wat doe je tegen een bemoeizuchtige schoonmoeder?

Zeg gewoon eerlijk dat je er zelf wel kan bepalen hoe jij je leven in wilt richten, daar heb je haar niet voor nodig.

niets wees blij dat je er een heb.
die van mij is er niet meer. en dat had niet gehoeve.

Eerlijk vertellen wat je dwars zit. Helpt dat niet, kun je altijd het contact minimaal houden of in het ergste geval verhuizen en van telefoonnummer veranderen.

Als je geen last wil hebben van een bemoeizuchtige schoonmoeder moet je met je eigen broer of zus trouwen.

In ieder geval met je partner bespreken, dat hij/zij weet wat je dwars zit en waarom. Enige bemoeizucht van schoonmoeders met (vooral) hun zonen is natuurlijk logisch ;ze heeft haar hele leven voor hem gezorgd, en dat is een gewoonte die je niet makkelijk doorbreekt. En sommige mannen komen er vervolgens ook weinig tegen in opstand of laten het zich lekker aanleunen. Sommige schoonmoeders zijn echter ECHT heel erg en bemoeien zich met álles. En ruzie maken om (of met) je schoonmoeder is uiteindelijk dodelijk voor je relatie, want een man gaat niet kiezen tussen zijn vrouw en zijn moeder, écht niet. Althans, vrijwel nooit.

Je kunt je troosten met de gedachte dat ze niet het eeuwige leven heeft, maar als ze nog erg jong is kon dat toch nog wel eens een zaak van hele lange adem worden. Is het echt ernstig, dan zou je minimaal eens moeten proberen met elkaar (met de partner erbij) een goed gesprek op gang te krijgen, want misschien is ze het zich wel helemaal niet bewust of bedoeld ze het niet zo. Feit is dat als er één keer een onvertogen woord is gevallen of iets is gebeurd, je de volgende keren veel minder kunt hebben en de wrijving onbewust flink kan groeien.

Werkt dat allemaal niet, dan zou ik in ieder geval proberen het contact tot een minimum te beperken ; dus zeker geen wekelijke bezoekjes en dagelijkse telefoontjes. Dat lijkt me zelfs met een leuke schoonmoeder echt verschrikkelijk. En natuurlijk al helemaal niet op je kinderen laten passen, want dan geef je haar natuurlijk een positie waarin ze zich onmogelijk NIET kan bemoeien met je gezin.

Probeer in elk geval met je partner op een lijn te zitten.
Ik heb ook een vervelende schoonmoeder, maar mijn man denkt er gelukkig hetzelfde over.
Voor ons dus geen reden voor onenigheid.

Probeer in de hemel te komen; Zij zal daar niet komen, want draken kunnen niet zo hoog vliegen! ;-)

Maar even zonder gekheid: Gewoon de stoute schoenen aantrekken en met haar praten, evt met je partner erbij, misschien denkt hij/zij er net zo over!

Je moet iedere keer als ze zich met iets bemoeit zeggen:
"eh hallo, wie is er hier nu eigenlijk in charge?".
Bij de 5de keer zal ze het begrijpen en zal ze ook uitgezocht hebben wat ''in charge'' betekent.

Je geeft niet direct aan wie het voor het zeggen heeft,
want dat komt vervelend over maar je maakt wel je punt duidelijk op een relaxte manier.

Je schoonvader bewerken, als die er nog is tenminste....
Hij kan wellicht een bepaalde invloed op haar uitoefenen.

Ik heb ook een boemoeizieke schoonmoeder, ze bemoeide zich werkelijk met álles. Van m'n huishouden, tot de kinderen, hoevaak we op vakantie gingen, kleding, opmerkingen over een maatje te veel of te weinig. Ik was het helemaal kotsbeu (en mijn man gelukkig ook)! Mijn man en ik hebben het meerdere malen aangehaald in een gesprek en duidelijke afspraken gemaakt (dachten we althans, want ze verviel alweer heel snel in haar oude gedrag.) Al was het alleen al omdat we niet wilde dat onze kinderen het bekritiseren van andere mensen en roddelen over Jan en alle man, als iets normaals zouden gaan zien. We hebben inmiddels al bijna 2 jaar geen contact meer en dat geeft rust. Onze kinderen zijn nog zo klein dat ze niet beter weten dat ze maar één opa en oma hebben met wie ze contact hebben. Mijn man (het gaat immers over zijn moeder) vindt het gelukkig beter zo, want het was immers iets wat al zijn hele leven speelde.
Het is jammer, het liefst heb ik veel mensen om me heen en is mijn motto "hoe meer zielen hoe meer vreugd", maar in dit geval leverde het zoveel stress op voor iedereen dat we de knoop hebben doorgehakt en het contact verbroken.
Wel hebben we altijd gezegd dat de deur open staat, maar wel onder bepaalde voorwaarden, namelijk één hele simpele regel en dat is "respecteer onze keuzes, dan komen we er vast wel uit!" Helaas is dit blijkbaar te veel gevraagd.

Negeren ook als ze er is niets tegen haar zeggen,niets aanbieden en als ze begint met haar bemoeizucht weglopen naar een andere ruimte.
Als je dit volhoud vraagt ze op een gegeven moment wel waarom je dit doet en dan kun je zeggen vanwege de bemoeizucht en dat weet ze best en om te voorkomen dat ik echt kwaad word en dingen doe waar ik spijt van krijg.

Als ze zo zijn dan verander je daar echt niets aan. Dat is een karakter trek. Als je erover praat zijn ze gepikeerd en als je niets zegt loop je jezelf de hele tijd op te fokken. Dus hoe je ook wendt of keert ze blijven het toch doen.
Maar met een dozes humor kom je een eind. Je kunt bijvoorbeeld wat suggesties doen van:
* de was moet nog gedaan worden? help je mee?
* Afwassen vind ik zon rotklus? Heb jij er zin in nu?
* He ma< weet echt niet hoe ik dit overhemd moet strijken. Hoe doe jij dat?
* Ik weet niet hoe ik het onkruid weg kan halen? Heb jij een goede manier hoe dat moet?
Dus met andere woorden. Zet ze gewoon lekker aan het werk. Vaak voelen ze zich dan heel belangrijk. En daarna prijs je ze gewoon de hemel in. Succes