Wat kan ik doen zodat mijn kindje niet bij mij weggehaald wordt?
Ik ben in verwachting van een kindje en over een paar weken al uitgerekend.. Ik woon begeleid, in een huis met meerdere medebewoners. Ieder heeft een eigen appartement, maar wel op 1 huisnummer en 1 gezamenlijke voordeur (ieder heeft wel een eigen afgesloten deur van eigen appartement)
Er is geen 24- uurs begeleiding, maar overdag van maandag tot vrijdag is er wel iemand op kantoor aanwezig.
Nu is dit het geval:
Ik ben met de gemeente bezig voor een eigen woning, omdat dit niet de ideale plek is om een kindje op te laten groeien. Ik heb ook urgentie vanuit de gemeente toegekend gekregen, maar nu blijkt dat ik voorlopig nog niet op een woning hoef te rekenen.
In dit huis wordt er geblowd, nu zijn de bewoners hier wel op aangesproken door de begeleiding dat dit niet meer binnen kan aangezien er een klein baby'tje op komst is, dit zullen ze voortaan buiten moeten doen.
Ook is er al een paar keer een situatie geweest waarbij een ik en een andere medebewoner ons niet veilig voelden in deze woning.
Ik heb dit al een paar keer aangekaart bij de begeleiding, en ze zeggen dat ze ermee bezig zijn om deze problemen op te lossen, dat ik geduld moet hebben, maar ondertussen komt de geboorte van mijn kindje steeds dichterbij.
Aangezien er dadelijk ook instanties bij betrokken zijn ben ik bang dat die dalijk een melding zullen maken bij bijv Jeugdzorg als zij dit soort dingen zullen ondervinden.
En dat mijn kindje hierdoor bij mij weggehaald wordt, wat kan ik hiertegen doen?!
Daarbij is het niet alleen het blowen, maar ook gewoon bepaalde situaties waarbij er overlast en dreiging wordt ervaren. 1 medebewoner had angst om de woning in te lopen omdat een andere medebewoner bezoek had, wat zich gewoon niet bepaald netjes gedraagt ( met 3 man in 1 kleine woning blowen, ja dan staat de hele kiet wel blauw, dreigend in de deuropening staan van de voordeur waardoor een medebewoner niet de woning durfde in te lopen en agressief gedrag)
En daardoor heb ik gewoon de angst van ja wat als dat soort akkefietjes gebeuren wanneer een instantie bij me over de vloer is, dit moet wel overkomen als een zorginstelling. En @Rieneke1 het was niet echt een keuze... Ik was al bijna 22 weken zwanger toen ik er uberhaupt achter kwam en had niet echt meer een keuze, zat al in een grijs gebied waarbij ze adopties nog zouden goedkeuren. Daarbij heb ik 3 jaar lang te horen gekregen dat ik zelfstandig geen kinderen zou kunnen krijgen, dus verwacht je ook niet zwanger te zijn. Het is per toeval dat ik erachter kwam doordat ze een echo wilden maken omdat ze dachten dat ik nierstenen had.
en ook al zou er een instantie langs komen, wat ik me nauwelijks kan voorstellen, jij kunt laten zien en ook vertellen dat je er alles voor over hebt om je kindje zo goed mogelijk te laten opgroeien!
probeer te ontspannen, hoe moeilijk dat ook is.
ga lekker naar buiten als dat kan. verheug je op je baby! je kindje zal ook voelen of je wel of niet ontspannen bent!
kijk wat meer naar de positieve kant van deze situatie.
veel sterkte!
en dat je wat rust hebt gevonden.
en ook; vooral niks ondertekenen voordat je het goed hebt gelezen!
maar ik kan me niet voorstellen dat het zo ver komt!
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.