Wat moet ik doen als ik het gevoel heb dat onze relatie niet meer is wat het geweest is en ik vind dat dit ligt aan de tekortkomingen van mijn partner

Als eerst zou ik zeggen: bij twijfel niet inhalen. Als je nu al twijfels hebt bij de relatie moet je op zijn minst geen stappen ondernemen om de relatie te bestendigen.
Dan moet je serieus met hem gaan praten jullie relatie. Klopt het dat hij steeds meer naar zijn vrienden trekt? En hoe komt dat dan?
Dan jullie toekomstige woonplaats. Maar daar moet je pas over gaan praten als je echt samen verder wil! Hij heeft daar heel wat opgebouwd, zeg je. Waar moet ik dan aan denken? Heeft hij er een huis? Familie? Sportclubs? Of alleen die vrienden? Ik kan me best voorstellen dat hij liever op die plek blijft, maar ik heb er geen goede vibraties bij dat jij dan maar moet integreren in al die dingen van hem. Ik vind er veel voor te zeggen om samen ergens nieuw te beginnen.
Heb je geen ouders / schoonouders met wie jullie eens kunnen praten? Of een oom of iemand die jullie vertrouwen?

Als je naar r t midden van t land verhuisd ben je allebei alles kwijt, geen ideaal compromis in mijn opinie. Echter, als jij alles opgeeft terwijl je twijfelt aan je relatie ben je ook niet goed bezig.
Volgens mij moet je je twijfels en je verwachtingen met hém bespreken. Denk ook goed na over wat je nu eigenlijk van hem wilt. En wat laat je precies achter? Heb je hier tonnen vriendinnen, een goede baan, leuk huis... Of het je waard is om dat op te geven weet alleen jij.
Maak desnoods een lijstje met voors en tegens en voorwaardes. Hij mag ook best weten wat jij offert voor jullie.

praat met hem over je twijfels en geef aan dat jij ook veel moet opofferen als jullie willen samenwonen. ik vind het heel redelijk van je om te zeggen laten we vlak bij je werk iets gaan zoeken.

Ik zelf zou het er niet mee eens zijn ... Jij laat ook familie en vrienden achter ! En heb jij nog niks opgebouwd dan ?!

Maar als je toch bij hem wilt intrekken moet je minstend wachten tot het allemaal weer op rolletjes tussen jullie tweetjes loopt.

Ik heb net hetzelfde probleem. Mijn vriend wil zijn ouderlijk huis niet verlaten omdat het zoveel tijd en geld gekost het om het op te bouwen. Langs andere kant wil hij ook niet dat ik het inricht naar mijn smaak als we daar later samen gaan wonen... Uiteindelijk heb ik een conclusie getrokken voor mezelf: als het huis meer waard is dan ik.....dan moet je daar maar lekker blijven in je eentje.
Je zou ook eens heel goed moeten nadenken wat je echt wil, want eens je daar bij hem bent, dan zal het te laat zijn.
Dat heb je vaak met relaties waar leeftijdsverschil aanwezig is... Hij heeft alles al, en jij moet maar blij zijn ermee....maar zo werkt dat niet. Zijn huis, zijn regels. Als hij u buiten zet, dan sta je daar schoon hè....

Gebruik uw gezonde verstand.

Hij zit daar wel gebakken. Hoeft niets op te geven en gaat en staat waar hij wil, en geeft u die ene dag u niet zijn onvoorwaardelijke aandacht.

In twee en een half jaar zou men verwachten van een volwassene dat er in die tijd wel belangrijke relatie-
technische knopen zouden zijn doorgehakt.
Dat is dus niet het geval.

Bedenk dat er een hemelsbreed verschil is tussen de een keer per week ontmoetingen en dat je met samenwonen dag en nacht op elkaars lip zit.

De relatie heeft nu al een zeer magere basis en is het niet waard om deze nieuw leven in te blazen door alles op te geven om hem te behagen.Tenzij u het gevoel heeft dat hij de laatste man op aarde is.

Een zeer goede oplossing beiderzijds zou zijn dat u beiden concessies doet door op een nieuwe plaats te gaan wonen op de helft van jullie woonplaatsen en daar een frisse start maken.

Bedenk dat het een onmogelijke taak is om die man te veranderen. Vraag u af op welke punten jullie elkaar een match hadden, en waar het steeds minder werd.

U bent nog jong, steek uw licht op bij u in de buurt en haal niet een zooitje ellende op uw hals om daarna
weer terug bij af te zijn.

De grote valkuil zit in de startvraagstelling. Iets ligt aan de tekortkoming van jouw partner. Dat betekent dat je jezelf buitenspel zet als je aan een oplossing wil werken. Het gaat dus niet om de tekortkoming van jouw partner maar om welke behoeften, verlangens jij zelf mist. Je kunt daarin namelijk zelf wel veranderen waardoor je de regie van het proces zelf in de hand hebt. Stel jezelf verantwoordelijk voor datgene wat gebeurt en kom in actie. De belangrijkste tip is dus:
-Ga na welke behoefte jij hebt in de relatie.
-Geef aan wat je daarin wil naar hem en hoe dat er wat jou betreft uit ziet.
Kijk wat hij dan met je wilt delen over jouw oplossing en merk of dit goed voelt of niet.
Door zelf te kiezen wat je wilt, houd je het proces in de hand.
Het is in een relatie ooit lastig om te communiceren, zelfs zo moeilijk dat ik met PRO werk, het Preventief Relatie Onderhoud, waarmee mijn partner en ik mensen begeleiden in het communiceren met elkaar met respect voor jezelf en voor jouw partner. De basis daarachter is het boek van Marshall Rosenberg wat "Geweldloze communicatie" heet. Deze onderwerpen zoals ze bij jou spelen, vraagt om goed overleg met elkaar. Veel inspiratie gewenst.