Hoe kom ik van deze nervositeit af?

Het zit zo:
Sinds kort ken ik een jongen die bij me op school zit, genaamd V. Ik sprak weleens oppervlakkig met hem, maar afgelopen vrijdag hebben we een serieus en diep gesprek gehad, waarbij het voelde alsof we elkaar jaren kenden. We konden goed met elkaar praten over onze individuele problemen. Die maandag daarna zou ik hem op school zien, waar ik erg naar uit keek. Ik zag hem en mijn dag kon niet meer stuk. Vanaf maandagmiddag ben ik me rot gaan voelen (misselijk, hoofdpijn), en sinds dinsdag is daar nervositeit bijgekomen. Dinsdagochtend was ik erg zenuwachtig, en heb ik me vrijwel meteen ziekgemeld omdat ik me echt beroerd voelde.
Ik veronderstel dat dit gevoel alles te maken heeft met V., waarmee ik nu goed bevriend ben. Ik weet zeker dat ik niks voor hem voel, wel heb ik het gevoel dag we een soort zielsverwanten zijn. Maar een uur voordat ik naar school ga denk ik "de kans is groot dat ik hem zie/tegenkom" en dan wordt mijn buik één grote knoop, heb ik geen trek meer en ben ik vrijwel lusteloos. Zodra ik hem zie zijn die zenuwen weg.
Ik word zo langzamerhand gek van mezelf en van deze zenuwachtigheid, wat ik al heb geprobeerd te verhelpen met ademhalingsoefeneningen en rustgevende muziek. Het helpt niet. Ik wil niet iedere dag strak van de zenuwen en misselijkheid naar school gaan; ik wil blij zijn dat ik naar school ga en mijn vrienden weer zie.
Wie kan me helpen?

Toegevoegd na 4 dagen:
Geen beste antwoord; allemaal even nuttig.

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

in: Ouders & Kinderen

1.7K

1.7K keer bekeken

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

Ach LittleLuna toch. Je weet zeker dat je niets voor deze jongen voelt, maar je kijkt er erg naar uit hem te zien, je dag kan niet meer stuk als je hem inderdaad ziet, je wordt zo nerveus dat je je erom ziek meldt, je hebt het gevoel dat die jongen je zielsverwant is, je wordt misselijk, krijgt een knoop in je buik als je weet dat je hem misschien zult zien? En als je hem dan ziet dan zijn al die zenuwen ineens weg? Je hebt het zwaar te pakken meisje. En ja, je voelt dus wél wat voor hem. Heel veel zelfs. Waarom denk je zelf zo stellig dat je niets voor hem voelt?

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

Ik denk dat ik het vooral prettig vind dat ik hem heb leren kennen en nu goed met hem kan praten. Een van de weinige mensen wiens gezicht echt oplicht zodra 'ie me ziet, dat geeft een goed gevoel. Ik denk inderdaad dat ik niets van verliefdheid voor hem voel. Als ik bij mijn vriend ben voelt dat anders, vertrouwder (uiteraard) maar als ik bij V. ben voel ik me op mijn gemak maar meer ook niet. Geen spoor van een eventuele verliefdheid.
Ik dacht in eerste instantie dat het een kwestie van tijd was, maar ik wil er nu toch wel graag van af. Voor zover IK weet voel ik niets voor hem.
Ik had me ziek gemeld omdat ik ook erorm moe was en het gevoel had dat ik het nog geen uur uit zou houden op school zonder dat het mis ging.
Ik ben gewoon enorm verward nu..

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

Het spijt me Luna, maar wat je beschrijft is glashelder: verliefdheid. Alleen herken je het niet (en wíl je het ongetwijfeld niet herkennen!) omdat je al een vriend hebt. Misschien is dit belangrijk om te weten: het kan iedereen overkomen om verliefd te worden op iemand anders dan de partner waar je heel veel van houdt. Dat betekent niet dat er iets mis is met je bestaande verkering, sommige mensen kunnen op meer dan één persoon tegelijk verliefd zijn. Het gaat erom wat je met die gevoelens doet. En dat kan ook zijn: niets. Je schrijft immers dat je veel van je vriend houdt en hem niet kwijt wilt. Ik denk trouwens wel dat die nare nervositeit sneller overgaat als je voor jezelf erkent wat je voelt, en ook *bewust* de beslissing neemt dat je daar niets mee gaat doen. Ik denk namelijk dat het het onderhuidse loyaliteitsconflict is dat je zo extreem nerveus maakt.

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

Bedankt voor je reactie, daar heb ik veel aan. (geen sarcasme :-)) Ik denk dat je gelijk hebt, maar dat ik het niet aan mezelf wil toegeven. En niet aan mijn vriend..
Ik zie nu in dat mijn probleem minder te maken heeft, maar meer met mijzelf en mijn gevoelens.
Ik zal proberen me bewust te blijven van het feit dat ik waarschijnlijk toch verliefd ben maar dat ik hier niets mee ga doen.
Ik heb net een stukje zitten lezen op een website, waardoor ik ook besef dat de relatie met mijn vaste vriend in een sleur terecht is gekomen. Het doet me eigenlijk vrij weinig als hij zegt dat hij van me houdt, terwijl dit een van de liefste dingen is die iemand tegen je kan zeggen..
Ik moet zeggen dat het nu wel wat duidelijker is, bedankt hiervoor.

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

Graag gedaan! Het ís ook verwarrend zoiets. Ik hoop dat je er allemaal uit komt!

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Geef jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

Antwoorden (4)

Je geeft aam dat zodra je hem ziet je van dat nare gevoel af bent. Probeer daar dan aan te denken. Nu blijf je gefocust op die nare gevoelens en door je er van te voren al druk om te maken blijf je dat gevoel voeden,waardoor het alleen maar toe zal nemen. Je moet je gedachtegang proberen te doorbreken want die geven nu een verkeerd signaal af, wat je in de war maakt. Denk dus zodra je dat gevoel weer hebt dat het een gevoel is die niet klopt met de realiteit en denk er dan bij dat het over is zodra je hem ziet dus niet toe hoeft te geven aan die nervositeit. BLijf jezelf overtuigen dat er niets aan de hand is waar je je druk om hoeft te maken en ga er zeker niet voor weglopen of ontwijkend gedrag vertonen want ook dat zijn dingen die het zullen versterken. Gewoon je gevoel onder ogen blijven komen en dan zullen je hersenen je vanzelf weer het juiste signaal gaan geven en je over dit probleempje heen helpen.
Succes!

(Lees meer...)

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

Bedankt voor je antwoord, ik heb al vanalles geprobeerd om die nervositeit in kracht te laten afnemen maar tevergeefs. Ook heb ik eraan gedacht dat het waarschijnlijk tijd nodig heeft, omdat ik hem pas net ken. Aan jouw antwoord heb ik iets. +

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

Graag gedaan. Vaak is het de manier van denken die het ons moeilijk maakt. Hetzelfde "probleem"op een andere manier bekijken kan vaak de oplossing zijn of zorgen dat je er beter mee om kunt gaan. Probeer altijd te voorkomen dat je in een patroon raakt waar je dat soort emoties juist mee gaat voeden, wat overigens een natuurlijke reactie is. Als je dat kunt doorbreken kom je er vaak snel weer uit met jezelf.
Ik hoop dat je er snel doorheen bent :-)
Succes !

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

Nog een aanvulling na het lezen van je reactie bij Gerben. Blijf wel eerlijk tegenover jezelf. Als je jezelf "voor de gek"houdt kom je er ook niet uit. Heb je bv wel gevoelens voor deze jongen geef ze dan eerlijk toe aan jezelf. Dat wil niet zeggen dat je ook iets met die gevoelens moet doen gezien je een vriend hebt en ook niets voor V wilt voelen zoals je aangeeft. Maar als je voor jezelf duidelijk hebt wat je gevoelens zijn kun je er pas iets mee doen. Het zou wel beter verklaren waar die knoop in je maag vandaan komt, het lijkt nu enorm veel op een loyaliteitsconflict met jezelf. Dat is niet makkelijk en alleen op te lossen door het probleem eerst te erkennen.

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

Op dit moment weet ik het gewoon niet goed, ik twijfel nu "al" een paar dagen of ik meer voor hem voel of niet. Het zou wel de nervositeit kunnen verklaren, maar die kan ook komen door, wat jij inderdaad zegt, een conflict met mezelf. Op een gegeven moment ga je allemaal verklaringen zoeken voor de dingen die je voelt, en ik zie door de bomen het bos niet meer..

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

Misschien kun je proberen het objectief te bekijken. Denk bv dat een vriendin met dit probleem bij je zou komen. Welk advies zou je haar dan geven. Dat advies kun je dan op jezelf toepassen

Misschien dat je diep in je hart toch van hem houdt? Het lijkt wel of je in tweespalt zit, hij is je soulmate en misschien meer dan dat. Mijn relatie met mijn vrouw heeft ook deze achtergrond gehad. Gevoelens zijn erg moeilijk te onderdrukken en het lijkt erop dat er twee partijen aan de macht proberen te komen in je. Probeer op een andere wijze naar dit probleem te kijken en maak voor je zelf eerlijk uit of hij toch niet iets meer is dan je soulmate. Als je diep in je hart hem toch meer vind dan alleen dat, dan kan je naar stap 2 gaan.

(Lees meer...)

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

Het punt is ook dat ik al een vriend heb, 2.5 jaar lang, waar ik ontzettend veel van hou en niet meer uit mijn leven wil. Het gevoel wat ik bij mijn vriend heb is anders dan bij V., bij mijn vriend voel ik me helemaal thuis en bij V. is het voor mijn gevoel niet meer dan een goede vriendschap. Ik WIL V. eigenlijk ook helemaal niet "leuk vinden", ik wil mijn vriend geen pijn doen..

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

Heh gelukkig dan is het geen weggestopte verliefdheid want daar leek het erg op qua omschrijving. Als ik het zo lees is er een onderdrukt gevoel ten opzichte van V. Maar paradoxaal stel je: "Ik wil V. ook helemaal niet leuk vinden" dus je vind hem wel leuk en dat zal dan de verklaring zijn voor dit klote gevoel wat je hebt. Ik weet van mijn eigen dat het ook de andere kant opgaan, ik had verkering met een andere leuke meid, maar heb achteraf toch voor mijn soulmate gekozen. Ik wil je ook geen keuze opdringen, maar helder voor je maken wat het kan zijn, anders gaat dit zijn invloed krijgen op zowel je relatie als je soulmate, dat moet ook niet gebeuren. Als jij geen verkering had nu, zal je V. dan wel zien zitten? Als dat zo is, dan adviseer ik je om V. uit de weg te blijven omdat je al een leuke vriend hebt, leg het aan hem uit dat dit voorlopig even beter voor je is. Ik hoop niet dat je onderdoorgaat aan dit soort dillema's want het lijkt wel of je verscheurd raakt op deze manier. het onderhouden van een relatie houdt helaas ook in dat je soms keuzes moet maken om samen met je partner verder te gaan zonder inmenging van andere mensen, hoe hard dat ook klinkt, vooralsnog heb jij een vaste relatie met iemand waar je je heel happy bijvoelt, dan zal V. toch langzamerhand op afstand gehouden moeten worden. Het lijkt wel of er een onbewust schuldgevoel aan je knaagt.

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

Bedankt voor je wijze reactie.. Ik wil V. helemaal niet kwijt als vriend, ik vind het hartstikke leuk om zo'n iemand in mijn leven te hebben. Met mijn vriend heb ik het hier de afgelopen tijd vaak (eigenlijk alleen maar) over gehad en hij kan er mee leven, maar niet zonder onzekerheden, wat ik ook snap. Ik ben zelf nu ook onzeker, want wat nou als ik wèl verliefd ben op V.? Ik zou het dan heel moeilijk vinden om er niets mee te doen, aangezien ik mijn vriend heb waar ik eerlijk tegen wil zijn, en ik wil eerlijk zijn tegen mezelf. Maar ik weet niet hoe ik nu kan bepalen wat ik precies voor V. voel.

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

Als je eerst voor je eigen mijn vraag beantwoord die ik je hiervoor stelde:
"Als jij geen verkering had nu, zal je V. dan wel zien zitten?" als je hier een antwoord op kan geven, weet je vaak zelf ook hoe de vork in de steel zit.

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

Ik moeten zeggen.. Ja. Waarschijnlijk had ik dan zelfs geprobeerd een relatie te krijgen. Ik heb mijn vriend en ik wil geen relatie met een ander, ik wil mijn vriend trouw zijn en blijven. Maar verliefdheid op een ander helpt daar niet echt bij..

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

Je geeft aan dat je vermoedelijk verliefd bent op V. Nu is de regel zo, als V. daadwerkelijk je eerste echte verliefdheid is, wat ik helaas vermoed, zal je een zware keus moeten maken. Je hebt een vriend waarmee je je 100% happy voelt. Verliefd zijn op V., betekend niet dat V. ook je juiste parterkeuze is, maar eerste liefde gaat nooit echt over. Je zal V. uit de weg moeten gaan, hij vormt langzamerhand een probleem in je huidige relatie en dat mag niet gebeuren. Ga je V. niet uit de weg zullen jouw gevoelens en het daaruit voorkomende schuldgevoel voor hem alleen maar sterker worden. Je kunt zeggen V. ik heb helaas meer gevoelens voor je dan wenselijk is, maar V. kan daar dan ook gebruik van maken door te zeggen ik ook, dan is je probleem nog groter. Als V. geen interesse in een relatie met jou zal hebben en als hij later wel een vriendin krijgt zal je zelfs nog jaloers op haar worden. Dit gaat het met V. op deze manier zo niet worden. V. zal afstand van je moeten nemen om je huidige relatie niet in gevaar te brengen helaas.

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

http://www.youtube.com/watch?v=qfUI4WiyrBo

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

Bedankt voor de link, ik snap je punt..

Je bent denk ik een beetje verliefd op hem. Van nervositeit kom je niet zo gemakkelijk af, maar je kunt misschien iets meer met hem omgaan, als hij iets niet zou snappen kun je bijvoorbeeld hem gaan helpen. Je bent denk ik nerveus omdat je onzeker bent of jou dan ook wel leuk vind. Accepteer gewoon dat het nu eenmaal zo is, ik bedoel verliefd worden is leuk en nergens om voor te schamen!

(Lees meer...)

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

Hoi, ik heb alles gelezen, alle antwoorden, alle reacties.Waarschijnlijk is je huidige "echte" vriend iemand met wie je al heel veel hebt doorgemaakt.Ik heb eigenlijk maar 1 advies: doe die jongen geen pijn, je "echte vriend" dus bedoel ik, heb je het er met hem al over gehad trouwens? Het is nu natuurlijk spannend en zo met die V.en je kunt er zo goed mee praten, dat is fijn hoor, maar vergis je niet in de gevoelens van je echte vriend,als die al zolang bij je is,dat zegt toch genoeg?en kun je niet met je ouders hier over praten?
Ik kan natuurlijk niet in je ziel kijken, maar als ik dit allemaal lees: blijf bij je eerste vriend, je kunt het hem wel vertellen allemaal, als je zo graag eerlijk wilt zijn, maar hou er dan wel rekening mee dat hij wellicht boos reageert, die jongen is verdomme niet voor niks al zolang bij je, je bent 15 hallo, en trouwens, je kunt het je vriend ook NIET vertellen, maar dat wil je waarschijnlijk niet, iets NIET zeggen is wat anders dan "liegen"en liegen is zo verkeerd,
moet je niet doen, komt alleen maar verdriet en woede van, en als ik het goed begrijp lijdt je hier echt onder, dus ook je schooldingen, en die zijn verdomme ook belangrijk, sorry hoor, maar je moet nu gewoon aan je ZELF denken, wat het met je doet, alles,en nogmaals, weten je ouders hier niks over?

(Lees meer...)

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

Bedankt voor je antwoord. Ik heb het er al meerdere keren met mijn ouders en vriend over gehad, en zo langzamerhand weet ik nu wel wat ik wil, mede dankzij al deze antwoorden. :) Ik blijf lekker bij mijn vriend, we zijn al door zoveel heen gekomen samen en dat wil ik niet verliezen. +

Verwijderde gebruiker

13 jaar geleden

Mooi zo! erg verstandig van je! Trouwens wel fijn dat je hier met je ouders over kunt praten. Dat is lang niet altijd zo bij meisjes van 15/16.

Deel jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

Bekijk alle vragen in deze categorieën:

Ouders & Kinderen

Kinderen

Ouderschap & Opvoeding

Zwangerschap