hoe help je iemand met liefdesverdriet als bv de andere partner is vreemdgegaan?

Door er te zijn, door te luisteren en het verdriet te erkennen en niet te bagatelliseren ; je bent beter af zonder die...... / er komt wel een leukere etc. dat soort dooddoeners kun je missen als kiespijn, en omdat ze zo cliche zijn kent de betreffende persoon ze zelf ook wel, dar komt later vanzelf ter sprake.
In eerste instantie gewoon het verdriet erkennen. Mar dat moet natuurlijk ook geen weken duren ; het moet geen zwelgen in zelfmedelijden worden. Moeilijk om daar precies een moment van aan te geven, maar als je regelmatig met elkaar praat, voel je dat meestal wel aan. Hoe lang dat eerste 'verwerken' mag duren, hangt meestal ook wel een beetje van de duur van de relatie af. Iemand waar je tien jaar mee samengeweest bent en die er ineens op die manier vandoor gaat heeft vermoedelijk meer impact dan een verbroken relatie van een maand.

In de tweede fase ben je primair nog steeds het luitsterend oor, maar dan is er meer ruimte voor relativeringsvermogen (met de bijbehorende cliche's), humor (heel belangrijk bij verwerking) en zelfonderzoek (waarom raakt het me zo).

Daarna moet toch langzaam weer het herstel op gang komen. En zolang je je vriend in eigen tempo laat verwerken en voldoende beschikbaar bent (dag en nacht moet na de allereerste fase niet meer nodig zijn) , zal het vanzelf op zijn pootjes terecht komen.