waarom valt eenzaamheid zwaarder over je heen, juist na een gezellige dag met iemand anders?

Question

na een dag gezellig samen met een vriend of vriendin valt het mij extra moeilijk, voelt het extra zwaar, voelt het extra eenzaam, als ik dan 's avonds weer alleen ben. Het lijkt wel of je er beter tegen kunt als je gewoon alleen blijft, en niet weer even geproefd hebt aan samen met een ander dingen doen. Hoe komt dat eigenlijk en hoe los je dat gevoel dan op?

Toegevoegd na 13 minuten:
WAAROM valt het juist zo zwaar nadat je het gezellig hebt gehad. Als je zou begrijpen waarom het dan juist zwaarder valt (dan gewoon alleen zijn), dan kan je denk ik ook beter bedenken hoe je het kunt aanpakken...toch?

 · Accepted Answer

De mens is eigenlijk gemaakt voor gezelschap. Je hebt mensen nodig om mee te praten, lachen , huilen, zorgen delen of gewoon om een uitlaatklep te hebben, troost en bemoediging te krijgen, dingen mee te delen (want gedeelde smart is halve smart).
Daarom valt het je zwaar om na die gezelligheid weer alleen thuis te zijn.
De stilte om je heen valt ineens op, je had zo graag iemand verteld over de leuke dingen die je hebt meegemaakt en je kunt het aan niemand kwijt. Ja, dan pas valt je de eenzaamheid op.
Ik kom zelf uit een gezin met 4 kinderen en 2 heel lieve ouders die ons een fantastische jeugd hebben gegeven. Veel gezelligheid en de deur stond voor iedereen open.Er was niet veel geld, maar we kwamen niets te kort! Op gegeven moment waren alle kinderen de deur uit en vooral mijn moeder had het daar heel moeilijk mee. Ze miste de drukte en het werk dat ze er altijd aan had. Ja, als kind heb je nu je eigen leven opgebouwd, je werk, je gezin en de keren dat je thuis kwam, merkte je dat je ouders weer genoten van hun kind(eren).
Mijn ouders zijn toen zich in allerlei activiteiten gaan storten. Ze gingen op dansles, mannenkoor, vrouwenkoor en samen op het ouderenkoor.
Ze hebben nooit een auto gehad dus ze gingen treinen, koffiebusritten en met vrienden op vakantie. Mijn moeder kreeg Alzheimer en mijn vader heeft haar 1 jaar lang thuis verzorgd tot het niet meer ging. Ze werd opgenomen en hij was de hele dag bij haar. Ze is 2 weken geleden gestorven terwijl mijn vader naast haar zat, hij heeft haar ogen gesloten. We dachten dat hij last zou krijgen van eenzaamheid, ze waren immers altijd samen. Ik heb al verschillende keren gebeld om te vragen hoe het ging en of ik langs kon komen, maar hij was nooit thuis. Dan maak je je toch zorgen en gisteren kon ik hem eindelijk spreken.
Hij zei;" Ach, ik mis haar enorm en vooral 's avonds en 's nachts voel ik dat, maar ik heb besloten om weer te gaan zingen en zodoende heb ik dinsdag 's avonds mannenkoor, 's woensdags ouderenkoor en donderdag 's avonds het kerkkoor. Ben ik toch onder de mensen en heb ik toch weer gezelligheid om me heen. Ik vroeg hem of hij het niet moeilijkvond in een leeg,stil huis te komen na het zingen en hij zei dat hij daarvoor een leuke kat had genomen. Hij zei;" Heb ik iets om te knuffelen, hij spint gezellig en zegt niets terug tenminste", en hij lachte er hartelijk om.
Misschien is het ook voor jou een optie. Het is toch fijn als er een huisdier op je wacht als je thuis komt.

 · Answer

Mensen die eenzaam zijn voelen zich vaak verdrietig en leeg van binnen. Ze voelen zich niet bij machte om hun emoties te veranderen. Eenzaamheid ontstaat door een onevenwicht in sociale vaardigheden, de leefsituatie en omgeving. Hoe komt het dat niemand me begrijpt, waarom heb ik geen contacten en hoe ga ik hiermee om? Dit zijn de meest gestelde vragen waar deze mensen mee zitten.

Hoe pak ik eenzaamheid aan? 
Het is vaak lastig om iets aan eenzaamheid te doen. Meestal wordt er een bepaald therapie aangeboden of in sommige ernstiger gevallen, medicatie voorgeschreven. Soms kan dit noodzakelijk zijn, maar gaat de eenzaamheid daadwerkelijk weg, kan het terug komen of wordt het alleen maar onderdrukt? 
Het is goed om voor jezelf uit te vinden wat je precies mist in het leven. Hunker je misschien naar een relatie, contacten of erkenning in een relatie? Pak een pen en papier en maak een plan hoe je de eenzaamheid kan aanpakken. Je moet gemotiveerd zijn en nooit opgeven! Probeer uit te zoeken wat je mist en wat je hier aan wilt veranderen. Schrijf alles op, zodat je de eenzaamheid kwijt kan en helemaal tot jezelf kunt komen. Vind uit wat je leuk vind om te doen, wat je aanspreekt, welke contacten je graag onderhoudt of misschien bij welk religie je je thuisvoelt. Zoek dit uit en doe iets met deze informatie! Deel ze zonodig met iemand die je vertrouwt!

Vergeet niet te lachen doet wonderen.
succes

amigo · Answer

Het is een soort reactie, eigenlijk meer een anti-reactie.

Het komt niet alleen voor bij de combinatie: gezellig-eenzaam. Ook bijv op het werk kun je het hebben. Als je een heel druk en hectisch project doet en je werkt heel hard heb je vaak als dat af is OOK een enorme dip. Terwijl je dacht: he lekker als dat af is ga ik eens RUSTIG aan iets anders werken, nee zit je met de handen in het haar en doe je helemaal niks.

Ook na een enorme fysieke inspanning kan dit optreden, hoewel je daar vaak nog een soort euforisch gevoel houdt.

O ja, nog een laatste die erop lijkt: de suikerdip!!! Als je veel suiker eet voel je je helemaal fit en sterk en als het suikerlevel in je bloed dan iets zakt ben je opeens ook down terwijl het niveau dan hoger was dan VOOR je dat alles at.

Ik denk dat het een soort leveling in je lijf is. Van goed gezelschap kun je een soort "high" worden. Je lichaam maakt stoffen aan waardoor je je goed voelt. Oxytocine is zo'n stof al weet ik niet precies of dat is wat je bij een gezellige avond extra aanmaakt, het kan ook gewoon adrenaline zijn.

Als de stimulans om het aan te maken wegvalt (je bent niet meer in gezelschap) moet je lijf weer wennen aan het normale niveau en dat is even vervelend.

Wat heel misschien helpt is de draak steken met jezelf. Terwijl het nog gezellig is zeg je tegen jezelf: "het zal me benieuwen hoe chagrijnig ik deze keer weer ga worden, het feest is leuker dan vorige keer dus het zal wel erger zijn". Misschien verras je jezelf dan en valt het mee.

Als je van jezelf accepteert dat het zo is en je legt bijv een muziekje klaar waar je je goed bij voelt kun je er misschien mee om gaan

 · Answer

Het voelt zwaarder vanwege het contrast. Dus je was gezellig met iemand en daarna ben je alleen. Bovendien heb je afleiding als je met iemand anders bent, afleiding van het eenzaam zijn. Als je dan thuis komt dan ga je denken over hoe eenzaam je bent, en je denken voedt je emotie en je emotie je denken, en zo gaat dat maar door.

De kunst voor alle mensen (er zijn ook veel mensen in een relatie die zich soms alleen voelen) is om te accepteren dat je soms alleen bent, of eenzaam, en het als iets neutraals of misschien zelfs positiefs te zien. Doorbreek het denken en ga iets leuks doen! Maak het leuk voor jezelf, kook lekker, koop bloemen, kijk een leuke dvd of klets tegen je kat. Doe dingen waar je blij van wordt en wordt geen Zwelgje.  Je ben je een-saam! Dus samen met jezelf. Geniet er van! Elke dag je lievelingseten en baas over de afstandsbediening :-). En niemand die er zeurt 'wat ben je stil waar denk je aan' :-))). Voor je het weet ben je niet meer alleen en zou je willen dat je er meer van genoten had.

 · Answer

Je leest dat steeds meer mensen single zijn. Ik denk dat dat meestal niet vrijwillig is. Het verlangen om je bestaan te delen met minstens een paar trouwe vrienden moet je
alsmaar onderdrukken zolang je daarvoor geen oplossing ziet.
Verwonderlijk is dat nogal wat gescheiden mensen en
iets minder vaak mensen waarvan de partner overleden
is, binnen korte tijd weer een nieuwe partner hebben. 
Terwijl het met veel anderen maar niet wil lukken.
Het enige wat je kunt doen is te proberen je omstandigheden te veranderen. Samen met anderen iets doen:vrijwilligerswerk kan soms wat zijn om contacten te krijgen of een club of alleenstaanden-reizen. ik denk dat je je daar op moet richten want vanzelf komt het meestal niet aanwaaien.  Zoek gelijkgestemden op al valt het niet mee.
Wees zelf aardig voor anderen ook al ga je met verdriet naar bed. Misschien zijn je capaciteiten ergens van nut.
Het gevoel van eenzaamheid  na een gezellige dag zal
dan mogelijk wat minder worden.

 · Answer

Omdat je het contrast weer hebt gevoeld tussen alleen zijn en samen. Als je dan thuis komt in een leeg huis, overvalt je de eenzaamheid veel sterker. 
Maar dat mag geen reden zijn om geen sociale contacten meer te hebben, zoals je suggereert. Beter zou zijn dat je nog meer bezigheden hebt samen met andere mensen, zodat je (bijna) elke dag iets hebt om naar uit te kijken. 
Misschien kan je lid worden van plaatselijke verenigingen, waar je dan regelmatig naartoe moet.
Ik ken alleenstaande mensen die nauwelijks tijd hebben als je ermee wil afspreken.

waarom valt eenzaamheid zwaarder over je heen, juist na een gezellige dag met iemand anders?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (5)

Weet jij het beter..?