Kan het standpunt over homoseksualiteit van je ouders veranderen nadat je uit de kast ben gekomen?

Dat komt allemaal vanzelf
Laat je ouders merken dat je heel gelukkig bent en die trekken wel bij..
Ze hebben misschien niks tegen homosexualiteit maar het kan toch even schrikken zijn voor ze
Geef ze even de tijd dan komt het wel goed! Suc6!!

Gelukkig wel; mensen zijn veranderlijk en behoudens een paar hele starre exemplaren zijn we over het algemeen in staat onze standpunten bij te stellen als we leren in het leven.

Met homoseksualiteit in het algemeen is het voor mensen heel gemakkelijk om er 'iets tegen' of 'niets tegen' (zolang ze maar niet aan me zitten/samen met mij douchen na het sporten/met één van m'n kinderen meekomen) te hebben wanneer zij niemand in hun omgeving hebben (waarvan ze weten dat) die homo of lesbisch is. Wanneer mensen niet zo goed weten wat ze ermee moeten maar thuis altijd hebben geleerd dat het 'een beetje raar' is, of er gewoon nog nooit over na hebben hoeven denken hoe (ab)normaal zij homoseksualiteit eigenlijk vinden, zullen ze vaak hun mening bijstellen wanneer ze iemand leren kennen die homo is en ze erachter komen dat die persoon 'eigenlijk heel normaal' is. Sommige mensen lijken oprecht niet te weten dat niet alle homomannen dagelijks andere mannen bespringen ergens op een parkeerplaats achteraf en dat lesbiennes niet allemaal met een half kaalgeschoren hoofd op brullende motorfietsen rondrijden. Voor die mensen zal er in het algemeen een wereld opengaan wanneer zij eindelijk iemand leren kennen die homoseksueel is - mits ze over hun eigen vooroordeel heen kunnen stappen.

In het geval van je ouders: je zegt dat ze 'op zich' niets hebben tegen homo's. Dat lijkt me al een eerste stap. Voor ouders kan het echter alsnog moeilijk zijn wanneer ze merken dat hun eigen kind valt op iemand van hetzelfde geslacht. Soms zal dat zijn omdat ze gewoon een latent vooroordeel hebben en ze gewoon stiekem wél homoseksualiteit 'een beetje raar' vinden, of omdat ze vallen in de categorie van: "als jij daarvoor *kiest*, dan respecteer ik dat ". Een deel van die ouders zal het ooit begrijpen, voor een deel van hen is - vrees ik - acceptatie *ondanks* het hoogst haalbare.

Maar er is nog iets: voor ouders kan het moeilijk zijn om de omslag te maken en te accepteren dat hun kind homo is. Dat hoeft niet te zijn omdat ze iets tegen homoseksualiteit hebben, maar gewoon omdat ze het zich anders hadden voorgesteld. Omdat ze realiseren dat homo-zijn niet altijd gemakkelijk is voor hun kind, en omdat ze misschien wel afscheid moeten nemen van de vanzelfsprekendheid van kleinkinderen. Die ouders moet je enkel wat tijd gunnen: ze moeten alleen even de omslag maken.

Ik ken jouw ouders niet, dus weet niet in welke categorie zij vallen. Maar verandering is meestal zeker wel mogelijk.

Mijn ervaring: nee. Je kunt een mens niet fundamenteel veranderen. Ze kunnen het van jou accepteren maar verder komt het niet. Koester geen illusies.