Waarom zeggen ouders zo vaak als je weg bent; "Het is hier geen hotel!"?

Omdat ze dan vaak alleen maar komen om te slapen en te eten.

om het opportunisme van de kinders in te dammen, geef ze is ongelijk.

Het is een passende metafoor.

Omdat je in een hotel binnen en buiten kunt lopen als het jou belieft, omdat je bedje daar keurig wordt opgemaakt en je kamer netjes wordt gehouden, en omdat je daar braaf een lekker ontbijtje voor je neus krijgt en indien gewenst ook nog een diner en een vriendelijke glimlach, ZOLANG JE MAAR BETAALT.
Als je er van uit gaat dat al deze dingen gewoon voor je worden geregeld voelen je ouders zich jouw zwaar onderbetaalde personeel, en dat hoeven ze niet te pikken.

Zolang je bij je ouders woont en kost en inwoning krijgt, verwachten ze dat je even aangeeft hoe laat je ongeveer thuis komt (zodat ze zich niet ongerust maken), dat je je eigen kamer netjes houdt en je spullen achter je reet opruimt, aangeeft of je mee wil eten of niet, een aantal vaste taakjes uitvoert en op een normale manier reageert als ze je vragen om iets voor hen te doen. En dan vragen ze je geen betaling voor kost en inwoning en blijft het voor iedereen gezellig.

Grappig dit herken ik van toen ik een jaar of 16 was.
Ik kwam thuis om te slapen, eten, douchen en weg was ik.
De opmerking 'het is hier geen hotel' kreeg ik vaak te horen!

Als je het vanuit het standpunt van de ouders bekijkt, zien zij dit op dit moment ook zo. Het is niet alleen dat zij het gezin zien als iets waaraan elk gezinslid een steentje bijdraagt om het goed te laten lopen, maar ouders vinden ook de sociale contacten met hun kinderen belangrijk en vinden het prettig dat een deel van het sociale leven van hun kinderen zich thuis afspeelt.

Toen ik zelf puber was en soms van school naar bijbaantje naar vrienden rende en slechts thuis kwam om te slapen, douchen en af en toe snel een hapje eten naar binnen te werken, snapte ik deze opmerking niet. Ik had het hartstikke druk en deed mijn best om aan al mijn verplichtingen te voldoen en dan kreeg ik nog commentaar ook.

Toen ik zelf kinderen had, snapte ik deze opmerking beter. Ook mijn kinderen waren bij tijd en wijle nauwelijks thuis. Het leek alsof hun sociale leven veel belangrijker was dan het gezinsleven. Ook ik heb in die tijd de opmerking `Het is hier geen hotel`weleens gemaakt. Natuurlijk had ik ook een gesprek kunnen beginnen waarin ik de kinderen dan mijn teleurstelling over hun geringe betrokkenheid bij het gezinsleven kon uitleggen, maar ik heb het bij deze verzuchting gelaten. Ik heb geaccepteerd dat zij het druk hadden en dat het gezinsleven op dit moment minder belangrijk was dan andere zaken.

In principe is deze kreet dus een uiting van teleurstelling. Als ouders vindt je het ook prettig dat je kinderen ook tijd hebben om deel te nemen aan het gezinsleven.

Van mijn zoons kreeg ik een bordje uit Duitsland met de volgende tekst:
PENSION MAMA
* * * * *
-nette Zimmer
-Telefoon und TV
-Duche Bad WC
-Roomservice
-Houseigene Wäscherei
-Vollpension
-Bewirtung von Gasten

Die ersten 25 Jahre ohne Berechnung

Dit is als geintje bedoelt natuurlijk, maar zo zien pubers hun huis soms. Net een hotel dus.
Alles geregeld en je kan komen en gaan wanneer je wil, eten als het jou uitkomt, je was op de badkamer gooien en ineens ligt het weer schoon in je kast, terwijl jij druk bent met je school, baantje, en vrienden.

Het ís ook net een hotel, vandaar die opmerking.

Grappig, ik heb dat ook meegemaakt en mijn broertje gaat nu door deze fase..

Volgens mij zeggen zij dat omdat er nog niet aangewend zijn dat je opeens veel vaker weggaat, je een eigen leven krijgt en eigen dingen doet. Hier moeten zij aan wennen en dat uiten ze door dit soort uitspraken te doen.

mischien omdat je dan een beetje ondankbaar over komt (ookal is dat niet zo bedoeld) maar inerdaad eten slapen en wegwezen vind een ouders vaak nie zo leuk

In een hotel hoef je niets te doen, voor alles wordt gezorgd, je mag zo laat binnen komen als je wil, etc. Je kan tegen je ouders zeggen. O.K. mam ik wil er wel voor betalen. Hoe deur is dit hotel per nacht. Een bedrag van 40 euro per nacht lijkt me redelijk. (hangt een beetje af van de grootte van je kamer, het ontbijt, het sanitair, bad, etc.)

Als jij komt en gaat wanneer het jou belieft voelen ze zich buitengesloten.

Ze vinden dat jij een soort morele verplichting hebt om een handje mee te helpen en ze op de hoogte te houden van wat je denkt en voelt en doet.

Als ze zeggen" het is hier geen hotel" Dan bedoelen ze te zeggen " Je bent niet dankbaar genoeg voor wat ik allemaal voor je doe. Je vindt me niet belangrijk genoeg om je gevoelens en je avonturen met me te delen"

Ze vergeten echter dat jij niet gesolliciteerd hebt naar het baantje van zoon/ dochter.

Het heeft alles te maken met verwachtingen van ouders t.o.v. hun kind(eren). Ze vergeten dat het volstrekt normaal is dat kinderen steeds meer hun eigen weg gaan en hierbij te pas en te onpas de deur in- en uitlopen.

Zo'n opmerking zegt dus meer over de ouder dan over het kind en ik vind het persoonlijk nogal ongepast. Ik heb 'm zelf gelukkig nooit gehoord en zal 'm zelf ook nooit gebruiken.

Btw: dat 'hotel' is er altijd geweest, ook in jongere jaren. Alleen toen waren er geen - of minder - verwachtingen.

Ik vraag van kinderen wat hand en spandiensten in en rond het huis...afgestemd op hun leeftijd en niet idioot veel.
Verder probeer ik best wel veel met hen samen te doen, en datgene waar ZIJ in geinteresseerd zijn.

Ik eis echter wel dat ze mij laten weten waar ze zitten en hoe laat ze thuis komen.
Dat mag ook per sms en ook in het midden van de nacht als de plannen ineens veranderen omdat een kameraad hem uitnodigt. Die sms staat toch op silent en kan ik lezen als het mij uitkomt. Voorkomt ongerustheid.

ps . Dit kind is net 18 en heeft nog nooit de hotel opmerking van mij gehad. Hij doet netjes en meestal zonder zeuren een taakje als we dat vragen. Echter, uit zichzelf zal die niet veel doen....hij ziet nog niet wat er in het huishouden moet gebeuren..

Het is hier geen hotel...hahahaha ja we gebruiken het om aan te geven denk ik , dat we ze vaker willen zien...misschien missen wij ze wel op die momenten...of vinden we dat ze iets te makkelijk hun eigen weg gaan...zonder te denken aan de gevoelens van de ouders... want laten we eerlijk zijn gaat het echt om dat eten en drinken??? en alleen het slapen...
Ik denk persoonlijk maar kan zijn dat het mijn persoonlijk gevoel is :) dat we willen aangeven dat we ze vaker wilen zien, praten of meemaken dan alleen maar komen eten en drinken en slapen inderdaad...en ik denk dat dat goed is om dat aan te geven aan je kind...want echt die gevoelens hebben ze zeker in pubertijd niet...ze ontdekken zoveel en zijn zo met zichzelf bezig dat je ze af en toe gewoon daar even attent op moet maken dat je als ouder er ook nog bent en dat af en toe nog even tijd kunnen overhouden om samen te ontbijten of weet ik veel...:)

Ouders voelen zich gepasseerd als hun kind alleen thuis lijkt te zijn om te eten, slapen en als er iets te beleven valt (feestje). Ze voelen zich dan genegeerd. Gebruikt.