Is het verstandig een relatie zo lang mogelijk uit te stellen?

als je iemand ontmoet waar je je heel goed bij voelt en diegene zou een positieve aanvulling kunnen zijn in je leven, waarom zou je een relatie dan uitstellen?

het is... wat je zelf wil. als je het lang uit wil stellen, moet je dat gewoon doen en naar je gevoel luisteren, toch?

Alls je met een relatie bedoelt: een één-op-één-relatie (en dat neem ik nu maar even aan....), dan kan je eindeloos gezellig blijven uitgaan, met vakantie gaan, leuke dingen doen, zonder dat er enige vorm van exclusiviteit bij komt kijken - maw : er kunnen/mogen/gaan altijd of vaak andere mensen mee. En als je geen zin hebt om elkaar te zien, dan zie je elkaar volgende week wel weer, maar gevoelsmatig "hoor" je wel bij elkaar.
Maar als je een huisje-boompje-beestje-relatie aangaat, begin je aan de moeilijkste opdracht van je leven.
Voor veel mensen is dit het belangrijkste in hun leven - ze voelen zich soms pas compleet, als ze met z'n tweeën zijn, en alle dingen die het leven je dag in dag uit op je pad brengt met elkaar kunnen delen.
Er zijn zoveel relaties als er mensen zijn, en ook heel veel relatie-vormen. Met lichamelijke trouw, en zonder, met gewenste kinderen, en bewust zonder, met ieder een stuk eigen leven en hobbies, en met elk weekend samen naar de supermarkt en daarna de auto wassen.

Als je voor jezelf zo'n beetje op een rijtje hebt óf, en zo ja, wat vóór relatie je zou willen hebben, kan je proberen iemand te vinden, die dat graag net zo wil, of met wat wederzijdse aanpassingen het zo kreëren, dat je je er allebei prettig en goed bij voelt.
En of je daar morgen of over 15 jaar aan begint : het blí'jft naar mijn mening het moeilijkste wat een mens op zich kan nemen.
Vooral, omdat geen mens ooit "klaar"is - iedereen blijft veranderen en groeien, nieuwe dingen ontdekken, en het vertrouwde achter zich laten, enthousiast worden of afkoelen. Relaties komen nu eenmaal niet met een garantie....
Maar om met één mens zó vertrouwd te zijn, dat je over letterlijk álles met elkaar kunt praten en luisteren, en invulling geven aan elkaar's leven, en je voelt je daar echt gelukkig bij, dan is dat een waargeworden wonder.

Als je nog twijfelt of het nog niet goed voelt dan is het misschien wel verstandig om het even uit te stellen.. Maar waarom uitstellen als jullie perfect bij elkaar passen en het allebij zeker weten? dan is er toch niks op tegen?