Voogd mee naar dokter/intake ja of nee?

Hoi,
Wat een dilemma. Het antwoord dat ik hier geef is een pure gok over de situatie, gebruik wat je kunt gebruiken :)

Ik weet niet precies wat de rol van de dokter kan zijn in dit verhaal, maar van een intake weet ik ongeveer het volgende: een professional zal een gesprek houden met uw zoon. Deze professional weet hoogstwaarschijnlijk hoe hij/zij uw zoon moet benaderen. Een intake kan erg persoonlijk zijn. Misschien kunt u overwegen om uw zoon het gesprek alleen te laten doen.

Wanneer het gaat om puur het meereizen dan is het probleem een principekwestie, wat in de praktijk vertaald kan worden als een spookprobleem.

Vanuit mijn standpunt gezien (met alleen uw verhaal in mijn hoofd en mijn eigen referentiekader) stelt uw voogd zich inderdaad eisend op. Wanneer u er met uw voogd niet zelf uit kunt komen is het erg raadzaam om er een derde, betrouwbare partij bij te halen. Ruzie in de familie is iets dat je ten allen tijden moet voorkomen. Al helemaal wanneer goede relaties belangrijk zijn om op terug te kunnen vallen wanneer er in de toekomst bijvoorbeeld iets fout gaat.
Een derde partij zal waarschijnlijk kiezen voor een compromis of een definitief ander besluit, waarover duidelijke afspraken bestaan. Misschien is het ook van belang om uw zoon te vragen wat hij het prettigst vind.

Veel succes! Het is bewonderingswaardig dat u zich eerst gaat oriënteren bij het oplossen van zo'n kwestie

Toegevoegd na 2 minuten:
Note: een derde betrouwbare partij - dat is niet goeievraag :) wij verzinnen hier maar wat bij elkaar met alle kennis die we hebben, het is makkelijker en effectiever (bij dit soort vragen) om een professional te benaderen.

Als er een voogd door de rechter is toegewezen houdt dat in dat U ondergeschikt bent aan de voogd. U dient dit dan ook toe te staan.

De voogd van je zoon kan wel vinden dat hij een 'andere' werkwijze heeft, maar dat wil niet zeggen dat hij daarmee het recht op privacy mag schenden. Jij hebt aangegeven datje dit te ver vindt gaan en dit zal hij moeten respecteren. (De voogd kan bijv. ook wel vinden dat hij mee mag gaan naar jouw psychiater, maar er zijn grenzen!)

De ADHD en ODD zijn andere zaken dan het herstel van contact met zijn vader.
Natuurlijk is het wel belangrijk dat hij van relevante zaken op de hoogte gehouden wordt om het geheel te kunnen begeleiden, maar dat wil niet zeggen dat hij zich overal in mag mengen.

Mijn advies is dan ook om over dit probleem eerst nog een keer met de voogd te bespreken, als dit geen effect heeft kun je contact op nemen met de instantie waarbij de voogd werkzaam is en het probleem voorleggen. Je kunt uitleggen waarom dit voor jou een probleem: dat je best verslag wilt doen, maar met een arts vertrouwelijkheden wilt kunnen bespreken zonder buitenstaander.

De instantie moet ook een protocol hebben aangaande begeleiding. Als deze begeleiding binnen het protocol valt en jij dit echt niet wilt, is er ook altijd nog een klachtencommissie die je in kunt schakelen.

Ja, bij een OTS kan een voogd eisen om mee te gaan naar een behandelaar. Wel ben ik van mening dat als iemand medisch onderzocht wordt daar geen toekijker bij aanwezig hoeft te zijn als de onderzochte daar geen prijs op stelt. En ik verwacht eigenlijk dat dat ook niet mag. Wel mag een voogd bij gesprekken aanwezig zijn. Op het moment dat je zoon een OTS kreeg is er niets meer privé. Je kunt wel stellen dat de voogd nadien op de hoogte wordt gesteld. Maar wat is op de hoogte stellen? Wordt er achteraf aan de voogd verteld wat er globaal is besproken of krijgt hij complete inzage in het dossier? Aangezien een behandelaar zwijgplicht heeft, kan een voogd alleen complete inzage krijgen met toestemming van je zoon.

Een voogd kan meer kapot maken dan je lief is. Uit je verhaal neem ik aan dat je zoon thuiswonend is. Vergeet niet dat als een voogd van mening is dat je niet voldoende meewerking verleend hij je zoon uit huis kan laten plaatsen en je zelfs uit je ouderlijke gezag kan laten zetten. Ben je het niet eens met de werkwijze van de voogd dan kan je altijd beklag doen bij zijn leidinggevende. Echter in de meeste gevallen zal je daar niet veel verder mee komen. Misschien doe je er wijs aan om eens langs een advocaat of rechtswinkel te gaan.

Ikzelf heb tot mijn achttiende onder OTS gestaan. En ook mijn (achterlijke) voogd is destijds bij al mijn intake gesprekken aanwezig geweest. Ik heb daar nooit moeite mee gehad, er is ook nooit iets geweest wat zij niet mocht weten en ik heb me nooit in mijn privacy geschonden gevoeld. Ik denk dat het voor mijn moeder ook moeilijker is geweest dan voor mezelf. Ik denk dat zij zich zo nu en dan wel eens machteloos heeft gevoeld. Nou was ik ook alles behalve een makkelijk kind en heb ik alles en iedereen (inclusief de rechter) altijd zo weten te bespelen dat mijn voogd haar zin nooit kreeg.

In ieder geval, je doet er het beste aan om deskundig advies in te winnen.

Een kind van ouder dan twaalf jaar mag ZELFSTANDIG
een arts inschakelen, bezoeken en een behandeling vragen.
Volgens mij mag je zoon dus zelf bepalen of hij iemand mee wil nemen EN wie dat dan moet zijn.
Daar heeft een voogd en de vader/moeder NIETS over te zeggen.
Dus niet de voogd bepaalt de gang van zaken, maar je zoon.
De voogd KAN NIET AFDWINGEN dat hij met je zoon mee mag.
Als je zoon jou als vader mee wil hebben, is hij daar vrij in.
Volgens mij overspeelt de voogd zijn hand zwaar en dat zou hij moeten weten.
Alleen als je zoon ontoerekeningsvatbaar verklaard is, kan de voogd/mentor mogelijk invloed afdwingen.
In jou verhaal zie ik daar geen aanwijzingen voor.
Het is een goede zaak als vader voor de belangen van je
kind op te komen, je moet ook bedacht zijn voor belangenverstrengeling van de voogd ivm. de indicatiestelling, de verstrekte motivatie in je verhaal
over de eis bij het bezoek aan de arts komt mij raar over.
Als tussenvoorstel kun je je zoon voorstellen, dat -ALS HIJ DAT WIL- jullie beiden , dus vader EN voogd meegaan.
De reactie van de voogd laat dan mogelijk een achterliggende bedoeling zien.
Heel veel sterkte.