kort te voren nog samen op vakantie.

Zoals al eerder geschreven, je kunt natuurlijk wel scheiden als je partner niet meewerkt.
Ik zou dit ook doorzetten, juist voor de kinderen. Het is erg schadelijk voor ze om in een gespannen en ruziesfeer te leven.
Schrijf je zo snel mogelijk in als woningzoekende. Het ligt aan de stad of regio waar je woont hoe lang de wachttijd zal bedragen.
Ik weet niet of jullie een eigen woning hebben, maar dan heb je kans dat die verkocht zal moeten worden. Vandaar die inschrijving. Als je in een huurwoning woont is het gebruikelijk dat hij vertrekt, maar gezien zijn tegenwerking wordt dat misschien moeilijk.
Zoek een advocaat. Bel er een paar. Er zijn er die gespecialiseerd zijn in echtscheidingen. Leg je situatie uit. Ook je financiele situatie. Vraag naar de kosten. Er zijn advocaten die een speciaal tarief hebben voor minder vermogenden.
Ga maar wel op vakantie met elkaar. Probeer er het beste van te maken, vooral voor je kinderen. Het is zwaar, dat weet ik, maar er komt een eind aan.
Probeer met je man in gesprek te blijven. Dat is heel belangrijk. Wij hebben destijds toch samen onze inboedel en financien kunnen verdelen. Dat scheelt ook veel advocaatkosten. Laat je advocaat de alimentatie regelen. Doe dat niet zelf.
Het zal niet leuk zijn om samen 1 huis te wonen als de scheiding in gang is gezet. Ik ging destijds op zolder slapen en was de weekenden met mijn kinderen bij mijn moeder.
Maar als je eenmaal je eigen huis hebt, ben je blij dat je hebt doorgezet.
Wacht er niet mee, denk aan jezelf.
veel sterkte.

Hallo Ram76

Hierboven staan al velen waardevolle adviezen en meningen.
Ik wil je graag wat anders mee geven.
Ik weet niet of je ooit van "het verliesschema"hebt gehoord?

Heel in het kort komt het er op neer dat ieder mens bij elk verlies altijd een aantal stadia doorloopt : dat begint met :
- Ontkennen ( daar waar jou man nu zit)
dan komt meestal :
- Boosheid
gevolgd door :
- Verdriet
en uiteindelijk beland je bij de :
- Berusting

Jij - je man EN je kinderen zullen allen deze stadia doorlopen, en of hebben doorlopen.....welke nodig zijn om uiteindelijk bij de berusting aan te komen.

Vaak lopen de stadia ook door elkaar en val je soms terug van het 1 in het ander maar uiteindelijk kom je met een beetje mazzel uit op de berusting - hoewel dat voor de 1 lastiger kan/zal zijn dan voor de ander.

Als ik jou verhaal zo lees ben jij zelf al "een stuk verder" dan je man, jij lijkt al aardig bij "het verdriet" en "de berusting" te zitten terwijl hij nog volop in "de ontkenning" en "de boosheid"zit.

Het weten dat ieder mens deze stadia moet doorlopen helpt vaak om gedrag te begrijpen en er (enig) begrip voor op te brengen.....

Wellicht helpt je dit, om er ( voor je kids) toch nog een paar "dragelijke weken"van te maken, al zal dit moeilijk zijn....
Sterkte !!

Beste Ram76, waar 2 kijven hebben 2 schuld. Dat jullie huwelijk niet goed loopt ligt niet alleen aan jou maar aan jullie beiden. Dat hij niet wil stoppen dat dit huwelijk dood is is niet jouw probleem, ook niet van jullie samen maar puur zijn probleem. Wat hebben de kinderen nu aan een vakantie met zijn allen als er toch alleen tussen jullie 2 gesnauw en gebekvecht is? Helemaal niets!!!

Als hij dat dus niet wil begrijpen ondanks dat je je best voor een gesprek hebt gedaan kan je altijd nog bij je ouders of zussen/broers informeren voor een logeeradres en kan je je koffers pakken en ook die van je kinderen en een mooie brief achterlaten dat dit nog jouw enige mogelijkheid is hem aan het verstand te brengen dat jij het huwelijk wilt beëindigen. Waarschijnlijk heb jij wel vaker gedreigd en dit nooit ten uitvoer gebracht dus neemt hij het nu ook niet meer serieus.

Ga jezelf en je kinderen niet nog meer kwellen met een vakantie vol ergernissen en ruzies. Nu willen de kinderen misschien nog en zullen ze je nu iets kwalijk nemen maar later zullen ze hiervoor echt wel begrip hebben.
Zoek een pro-deo advocaat, informeer naar jouw kansen voor rechtsbijstand en vraag gewoon de scheiding aan.
Het kan ook samen bij 1 advocaat en dat is wellicht veel goedkoper.

Je kinderen zullen uiteindelijk gelukkiger zijn met gelukkig gescheiden ouders en ieder 2 slaapkamers dan ongelukkig getrouwde ouders en 1 slaapkamer!. Ze kunnen nog zulk mooi weer hebben in een appartement of caravan in het buitenland in de bergen of aan zee en schitterende zwembaden, maar als ze daarvoor de hele dag naar jullie geruzie en gescheld moeten luisteren weet ik zeker dat ze jouw keuze toch uiteindelijk zullen respecteren....is het niet nu dan over 10 jaar!

Heel veel sterkte de komende moeilijke tijd!

Dag Lieverd!

Ik begrijp je 100%
Ik wil ook scheiden van mijn man maar hij wilt het ook niet.
Al van het begin van ons huwelijk stak hij altijd zijn gsm weg, hij staat nooit open om iets te doen samen (hierig).
Als ik iets koop is het een drama.
Wnr ik eens iets wil doen boeit het hem niet.
Ik kan niet deftig praten met hem.
Heb zelfs een tegenslag gehad op men vorige werk en heeft geen shit gedaan.
Een man die niet achter zijn vrouw sta mag gwn weg vertrekken van me.
Familie speelt dan ook een grote rol. Zij zijn perfect en bij jou zoeken ze altijd iets om het tegen je gezicht te shieten.
Ik weet nog toen ik zwanger was heb ik 4dagen een zware crisis gehad ik trilde en kon niet ademen.
Ik heb gezegt tegen men man dat ik niet meer dan 3kansen geef.. En ik was ook altijd de enige die de eerste stappen zette om het goed te maken. Ik ben moe mentaal kapot ik kan het niet meer aan. We hebben paar maanden geleden een huis gekocht en we hebben een zoontje van 1,5jaar. Ik ben opgegroeid in een gezien dat niet goed was. Huwelijk van men ouder’s waren kapot ieder dag was een hel en opgroeien zo was heftig en ik wil mijn kind dit niet aan doen. Alles is makkelijk te zeggen voor mensen die het hebben mee gemaakt. Ik zet zelf geen stap meer gedaan is gedaan voor me.
Geloof me in een ongelukkige huwelijk zullen je kinderen nooit gelukkig zijn ze gaan mentaal kapot gaan kan zelfs lijden tot zelfmoord heb ik zelf meerdere keren geprobeerd om men 11jaar.
Het is u beslissing je zal het beter weten wat je mee maakt.

Hou je sterk meid!