Kan een ouder of beiden ouders afstand doen van een kind?

Men kan geen afstand doen van zijn kind tenzij men niet de biologische ouder blijkt te zijn. In dat geval zijn er juridisch in sommige gevallen mogelijkheden.

In geval men naast de juridische ouder tevens de biologische ouder is kan men kan de rechtbank verzoeken het gezag te wijzigen zodat dit alleen bij de ander oudere komt te rusten maar dit betekent niet dat alle banden met het kind verbroken worden. Erfrechtelijk blijven de banden bestaan en ook de onderhoudsplicht blijft in stand.

Alleen in geval van adoptie kan dit wijzigen. Adoptie dient echter in het belang van het kind te zijn. De beoordeling daarvan ligt bij de rechter.

http://www.nobusadvocaten.nl/nieuws/268-kan-ik-afstand-doen-van-mijn-kind/

Uiteindelijk gebeurt dat wel. Wanneer ouders of een ouders dermate in de problemen zit, dan nemen ze al geestelijk afstand. Verwaarloosde kinderen komen regelmatig voor. Jeugdzorg krijgt als het goed is hier een melding van via school e.d.
De insteek is herstel van de relatie, alleen dat lukt niet altijd. Pleegzorg is dan een optie. Een officiele afstandsbeschikking opstellen, daar heb ik nog nooit van gehoord, wel van een levenslange kapotte kind-ouder relatie. Uiteindelijk blijf je dan wel op papier 1e lijnsfamilie, igv erfenis. maar als je je hond aan een boom bindt maak je ook geen beeindigingscontract op, dus komt het afstand nemen van een kind of huisdier eigenlijk op hetzelfde neer.
Of het een ouder te verwijten valt? Ach, ik ken een verhaal van een psychisch verwarde moeder die 1week na de vevalling haar kind al niet meer wilde, want ze had al een kind. De baby is toen geadopteerd. Jeugdzorg heeft wel veel pogingen ondernomen om de relatie te herstellen, maar ik heb me altijd afgevraagd of dit wel goed was voor het kind. Immers, jarenlang geconfronteerd te worden met je biologische moeder die je niet wilde, leek mij nou niet zo'n goed idee voor de psyche van een kind.