Hoe kom ik van deze nervositeit af?
Het zit zo:
Sinds kort ken ik een jongen die bij me op school zit, genaamd V. Ik sprak weleens oppervlakkig met hem, maar afgelopen vrijdag hebben we een serieus en diep gesprek gehad, waarbij het voelde alsof we elkaar jaren kenden. We konden goed met elkaar praten over onze individuele problemen. Die maandag daarna zou ik hem op school zien, waar ik erg naar uit keek. Ik zag hem en mijn dag kon niet meer stuk. Vanaf maandagmiddag ben ik me rot gaan voelen (misselijk, hoofdpijn), en sinds dinsdag is daar nervositeit bijgekomen. Dinsdagochtend was ik erg zenuwachtig, en heb ik me vrijwel meteen ziekgemeld omdat ik me echt beroerd voelde.
Ik veronderstel dat dit gevoel alles te maken heeft met V., waarmee ik nu goed bevriend ben. Ik weet zeker dat ik niks voor hem voel, wel heb ik het gevoel dag we een soort zielsverwanten zijn. Maar een uur voordat ik naar school ga denk ik "de kans is groot dat ik hem zie/tegenkom" en dan wordt mijn buik één grote knoop, heb ik geen trek meer en ben ik vrijwel lusteloos. Zodra ik hem zie zijn die zenuwen weg.
Ik word zo langzamerhand gek van mezelf en van deze zenuwachtigheid, wat ik al heb geprobeerd te verhelpen met ademhalingsoefeneningen en rustgevende muziek. Het helpt niet. Ik wil niet iedere dag strak van de zenuwen en misselijkheid naar school gaan; ik wil blij zijn dat ik naar school ga en mijn vrienden weer zie.
Wie kan me helpen?
Toegevoegd na 4 dagen:
Geen beste antwoord; allemaal even nuttig.
Ik dacht in eerste instantie dat het een kwestie van tijd was, maar ik wil er nu toch wel graag van af. Voor zover IK weet voel ik niets voor hem.
Ik had me ziek gemeld omdat ik ook erorm moe was en het gevoel had dat ik het nog geen uur uit zou houden op school zonder dat het mis ging.
Ik ben gewoon enorm verward nu..
Ik zie nu in dat mijn probleem minder te maken heeft, maar meer met mijzelf en mijn gevoelens.
Ik zal proberen me bewust te blijven van het feit dat ik waarschijnlijk toch verliefd ben maar dat ik hier niets mee ga doen.
Ik heb net een stukje zitten lezen op een website, waardoor ik ook besef dat de relatie met mijn vaste vriend in een sleur terecht is gekomen. Het doet me eigenlijk vrij weinig als hij zegt dat hij van me houdt, terwijl dit een van de liefste dingen is die iemand tegen je kan zeggen..
Ik moet zeggen dat het nu wel wat duidelijker is, bedankt hiervoor.
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.