Hoe kan ik toch weer contact krijgen met mijn kinderen ?

ik was een jehovah getuige en heb de organisatie verlaten na 25 jaar erin gezeten te hebben

mijn kinderen zijn erin opgegroeid en wilde geen omgang meer met mij want als je de organisatie verlaat dan wordt je uitgestoten en als een afvallige bezien je bent dood voor hen , je bestaat niet meer

in het begin dacht ik dat de kinderen wel bij zouden draaien maar inmiddels zijn we al 2 jaar verder maar ze willen echt niets met mij te maken meer hebben

ook de kleintjes zie ik niet meer en mijn kleindochter zei; oma er moet toch heel wat bij u gebeuren voor ik weer kom

is er ook maar iemand die mij hier mee kan helpen , een ervaringsdeskundige misschien

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

in: Ouders & Kinderen

935

935 keer bekeken

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

een moedige vraag, mij bekruipt alleen het angstige gevoel dat je het antwoord zelf weet. hoe ging u vroeger zelf met uitgeslotenen om, en wat voelde u daarbij? als u dit voor u zelf kan beantwoorden is het wellicht al duidelijk. de dynamiek kent u zelf het beste denk ik. veel sterkte

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

Sociaal isolement Sociale contacten buiten de groep worden afgeraden en waar ze wel plaatsvinden, vooral gezien als mogelijkheden tot prediking. Dit maakt de leden sociaal erg afhankelijk van de lokale groep. Als een lid wordt uitgesloten valt de groep weg (Jehova's getuigen mogen niet spreken met uitgeslotenen) en daarmee vaak het volledige sociale netwerk. Deze regels zijn ook van toepassing op familieleden. Dit is een machtig wapen dat (volgens critici en ex-leden) - ook als dreigmiddel - veelvuldig wordt gebruikt om kritische leden de mond te snoeren. Degenen die vrijwillig uit de organisatie stappen, worden teruggetrokken genoemd; op hen zijn dezelfde regels van toepassing als op uitgeslotenen, dus die stap wordt bijzonder moeilijk gemaakt met het oog op de sociale consequenties. Kinderen van Jehova's getuigen hebben het soms moeilijk, doordat hun gedrag stuit op onbegrip en soms zelfs intolerantie van anderen. Ze vallen op doordat ze bijvoorbeeld geen verjaardagen of Sinterklaas vieren en hun ouders vergezellen bij het van-huis-tot-huis werk. Voor kinderen is het vaak moeilijk te doorzien wat (in sociologische terminologie) de "frontstage" en de "backstage" is. Op bijeenkomsten en in publicaties wordt voortdurend aangespoord tot het nastreven van een carrière als volle-tijdsevangelist (de "backstage"), maar op andere plaatsen wordt ontraden dit te communiceren aan de buitenwereld (de "frontstage"), zoals in toewijzingszaken voor de rechter. Deze verdraaiing van de werkelijkheid wordt door sommige critici ook frauduleus genoemd..... http://nl.wikipedia.org/wiki/Jehova's_getuigen

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

@Menno, misschien is dat nu juist wel de reden dat zij eruit is gestapt

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

Dezelfde vraag van 1 jaar geleden. http://www.goeievraag.nl/vraag/ie-ervaring-uitgesloten-jehovahs-getuigen.41694

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

dezelfde vraag? de vraag in de link gaat over de uitsluiting ansich en hoe daar zelf mee om te gaan. deze vraag gaat over het herstellen van contact met de kinderen. dit zijn wezenlijk verschillende vragen. @ dubossies kan, maar niettemin is er 25 jaar "ervaring" binnen de getuige. waardoor het denkproces iig " begrepen" kan worden.

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

Sterkte mhvdw56. Ik heb helaas geen tips. Maar ik hoop van hart voor je dat ze misschien zelf wel tot inzicht komen. Je hebt bent 25 jaar in dat gedachtegoed ondergedompeld geweest en hebt uiteindelijk toch andere beslissingen kunnen nemen, het is dus niet onmogelijk.

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

menno@ hoe ik zelf met uitgeslotenen omging? ik ging gewoon met ze om en dat werd me niet in dank afgenomen, dan wordt je zelf ook al gezien als verkeerde omgang Dubossies@ het is een van de reden dat ik eruit ben gestapt

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

Heel veel sterkte! Misschien kun je proberen je gevoelens te verwoorden in een brief aan je (klein)kinderen. Als ze echt geen contact meer willen, kun je ze echter niet dwingen...

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

@ mhvdw56 ok ik ging er vanuit dat omgaan met uitgesloten tot gedwongen uitsluiting van jezelf leidde, dus ging ik er vanuit dat je dat niet had gedaan. dat maakt een groot verschil indd maar al die 25 jaar ging je om met uitgeslotenen?

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

@menno
in onze gemeente is het in die jaren een paar keer voor gekomen dat iemand uitgesloten werd maar dat waren dan mensen waar je in de gemeente ook niet zo mee omging maar kwam ik ze tegen dan maakte ik altijd wel even een praatje om te vragen hoe het met ze ging en als ik iemand uit de gemeente bij me had die liep dan door en kreeg dan vaak een reprimande maar daar trok ik me toch niks van aan behandel een ander zoals jezelf behandelt wil worden was mijn lijf spreuk

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

erg stoer dat je dat gewoon deed. als amish een lampje aansluiten is ontzettend dapper omdat je dan voorzelf durft te denken. maar dat dit voor jezelf denken niet (eerder) heeft geleid tot de gedachte: "behandel een ander zoals jezelf behandelt wil worden" word in mijn kerk juist tegengewerkt, dus ik moet hier weg. vind ik dan wel opvallend. btw niet aanvallend bedoeld, maar ik ben oprecht benieuwd .

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

overal zijn wel dingen waar je niet mee eens bent maar je vindt nog steeds voldoening bij je geloof tot het een opeen stapeling wordt van zaken waar je niets meer mee te maken wilt hebben en het ook aan je ziel gaat knagen . ik moest bvb voor een comite verschijnen, dat is een soort van rechtbank bij de jg en dan wordt je ondervraagd omdat ze allang in de gaten hadden dat ik niet meer mezelf kon vinden in hun gedachten goed en op het einde van de zitting werd mij ernstig meegedeeld dat wat ik wist voor mezelf moest houden en er niet met anderen over mocht spreken als dat wel gebeurde dan zou ik uitgesloten worden mezelf kennende wist ik dat ik over zoveel onrecht mijn mond niet zou houden en heb toen zelf de beslissing genomen om eruit te stappen met de nodige gevolgen

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

stom genoeg floreren minder autonome denkers vaak in "strenge" kerkgenootschappen. als je oprecht kritisch bent omwille van je geloof. word je daarin dan inplaats van gesteund voor gestraft. daarom vind ik het erg moedig wat je hebt gedaan. zelf ben ik kerkelijk opgevoed, maar kan al een tijdje niks met het concept kerk, waarin christenen zich onderscheiden maar ook afscheiden in geestelijke en praktische zin van medechristenen. ik snap niet dat dat de bedoeling is. maargoed tegelijkertijd merk ik dat ik mijn manier van denken niet kan veranderen die verankerd is in de opvoeding, ik beschouw mezelf daarom ook nog wel christen ook al snap ik het grondpersoneel wat minder. ik hoop voor je dat je nog wel je geloof kan/wil vasthouden.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Geef jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

Het beste antwoord

Je zit in een hele moeilijke situatie waar je zelf eigenlijk geen vat op hebt. is er geen vereniging voor lotgenoten? Je bent vast niet de enige. Het lost de situatie niet op, maar het zal wel fijn zijn om hier met lotgenoten over te kunnen praten.

Ik zou pogingen tot contact nooit, en nooit opgeven, al is het alleen voor toekomstige andere afvallige op een idee te brengen, en de jehova's zelf hun zin niet te geven. dus gewoon verjaardagskaarten sturen en zorg dat je een hyve en of facebook pagina hebt, zodat ze "stiekem" wel kunnen kijken wat je doet, want dat doen ze (je kinderen, kleinkinderen ) ongetwijfeld. En dat is misschien een hele schrale troost.

Veel sterke toegewenst, ik vind je heel dapper dat je toch die keus gemaakt hebt.

(Lees meer...)

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

Andere antwoorden (1)

Het hele leven bestaat uit keuzes maken.
En die keuzes zijn geheel vrijwillig of onder bepaalde omstandigheden genomen.

Men kan niet iedereen behagen met het genomen besluit.
Men kreeg nieuwe vrienden en verloor de oude vrienden
na het kiezen van een andere geloofs of levensovertuiging, een politieke richting, een andere vakbond of een andere partner.

Door te proberen aan andermans ideaalbeeld te voldoen,
vergeet men invulling te geven aan het eigen leven.
Alle gelovigen dienen dezelfde God.
Voor u is het belangrijk om uw God te dienen, en dit naar eigen inzicht invulling aan te geven.

Het Christendom is ouder dan de stroming van de oprichter van de J. G. , en de laatste vertegenwoordigd relatief gezien geen grote groep.

Zoals vele groeperingen zijn zij in staat om hele familie,s bijeen te houden, danwel uiteen te laten spatten.

Het komt ook veel voor dat na een moeizame periode de
,,verstotenen,, weer herenigd worden door de gemeenschap of de familie.

De ouderen zullen het langste volharden in hun geloofsovertuiging, en het is maar de vraag hoelang hun kinderen daarin meegaand zijn.

Sluit uw deur en uw hart niet af voor andersdenkenden, ook niet als het uw dierbaren betreft.

In deze moderne tijd zijn er genoeg communicatiemiddelen
om contact te zoeken of contact te houden.

Doe net als andere ouders hetzelfde mbt een kaartje sturen op verjaardagen, en via andere kinderen op school kunt u via via weer aan schoolfoto,s komen van uw kleinkinderen etc. via de community,s.

En ga door met uw eigen leven, sterkt u in uw geloof,
dan gaat uw energie de goede kant op.
Komt tijd komt raad.

De tijd heelt alle wonden.

(lees het boek Job)

(Lees meer...)

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

hoewel goed bedoelt lees ik teveel kant noch wal slaande cliche's. "De tijd heelt alle wonden.", "Komt tijd komt raad." echt onzin, de enige variant die zou kunnen kloppen is: wat je met die tijd doet zou helend kunnen werken. tijd opzich heeft geen helende kracht in psychische zin. in de eerste alinea's versimpliceer je het probleem tot een "familiedineer conflict" dit probleem zit sociologisch veel gecompliceerder in elkaar dan dat. de veiligheid ten koste van heel veel die in een extenciele beweging word omlijnd met regels is wat word aangeduid. dit gegeven is erg lastig puur praktisch te bevatten laat staan gevoelsmatig. het leren onderkennen van dit gegeven is een levenslange zoektocht, waarin rust gevonden kan worden. maar waarin onderschatting of ontkenning erg contraproductief kunnen werken. ook als ontkenning bestaat uit jezelf wijsmaken dat doorgaan met het eigen leven geen escapism is terwijl dit dat als je het om de verkeerde redenen doet wel kan zijn. geen min geen plus omdat het antwoord goed bedoeld is, maar wellicht ietwat naief.

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

Met alle respect maar ik weet waar ik over praat. Zonder in details te treden, ik heb vele varianten daarvan meegemaakt. Familie,s en gezinnen vallen uiteen, en er is maar een klein percentage van de mensen die zich weer verenigen. Het staat een ieder vrij om wat men goeddunkt op internet te zetten, maar daarom hoef ik dat niet te doen. Noem het wat u wilt, maar ik heb genoeg levenservaring.

Deel jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

Bekijk alle vragen in deze categorieën:

Ouders & Kinderen

Kinderen

Ouderschap & Opvoeding

Zwangerschap