Houd je gelijk van je zoon/dochter als het geboren word?

Natuurlijk hou je direct van je pasgeboren kind het is iets van jou en je partner. Dat is echt iets heel anders dan verkering.

Voor de moeders is door de natuur geregeld dat zij inderdaad gelijk van hun kind kunnen houden.
Tijdens de zwangerschap en ook tijdens de bevalling spelen de diverse hormonen in het lichaam van de aanstaande moeder een grote rol. Tijdens de zwangerschap hebben deze hormonen een andere mix dan daarvoor. Deze mix spelen een belangrijk rol tijdens de zwangerschap, voor de lichamelijke veranderingen, maar ze zorgen er ook voor de de vrouw zich geestelijk beter kan voorbereider op het komende moederschap.
Tijdens de bevalling verandert de mix van hormonen weer, waardoor de bevalling op gang kan komen en de kraamvrouw de pijnen beter kan doorstaan. Maar deze hormonen zorgen er ook voor dat de moeder direct na de bevalling van haar kind houdt en deze onvoorwaardelijk wil beschermen.
Maar als de bevalling niet op een natuurlijk manier plaatsvindt, bijvoorbeeld door een keizersnede, dan kan het zo zijn dat de invloed van de hormonen niet of in veel mindere mate aanwezig is. En dan zal de nieuwe moeder in heel veel gevallen ook meteen van haar kind houden, net als de vader. Alleen kan dat in sommige gevallen iets minder van nature voelen, maar meer iets dat groeit. Maar uiteindelijk zullen de meeste ouders van hun eigen kinderen houden, want het kind is iets van henzelf en meestal hebben ze maanden naar de komst uitgekeken.

Nee, dat is niet gezegd, het is wel het ideaalbeeld en komt ook veel voor (zeker bij de moeder), maar er zijn uitzonderingen.
----
https://www.oudersvannu.nl/baby/opvoeden/moedergevoel/
Liefde maakt blind
In de ideale situatie – als de hormonen precies doen wat ze moeten doen – vallen moeders dus meteen in katzwijm. Ze worden op slag verliefd op dat verkreukelde wezentje, dat in hun ogen het mooiste op aarde is. De hormonen zorgen ervoor dat een moeder haar baby wil beschermen, voor hem zorgen en liefde en voeding geeft. Ook helpen deze hormonen je door die eerste mooie, maar vermoeiende dagen heen.

De aanblik van je eigen baby zorgt niet alleen voor de aanmaak van ‘liefdeshormonen’. Het schakelt ook de hersengebieden uit die betrokken zijn bij kritisch denken. Moederliefde maakt dus écht blind. Kijk je later de geboortefoto’s nog eens terug, dan ben je misschien verbaasd dat je dat lieve frummeltje destijds zo knap vond.

Geen moedergevoelens
Herken je helemaal niets van het bovenstaande? Maak je geen zorgen. Hoe je na de bevalling op je baby reageert is niet te voorspellen, iedere vrouw is immers anders. Waar de een op slag verliefd is, kan het bij de ander even duren voordat het moedergevoel zich aandient.

Veel vrouwen hebben een aantal dagen nodig voor ze echt verliefd worden op hun kind. Bij de een is het er ineens, bij de ander ontwikkelt het zich geleidelijk. Het hangt onder andere af van je persoonlijkheid, het verloop van je bevalling, maar ook hoe het met je baby gaat. Bij een moeder van een huilbaby kan het bijvoorbeeld langer duren voor ze moedergevoelens ontwikkelt. Naast moederliefde spelen er dan vaak een heleboel frustraties.
---


Voor vaders is dit een wat onzekerder verhaal:
---
https://newscientist.nl/nieuws/wat-doet-knuffelhormoon-met-vaders/
De vraag die Bakermans en haar collega’s nu willen beantwoorden is of dit ook bij vaders het geval is. Een belangrijke vraag daarbij is of het effect van ander gedrag via een verandering in de hormoonhuishouding loopt. ‘We gaan kijken hoe vaders voor en na de gedragsinterventie reageren op lachen en huilen van baby’s en of hun hormoonniveaus daarin een rol spelen. We zullen die niveaus bij een groep vaders ook met een neusspray beïnvloeden. We kunnen dan de effecten van de gedragsinterventie en beïnvloeding van de hormoonhuishouding met elkaar vergelijken.
---
_
Er is dus zeker een hormonale trigger, net zoals bij verliefdheid die het acceptatiegedrag naar iemand toe beïnvloedt.