Wat heeft onze dochter als enig kind nodig?

haar zoveel mogelijk met vriendinnetjes om laten gaan!
of misschien denken aan een huisdiertje!
zodat ze wat om handen heeft!

Door er gewoon voor haar te zijn,en haar net zo behandelen zoals je haar zou behandelen als je wel meer kinderen zou hebben.
Ik snap heel goed dat je hart breekt als je andere kinderen met broertjes of zusjes ziet spelen.
Maar je dochter komt later echt niet alleen te staan.
Je dochter krijgt vriendjes en vriendinnetjes genoeg om mee te gaan spelen.
Als je haar de ruimte geeft om zich hier in te ontwikkelen zal het zelker geen probleem zijn.
Ook later als ze groter is zou ze een vriendenkring op gaan bouwen een relatie krijgen etc.

Zelf ben ik ook enig kind,ik heb hier zelf geen problemen aan ondervonden toen ik klein was,vriendjes en vriendinnetjes genoeg.

Nu ik 30 ben denk ik wel eens hoe het zou zijn als ik wel een broer of zus zou hebben gehad,gezien mijn ouders ouder beginnen te worden en ik er als kind ''alleen'' voor sta als er iets is.
Maar dan bedenk ik wel dat er genoeg gezinnen zijn waar de relatie tussen broers en zussen ook niet geweldig is en er alsnog alleen voor staan.

Enig kind zijn is niet zielig en zal nooit zielig zijn.
Je dochter gaat zich heel zelfstandig gaan ontwikkelen.

Lekker naar de peuterspeelzaal of, als je / jullie werk(en), naar de kinderopvang zodat ze met andere kinderen kan spelen, opgroeien in een kinderrijk en veilig buurtje zodat ze vriendjes en vriendinnetjes om de hoek heeft en straks als ze wat groter is, maar naar buiten hoeft te lopen om samen te kunnen spelen.

Een school in de buurt helpt ook enorm voor de speelvriendjes en vriendinnetjes.
En natuurlijk een thuis waar andere kinderen welkom zijn en dingen vies, rommelig en lawaaiig mogen worden zonder dat pa en ma meteen boos worden!

Haar goed laten kennismaken met haar neefjes en nichtjes, als ze die heeft.
In de familie van mijn vader waren vele eenkindgezinnen. De neven en nichten gingen met elkaar om als broers en zussen.
En regelmatig vriendinnetjes bij haar laten spelen en haar ook gunnen dat ze elders speelt. Een sportclub met een teamsport.

Onze dochter is ook enig kind en zij heeft dat nooit als nadelig ervaren. Ook heeft ze nooit een broertje of zusje gemist. Noch heeft ze zich 'alleen' gevoeld.

Bij ons thuis was/is het altijd een komen en gaan van vrienden geweest. Ze is een heel sociale en stabiele jonge vrouw geworden.

Wees niet bezorgd, alles heeft voor en nadelen in het leven. Zolang jullie de liefde en steun blijven geven die ze nodig heeft zal zij opgroeien tot een gezonde stabiele volwassene.

Er zijn ook boeken over het onderwerp verschenen, deze zijn te leen of aan te vragen in de openbare bibliotheek. Aan de orde in deze boeken komen o.a.: hoe denken de ouders erover, hoe denken de kinderen erover, voordelen, nadelen etc.

(td)

Gewoon liefde geven en haar veel buiten laten spelen met andere kinderen.

Zorg dat ze veel met vrienden kan doen
en geef haar geld voor bijvoorbeeld de bioscoop,
maar zorg dat ze geen verwend krengverwend word want dan vind niemand haar meer aardig

Zorg dat je huis altijd openstaat voor andere kinderen. Behandel je dochter niet als een prinses, maar als een 'normaal 'kind voor wie regels gelden die ook voor andere kinderen gelden.
Maar wat echt belangrijk is, is het feit dat je kind sociale contacten met leeftijdgenootjes moet hebben. Dus doe haar naar de peuterspeelzaal en laat haar vaak met andere kinderen spelen. Claim haar niet alleen voor jezelf omdat zij je enige kind is maar gun haar de ruimte om zich tot een stabiele persoon te ontwikkelen.
En verwen haar niet te veel. Laat haar ook maar leren dat ze niet altijd alles krijgt wat ze wil. Hier moet ze later in de maatschappij ook mee om weten te gaan. Dus hier help je haar echt mee.

Wij hebben ook 'maar' 1 kind, en wij hebben niet het idee dat ze het erg vindt om zoals ze zelf zegt 'aldoor maar met die 2 ouwe mensen opgescheept te zitten'.
vanaf de baby leeftijd heeft ze 3 dagen per week op een kleinschalig kinderdagverblijf gezeten in een groepje met kinderen in leeftijd varierend van 0 tot 4 jaar.
Ons huis staat altijd open voor vriendinnen, ook om te eten, een dagje mee uit te gaan, te logeren, of mee te gaan op vakantie. Ze heeft wel het geluk gehad vanaf dag 1 van groep 1 een hartsvriendin te hebben die hier dus al jaren kind aan huis is. Dat 'neemt' wat makkelijker mee op vakantie (heimwee), maar evengoed gaat er nu ze wat ouder is een andere vriendin mee op vakantie. En ze houden elkaar bezig!
Als ik zie hoe stabiel ze in de maatschappij staat en wat voor leuke sociale meid het aan het worden is, weet ik dat mijn eigen angsten omtrent haar 'alleen' zijn ongegrond zijn geweest.
Het feit dat je broers/zussen hebt wil niet zeggen dat het ook vriendjes van elkaar zijn, weet ik uit eigen ervaring.
Voedt haar niet op als prinsesje om het alleen zijn te compenseren. Waarschijnlijk vinden jullie het vervelender voor haar dan jullie dochter zelf. En regelmatig een leuke vriendin over de vloer maakt (voor haar in ieder geval) een hoop goed. Wees gerust, het komt echt goed!

Veel met andere kinderen laten spelen. Op logies laten en in huis nemen. Zelf met haar spelen. En misschien een huisdiertje aanschafffen.

Nou, ik begrijp heel goed dat je daar heel verdrietig van word.
Mijn zoon is ook enigs kind ( hij heeft een blauwe maandag een stiefbroer gehad maar dat doet er verder niet echt toe das al heel lang verleden tijd )en voor mij was/is het ook een onderwerp waar ik met name s nachts echt wakker van kan liggen.
Val alles spookt er dan door me heen, en soms huil ik daar zelfs om ( dat mag je best weten).
Alleen begint het er de laatste tijd op te lijken dat mijn zorgen over later om hem , aan het af nemen zijn.
Hij is nu 5 jaar en gaat na de zomer vakantie naar groep 2.
Hij ontwikkelt zich net zo goed als de rest van de kindjes uit zijn klas die allemaal wel een broertje of zusje hebben.
We zijn laatst naar een ouder avond geweest en de juf vertelde dat ze heel erg tevreden was over hem .Ze vond het een lief en sociaal kind dat heel erg gek was met het jongetje dat naast hem zit, en ook echt voor hem op komt wanneer dat nodig is.
Hij kan met alle kinderen uit de klas heel goed overweg.
Hij heeft best veel vriendjes en zelfs al een beste vriend.
Thuis vermaakt hij zich ook opperbest met zijn speelgoed zijn cavia en de katten.
En tv kijken is al helemaal een hobby van hem.
Ook op zwemles gaat het best wel heel goed met hem. Eigenlijk heb ik niet echt het idee dat hij een broer of een zus mist. Hij kent dat gewoonweg niet. ( t kan nog komen uiteraard) Ik heb er volgens mij meer last van dat hij alleen is dan dat hij dat heeft.
En dat terwijl hij toch echt niet overdreven veel aandacht of snoep of speelgoed ofzo,krijgt van mij.
Dus ook een enigs kind komt er wel in deze maatschapij.
Daar ben ik van overtuigd.
Probeer dat als positief te ervaren.
Wat heeft een enigs kind dus nou nodig?
Das in ieder geval, voeding , verzorging, rust, en een lieve vooral VROLIJKE moeder ( en papa niet te vergeten) die heel veel van haar houd, zich zo min mogelijk probeert zorgen te maken over de sociale ontwikkeling van haar dochter, Enne genoeg kusjes en knuffeltjes natuurlijk.