Zijn humor of medeleven ook erfelijk bepaalde eigenschappen?

Er zijn inderdaad genen die invloed hebben op je gedrag. Met name of je vlucht/vecht in situaties. Je instinct. En aangezien humor niets anders is dan een bedreigende situatie te nemen en het te relativeren en/of er buiten te staan, heeft dit zeker invloed.

Alleen is de sociale invloed vele malen groter voor het ontwikkelen van gedragseigenschappen. Dit hebben ze ooit getest met dizygote en monozygote tweelingen. De humor zou als het alleen genetisch was, meer moeten overeen komen bij de eeneiige. En dat kwam niet uit het onderzoek. Sterker juist het tegen overgestelde is waar.

Misschien zijn humor en muzikaliteit niet meteen erfelijk te noemen, maar als je in een omgeving woont waar dit als normaal wordt gezien, is de kans groot dat je dit oppakt als normaal, en voor de gezelligheid of door niet anders weten ook maar trompet gaat spelen. De andere kant is wel, dat er ook mensen zijn die zo de buik vol hebben van al dat kunstzinnig gedoe dat ze het de rug toekeren en iets heel anders gaan doen

Mijn kinderen hebben een totaal andere humor dan hun vader's humor of de mijne.Ook muzikaal verschillen we ontzettend van elkaar.Moet erwel bij zeggen dat mijn humor best wel veranderd is in de laatste jaren,en mijn muzieksmaak ook.Wat het medeleven aangaat zijn we een beetje hetzelfde...eerst "me,myself and i",daarna de andere.

Dit is deels erfelijk en deels aangeleerd.

Voor medeleven is wederkerigheid nodig. Dit is een erfelijke eigenschap. Wederkerigheid is dat je empathisch op een andere persoon kunt reageren en je in zijn of haar gevoelens kunt verplaatsen. Als je deze eigenschap erfelijk wel hebt, maar je omgeving (familie, vrienden) lopen met een grote boog om mensen met verdriet heen, ontwikkelt deze eigenschap zich niet. Als je dan later in je leven met mensen omgaat die wel medeleven weten te tonen, kun je dit wel leren en kun je best een goede vriend met veel verdriet tot steun zijn.
Als je deze eigenschap erfelijk niet hebt, kun je wel leren dat je op iemand met een bepaald verlies reageert (kaartje, bos bloemen), maar het wordt nooit een goed ontwikkelde eigenschap.

Hetzelfde geldt voor muzikaliteit. Ook dit is iets dat je in aanleg (erfelijk) hebt, maar als je niets met deze eigenschap doet, ontwikkelt deze eigenschap zich niet.
Als je geen aanleg voor muziek hebt, kun je technisch best een instrument leren bespelen door oefening. Alleen zul je nooit een echt talent worden.

In theorie zijn 80% - 90% van alle eigenschappen van de mens erfelijk bepaald, maar bepalen de omgevingsfactoren (opvoeding, familie, vrienden, welvaart, scholing etc.) of en hoe deze eigenschappen zich ontwikkelen.

Toegevoegd na 5 minuten:
Voor een aanvullend artikel hierover. Zie: http://www.uvt.nl/kinderuniversiteit/meerweten/2009/college1/college.html

Ik denk dat humor op zichzelf geen erfelijke eigenschap is, wel de manier van een grap of de soort humor die iemand leuk vind..al hoeft dit ook niet altijd zo te zijn, bovendien is het maar net wat iemand er zelf mee doet!