Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Hoe kan ik mijn broertje van 5 het beste helpen in deze lastige situatie?

Ik ben 18 en mijn ouders zijn jaren geleden gescheiden. Mijn vader heeft daarna nog een zoon gekregen met een andere vrouw, maar zij zijn nu ook uit elkaar. Mijn (half)broertje is 5 en leeft nu met de consequenties van gescheiden ouders. Ik vind dit op zich al een lastige kwestie, maar nog erger vind ik het dat zijn familie aan beide kanten hem een beetje uitbuit. Hij krijgt overal de schuld van en zijn neefjes en nichtjes (rond dezelfde leeftijd) zijn altijd de voorbeeldige kinderen. Er wordt altijd met een hoop lof over hen gepraat, terwijl ze over mijn broertje alleen maar lopen te klagen. Hij hoeft maar het minste of geringste fout te doen en hij krijgt iedereen over zich heen. Er wordt op hem gescholden en hij wordt gestrafd voor dingen waar hij niks aan kan doen. Het allerergste: zijn ouders doen er niks aan. Het doet mij heel veel pijn om te zien hoe hij behandeld wordt door iedereen, maar ik weet niet zo goed wat ik eraan moet doen. Heeft iemand tips?

Verwijderde gebruiker
5 jaar geleden
MasterSword
5 jaar geleden
Je bent toch zijn half grote broer, en je bent 18 dus je kunt makkelijk ook op hem passen
en er voor zorgen dat je broertje ook echt kind kan zijn.
( door hem uit die negatieve sfeer weg te houden ) Een kind moet zich veilig kunnen voelen bij mensen die te vertrouwen zijn, en zijn grote broer is de beste optie als de meeste van de familie negatief tegen een 5 jarige doen. ( maar zoek hulp, van een instantie of huisarts )
eerste levens jaren zijn echt belangrijk voor een kind.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Geef jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image

Antwoorden (2)

Voor kinderen is er niets ergers dan de ellende rond scheidingen van ouders. Wat jij omschrijft is heel herkenbaar en het is geweldig, dat je er iets aan wilt doen. Als je echter iets wilt ondernemen is het vooral in het begin erg belangrijk, dat het stilletje en op de achtergrond gebeurt. alleen al om te voorkomen dat familie er zich mee gaat bemoeien.

Je zou het beste eerst met de huisarts kunnen praten. Hopelijk kent deze de familiesituatie, maar hij/zij zal je zeker de juiste weg wijzen. Eventueel praat je met hem/haar over de mogelijkheden van een "vertrouwensarts".
Ik wens je heel veel sterkte en bewonder jouw moed.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
5 jaar geleden
Ik zou hem veel bij je laten logeren, veel genegenheid tonen en kijken of er familieleden zijn die hetzelfde willen doen.
Uiterste redmiddel is je aanbieden als zijn verzorger of hem te adopteren. Pas op met instanties want eenmaal in het jeugdzorg systeem komt hij daar moeilijk uit en jij bent te jong wss. om die verantwoordelijkheid te krijgen alhoewel dit soms wel gebeurt in Nederland. Schakel je opa en oma in als opvangadres als die er zijn en zorg dat hij bij vriendjes kan spelen etc.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
5 jaar geleden
Deel jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image

Bekijk alle vragen in deze categorieën: