Uithuwelijken vind je dat kunnen ja of nee?

Ik vind dat je dat zelf zou moeten kunnen bepalen. Jij moet er de rest van je leven mee samenwonen en je familie niet. Zowel vrouwen als mannen zouden zelf moeten kunnen bepalen met wie ze dat doen.

Een zeer moeilijk dilemma maar ik vind dat iedereen zelf zijn/haar keuze moet maken.

Persoonlijk ben ik er op tegen. Ik moet er niet aan denken dat mijn ouders wel even gaan bepalen wie mijn man wordt. Dan moet je ook nog maar hopen dat het klikt.

Aan de andere kant is het uiteraard wel een manier om te zorgen dat niemand alleen blijft :), maar dan nog: Ik blijf liever alleen dan dat ik de rest van mijn leven elke morgen wakker wordt naast iemand die mij opgedrongen is.

Uithuwelijken heeft voordelen... Kapitaal in de familie blijft bestaan... Het maatschappelijke aanzien van de familie blijft in stand... De familie volgt de traditie en daarmee verdient het status...
Allemaal voordelen, het enige nadeel is dat de kinderen niet zelf mogen beslissen met wie... Maar het huwelijk is toch alleen maar kommer en kwel, (in hun ogen natuurlijk) dus dat kleine nadeel weegt op tegen alle voordelen... En dat is nog steeds zo, daarom bestaat het nog...

Niets bestaat zonder nadelen... Iets zonder voordelen bestaat ook niet...

Dus kennelijk zien wij die niet uithuwelijken, de voordelen van het uithuwelijken, dus waar praten zij die niet uithuwelijken dan over... Laat ons die wel uithuwelijken met rust, wij doen wat wij vinden dat goed is...En het is ons leven en onze toekomst, wij doen wat het best is... Zo deden we dat al eeuwenlang en gaan daarmee door tot het stopt...

En dan vraag jij Farstar of ik dat moet kunnen of niet, met mijn maatstaven, daar kan en wil ik toch geen mening over geven... Eenieder doet wat hij niet laten kan en binnen de wet valt... Dat doe ik, en dat doet die ander... Mooi zo en laten zo...

ik vind dat je zelf moet kunnen liezen met wie jij je leven wil delen... tenslotte is dat wat een huwelijk inhoud: heel je leven -alles maar dan ook alles- komt op het dienblaadje van de ander te liggen... daar komt vertrouwen bij kijken...
als je uitgehuwelijkt wordt, moet je maar afwachten hoe je gevoel naar de ander is....

er zijn natuurlijk tal van huwelijken op die manier tot stand gekomen, die wel hebben gewerkt en waarbij de partners naar elkaar toe zijn gegroeid...dat is dan mazzelen...

ik persoonlijk vind uithuwelijken in Nederland niet passen...maar ja in hoeverre is jouw familie echt Nederlands... wellicht leven jullie in een soort Surinaamse enclave in Nederland...

ik vind dat jij, Farstar, zelf moet kiezen met wie je door het leven wilt gaan... maar wellicht zou dat voor jou betekenen dat er een breuk met je familie gaat ontstaan... en dat is heel pijnlijk natuurlijk...

alle meningen van alle GVers doen hier in natuurlijk niet ter zake... het is jouw dilemma...

ik wens je veel sterkte

Zolang het met instemming van de betrokkenen gebeurt, zie ik er niet zoveel bezwaar tegen. Ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die het zelfs prettig vinden. Maar iemand tégen zijn of haar zin uithuwelijken, dat vind ik duidelijk niet kunnen.

Veruit de meeste mensen die ik ken, kiezen echter liever zelf met wie ze de rest van hun leven gaan delen. Nu zijn dat grotendeels westerlingen, die zijn opgevoed met het idee van vrije partnerkeuze. Me dunkt dat iemand die is opgevoed met het idee dat een huwelijk altijd voor je geregeld wordt, daar ook minder bezwaar tegen zal hebben.

Het vervelendst lijkt het mij als je uitgehuwelijkt wordt, en diep ongelukkig van dat huwelijk wordt. Als je er zelf voor gekozen hebt, kun je dan hooguit jezelf de schuld geven, en je best ervoor doen om er toch wat van te maken, of — als die optie er is — een eind aan dat huwelijk maken. Bij uithuwelijking kan ik me zo voorstellen dat je het je ouders (of degenen die je partner hebben gekozen) kwalijk gaat nemen, en zodoende ook je relatie met hen vergalt.

Heb jij eerst nog een kennismakingsperiode? Of ontmoet je je aanstaande pas op de bruiloft zelf?

Over uithuwelijken wordt met geen woord gerept in de koran. Dus als je denkt dat uithuwelijken iets is dat je vanuit je 'religieuze plicht' zou moeten doen, dan heb je het mis. Uithuwelijken stamt uit een periode waarin vrouwen niets en mannen alles hadden te vertellen (net zoals de religies christendom en islam uit die periode stammen). Als jij het een goed idee vindt dat mannen de baas over jou zijn en jou als een stuk handelswaar kunnen behandelen, dan moet je dat zelf weten. Immers, waarom kan een man niet worden uitgehuwelijkt, maar een vrouw wel? Als jij gelijkwaardig als mannen behandeld wil worden in dit leven, maak dan zelf de keuze wie jouw echtgenoot zal worden. Als jij je laat uithuwelijken dan geef je zelf aan niet achter een gelijkwaardige behandeling van man versus vrouw te staan.

Regels zijn er om overtreden te worden, maar ik ben niet zo op de hoogte van het Islamitsche geloof en weet niet in hoeverre je in de problemen geraakt als je afwijkt van bepaalde regels.
Maar het gaat wel om jouw toekomst en hopelijk voor jou zal die zich ver uitstrekken.
Al het per se moet van het geloof kun je twee dingen doen: kappen met die geloofsovertuiging of doen wat ze zeggen.

Je hebt die keus kennelijk zelf al gemaakt toen je besloot moslim te wezen. En dit is de consequentie.
Wat ik daarvan vind doet niet terzake.

Er zijn verschillende varianten van uithuwelijking. Op zich heb ik geen bezwaar tegen gearrangeerde huwelijken, waarbij de familie een geschikte huwelijkskandidaat zoekt om aan hun kind voor te stellen. Het idee dat huwelijken alleen gesloten kunnen worden op basis van vooraf bestaande romantische liefde is een redelijk recente uitvinding, en wat mij betreft niet universeel geldig. Voorwaarde hierbij is voor mij wel dat het (volwassen) kind volledige vrijheid heeft de huwelijkskandidaat af te wijzen.

Zodra er sprake is van minderjarige kinderen die voor het huwelijk worden 'beloofd' aan de huwelijkskandidaat (of zijn/haar familie), al dan niet tegen vergoeding, en zodra er sprake is van dwang, drang bedreiging of chantage om een huwelijkskandidaat te accepteren, heb ik grote ethische bezwaren. Gearrangeerd of niet, de uiteindelijke keuze van een levenspartner is wat mij betreft een kwestie van persoonlijke vrijheid.

Je hebt een enorm groot voordeel:) Je hebt zelf de keuze of je het wilt of niet! Ik denk dat als je de kandidaat graag mag en je veel geeft om familiebanden, dat je het dan heel zeker kan overwegen.
Je hebt, hier in NL wonend, wel de vrijheid om het niet te willen. Als je die man niet mag of kent, als je je familiebanden er niet voor over hebt, dan heb je het volste recht je eigen weg te gaan.

Het is heel erg moeilijk, die keuze waar je voor staat. En tegelijk veel waard, dat je die keuze kan en mag maken. Het feit dat je op deze manier denkvoer verzameld zegt al veel:) Ik wens je heel erg veel succes en geluk, wat je ook kiest! :)

Toegevoegd op 10-06-2009 11:43:08
Oeps, ik zie nu in je vraag 'echtgenote'. Ik dacht even dat de vraag van een vrouw kwam:) sorry daarvoor, ik lette niet op. Mijn verhaal blijft wel helemaal hetzelfde, dus heel veel geluk en succes!

zelf vind ik dat je zelf moet kiezen wie je echtgenoot of echtgenote word. een vriendin van mij kon kiezen tussen drie mannen. veel te jong om te trouwen. ze koos voor de knapste. niet voor de aardigste...
het werd een hel!! bah.. ook zelf kiezen hoeft niet altijd goed te gaan maar dan is het wel iets geweest waar jij je zelf goed bij gevoeld hebt,

en eigenlijk geld dat ook voor je laten uithuwelijken.. als je er echt zelf 100% achter staat, wie zijn wij.. om te zeggen dat het slecht is.
maar het idee om met iemand naar bed te gaan die iemand anders heeft uitgekozen voor jou... daar krijg ik persoonlijk de kriebels van...

100% nee. Wie je levenspartner gaat worden is wel de meest persoonlijke keus die je ooit zal moeten maken en kan niemand anders voor je maken.

Ik ben er tegen. Maar als je aanhanger bent van een geloof, dan is het belangrijk voor jezelf, je eigen overtuiging en gehoorzaamheid aan het geloof, je wel te laten uithuwelijken. Ik vind overigens dat als je in Nederland woont, het heel vervelend is: Veel mensen om je heen kiezen zelf een partner. Als jij liever een eigen partner wil kiezen hoop ik dat je kan weigeren te worden uitgehuwelijkt, maar ik denk dat dat niet makkelijk gaat. Het kan ook dat je juist wel heel gelukkig wordt metje toekomstige man, dat kan heel goed. Ik wens je het allerbeste toe!

Persoonlijk vind ik het te absuurd voor woorden dat anno 2009 nog steeds gearrangeerde huwelijken plaats vinden. Maar zoals je zelf al aan gaf ben je moslim en daar schijnt het nog steeds normaal te zijn...

Als iemand hier een dilemma mee heeft ben ik niet echt de juiste persoon om hier een juist antwoord op te geven...

Dus om antwoord te geven op je vraag: Nee. Ik vind dit niet kunnen...

Vind dat uithuwelijken plaats in het land van herkomst of in Nederland en als het hier is, is het dan rechtsgeldig of alleen voor de islam?
Ik vind persoonlijk dat het niet moet kunnen in deze samenleving, het is een vorm van mensenhandel in mijn ogen.(ik verkoop jouw zoon mijn dochter voor 3 kamelen).
Ik vind dat je zelf je toekomst moet kunnen bepalen.
(Hoe zit dat eigenlijk met homosexuelen,worden die dan toch gekoppeld aan iemand van het andere geslacht of mogen zij single blijven?)

Ten eerste staat er in de koran nergens iets over uithuwelijken en wordt eerder het tegendeel gepredikt.

Ten tweede vind ik het niet van integratie getuigen als je dat als Nederlander doet.
Je hoeft je niet echt niet helemaal aan te passen aan de heersende cultuur om je heen maar het vrij kiezen van je partner zit zo dep in onze maatschappij geworteld dat ik dit het echt niet vindt kunnen.

Ik weet niet of het in dit geval zo is maar wat als een van jullie het niet wil? Moeten jullie? of willen jullie wel maar komt dit door de sociale druk van jullie families?

Weet dat je een huwelijk dat is gesloten door uithuwelijking in Nederland nietig kan verklaren. Dit kan je vrouw ook doen.

Toegevoegd op 10-06-2009 13:43:16
Ik zie in je profiel dat je man/jongen bent. Weet dat het voor een vrouw wellicht heel anders is dan voor een man. De sociale druk op een vrouw is vele malen groter dan die op een man/jongen. Als een van jullie dit met tegenzin doet dan verzeker ik je dat jullie allebei dood ongelukkig worden.

Op zichzelf kan uithuwelijken goed zijn.

Persoonlijk ben ik na mijn scheiding tot de conclusie gekomen dat je ouders je eigenlijk wel heel goed kennen, en dat zij beter kunnen inschatten wie er bij je past.
Maar als ouder zou je dan in staat moeten zijn om je eigen wensen en verwachtingen even uit te schakelen, en daar gaat het mis.
Verder is dient er overleg met de jongeren zelf te zijn, want die zijn oud genoeg om ook voor zichzelf te kiezen.

In de westerse cultuur kiezen we een partner op basis van verliefdheid. En die 'verliefdheid maakt blind', met als gevolg veel scheidingen.

Ik heb eens gehoord dat in de uithuwelijkings-cultuur, de verliefdheid later komt en dat er dan een ijzersterk huwelijk kan ontstaan.
Daar zou best wel eens een grote waarheid in kunnen liggen.

Op deze manier zou uithuwelijken heel goed kunnen werken. Of op zn minst je ouders betrekken in je keuze. En niet blindvaren op verliefdheid.
Overigens kunnen ouders het ook flink mis hebben; ze liepen weg met mijn ex, maar maakten zich al snel zorgen.

Uithuwelijken vanuit andere motieven, of omdat het hoort en dan ook nog eens zonder overleg met jou, lijkt mij zeer ongezond.

Ik vind het niet kunnen. Iedereen moet zijn eigen keuze kunnen maken. Is dit ook niet verboden in Nederland? Zou het wel moeten zijn.

Dit bevorderd onderdrukking van vrouwen alleen maar. En bloedwraak en dat soort ongein.

Het is toch geen import he? Dan vind ik het al helemaal niet kunnen.

Uithuwelijken komt voort uit een positieve gedachte. Ouders hebben het beste met je voor en kennen hun zoon of dochter (doorgaans) als geen ander. Ze zetten alles op alles om een geschikte partner te vinden waarvan zij denken dat die het beste bij je past. Ze willen je gelukkig zien en de meeste kans op huwelijksgeluk creëren.

Ik heb één bezwaar tegen uithuwelijken, en dat is wanneer ouders hun zin willen doordrijven en jouw eventuele bezwaren van tafel vegen. Uithuwelijken werkt alleen wanneer alle partijen er volledig achterstaan, en jij hierbij in het bijzonder.

Dus het moet kunnen, maar alleen op basis van eigen vrije wil. Als je diep in je hart kijkt en tegen jezelf kunt zeggen dat het goed voelt en geen twijfel hebt (zonder hierbij de mening van je ouders mee te laten wegen), dan zie ik geen bezwaren.

En je moet nooit iets doen omdat een ander het wilt, hoe belangrijk je ouders ook zijn. Dat gaat op langere termijn echt niet werken. JIJ moet het willen, en dat moet het uitgangspunt zijn als je het mij vraagt.

Veel geluk gewenst!

Ik vind dat uithuwelijken niet moet kunnen. Ik vind het een pure vorm van discriminatie naar de vrouw toe.
Helaas heeft dit natuurlijk van alles te maken me geloofsovertuiging, maar uiteindelijk heb jij daar ook al niet voor gekozen. Dat heb je meegekregen (of verplicht opgelegd) van je ouders of de gemeenschap waarin je leeft.
Ik hoop echt voor jou dat als er geen weg terug mogelijk is, dat je geluk hebt en dat de man die jou wordt opgedragen, een leuke, fijne vent is.
Hoe dan ook, ik vind dus dat je zelf moet kunnen kiezen en ook het recht moet hebben om te kunnen weigeren.

Toegevoegd op 10-06-2009 16:50:49
Oops, had niet gelijk in de gaten dat het hier om een man gaat, die wordt uitgehuwelijkt.
Mijn mening over een vrouw is dus duidelijk en daarnaast lijkt het mij dat een vent ook wel blij zou zijn als hij zelf de keuze kan maken. Ik denk daarnaast wel dat als zo'n man zich verzet tegen zijn familie en gemeenschap, hij meer rechten heeft als de vrouw.

Dat kan heel verkeerd uitpakken.

Toegevoegd op 10-06-2009 16:16:03
Jij bent een man.
Waarom stel jij deze vraag, die ...zie alle antwoorden betrekking hebben op de positie van de vrouw.?
Leuk, om ons op het verkeerde been te zetten?

Als 't een aardige/lieve partner is en je had zelf nog niemand op 't oog: dan zou je kunnen overwegen ermee in te stemmen. Indien de beoogde partner niet voldoet aan je wensen: ik vind dat dan niemand ter wereld je mag dwingen. Je dwingen getuigt van te weinig rekening houden met jouw wensen.
Dit alles staat dan nog los van wat de beoogde partner eigenlijk wil. De kans dat beide beoogde partners als ze vrije keus hadden dezelfde keuze zouden maken als de ouders die 't huwelijk bekokstoven, lijkt me klein.

Uithuwelijking is cultuurgebonden. Persoonlijk heb ik 't niet zo op gewoontes die alléén maar gewoontes zijn omdat 't 'cultuur' is. Ik vind dat de voordelen (van welke gewoonte dan ook) groter moeten zijn dan de nadelen. Persoonlijk denk ik dat er gemiddeld meer nadelen zijn bij uithuwelijken dan bij niet-uithuwelijken.

Sorry Ik ben er fel tegen !
Als je niet van iemand houd {LIJKT mij }dat de sex verkrachting word