Ik erger me best wel vaak aan me moeder heeft dat met de puberteit te maken??

dit zou natuurlijk kunnen, door het puberen wil je natuurlijk meer zelf doen en kunnen. Als ouder wil je daar natuurlijk opletten, jij vindt dit waarschijnlijk vervelend!

ja dat heeft met de pubertijd te maken iedereen heeft daar last van in die tijd maar als het echt te erg word moet je je moeder gewoon uitleggen dat je in de pubertijd zit en dat jij er niks aan kan doen

Dat kan heel goed. Het gaat voorbij, geloof me ;-)

Over 10 jaar denk je: ze had soms best gelijk toen.
Over 20 jaar denk je: hoe deed zij dat toen?
Over 30 jaar hoor je jezelf dingen zeggen die zij nu zegt en waar jij je nu zo aan ergert ;-)

Ja, dat je je soms ergert aan je ouders komt inderdaad door de puberteit. Maar andersom is het ook zo. Veel ouders vinden de puberteit maar een 'moeilijke fase'. Bijvoorbeeld als je even nergens zin in hebt, maar dat levert dan weer ergenis van je ouders op... best wel lastig, zeker als je nagaat dat die verandering van je hersenen nog ongeveer tot je 22e doorgaat ;)

dat kan maar dat hoeft niet.

praat erover met je moeder. en zeg... mam, als je dat of dat doet/zegt dan vind ik dat.... wánt....

zo voorkom je onbegrip en nog meer ergernis naar elkaar en kunnen jullie misschien rekening houden met elkaars standpunt, afspraken maken etc.
het kan een hoop frustratie over en weer schelen :)

succes!

Jij ergert je aan je moeder, hè..Maar ergert zij zich eveneens aan jou?

Als dat het geval is, is jouw puberaal gedrag wellicht de oorzaak van jullie, wat stroeve, verhouding.

Jij kunt aan jouw gedrag echter heel veel doen; je hoeft niet perse lastig te zijn, toch?

Als jij op een leeftijd bent gekomen dat je je van je ouders gaat losweken, de puberteit dus, is dat de normale gang van zaken.

Ook zeer normaal is dat je opstandige, onzekere en verwarde gevoelens hebt..

Opstandig en verward vooral ten aanzien van je ouders en onzeker tegen vooral meisjes..

Maar hoe normaal ook...je hoeft echt niet altijd toe te geven aan je opstandige gevoelens..je kunt namelijk ook weleens proberen je ouders, of in dit geval je moeder, te begrijpen..

Probeer op een volwassen manier om te gaan met je verwarde gevoelens en met je onzekerheid..zoveel te eerder ben je echt volwassen, namelijk..

In alle vriendschap wens ik je alle sterkte toe..

Groet,

Ton

Ik begin ook al te puberen en ik ben 12 en bij mij is dat ook zo dus dat kan met de puberteit hebben te maken. Want je wordt afstandelijker.