Ik ben 16 jaar oud en krijg 60,- kleding geld, is dat goed of heb ik recht op meer?

Je hebt om te beginnen al helemaal nergens recht op, behalve op het gevoed en gekleed worden door / op kosten van je ouders. De ene ouder kan nu eenmaal meer kleed/zakgeld / contant geld missen dan de ander, en het hangt er ook maar helemaal van af wat je van dat kleedgeld moet doen. Moet je bijvoorbeeld ook je eigen jassen, ondergoed, tassen, gymkleding, zwemkleding en sokken er van betalen, dan heb je natuurlijk meer "nodig" dan wanneer je alleen modieuze bovenkleding hoeft aan te schaffen.

Maar ook dan hangt het maar helemaal af van wat je ouders KUNNEN missen. Een goede vriendin van mij heeft zes kinderen en één minimumsalaris; het begrip "zakgeld" is daar echt een volslagen onbekend en onmogelijk fenomeen, waar mijn kinderen inderdaad rond de 60 euro krijgen en daarvan alleen "plezierkleding" hoeven te kopen - en natuurlijk overige "zakgelduitgaven". De kinderen van mijn vriendin zijn dus eigenlijk afhankelijk van hun eigen bijbaantjes willen ze vrij te besteden geld hebben.

Het bedrag dat je noemt is een alleszins redelijk gemiddelde. Zelfs als je daarvan ook bijvoorbeeld jassen en schoenen moet halen ; kleedgeld is ergens ook om te leren sparen. Wil je meer ; neem een krantenwijk. ;-)

Allereerst: je hebt nergens recht op. Wat je krijgt, is een gunst. Wel moeten je ouders je levensonderhoud betalen.

Op internet is te vinden (NIBUD), in een artikel uit 2013, dat kinderen van 16 in dat jaar tussen de eur 50.- en eur 60.- kleedgeld kregen. Dat is echter geen norm, want die is er niet. (Ik vind het overigens erg veel...). Zelfs rekening houdend met wat inflatie zit je nog binnen die marge.

Toegevoegd na 3 minuten:
En een bioscoop of terras (2x pet maand zelfs, ik haal met moeite 1x per jaar de bioscoop) is zeker te betalen door een bijbaan te nemen als bijv. krantenbezorger of vakkenvuller.

In de instelling voor jeugdzorg, waar ik werk, krijgen jongeren van jouw leeftijd maar 36,50 euro kleedgeld per maand. Jij zit daar riant boven. In een gezin dat ik ken, is het armoe troef; daar krijgen de kinderen slechts 15 euro kleedgeld per maand, wat echt erg weinig is. Toch beklaagt zich geen enkel kind, want ze weten dat hun moeder het zwaar heeft om rond te komen. De kinderen zijn heel creatief in het ontdekken van koopjes geworden. Een vaardigheid waar ze hun leven lang profijt van zullen hebben.
Je weet toch dat het leven erg duur is? Die alimentatie van je vader gaat op aan eten, drinken, verwarming, stroom, onderdak, meubels, witgoed zoals een wasmachine, verzekeringen enzovoort. Grote kans dat je moeder veel minder dan die 60 euro per maand aan kleedgeld voor zichzelf kan uitgeven.
Daar zul je net als ieder ander, die graag geld uitgeeft voor niet-noodzakelijke dingen, toch moeten leren zelf wat geld te verdienen.
Wist je dat in het niet al te verre verleden de kinderen hun volledige (!) inkomsten afdroegen aan hun ouders, zodat het gezin financieel de kop boven water kon houden? Kleedgeld en zakgeld waren compleet onbekende begrippen. Zo ook een eigen kamer, leuke meubels en uitgaan.

Maar dat is niet waarom ik je vraag nog zo laat beantwoord. Uit je vraagstelling blijkt dat er iets bij jou thuis niet goed gaat. Jij meent recht te hebben op geld van je ouders. Alsof zij verplicht zijn jou een bepaald bedrag te betalen en jou anders onrecht aangedaan wordt. Dat geeft aan dat de relatie die jij hebt met jouw ouders verre van goed is. Je ziet hen niet als autoriteit, waar jij veilig bent, maar als beheerder van jouw goed dat jij hen afhandig moet zien te maken. Wat een ongezonde en akelige situatie is dat!
Wellicht probeer je met materiële zaken in te halen wat je op emotioneel vlak te kort bent gekomen? Sommige jongeren worden zo omdat ze gewoon grondig verwend zijn en dermate slecht opgevoed, dat ze met 16 jaar nog niet in staat zijn rekening te houden met hun ouders en verder te kijken dan hun neus lang is. In beide gevallen kan hulp geboden worden door instellingen voor jeugdzorg en maatschappelijk werk in jouw woonplaats.