ik ben telkens bang dat mijn ouders of broertje dood gaan of iets ergs krijgen.. hoe kan ik dat stoppen?

Probeer voor jezelf vast te stellen waarop je angst is gebaseerd en in hoeverre je angst realistisch is.

Dat is een reële kinderangst. Dat betekent dat je heel veel van hen houdt en ze niet kwijt wil. Vraag maar eens rond wat de ergste angsten zijn van je leeftijdsgenoten. Je zal verbaasd zijn hoeveel dezelfde angst delen. Hoewel het een normale angst is moet je proberen het niet je leven te laten beheersen. Probeer erop te vertrouwen en er vanuit te gaan dat de kans dat hen iets overkomt een miljoen keer kleiner is dan de kans dat hen niks overkomt. Er is tot nu toe toch ook niks erg gebeurt, dus waarom zou het nu wel gebeuren! Er is geen reden voor je angst. Succes ermee

Je moet rekening houden met het feit, dat iedereen een keer overlijd, dat hoort nu eenmaal bij het leven. Je moet dit feit ook accepteren, en naast je neerleggen, je kan er nu eenmaal niet aan veranderen. Iemand kan heel gezond leven, en ook niet oud worden. Dat is gewoon afhankelijk van een heleboel factoren.

Ik weet niet hoe oud je bent, maar ik wil je toch het volgende zeggen.

Je moeder rookt ook nog eens, schrijf je. Natuurlijk brengt dit gezondheidsrisico's met zich mee, maar wat als zij niet zou roken? En betekent dit per definitie dat zij hieraan overlijd?
Er zijn nog duizenden andere manieren waarop je kunt overlijden, en toch een gezond leven hebt geleden.

Misschien is het verstandig eens met je ouders te praten hierover. Geef je angst aan, en waarom je dat hebt. Er zijn namelijk instellingen die je hierbij kunnen helpen, maar de links die ik heb gevonden, zijn meer van toepassing op je ouders, en hoe zij met jouw angst om kunnen gaan.

Kaart het eens aan, en misschien kan je dan samen met je ouders een oplossing vinden met behulp van een instelling. Je ouders zullen zowiezo al nuttige informatie vinden op het internet.

Succes, ik hoop dat je van je angst afkomt, dan kan je eindelijk vrijer en onbezorgder leven!

Wat een lieverd ben jij ! Zó bezorgd om je broertje en je ouders...
Maar weet je, je bent te jong om al die zorgen met je mee sjouwen.
Dat is blijkbaar al een poosje aan de gang en tot vandaag is er nog niets gebeurd. Dus heb je je voor niks zorgen gemaakt. En dat is jammer.

Bekijk het eens van de andere kant:
je vader en je moeder willen nog heel lang voor jullie zorgen en willen helemaal niet dood. Dus zullen ze opletten op straat en goed nadenken (behalve over het roken dan...). En je broertje, die wil nog enorm veel doen in zijn leven. Net als jij! En zéker niet dood. Dus zij letten al op zichzelf. Daarom hoef jij dat niet meer te doen.

Ik wil je het volgende voorstellen:
Je bent al een kanjer door hier je vraag neer te zetten. Laat die vraag lezen aan je ouders en je broertje. Dan weten zij dat jij je zorgen maakt en omdat ze dat niet willen, zullen ze je beloven zelf goed op te letten. Als jij dat ook doet, goed opletten op jezelf.

Dan moet het vanaf dat moment beter gaan met je. Weet ik zeker!

Als ik jou was zal ik het er gewoon met je ouders over hebben. Misschien dat het al iets help.

misschien zijn jouw familieleden wel net zo bang om jou te verliezen als jij hun. als je naar jezelf kijkt dan heb je toch ook niet het gevoel dat je doodgaat. net zo klein is de kans dat je naasten iets overkomt, je kunt het zo zien dat de kans groter is dat je de loterij of het eurovisie-song-festival wint!.
als jullie over een héééle lange tijd oud en grijs zijn zal je hier nog wel eens om lachen en denken; jee wat duurt het leven toch lang voor ons allemaal.