Ik wil weer normaal naar mijn ouders kijken maar hoe?

het beste is om het uit te praten!

je moet het eerlijk vertellen en er een eind aan maken dat je je zo voelt. je moet het hoofdstuk afsluiten samen met je ouders! en dan vergeten wat er is gebeurd in het verleden en verder gaan met het heden.

:) hoop dat het je gaat lukken!

aangezien uitpraten niet altijd het gewenste effect zal bereiken en misschien zelfs averechts kan werken...

bedenk dat je ouders ook "maar" mensen zijn, Dat ze vast destijds hebben gehandeld naar hun beste weten en hun beste kunnen en dat hun gedrag waarschijnlijk ook weer een gevolg is van dingen die hun hebben meegemaakt.

probeer te accepteren dat je ouders ook hun fouten hebben en dan vroeger misschien wel fouten dingen hebben gedaan, het verleden kan je niet meer veranderen en het ze laten erkennen kan een te grote uitdaging voor ze zijn.

Ik lees in je vraag dat het gaat over vroeger ik neem dus even aan dat het nu niet meer zo is. Geniet dan van de goeie momenten die je nu toch nog alsnog kan beleven en kerst is daar een mooi moment voor. Het is dan toch fijn om te zien dat dingen nu anders zijn en jij hebt ook geleerd van hun fouten, ook hun fouten hebben je een sterker persoon gemaakt.

Bedenk dat hun belevenswereld anders is dan de jouwe, hun motivatie destijds misschien wel goede argumenten had, al waren het niet de juiste en bedenk dat jij ook fouten zal maken in je leven.

Probeer niet iets te verwachten wat ze je niet kunnen geven, je kan ze niet veranderen, dat kunnen ze alleen zelf als ze dat zouden willen en neem de positieve dingen van harte aan.

Als ze toen anders hadden gekunt of anders hadden geweten, hadden ze het vast anders gedaan.

probeer ze te zien als mensen, die het in principe goed bedoelen, maar niet het vermogen hadden om zo ook te handelen. dat kan door hun jeugd, hun frustraties of problemen komen. probeer ze te vergeven, omdat ze menselijk zijn en dus fouten maken. iedereen maakt fouten, doet anderen wel eens pijn. jij vast ook. juist daarom zou je ze kunnen vergeven. het is altijd makkelijk de vinger naar een ander te wijzen, daar zijn wij mensen erg goed in, in de slachtofferrol gaan zitten. als je het op een positievere manier zou kunnen zien, zul je zien dat je het op een gegeven moment los kunt laten.

moeilijk hoor! zeker met negatieve ervaringen. misschien lukt het je op deze manier wat beter, door er op een andere manier tegen aan te kijken.

je kunt in gesprek gaan met ze. maar houdt er rekening mee dat mensen over het algemeen niet veranderen. anders kan je gesprek nog tegen vallen misschien.

geef gewoon aan wat het allemaal met je doet, dat het je gekwetst heeft, ga niet het vingertje wijzen, want dan krijg je misschien weer ruzie.

succes! als het velen voor jou is gelukt, zal het jou ook zeker lukken! misschien niet al met kerst, maar je maakt al een goed begin door er mee bezig te zijn!!

Toegevoegd na 2 minuten:
misschien een idee om je te richten op wat je leuk vindt aan je ouders, de goede dingen, de goede dingen die ze voor jou hebben gedaan, de goede eigenschappen....
probeer dankbaar te zijn voor de (hoe klein ze ook zijn!) dingen die ze jou gegeven hebben.

Dat was vroeger.

Vroeger is verleden tijd. Geweest. Achter de rug.
Jaren geleden. Ooit.

Het NU is op dit moment.
Nu zou hij dat nooit meer zeggen. Dat zeg je zelf.
Waarom dan in het verleden blijven hangen?
Dat is zo jammer.
Leef NU.

Zij weten het, jij weet het.
Nu moet jij het los laten. Het gaat om JOU.
Jij moet zelf gelukkig worden.
Laat gaan.

"Vergeven" is hier het sleutelwoord. Als je vergeeft, besluit je voor jezelf de gebeurtenissen uit het verleden los te koppelen van je huidige pijn en verdriet. Het is een keuze, los van de huidige situatie. Je kiest voor jezelf, voor je herstel. Zolang je nog boosheid richting je ouders en wrok koestert kan dat je persoonlijk herstel enorm in de weg staan. Bij vergeving ga je je energie steken in het verwerken van je verdriet en boosheid in plaats het in stand houden van je wrok.

Dat wil overigens niet zeggen dat je het gebeurde goedkeurt! Maar het is nu eenmaal gebeurd en jij moet verder met je leven. Daar gaat het om. Het mooiste zou zijn als je ouders spijt zouden betuigen of zouden erkennen dat het misschien anders had gemoeten. Denk daarin ook wat je eigen rol er in geweest is.

Maar het komt voor dat dat niet gebeurt en je toch verder moet. Laat het verleden niet het heden beheersen, ongeacht of er wel of geen "schuld bekend is". Vergeven staat los van verzoening. Als het beide kan is het mooi, maar als verzoening uitblijft kun je nog wel vergeven. Het mooiste kado aan jezelf!

Als je denkt niet te kunnen vergeven, lees dan dit artikel eens: http://www.thebecompany.nl/niet_kunnen_vergeven.htm
en denk hier eerlijk over na.

Sterkte!

Wat je ouders ook gedaan hebben, je kunt het verleden niet meer veranderen. Het enige wat je zou kunnen veranderen is jou blik op dat stukje verleden.

Je zou eens dieper in je ouders kunnen kijken. Waarom zijn ze zo geworden zoals ze zijn geworden. Hoe komt het dat ze die nare dingen hebben gedaan. Kan je misschien zien hoe zij opgegroeid zijn tussen hun ouders?
Ik ben ervan overtuigd dat ook zij het niet gemakkelijk hebben gehad!
Dat jullie eigenlijk heel veel gemeen hebben met elkaar.

Een toevoeging op alle antwoorden, die ik trouwens bijna allemaal terecht vind, ik hoop voor je dat je de kerst samen met je ouders kan door brengen, in een goede harmonie.

Een wijze man zei ooit:Aan een eind van een verbroken/verstoorde relatie, is altijd weer een nieuw begin!

Fijn kerst(samen)

Heel veel praten met ze, uitleggen hoe je je voelt.
Leuke dingen met ze gaan doen, ze vaak opzoeken samen met andere familie zodat er geen pijnlijke stiltes kunnen vallen die het nog erger maken.

Praten en vergeven.
Misschien zal je het nooit helemaal vergeven, en vergeten zal je het zeker niet. Maar ik denk dat je het liefst een redelijke band wilt.
Je kan er ook voor kiezen een nieuw begin te maken. De slechte dingen aan de kant zetten, en het een nieuwe kans te geven. Het is moeilijker dan het klinkt, maar het is het proberen waard.

Wat je kunt overwegen is enerzijds je ouders met een mooi geschenk te verrassen..b.v. ze een reisje aan te bieden.

En ze anderzijds een brief te schrijven waarin je je gevoelens met betrekking tot vroeger neerschrijft.

Je kunt hen daarin ook vragen jou je fouten van destijds te vergeven en hen aangeven dat jij ook geen bittere gevoelens jegens hen meer wilt koesteren.

Aan het eind van de brief stel je hen dan voor om samen een dubbele streep onder het verleden te plaatsen en om samen de kerstdagen door te gaan brengen.

Ik vermoed dat jouw gebaar je ouders hevig zal ontroeren en dat jullie elkaar binnenkort, misschien wel onder tranen, in de armen zullen vallen.

Liefde en elkaar wederzijds vergeven..dat is nu eens echt de kerstgedachte..

Overigens, een heel goeie vraag hoor..dus een plus van mij.

Groet,

Ton

kerst is een uitermate geschikt moment om te laten zien dat je vergeeft. Soms hoeft praten niet eens. In ieder geval niet direct. Geef elkaar een knuffel en dat gevoel zegt meer dan 100 goede gesprekken.
Maak van deze kerst een nieuw begin. Dat gaan wij ook doen. De eerste keer zonder mijn vader maar wel weer met de familie die zich 5 jaar terug van iedereen heeft afgescheiden en er nu weer bij hoort.
Koester de momenten.

Fijne kerst!