negeren of vechten?

Ik zou bijna zeggen: typisch een man, maar dat durf ik niet want ik zie het commentaar al komen.

Toch zit er wel iets in, niet elke man kan zich even goed uiten over dit soort "enge" zaken.

Waar het om gaat is of hij ECHT gelooft dat hij wel van jou houdt. Dan heb je op dit vlak het helaas niet helemaal getroffen maar wie is nou wel perfect.

Als je eigenlijk twijfelt of hij wel echt van je houdt maar je mogelijk alleen "gemakkelijk om te hebben" vindt dan twijfel ik aan de waarde van de relatie voor jou.

Houden jullie wel van elkaar zul een manier moeten vinden om hier mee om te gaan. Dat zou wat mij betreft zijn: allebei een beetje water bij de wijn, dus jij probeert af te leren heel teleurgesteld te zijn als je "kleine" (in zijn ogen) dingetjes niet met hem kunt delen, en HIJ accepteert (maar dat zul je hem HEEL goed moeten uitleggen en er bijv een code bij afspreken) dat hij soms ook zijn best moet doen voor jou, en daar moet je dan voor vechten.

Met die code bedoel ik dat je bijv samen bespreekt dat wat jij ECHT met hem wilt bespreken , bijv een "code olifant gesprek heet" , mag best iets geks zijn. Als je dan zomaar tegen hem aan kletst is het niet zo'n ramp als hij niet reageert, wil je echt iets bespreken zeg je: let even op we gaan nu even een code enz gesprek houden. Dan voorkom je dat je gaat verwachten dat hij kan beoordelen wanneer jij dat wilt want dat gaat natuurlijk niet lukken

Toegevoegd na 2 minuten:
sorry grote typefout, in de 3de alinea:

of hij ECHT gelooft dat hij wel van jou houdt

MOET natuurlijk zijn:

of JIJ ECHT gelooft dat hij wel van jou houdt

Het ligt niet aan jou. En hem zul je niet veranderen. Als je die twee dingen kunt accepteren, kun je de situatie wellicht ook accepteren.

Maar je hebt gelijk dat dit voor je eigen zelfvertrouwen best lastig is.

De oplossingen waar hij mee komt, daar geeft hij in principe mee aan dat hij om je geeft. Maar als je boos wordt, kan hij de situatie niet meer aan, en klapt dus dicht.

Een duidelijk verschil tussen mannen en vrouwen. De man denkt met zijn oplossingen de situatie de baas te kunnen, terwijl de vrouw een arm om haar schouder wil, invoelingsvermogen vraagt en emotioneel begrepen wordt.

Wellicht heeft je vriend dit niet van huis uit 'meegekregen'. Dan is het voor hem heel lastig om dit nu wel te doen.

Wat wel belangrijk is dat je met hem deelt wat je nodig hebt, waar je in je relatie naar verlangt. Heb niet de illusie dat hij het na verloop van tijd uit zichzelf gaat doen of 'aanvoelt'. Wederzijdse wensen uiten. Communiceren!
Je zult merken dat het dan beter gaat.

Als jullie geestelijk eigenlijk nooit op één lijn zitten, dan moet je je toch eens gaan afvragen, of deze man wel de juiste partner voor je is. Uit je verhaal blijkt dat het je nogal raakt en dat je dit erg belangrijk vindt.

Ben het eens ter sprake op een rustig moment. Veranderd er daarna niks, dan moeten jullie misschien wel ieder jullie eigen weg gaan en de relatie verbreken. Dat is misschien wel goed voor jullie allebei.

Laat hem dit lezen !

Negeer nooit je gevoelens. Zeg hem duidelijk, en concreet wat je voelt. Zeg bijvoorbeeld, wat je hierboven zei wat je wilt. Wil je een knuffel? Zeg dat, en zeg ook waarom. Wil je een luisterend oor omdat je een rotdag hebt gehad, zeg dat en ook waarom je dat wilt. Hopelijk snapt hij na een tijd wat jouw wensen zijn op emotioneel vlak. Jullie zijn gewoon verschillend, maar als je duidelijk bent en niet gefrustreerd rond blijft lopen kan je vriend er wat aan doen. Hopelijk kom je eruit,... Krop niks op!

Ik als man mag het wel zeggen ......idd typisch een man.

lees: "mannen komen van Mars en vrouwen van Venus"....
Daar ligt je hele antwoordt .....

Als je hem dan ook dat boek ook laat lezen begrijpt hij ook (iets) beter wat jou beroerd .........

Maar als man zijnde met heel veel begrip en invoelingsvermogen.........blijven jullie vrouwen nog steeds van Venus terwijl ik van Mars kom, en soms als ik denk dat ik het snap ....blijk ook ik het weer verkeerd te hebben.

ik heb geleerd dit te accepteren..........

suc6

Probeer eens uit te wisselen wat jullie beiden verwachten van een goede relatie. Zeg dat jij je in ieder geval geborgen en veilig wilt voelen, veilig in die zin dat je je emoties kunt uiten. Ik vraag mij af: Was hij van het begin af aan al zo in jullie relatie? Zo niet, hoe komt het dat hij zich nu wel zo gedraagt? Accepteer op de een of andere manier wel zijn oplossingsgerichte manier van handelen, hij bedoelt het vast goed, en hem volledig veranderen kan natuurlijk niet. Het is inderdaad een beetje hoe veel mannen kunnen zijn, zeker van een bepaalde generatie. Misschien heb je ook vriendinnen om je hart bij te luchten? Ze herkennen vast een boel!

Het is idd typisch een mannen reactie. Als een man met een probleem aankomt dan verwacht hij een oplossing. Dus wanneer jij met een probleem bij hem aan komt dan komt hij met een oplossing voor je :) Terwijl jij als vrouw zijnde alleen maar een luisterend oor wilt en van hem wilt horen dat het allemaal wel goed komt.
Misschien dat je dat eventjes uit moet leggen en dat hij het dan wel snapt.

stalckystone , de enige reden waar u zich aan vastklampt is
bang te zijn om alleen over te blijven.

U staat niet op de 1e plaats bij hem en hij kan niet alles delen met u.

Hij is wel een mooi proefwerk voor een psycholoog
of een zorgverlener, maar om daar de rest van je leven mee te delen?, neen.

Wees in een helder moment even praktisch en zet de voor u belangrijke dingen op een rij.

Als hij niet aan enkele voor u zeer belangrijke voorwaarden kan voldoen, dan heeft het aanmodderen geen zin.

Hij is ook niet voor niets gescheiden.
Ik wens u beiden veel wijsheid toe in deze.

Jammer dat de communicatie zo loopt en het komt me over dat jullie naar elkaar niet afgestemd zijn. Zowel negeren als vechten zij beiden slechte oplossingen en ook niet nodig. Met datgene wat je tegen hem zegt, probeer je een behoefte uit te drukken maar die behoefte komt er niet uit dus die vriend die begrijpt het niet en denkt goed te reageren maar helaas.
Zou je je willen verdiepen in het principe van geweldloze communicatie (Boek van marshall Rosenberg). Dat kan je helpen.
Ik geef je een voorbeeld.
Je zegt " Ik voel me vandaag wat kwetsbaar, drukke dag gehad" ......Ik noem dat oneerbiedig een dienstmededeling waar iemand eigenlijk alleen maar kan reageren met ...Ohh. Jouw informatie is namelijk niet compleet en ik zou niet weten wat ik er mee moet omdat ik niet weet wat je wilt.
Het zou er ook zo uit kunnen zien. ... en alles in de ik-vorm.

Ik heb vandaag veel gesprekken gehad. Ik ben er moe van en ik voel onrust in mijn lijf. Vanavond wil ik rustig op de bank zitten. Kom je bij me zitten en ik wil je vertellen wat ik heb meegemaakt.

Daarin zitten de 4 stappen van Rosenberg.
1 wat heb ik gezien, gehoord.
2. Wat roept het in me op? (emotie)
3. Welke behoefte heb ik hierbij?
4. Hoe ziet dat er uit.
Als je volgens deze vier regels jouw info geeft, dan hoeft jouw vriend niet te gaan vissen en en weet hij wat je van hem verwacht. Allebei blij.
Heel veel succes en zoek op intenet naar " Geweldloze communicatie". De nieuwe versie van het boek wordt in februari in Rotterdam gepresenteerd en ligt dan in de boekhandel. Je kunt het ook Googelen. Ik ben geen aandeelhouder en gebruik de techniek voor mij en ook met succes bij clienten.