mag je verwachten in een periode dat het niet goed gaat dat mensen je een kaartje sturen ofzo?

In slechte tijden leer je je vrienden kennen. nee, verwachten mag je het niet, want niet iedereeen is altijd even attent. Bij depresie en Burn out denken mensen vaak dat je je aanstelt. Richt je op de mensen op wie je wel kunt rekenen en die jou wel steunen. Dat scheelt je een hoop hartenpijn. En dat kun je bij een depressie of burn out er niet bij hebben, weet ik uit ervaring. Sterkte!

Dat vind ik niet. Verwachten is dan een soort van eisen, en je kunt niks van een ander eisen. Dan kan je teleurgesteld raken, als mensen niet voldoen aan je verwachtingen.
Natuurlijk is het hartstikke fijn als mensen aandacht aan je besteden, en super als jij dat wel naar anderen doet. Maar is het dan "voor wat hoort wat"?

Toegevoegd na 2 minuten:
Het is vaak zo (eigen ervaring) dat je je ECHTE vrienden pas goed leert kennen, als het niet zo goed met je gaat.

Toegevoegd na 34 minuten:
N.a.v. je toevoeging: dat zou wel heel kort door de bocht zijn.....
Je kunt je afvragen, of mensen, die langdurig niets van zich laten horen als jij in de problemen zit, wel het predikaat "echte" vriend verdienen. Echte vrienden staan klaar voor elkaar lijkt mij.
Maar dan heb ik het niet over wel of niet een kaartje sturen na een weekje.

Ik denk dat je dit niet mag verwachten. Het zou natuurlijk wel super zijn als vrienden dat voor je doen. Maar ze moeten nou ook nog maar net weten dat je bijvoorbeeld een Burn out hebt.

Toegevoegd na 30 minuten:
Tuurlijk zijn het nog wel echte vrienden als ze je nog geen kaartje sturen. Echte vrienden zijn opeens niet meer echte vrienden als ze geen kaartje sturen :S

Ik denk dat je het wel mag verwachten, maar des te groter is de teleurstelling als er niets komt.... Dus ik zou dan ook al niets verwachten, alles wat dan wel komt is mooi meegenomen en maakt mij 10 keer zo blij! Toch denk ik dat je een verschil moet maken met hoe jij het zou doen, want de ene doet het wel en de andere weer niet.
En een opmerking van zo leer je je vrienden kennen, dat zou ik met een korreltje zout nemen, want ze bedoelen er ws niets mee en als je erover gaat vallen, dan kom je misschien in een conflict terecht over iets dat het helemaal niet waard is. Ze zullen je heus niet vergeten!

Is moeilijk, sommige vrienden zouden best wel wat willen sturen/zeggen, maar weten niet hoe. En doen dus maar niets. Laat merken dat asl iemand belangstelling toont, of dat nu kaatje mail of gesprek is, dat je het waardeert. Dat maakt het makkelijker voor hen om de volgende keer iets te vragen/zeggen. Als je niet reageert zouden ze wel eens kunnen dneken dat jij er niet over wilt praten, dus ook maar hun mond houden
Sterkte

Deze situatie leert jou wat vriendschap is, wat het voor jou betekent en wat voor effect het op je heeft.

Vaak hebben wij 'vrienden' om bevestigd te worden in ons zijn. Hebben we die niet dan vallen we meestal in een diep gat. Wanneer we in onszelf geloven dan twijfelen we niet over dit soort zaken; kaartje hetzij telefoontje verwachten. Dan verwachten we niets. In mijn beleving mogen we ook niets van de ander verwachten. Vriendschap hetzij liefde om niets! Onvoorwaardelijk.

De norm, om bijvoorbeeld een kaartje te sturen wanneer je 'ziek' bent, is je eigen norm, zoals jij het zou doen.
Heb je je wel eens afgevraagd waarom jij dat kaartje stuurt? Wat zijn je beweegredenen? Is dit vanuit medeleven, of misschien om een schouderklopje te krijgen...
Kijk diep in jezelf en leer.
Succes

Echt verwachten kun je dat natuurlijk niet. Een kaartje is natuurlijk leuk om te krijgen maar zijn er dan ook geen mensen die even bij je langs gaan of je opbellen en vragen hoe het met je gaat? Dat is minstens zo leuk.

Probeer er gewoon vanuit te gaan dat je vrienden het goed met je bedoelen. Je kan allerlei redenen verzinnen waarom ze je geen kaartje sturen en als je in een depressie zit worden dat al gauw redenen waarbij je negatief over jezelf en hen gaat denken. Wat ik tegenwoordig doe als er echt ingrijpende dingen gebeuren in mijn leven (en een burnout en depressie vind ik ingrijpend) is mijn echte vrienden een email sturen waarin ik hen vertel hoe het met me is en ze vragen om ondersteuning. Dan weten ze wat eraan de hand is en dat ik het fijn vind als ze iets van zich laten horen op welke manier dan ook.
Iets verwachten is als iets opeisen waar je recht op hebt omdat jij het ook altijd doet. Ik denk niet dat dat iets met vriendschap te maken heeft.
In vriendschap kan je kwetsbaar zijn en zeggen dat je iets nodig hebt zonder te claimen.
Heel veel sterkte in ieder geval.

Ik denk dat je dit niet hoeft te verwachten OOK omdat het sturen van kaarten voor heel veel mensen veel minder gebruikelijk is dan vroeger. Nu mail je vaker, of je belt en dat maakt dat je alleen nog een kaartje stuurt als iemand bijv in het ziekenhuis ligt (en het de makkelijkste vorm van contact lijkt, hoewel, sinds patienten gewoon met een telefoon aan in het ziekenhuis liggen...).

Verder is een burn out een beetje een moeilijk kwaal. Heb je dat heel duidelijk naar iedereen geroepen? De meeste mensen doen dat nl niet en dan is er een kans dat vrienden die je normaal niet zo vaak ziet het helemaal niet zo doorhebben. EN er zijn mensen die gewoon niet weten hoe ze nu met je om moeten gaan, en (laf) doen ze dan maar niks

Ik denk: het ligt helemaal aan de aandoening.
Een vriendin van mij heeft kanker gehad, en dan vind ik het een beetje raar om een kaartje te sturen met 'beterschap'. Ook met een langdurig iets als burn-out of depressie zou ik dat niet zo gauw doen.
Eerder met een griepje of een gebroken been.
Die kaartjes zijn vaak grappig, en op mij komt het dan wat ongevoelig over om iemand een grappig kaartje te sturen als deze persoon depressief is.
En een serieus, triest kaartje zou ik dan helemaal niet sturen.

Ik weet niet of mensen zo ongevoelig zijn, misschien vinden ze het een beetje moeilijk om te reageren op iets als burn-out en depressie. Ik weet dan ook niet zo goed wat ik moet zeggen.

Bovendien worden er tegenwoordig veel minder kaarten gestuurd, in mijn omgeving dan.
Bijna niemand stuurt meer een kaart van vakantie, want je hebt allang via Twitter, sms e.d. gehoord hoe de vakantie was, waarschijnlijk al de foto's gezien.

Uit eigen ervaring weet ik dat je op niemand meer kunt rekenen in die situaties. Verwacht niets, dan valt het ook niet tegen. Mocht er toch iemand zo attent zijn je een vriendelijk woord te sturen dan is dat een blijde verrassing en mooi meegenomen.

Helaas, de hedendaagse maatschappij is er niet meer een van medeleven, ieder voor zich en .....

Persoonlijk vind ik dat je in een moeilijke situatie wel aandacht mag verwachten maar het is vreselijk teleurstellend wanneer het niet gebeurt.

Zelf zou ik ze een mail of briefje sturen, liefst allemaal tegelijk, en ze op de hoogte stellen van je situatie nu en ze vooral enorm bedanken voor alle medeleven. Als het goed is snappen ze het sarcasme en waarschijnlijk gaan ze wel reageren.

Aandacht krijgen is fijn en ieder mens heeft daar behoefte aan. Vooral als het wat minder gaat, kan wat extra aandacht heel veel betekenen.

Voorwaarde is wel dat de omgeving weet wat er aan de hand is, doordat je dat op een juiste manier communiceert en er niet vanuit gaan dat ze zien dat je niet goed in je vel zit.

Ik ben altijd heel betrokken naar mijn vrienden, maar een zeer slechte kaartenschrijfster.
Ik mail of ik bel en het liefst vraag ik of ik iets kan doen. Dat is mijn manier om te helpen en om te laten zien dat ik meeleef.

Ja, als het goed is wil je hoe dan ook laten weten dat je meeleeft en doe je dat bijv. door een lieve kaart. Maar: heel veel mensen weten niet hoe ze met mensen om moeten gaan die psychisch in de knoop zitten. Gevolg is dat ze maar niets van zich laten horen.

terwijl jij daar juist behoefte aan hebt!

Laat jij wél iets van je horen aan degenen die niets van zich laten horen! dan merk je vanzelf of ze verlegen met de situatie zijn of juist heel koel doen. Echte vrienden kunnen het ook heel moeilijk vinden om met je om te gaan, dan denken ze dat je opeens heel anders bent, terwijl je in karakter nog dezelfde persoon bent.

Bel ze een keer, gewoon wat je voor de burnout/depressie ook deed. Anders kom je helemaal in een isolement.

Heel veel sterkte.