Hoe puber te helpen bij slechte cijfers?

Als jullie samen de agenda van je puber bekijken, dan krijg je een goed beeld van zijn schoolwerk en wat er allemaal moet gebeuren. Zo kun je hem helpen om te plannen: Heb je volgende week een proefwerk? Dan moet je daar deze week iedere dag al iets voor doen.
Vrijwel geen enkel kind kan in zijn eentje alle huiswerktaken aan. Als ouder kun je je kind daar prima bij helpen. Sterker nog, als ouder speel je daarin best een belangrijke rol. Want je puber heeft gewoonweg nog niet alle vaardigheden in huis om zelfstandig te kunnen studeren. Zijn puberhersenen zijn nog niet ver genoeg ontwikkeld om goed te kunnen plannen bijvoorbeeld. Bovendien kunnen scholen ook niet altijd de begeleiding geven die pubers nodig hebben. Jouw rol als ouder is dus onontbeerlijk.
Vraag expliciet of er vakken zijn waarbij je je kind kunt helpen. Een wiskundesom nog een keer uitleggen, of een stuk tekst samen doornemen kan ervoor zorgen dat hij de stof beter begrijpt.
Pubers reageren veel sterker op positieve feedback dan op negatieve. Word dus niet te snel boos als je kind met een slecht resultaat thuiskomt. Prijs hem liever om zijn inzet en beloof hem dat je hem gaat helpen om de volgende keer een hoger cijfer te halen.

Lastig. Op die leeftijd willen ze zó graag hun eigen boontjes doppen en als volwassen behandeld worden, maar ze zijn nog niet zo ver dat ze dat op elk vlak ook kunnen.

Soms vinden pubers hun 'zeurende' ouders zó vervelend dat dit juist averechts gaat werken. En op een bepaald moment moeten kinderen ook de kans krijgen hun eigen fouten te maken en dan dus ook zelf de gevolgen daarvan te dragen. De vraag is alleen: is dat moment nu al gekomen?

Je kunt proberen hem uit te leggen dat je altijd het beste wilt voor hem. Dat je hem niet kunt dwingen, maar dat je zo graag wilt dat hij het goed doet op school. Probeer hem eens na te laten denken over dat dilemma: als jullie er nu niet al teveel bovenop zitten en hij blijft daardoor zitten, zou hij het jullie dan achteraf niet kwalijk nemen dat jullie hem onvoldoende begeleid hebben? Wellicht kun je dit illustreren met een soortgelijke ervaring uit je eigen jeugd, een situatie waarin je achteraf juist méér leiding van je ouder(s) had willen hebben. Niet elke puber zal in staat zijn tot zo'n gedachte-experiment, maar het is het overwegen waard omdat je hem daarmee heel volwassen aanspreekt: jij toont begrip voor hem, en vraagt hém tegelijkertijd om ook jouw positie te begrijpen.

Probeer samen afspraken te maken. Je kunt hem vragen wat hij wil (waarschijnlijk: niet blijven zitten) en vragen wat hij van jullie nodig heeft om dat te bereiken. Tieners op deze leeftijd zijn soms verrassend goed in staat om zelf aan te geven waar ze leiding in nodig hebben - tot op zekere hoogte, uiteraard, want jij blijft wel de ouder. Maar hij zou bijvoorbeeld zomaar aan kunnen geven dat hij vaak te lang op internet zit, en dat het zou helpen als jullie afspreken dat hij zijn telefoon in de kamer legt terwijl hij zijn huiswerk maakt. Komt hij zelf niet met suggesties, dan kun je hem bijvoorbeeld keus geven uit twee opties.

Bekijk samen eens zijn planning en laat hem zelf nadenken over de consequenties door kritische vragen te stellen: 'Als je eerst gaat sporten, kun je je daarna nog wel zetten tot je huiswerk?' 'Is het wel handig om zo strak te plannen?' Probeer er achter te komen wat hij moeilijk vindt (plannen, concentratie, één bepaald vak?) en vraag hem wat hij nodig heeft om dat te veranderen.

Bepaalde dingen kunnen beter gedaan worden door iemand die wat verder van hem afstaat. Stem af met zijn mentor en vraag naar opties als huiswerkklassen of bijles. Later bepaal je of dat nodig is, maar ken in elk geval de opties.

Eigenlijk heeft jullie zoon zelf al de oplossing gegeven: Niet zo pushen, het is voor hem al erg genoeg dat hij niet overgaat. Kijk, jullie zoon heeft waarschijnlijk ook vrienden in zijn klas die hij liever niet kwijt wilt. Hij zal dus echt zijn best wel doen om bij hen in de klas te blijven. En sowieso een extra jaar op school is nooit leuk.

Je kind is in de puberteit en doet daarom sowieso het tegenoverstelde van wat jullie zeggen. Als jullie hem hard pushen, gaat hij daar blijkbaar niet harder van leren. Straffen kan een oplossing zijn, maar vraag je af of dat de juiste handeling is. Zou hij op vrijdagavond echt gaan leren? Nee toch? Laat hem dan lekker naar het feestje gaan. Natuurlijk moet hij niet elke avond weg zijn, maar neem hem ook niet zijn sociale leven af.

Wat je dan wel moet doen? Ja, dat is lastig. Vraag aan hem waar hij zelf denkt dat het probleem zit. Hij vindt Frans dus lastig? Kijk of er iemand is die hem met zijn Frans kan helpen, zoek bijles. Zegt hij dat het te druk is? Probeer samen met hem te plannen. Geeft hij eerlijk toe dat hij harder moet werken? Geef hem dan die vrijheid om het zelf te doen. Echt geloof mij, hij werkt niet harder als er ouders in zijn nek staan te hijgen. waarschijnlijk werkt hij harder als hij van jullie het vertrouwen krijgt dat hij het zelf kan. En natuurlijk mag je laten merken dat je teleurgesteld bent en boos worden als hij echt niet zijn best heeft gedaan. Maar beperk het.

En pas op, ga geen eisen stellen van een 6,5 of hoger. Want dan haalt hij echt alleen maar cijfers voor jullie. Dan is het eerste wat hij denkt bij een hoog cijfer: YES mijn ouders zijn blij, in plaats van yes dat heb ik goed gedaan! En dat wil je voorkomen lijkt mij.

Voor de rest denk ik dat je het zelf goed moet aanvoelen. Jij kent je kind natuurlijk het beste.
Succes!

Er is een app die heet:
Frans leren 6000 Woorden van Fun Easy Learn,
ik ben zelf ook 14 en ik had deze app ooit en toen wist ik als snel wat woorden deze app is heel handig

Toegevoegd na 51 seconden:
Als hij dat nou elke avond doet ofzo

Toegevoegd na 2 minuten:
Pushen heeft niet zoveel zin ik zou dat niet doen want dan zal die opstandiger worden en dan zou het helemaal niet werken