Wie heeft grote kinderen die vroeger naar het kinderdagverbl. gingen, en wil mij vertellen welk effect dit op lange termijn heeft gehad op het kind?

Mijn kind is nu 6 en ging vanaf zon beetje haar tweede naar een dagverblijf. Dat heeft haar goed gedaan... Ze was een huilbaby en peuter, maar vanaf het moment dat ze daarheen ging werd ze steeds wat rustiger... dus beter concentratie, leuk spelen met leeftijdsgenootjes, etc... Dan heeft ze nog een poosje op speciaal onderwijs gezeten en nu mag ze regulier en dat gaat heel goed :)
Dus geen problemen, Moet zeggen vond het een erg fijn dagverblijf om haar heen te brengen

Mijn beide dochters hebben vroeger niet voltijdse kinderopvang gehad, maar twee (soms drie) ochtenden in de week. Ik heb bij hen nooit iets gemerkt wat ik als negatief kan bestempelen. Ze hebben vroeg geleerd te delen met anderen en ik vind dat ze goed gesocialiseerd waren voordat ze naar de basisschool gingen. Thans (ze zijn 25 en 24 jaar) staan ze allebei fulltime voor de klas, de oudst in het basisonderwijs, ed jongste in het voortgezet onderwijs. Dus ik mag wel stellen dat ze goed terecht zijn gekomen en ze delen nog steeds veel met kinderen.

Beide kinderen zijn er geweest en hebben het er toen naar hun zin gehad en hebben op school ook weer kindjes ontmoet die op het dagverblijf hadden gezeten en zelf een ziet er nu nog steeds een regelmatig bij het stappen het schept dus toch een band en ze vertouwt hem ook en anders om ook. Ze zijn nu in middels rond de 19.

Ha, die Brb;

Mijn kinderen worden deze maand 16 en 18 en zijn naar het KDV gegaan zodra mijn vrouw aan het einde van het zwangerschapsverlof was. Omdat mijn vrouw zelf in de opvang werkte was dat praktisch en zagen ze haar veel, maar ze hebben nooit in haar groepen gezeten. Maximaal drie dagen per week, als mijn vrouw aan het werk was, maar als ik vrij was bleven ze thuis of haalde ze eerder op. Ik weet zeker dat het feit dat het twee mondige, zelfstandige en sociale mensen zijn geworden mede door hun tijd op het KDV komt.

denk ook echt dat het aan het kinderdag verblijf ligt, met een goed kinderdag verblijft voorzie ik geen problemen. In jou geval gaat je kind maar 2 dagen, dus genoeg dagen om te hechten enzo :)

Mijn oudste zoon (nu 15) ging vanaf iets jonger dan 2 jaar naar het kinderdag verblijf en later naar overblijf en naschoolse opvang. Dit was een niet zo goed georganiseerde opvang, echt leuk vond hij het niet, maar hij heeft geen last van slechtere concentratie, al helemaal niet van agressief gedrag en ook zeker geen hechtingsproblemen.

Toegevoegd na 2 minuten:
Ik vertrouw bepaalde onderzoeken ook niet zo trouwens, sommige dingen zijn van meerdere factoren afhankelijk soms zijn er kinderen die naar een KDV gaan en als ze dan thuis zijn nog geen aandacht van hun ouders krijgen, dat is heel anders dan kinderen die naar een KDV gaan en waarvan de ouders als ze allen thuis zijn even lekker aandacht geeft aan de kids.

Uit ervaring kan ik spreken mijn kinderen altijd maar dan ook altijd met veel plezier naar het KDV gingen. Heel veel persoonlijke aandacht. De ene keer een persoonlijk spelletje kwartet tot gezellige vlechtjes maken in het haar. Vaak waren ze met z'n allen wandelen of in de bolderkar, een dagje gezellig met de trein ergens een ijsje halen en dan weer terug.
Fruit momenten, spel en leer dingen.
Ik had het 10 jaar eerder moeten doen!
Maar het kan ook zijn dat ik gewoon heb geboft met deze KDV.
Overigens ze gingen 4 dagen in de week wat nu (door andere werktijden) terug is gebracht naar 1 middagje.
We hebben het wel eens meegemaakt dat mijn zoon (nadat hij was opgehaald) terug fietste naar het KDV omdat het zo gezellig was!

Toegevoegd na 3 minuten:
Maar op je vraag terug te komen: ze zijn sociaal, kunnen met andere kinderen heel goed overweg/samenspelen, leerden er veel (ook mee genomen!)
En er is veel rust reinheid en regelmaat en dat is ook een heleboel waard!
De omschrijving is wat verward omdat de oudste (zowat 14) inmiddels van het KDV af is en de twee jongsten zitten er nog.

Mijn drie kinderen zijn altijd 3 dagen per week naar de opvang gegaan. Ze zijn nu 16, 13 en 11. Gemiddeld genomen zijn ze altijd met veel plezier gegaan en hebben er bergen vriendjes opgedaan. Bij de oudste was het wat moeilijker omdat die een autistische stoornis heeft, maar ook daar wisten ze op het kinderdagverblijf goed mee om te gaan toen hij nog klein was. Hij kreeg extra veel structuur aangeboden en dat vond hij prima.

De jongste heeft nu besloten dat ze niet meer naar de BSO wil, maar liever een uurtje alleen thuis is (totdat haar vader thuis komt) omdat het programma nogal gericht is op 'kleintjes' en daar hoort ze niet meer bij, vindt ze.

Ik zie geen slechte concentratie, geen bindingsangst en geen agresief gedrag.

Mijn dochter inmiddels 17 ging vroeger altijd naar t KDV , voor 3 dagen in de week. Ze vond het super, ze is is erg sociaal en komt ook goed voor zichzelf op en ze is echt niet agressief. Van n zus kreeg ik n opmerking in de sfeer van dat ze vond dat ik mijn eigen kind niet opvoedde...., ach, laat maar gaan denk ik. Het is een gezellig kind geworden die goed kan delen en sociaal is. Ik woonde altijd wat achteraf, geen kinderen in de buurt om mee te spelen, dus voor haar was het goed om te leren wat het inhoudt om met anderen kinderen te spelen en te delen. Ik heb nooit spijt gehad dat ik haar daar naartoe heb gedaan. Succes

Mijn kinderen zijn alle drie vanaf 3 maanden naar een KDV geweest en gaan nu na school naar de BSO. Ik kan niet anders zeggen dan dat ze er in sociale zin door gevormd zijn. Ze hebben al vroeg geleerd te delen en samen dingen te doen. Ze leren veel van elkaar ( zindelijk worden!) en doen er dingen die ze thuis niet kunnen (groepsspelletjes en creatieve dingetjes die ik niet zou kunnnen). Zeker als het maar voor twee dagen in de week is lijkt me dat zeker niet te veel voor kinderen. Mijn kinderen gaan nu naar de BSO. Dat gaat ook heel goed, maar ik zou dat bijvoorbeeld niet doen als mijn kind de enige in de klas zou zijn of als de BSO verder weg is van school en ze bijvoorbeeld eerst met een busje of taxi erheen moeten. Verder vind ik het een prettig idee dat mijn kinderen leren dat wij ook andere verantwoordelijkheden en een andere sociale rol hebben dan alleen als ouders. Zou het persoonlijk wel moeilijk vinden om ze te uit te leggen waarom ze naar de BSO gaan als papa of mama thuis is.

Onze dochter van nu 12 jaar is 2 dagen per week op het kinderdagverblijf geweest vanaf dat ze 3 maanden was. Het ging en gaat prima met haar. Geen last van de dingen die jij noemt. Ze heeft een periode last gehad van moeilijk kunnen concentreren met een drukke klas, maar dat link ik niet aan haar vroegere verblijf op de creche.
Ze was en is enig kind en had het prima naar haar zin tussen al die andere kinderen. Goed voor haar sociale ontwikkeling, leren delen met anderen, wat ze dus thuis niet hoefde, etc.

Mijn oudste dochter is vanaf 3 maanden tot 4 jaar een paar dagen per week naar het kinderdagverblijf gegaan.
Mijn jongste dochter is gewend geweest of mij vanaf de geboorte tot haar 9e jaar thuis te hebben. Ik merk alleen dat ik mijn jongste dochter minder snel los kan laten dan mijn oudste. Qua ontwikkeling zie ik weinig verschil. Heb met de jongste daardoor ook een hele sterke band.
Niet dat ik dat met mijn oudste niet heb. Die band is ook heel erg sterk maar toch anders.

Het is erg moeilijk om als ouder toe te gaan geven dat wanneer je oudere kinderen hebt (18-30 jaar) en die zijn naar een kdv geweest dat zij nu agressief zijn en/of slechte concentratie hebben en/of hechtingsproblemen hebben.

Geen 2 kinderen zijn gelijk.
Bovendien vormt zich een kind (gelukkig!) niet alleen op basis van buitenouderlijke opvang!
Hoe kun je nu vaststellen welk effect eventuele opvang heeft gehad? Ik denk dat dit onmogelijk is.
Hoewel je misschien best nuttige informatie kunt krijgen van ouders die ervaring hebben met opvang in een kinderdagverblijf, lijkt het me niet wijs , hier verdergaande conclusies aan te verbinden.
Echter: als je een kindje hebt dat in eenzaamheid opgroeit (geen buurkindjes/neefjes-nichtjes in de buurt of familie..) dan lijkt mij het belang van een plekje waar het (soms) met medekindjes kan vertoeven toch echt van onschatbare waarde!!

Ik heb zelf als kind vanaf de babyleeftijd op een kinderdagverblijf gezeten. Ik heb geen van de door jou lange termijn effecten ervaren.
Ik heb het er altijd leuk gevonden en veel mogelijkheden gehad om vriendjes te maken.

Mijn zoontjes (3 jaar en 9 maanden) zitten nu ook op een kinderdagverblijf.

Mijn oudste is 5 en ik heb haar net gevraagd of ze het leuk heeft gevonden op haar oude sgol (zo noemen wij het kinderdagverblijf). Volmondig zegt zij "Ja!".
Ze is sociaal, kan goed delen (hoewel.. ze kan niet delen met haar broertje maar dat kon ik ook niet met mijn zus en ik heb nooit op 'n kinderopvang gezeten), is gewend om op haar beurt te wachten en kan zich prima concentreren. Is ook niet agressief of zo en hechtingsproblemen heeft ze ook niet. Ze past zich prima aan aan 'n nieuwe situatie.
Als je 'n goede opvang vindt voor je kind is er (naar mijn idee) niks aan de hand. Als je merkt dat jouw kind het er niet goed heeft zoek je wat anders. Mijn dochter is ook 'n tijdje naar 'n BSO geweest en toen kwam ik erachter dat ze 't niet leuk vond. Gelijk niet meer gegaan. Ik denk dat dát belangrijk is. Zorg ervoor dat jouw kind het er goed heeft. En ga op je gevoel af.

je moet doen wat je hart je ingeeft...ik proef uit jou vraag bezorgdheid en twijfel
je moet ontzettend boffen met kinderopvang..ik kom hier in t dorp leidster tegen met kindertjes die worden afgeblaft. die lopen met z'n allen aan een touw als er 1 niet doorloopt krijgt ie de wind van voren...verschrikkelijk m'n hart breekt en ik zou zo'n jong ding(leidster) wel eens even in d'r nek willen pakken