Een pasgeboren baby op eigen kamer of bij ouders?

Tot een bepaalde leeftijd bij ouders. Denk na 4/5 maanden eigen kamer.

Wij hielden onze kinderen de eerste weken bij ons op de kamer. Dit inverband met de nachtvoeding (scheelde wat heen en weer geloop). Zodra ze doorsliepen gingen ze naar hun eigen kamer.

De eerste paar weken gewoon lekker bij jullie op de kamer. Is makkelijk ook voor nachtvoeden.
Oppassen, dat je het kindje niet te makkelijk bij je in bed neemt, je kan in slaap vallen met nare gevolgen. Maar als je wakker blijft is het fijn om het af en toe even bij je in bed te nemen. Als de nachtvoeding over is, zou ik laten wennen aan de eigen kamer, en ook laten huilen, ga even kijken voor je eigen geruststelling maar niet uit bed halen.

Maar praat er ook over bij het consultatiebureau.
Meer lichamelijke nabijheid ouders/kind is wel van deze tijd.
En heb ik gemist, destijds.....

Bij je op de kamer is wel zo gemakkelijk. Dan hoef je niet het halve huis door te lopen in het holst van de nacht voor een voeding.

Je baby krijgt er niets van om bij de ouders te slapen. En als je behoefte krijgt aan wat meer intimiteit en het een raar idee vindt dat jullie kind daarbij is, kan je de baby altijd nog op de eigen kamer leggen.

Zet wel een gemakkelijke (schommel)stoel in je slaapkamer om te zitten als je je baby voedt. Als je dat in bed doet, heb je het risico dat hierboven al wordt genoemd dat je in slaap valt.

Mijn dochter sliep de eerste 6 week naast ons in haar wieg.
I.v.m. voeding maar ik vond het vooral héél fijn om haar dicht bij mij te hebben, heerlijk om te zien hoe ze sliep en welke geluidjes ze allemaal maakte.

Overdag sliep ze op haar eigen slaapkamer zodat ze daar aan kon wennen. Dat vond ik wel erg belangrijk zo was de stap van mijn kamer naar haar eigen kamer voor haar ook niet zo groot.

Geniet lekker van je kleintje!

mijn zoontje lag snachts zo snel mogenlijk op zijn eigen kamer, en overdag hadden we hem beneden.
maar hij kon heel slecht tegen drukte en hij werd een huilbaby.
op aanraden van consultatie bureu moesten we hem altijd op dezelfde plek leggen en hem leren dat hij daar moest slapen. en binnen een week was hij een lieverustige baby en sliep hij dag en nacht op zijn eigen kamertje.

Voor de baby maakt het niet zoveel uit. Je moet doen wat jullie zelf het prettigst vinden. Sommige ouders reageren letterlijk op elk piepje en kreuntje dat baby's maken en slapen daardoor onrustig. Een baby kan echt hele rare geluiden maken tijdens de slaap! Als je gevoelig voor deze geluiden bent, kun je de baby beter op zijn/haar eigen kamer laten slapen. Als de baby huilt, hoor je het dan wel, maar je hoort niet letterlijk alles.
Als je een speciale babykamer inricht, kun je na de bevalling kijken wat je het beste bevalt. De baby in jullie kamer, of de baby iets verder weg. Het bedje is snel verplaatst, zowel heen als terug.

Het kind bij de ouders, zo lang als dat kind dat wil... Wil het weg, dan naar de eigen kamer, respecteer de wensen van het kind, dan respecteert het kind later jouw wensen... Zo simpel is het in het leven...

Dat hangt van jezelf EN van je kind af.
Sommige kinderen slapen de hele dag heerlijk in de nabijheid van de moeder, of dat nu in bed is, in de woonkamer, in de box, in een wippertje, die gaan gewoon slapen waar je ze neerlegt. Het op jouw kamer laten slapen is dan absoluut praktisch met het oog op het geven van nachtvoedingen.

Sommige baby's echter hebben veel meer absolute rust nodig in hun slaapomgeving, en ook sommige moeders hebben hun nachtrust echt nodig, en in dat geval gedijen jullie wellicht beiden beter als de kleine zijn eigen plekje heeft.

De meest natuurlijk situatie is natuurlijk dat het kind het eerste levensjaar of zelfs nog langer letterlijk fysiek bij de moeder is, en bij haar in bed slaapt. Maar degenen die dat propageren, vergeten dat we verre van een natuurlijk leven leiden, dat voor een deel wordt bepaald door de wekker en je werkzaamheden. Een jonge zogende moeder wordt niet meer voor al haar overige werkzaamheden ontzien door de andere vrouwen in de groep, en onze mate van vermoeidheid heeft maar matig invloed op ons slaap- en waakritme. In dat geval is de slaap van de moeder niet altijd afgestemd op het kind, en kan het zelfs gevaarlijk zijn, zeker in een (onnatuurlijk) zacht bed met dekens, kussen en matrassen. Je kind kan te warm worden of klem komen te liggen, en jij kunt te diep slapen om dat te merken. Zeker niet meer de meest voor de hand liggende situatie dus.

Ik heb mijn oudste zes maanden bij me op de kamer gehad en de hele dag in de woonkamer, de jongste vond het na een paar weken wel mooi geweest en sliep beter in haar eigen bedje. Allebei prima.

ik heb mijn zoontje de eerste paar maanden ook op mij kamer gelegd gewoon een fijn gevoel en veel mensen zeggen dat ze daar aan gaan wennen maar de eerste paar maanden kan echt geen kwaad hoor !!

Bij de ouders tot 6/7 maanden.

Begin lekker bij jullie op de kamer, totdat je merkt dat het niet meer hoeft of niet meer prettig is. Elk kind is daar anders in, de één slaapt het beste als er veel leefgeluidjes zijn, de ander wordt bij het minste of geringste wakker.

Er zijn tegenwoordig trouwens hele handige aanschuifbedjes die je aan één kant open kunt klappen en tegen het bed van de ouders aan kunt schuiven, zodat de baby toch in z'n eigen bedje slaapt maar wel heel dicht bij jullie.