Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Ik, als moeder zijnde, wil mijn kind vaker zien, wat kan ik doen?

Al negen jaar is mijn kind weg. Bij de geboorte weggehaald. Op basis van vermoedens. Ik heb een psychiatrische achtergrond. Omdat enkele instanties bang waren dat ik terug zou vallen, hebben zij uit voorzorg mijn kind weggehaald. Terwijl alles goed was! Er waren vermoedens, dat ik een psychose zou hebben, bij de bevalling. Dit bleek niet waar. Omdat zij dit nu eenmaal zo geregeld hadden, voor! de bevalling, kon hier niet meer van af geweken worden.
De pleegouders, konden geen kinderen krijgen en zij zijn helemaal gek op mijn kind. Zij claimen haar echt.
Ik als moeder zijnde zie met leedwezen toe, hoe zij te werk gaan.
Zo beweren zij constant, dat mijn dochter geen contact wil, niet wil bellen en niet naar bezoekregelingen wil. Ook heeft zij nachtmerries, als zij mij gezien heeft.
(Ik heb een contact van 1x in de zes weken, anderhalf uur, onder begeleiding.)
Mijn dochter beweert anders. Ik krijg nooit de indruk, dat zij mij niet wil zien. Ze geeft zelfs aan bij mij te willen slapen. Dit gaf zij al aan, van kleins af aan. Ook geeft zij aan, dat pleegvader hier niet mee instemt, als zij aangeeft, graag naar mij toe te willen. Waarom niet?
Ik vind het zo belangrijk om een goede band op te bouwen met mijn dochter, haar vaker te kunnen zien en mee te kunnen maken.
Volgens jeugdbescherming is het heel goed mogelijk dat ik haar tot haar 18e eenmaal in de zes weken zal blijven zien.
Dit moet toch anders kunnen?
Heeft een kind dan helemaal geen inspraak?
Of ik, als moeder zijnde?

Verwijderde gebruiker
7 jaar geleden
2.3K
Erna55
7 jaar geleden
Je hebt 1 keer per 6 weken contact onder begeleiding. De jeugdbescherming heeft je verteld dat dit mogelijk nog lang zo kan blijven. Ik neem aan dat er aan je verteld is waarom het voor je kind nog niet veilig genoeg is om met je alleen te zijn.
Voordat je kind bij je kan slapen zullen er veel tussenstappen gezet moeten worden. Wanneer het je niet duidelijk is waarom het contact tussen jullie " bewaakt" moet worden, dan kun je dit vragen aan de jeugdbescherming.
Er zal zeker gekeken worden naar je stabiliteit. Of je je medicatie slikt, of je meehelpt aan psychiatrische evaluatie en behandeling.
tinus1969
7 jaar geleden
Hoe oud is je dochter?
Verwijderde gebruiker
7 jaar geleden
@tinus1969 "Al negen jaar is mijn kind weg. Bij de geboorte weggehaald."

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Antwoorden (2)

Wat een moeilijke en trieste situatie. Nu zijn er voor ons als buitenstaanders twee mogelijkheden:

1. De situatie is exact zoals je beschrijft en er zijn fouten gemaakt waarbij Jeugdzorg onnodig heeft ingegrepen
2. Jeugdzorg heeft goed gehandeld, maar jij bent door je ziekte niet goed in staat om de situatie juist in te schatten

Je zult begrijpen dat we - zonder jou en jouw situatie te kennen - rekening moeten houden met de tweede mogelijkheid, al is de eerste mogelijkheid helaas ook een mogelijkheid. Juist omdat ik de situatie niet ken en ik geen andere informatie heb die weerspreekt wat je hier schrijft, zal ik uitgaan van het eerste.

In principe heeft een kind altijd recht op omgang met de biologische ouders; dit is zelfs opgenomen in het Internationaal Verdrag inzake de Rechten van het Kind. Hoe die omgang eruit ziet en hoe frequent dat is, hangt af van de situatie. Bij een tijdelijke plaatsing is het gebruikelijk dat er frequenter contact is, omdat het dan de bedoeling is dat het kind weer zo snel mogelijk bij de biologische ouder(s) komt wonen. Bij langdurige plaatsing is het contact vaak minder frequent, omdat het dan belangrijk is dat het kind een band opbouwt met de pleegouders. In het belang van het kind moet er dan worden gezorgd voor duidelijkheid en eenduidigheid: het kind moet niet in verwarring gebracht worden over waar zijn/haar thuis nu is en denken dat het snel weer bij de biologische ouder(s) zal komen wonen zolang daar geen sprake van is.

Je kunt bij de pleegzorginstelling of bij de gemeente (sinds 2015 verantwoordelijk voor Jeugdzorg) overleggen over uitbreiding van de omgangsregeling. Je kunt zelfs juridische hulp inroepen wanneer je het idee hebt dat er fouten zijn gemaakt en er geen recht is of wordt gedaan. Let er wel op dat bij een langdurige plaatsing de rechter niet alleen kijkt naar het belang van het kind (dat in dit geval waarschijnlijk nooit een ander thuis gekend heeft dan bij de pleegouders) maar ook met de belangen van de pleegouders. Bij een plaatsing van meer dan één jaar worden de pleegouders aangemerkt als belanghebbende in een pleegzorgzaak. Zij mogen dan ook in rechtszaken over de verlenging van uithuisplaatsing of een wijziging in de omgangregeling hun mening geven.

Kinderen vanaf 12 jaar hebben het recht om ook zélf gehoord te worden in zo'n zaak en hun mening te geven. Maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat een rechter altijd meegaat in wat het kind wil; soms is wat een kind wil niet in zijn/haar belang.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
7 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
7 jaar geleden
Hoi Lies, Ik weet er alles van. Ik ben al jaren in gevecht.
Natuurlijk wordt door Jeugdbescherming jouw tweede situatie geschetst.
Naar mijn mening is het de eerste situatie.
Er zijn ontzettend veel fouten gemaakt en dat gebeurt nog steeds, in rapporten, bij zittingen.
Ik ben al jaren 'gezond verklaard' toch wordt daar ineens niet meer naar gekeken. Terwijl het voorheen was, je moet hulp zoeken, pillen slikken, is het nu; ook al ben je de perfecte ouder, het gaat om het kind. Ik ben er helemaal klaar mee. Ik ga nu mijn eigen weg en ik volg mijn eigen gevoel.
Bedankt, voor je antwoord!
Verwijderde gebruiker
7 jaar geleden
Je eigen weg gaan, je eigen gevoel volgen klinkt wel mooi, maar zet weinig zoden aan de dijk als je anderen wilt overtuigen. Natuurlijk is je motivatie je eigen gevoel, logisch, maar als je bijvoorbeeld een rechter wil overtuigen zal je deze niet moeten overtuigen van je gevoel maar hem of haar duidelijk maken dat ook jouw streven is het belang van het kind voorop te stellen.
Alleen denk jij dat het belang van je kind gediend is met uitgebreider contact tussen jou en je kind. Ik snap dat je er "helemaal klaar mee" bent, maar ik zou dat bij de instanties een beetje voor me houdem.
Verwijderde gebruiker
7 jaar geleden
@Il04: ik begreep dat Jeugdzorg uit gaat van situatie 2. Maar zoals ik schreef: ik ga uit van wat jij hier schrijft, tenzij ik redenen heb om het tegendeel te geloven. Ik heb ook gewoon geen andere informatie dan de informatie die jij geeft. Daarbij ben ik altijd geneigd mensen het voordeel van de twijfel te geven en 'for the sake of argument' geef ik een antwoord op de vraag zoals jij die stelt. Zou je nu morgen een vraag stellen als "mijn overleden buurvrouw praat met mij door middel van energieën in de tuin, hoe kan ik haar antwoorden?" of "ik heb al zes soorten antipsychotica gebruikt maar stop steeds weer vanwege bijwerkingen terwijl mijn klachten niet verminderen, wat moet ik nu doen?" ... dán stel ik wellicht die voorlopige hypothese bij..
Maar dat begrijp je best, ik heb namelijk niet de indruk dat het moeilijk is om met je te communiceren of dat je moeite hebt om te begrijpen wat er geschreven wordt (wat ook een indicatie zou kunnen zijn voor hypothese 2). Maar jij hebt er weinig aan dat ik je vraag in elk geval in eerste instantie op "face value" aanneem. Helaas komt het voor dat er door Jeugdzorg fouten worden gemaakt in het beoordelen van dergelijke zaken en het is nu eenmaal zo dat juist bij psychiatrische ziektebeelden het enorm moeilijk is om uitspraken te doen over het toekomstige verloop. Misschien wás jouw situatie negen jaar geleden wel zo dat men op goede gronden aan kon nemen dat je niet in staat was om voor je kind te zorgen, en ben je gewoon boven verwachting goed hersteld. Of misschien zijn er echt grove fouten gemaakt in die beoordeling; je bent de eerste niet en zult helaas ook de laatste niet zijn die zoiets overkomt. Het meest moeilijke in jouw huidige situatie is dat jouw dochter inmiddels al vanaf haar geboorte bij de pleegouders woont. Dat hoop ik tenminste voor haar: als ze al in verschillende pleeggezinnen heeft gewoond, is de situatie nog schrijnender. Wanneer een kind al op hele jonge leeftijd uit huis is geplaatst, is zeker tegenwoordig een rechter vaker geneigd om in het belang van het kind te besluiten dat een kind bij de pleegouders blijft wonen, óók als de biologische ouder(s) inmiddels weer in staat zijn om hun kind zelf te verzorgen. Dat zijn enorm trieste situaties: het belang van het kind is dan soms in strijd met het belang van de biologische ouder. En het is des te schrijnender wanneer destijds de uithuisplaatsing inderdaad - zoals jij stelt - is gebeurd op onjuiste gronden. (vervolg in volgende reactie)
Verwijderde gebruiker
7 jaar geleden
(vervolg van vorige reactie)
Zoiets is niet meer terug te draaien: jij krijgt er hoe dan ook de jaren met je dochter niet mee terug, en het is een haast onmenselijk moeilijke afweging om in zo'n geval te moeten beslissen of terugkeer naar de biologische moeder méér in het belang van het kind is dan de stabiliteit van het blijven bij de pleegouder(s). Dat zijn het soort beslissingen waarvan ik blij ben dat ik ze niet hoef te maken. Maar ook dáár koop jij niets voor. Het is aan de rechter om te beoordelen of terugkeer naar jouw huis in belang is van je dochter, en het is aan jou om - in samenspraak met een (liefst gespecialiseerde) advocaat - om te besluiten of je het je dochter "aan moet doen" om zo'n zaak te starten. Alleen al zo'n zaak kan een kind erg onzeker maken en zal een hoop tijd en energie kosten en kan het kind emotioneel schaden, maar in sommige situaties kan ook het níet beginnen van zo'n zaak een kind schade doen omdat ze mogelijk opgroeit met het idee dat haar moeder niet voor haar gevochten heeft. Ik denk dat je zoiets heel goed moet overwegen en moet bespreken met iemand die verstand heeft van zaken. Misschien is het mogelijk om hierover te overleggen met iemand die jouw dochter goed kent en die verder onafhankelijk is. Mogelijk kan de pleegzorginstelling je daarmee helpen. Een andere kwestie dan de vraag of zij weer thuis zal kunnen komen wonen, is het omgangsrecht. Ook dit ligt wel gevoelig, maar een zaak waarmee je afdwingt dat jullie elkaar vaker zullen zien, zal minder onzekerheid met zich meebrengen dan een zaak die echt gaat om waar zij de komende tijd woont en wordt opgevoed. Ook hiervoor raad ik gespecialiseerde juridische hulp aan: een advocaat die weet welke rapporten je hierin kunnen helpen en hopelijk ook in staat is om de rechtbank zover te krijgen dat er een onafhankelijk deskundige wordt aangewezen die met jouw dochter kan praten. Eventueel kan je dochter ook zélf een brief schrijven aan de rechter. Houd er wel rekening mee dat je niet de indruk wekt dat jij haar hier toe hebt aangezet, dus laat haar dit zoveel mogelijk zelf doen. Maar als ook zij jou graag vaker zou willen zien, zou ik je zeker aanraden om een poging te doen om dit - met goede juridische hulp - af te dwingen. Uiteraard eerst in goed overleg met de pleegouders en pleegzorginstelling, maar indien nodig ook via de rechter.
Ga op zoek naar een advocaat. Via de NOvA, de Orde van Advocaten kun je een advocaat zoeken. Of misschien nog beter, vraag eerst (gratis) juridisch advies bij het Juridisch Loket. Zij kunnen je eventueel ook naar een advocaat verwijzen. De hoogte van de kosten van de eigen bijdrage aan een advocaat zijn afhankelijk van je inkomen. Zie hiervoor de website van de RvR, de Raad voor Rechtsbijstand.

Dit advies is bedoeld voor als je er ook daadwerkelijk werk van wilt maken. Als je hier je ei kwijt wilt is dat ook prima, maar het lijkt erop dat alleen een jurist in dit geval weet welke wegen zijn te bewandelen.

Toegevoegd na 12 minuten:
Voor de tarieven op de site van de Raad voor Rechtsbijstand moet je kijken onder het kopje "Personen- en familierecht"
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
7 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
7 jaar geleden
Hallo, Ik heb al een goede advocaat, helaas tot op heden nog niks kunnen bereiken.
Bedankt voor uw antwoord.
Verwijderde gebruiker
7 jaar geleden
@Il04
Is er al een zaak geweest en is er een uitspraak gedaan? Of zit je nog in de voorbereidende fase? Ik wens je veel succes!|
Verwijderde gebruiker
7 jaar geleden
Ik heb al zoveel zittingen gehad. 1 keer leek het of het gelijk mijn kant op zou gaan. Dit bleek niet het geval. Ik vecht wel door!
Verwijderde gebruiker
7 jaar geleden
Maar Il04, met alle respect, maar als je al een goede advocaat hebt en ook al vele zittingen hebt gehad, vrees ik dat wij hier op GV weinig voor je kunnen betekenen. Degenen die meer ingevoerd zijn in het dossier en/of jou persoonlijk kennen, zullen je dan beter kunnen adviseren. Dat zijn dan toch die advocaat, je (oud-)behandelaars, Jeugdzorg, de pleegzorginstelling en eventueel een externe maatschappelijk werkster of andere hulpverlener van wie je naast de juridische hulp hiervoor hulp zou kunnen vragen. Ik leef met je mee hoor; begrijp me niet verkeerd. De situatie die je schetst is ontzettend schrijnend. Maar als je 'in de echte wereld' al van alles hebt geprobeerd, denk ik niet dat je moet verwachten dat je hier dingen zult leren die je nog niet wist, of adviezen zult krijgen die je niet al lang geleden hebt gekregen en wellicht ook al hebt opgevolgd (zoals het in de arm nemen van een advocaat).

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding