Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Kind van 13 zonder vrienden vindt niks leuk behalve voornamelijk gamen, wat kan ik hieraan doen?

Mijn inwonende (stief) zoon van 13 heeft nog steeds geen enkele vriend.
Hij heeft dit ook nooit gehad.
Sinds ongeveer ruim 2 jaar woont hij bij on en zit vanaf de basisschool op speciaal onderwijs ivm adhd en odd.

Ik vind het erg vervelend dat hij geen enkele vriend heeft en ook niks leuk vindt.
Het enige wat hij leuk vindt is gamen of als dat niet mag tv kijken en anders op bed liggen tot hij weer mag gamen/tv kijken als t aan hem ligt.

Uiteraard hebben wij al van alles geprobeerd om hem te stimuleren en het leuke van andere interesses dan gamen in te laten zien zoals contact zoeken met andere leeftijdsgenootjes en er wie weet wel een vriendschap van komt.
Sinds een tijd zit hij voetbal wat hij graag wilde, echter gaat hij er met tegenzin heen of komt er klagend vanaf en zoekt geen contact met de anderen op een leuke manier.
Wat hij doet is de baas spelen of boos worden wanneer het niet gaat zoals hij wil.
De rest van het elftal verzameld regelmatig op een veldje waar meneer niet vrijwillig aan mee doet.
Sturen wij hem er naar toe dan zijn wij of ik de pineut of hangt hij met een verveeld gezicht rond of krijgt geregeld irritaties met anderen.

Uiteraard houd ik rekening met zijn stoornissen, echter is het toch niet zo dat hij geen vrienden kan maken, hij wil namelijk weer al te graag gamen.

Wij hebben zijn pc van zijn kamer moeten halen omdat hij in 's nachts stiekem zat te gamen en speelt nu een paar uur per dag afhankelijk hoe het gaat.

Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
9.2K
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
We doen al aan belonen van goed gedrag overigens, geen goed gedrag dan geen games. Nou is hij zo een volhouder, want gedraagt hij zich prima dus bv niet boos steeds en gewoon doen wat gevraagd wordt zonder grote mond dan mag hij even gamen. Vervolgens na de 'gametijdsessie' kan hij wat anders doen of gewoon bij ons zitten een potje dammen bv en is hij ineens weer heel chagrijnig en brutaal wetende dat dit hem gamen kost en zegt dan ook dat, dat hem niet boeit om t laatste woord te hebben, ik weet t niet... Dus hij verpest het voor zichzelf zo uit t niets of als we hem vragen om nu zijn kamer op te ruimen zoals afgesproken wordt hij helemaal dwars.
Dit gedrag kan hij uren soms dagen volhouden.
Net weer vroeg hij om een dik pakket vuurwerk wetende dat hij dit niet krijgt en flipt dan ineens de pan uit en loopt boos naar boven om daar op bed te liggen onder de dekens.
Ik riep hem wel terug om even rustig te doen en op z'n plek te zetten maar het helpt niks maar gaat hier dan uren niks doen en mij ondertussen vuil aan kijken.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ik heb geen ervaring met odd, maar wel met ADHD, mijn broer heeft dat namelijk. Bij ADHD is het aangewezen om structuur te geven door een vaste dagplanning. Zo kan je hem vaste game uren geven waarin hij mag gamen en de tijd daarbuiten laat je opvullen met huiswerk en hobby's. Laat hem zelf de hobby's bepalen, wilt hij geen voetbal, zoek dan iets anders. Iets waarin hij zich kan uitleven (ADHD) en vermoedelijk iets zonder teamsport (vanwege odd), zo zijn er vele sporten (bijvoorbeeld zwemmen).
Het is goed dat de computer beneden of in een aparte ruimte staat, het handigst is als je hem buiten de afgesproken uren ergens legt waar je zeker bent dat hij er niet aan kan (een afsluitbare gamekamer voor hem, of steek het desnoods in een afsluitbare lade ofzo).
Verplicht hem niet om vrienden te maken, dat zal met zijn odd waarschijnlijk een averechts effect hebben. Laat hem gewoon hobby's zoeken buiten galen waar hij plezier in heeft, want als hij met plezier naar de hobby gaat, is de kans groter dat hij vrienden maakt. En die hobby moet trouwens geen sport zijn, maar kan evengoed muziek zijn of knutselen ofzo (sleutelen aan fietsen ofzo).
Zorg ook dat hij op school een richting doet die hij graag doet, of toch het liefst doet indien hij niets wilt, zo is de kans groter dat hij vrienden maakt op school. En hem dwingen om een richting te doen heeft ook een averechts effect.
Bepaal dingen in samenspraak met hem, geeft een grotere kans dat hij zich goed in zijn vel voelt en dat hij zich minder gedwongen voelt.
Ik ben helaas geen deskundige, maar ik baseer me op de ervaring met men broer met ADHD.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Euh... Vindt hij het ZELF een probleem dat hij geen vrienden heeft? Game't hij ook samen met anderen? Dus minecraften en dan samen werelden bouwen, bijvoorbeeld? Dat is ook sociaal. Kan hij b.v. ook eens een keertje op kamp met andere gasten van zijn leeftijd (met zijn problematiek) die ook graag gamen? Probeer het wat minder als een probleem te zien en wat meer als een hobby waar je ook vrienden mee kunt maken.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Nee hij vindt dit geen enkel probleem, dus geen vrienden hebben.
Omdat hij geen andere interesses heeft vindt hij vrienden niet belangrijk en heeft ze ook nooit gehad, niet een.
Door zijn stoornis is het ook moeilijk vrienden te maken en behouden, echter wel heel belangrijk voor iemand met een odd.
Zo kan hij leren hoe met anderen om te gaan en vertrouwen te kweken en dat kinderen ook leuk zijn ipv bij voorbaat al afgeschreven.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Het lijkt dat hij de stap toch moet nemen om anderen goed te leren kennen, misschien (hoogstwaarschijnlijk) zit er in z'n klas wel meerdere gamers, langer dat hij niet sociaal omgaat met anderen, hoe groter de stap, ik zelf (13 jaar), toen ik met een nieuwe klas zat, ging ik eerst met de jongens die ik van de basisschool kende om.
Daarna zag ik dat sommige vanzelf met ons meededen, omdat wij redelijk open waren, en ongeveer de helf van de jongens had een xbox/playstation!!
Misschien dat dit helpt, ik ben natuurlijk nog een kind :)
Ivana
10 jaar geleden
Als je hem eens voorstelde een goeie cursus te volgen waarbij hij zelf leert programmeren? Dan maakt hij misschien wel vrienden onder gelijkgerichten en heeft zijn 'verslaving' een positieve kant. Misschien wil hij wel verder in deze business en wordt hij daar blij van.
Ik had ook zo'n zoon en nu heb ik een grote zoon met een dijk van een IT-bedrijf. Ik heb het altijd positief benaderd, dan kom je veel verder.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Een plus voor BrechtS
zorg voor structuur, vaste tijden voor gamen, en een hobby of sport waarbij hij niet persé met anderen samen hoeft te werken.
en een dertienjarige heeft nu eenmaal ook behoefte aan bankhangen en niks doen.
Beter geen vrienden dan verkeerde vrienden.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
@Nonamanis: worden jullie als ouders begeleid, krijgt hij therapie en is de diagnose door een psychiater gesteld?
Poet
10 jaar geleden
Onafhankelijk van Maxxhunte moest ik ook aan scouting denken hoewel hij dan op relatief late leeftijd instroomt. Hoewel scouting zich niet als zodanig profileert (willen ze ook niet) zitten hier in de praktijk iets meer kinderen met dergelijke aandoeningen als odd, adhad etc. De combi van sociaal gebeuren, structuur maar toch ook weer losheid, buiten zijn, afwezigheid van competitiedruk werkt voor hen vaak goed uit. Praat dan wel even goed met de leiding / voorzitter over je bedoelingen. Die geven je echt een goed advies zo is mijn ervaring. Misschien zijn er verschillende scoutings in bereik waarvan de ene beter aansluit. Overigens heb je vooral (land)scouting maar ook waterscouting en luchtscouting. Zie:
https://www.scouting.nl/publiek/vind/scoutinggroepen Naast scouting zou je r ook aan kunnen denken om hem ertoe te bewegen zijn hobby naar een serieuzer plan te brengen. Door hem bijvoorbeeld naar een serieuze cursus game ontwerpen te laten gaan. Of gamerecenties te gaan schrijven. Of anders game-bijeenkomsten voor jongeren te laten organiseren in een lokaal buurthuis oid.
Castle
10 jaar geleden
Die jongen is dus verslaafd aan gamen. Als hij niet mag gamen en hij ligt op bed te wachten totdat hij weer mag spelen dan is hij in zijn hoofd verschillende tactieken aan het uitdenken die hij binnen zijn spel kan gebruiken. Je zal dit dus moeten aanpakken als bij een verslaving!
http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/verslaving/64121-gameverslaving-de-duistere-kant-van-gamen.html
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Hi Wendy, ja de diagnose is inderdaad door een psycholoog gesteld.
Hoi Brechts, voorheen zat hij op een Aziatische 'vechtsport'' dit vond vreselijk en mocht in plaats daarvan op voetbal wat hij zelf graag wilde. Nu blijkt dat het voetballen anders is dan verwacht is hij niet meer zo enthousiast. We weten dat dit komt doordat hij had verwacht dat het makkelijker zou zijn als gedacht. Over het gedeelte hobby's hebben we gevraagd of hij idd op bv muziekles wil, echter is dat het probleem juist, hij heeft geen enkele andere interesse dan in games.Ik kwam met het voorstel om bv gitaarlessen te nemen maar hij kijkt me dan aan alsof ik hem wil pesten door zoiets belachelijks te bedenken. Onlangs kwam ik met een skatebord thuis omdat hij dit voeger wilde hebben maar zijn vader vond het nog te gevaarlijk. Hij vond het niet alleen niet leuk maar bedacht hiernaast dat ik hem weg wilde hebben naar buiten en gooide het ding zo in een hoek... Goed het is een puberend kind maar vind het zo jammer dat hij enkel geniet van dat beeldscherm en de rest in zijn ogen walgelijk is..
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
De anderen ook bedankt voor de antwoorden en tips! Een cursus zelf programmeren is misschien ook een goed idee.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Wat ik uit uw verhaal begrijp is dat er al 2 stoornissen bij uw stiefzoon zijn geconstateerd. Nu is mijn vraag door wie dit gedaan is. Het zou volgens mij namelijk goed zijn nog eens met die persoon te gaan praten. ODD gaat regelmatig samen met vormen van autisme. En ik krijg het gevoel dat er meer aan de hand is dan alleen ADHD en ODD.

Het is beslist niet mogelijk over internet een diagnose te stellen dus neem nog niets aan. Ga eens met een expert praten. Hij/zij zal u waarschijnlijk een stuk verder kunnen helpen.

In verband met de ODD is het wel erg belangrijk om er geen machtsstrijd van te maken, want dan zal uw stiefzoon per definitie doen wat hem verboden wordt. Een open gesprek blijft de enige mogelijkheid.

Kortom, zoek hulp, hoe overdreven en voorbarig dat ook lijkt te zijn. Er zal waarschijnlijk een gecompliceerd plan moeten worden opgesteld om uw stiefzoon in gezond contact met anderen te brengen.

Toegevoegd na 7 minuten:
Het lijkt me goed niet te wachten, omdat de kans bestaat dat zonder hulp uw stiefzoon ook op latere leeftijd zijn ''zekerheid'' in gamen zal zoeken. Hiermee zou hij ook problemen op werk kunnen krijgen. Een kluizenaarsbestaan lijkt misschien wat overtrokken, maar is beslist niet uitgesloten. Terwijl er nu nog niets aan de hand is, hij is nog maar 13. Alle tijd om rustig en ontspannen verder te kijken.
(Lees meer...)
10 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ik heb ook een vorm van autisme... Hij heeft niet persee hulp nodig om in "gezond contact" te komen. Lees nergens dat hij er zelf problemen mee heeft. Maar als het van hem verlangt wordt, is het beter dat hij in contact komt met mensen die dezelfde interesses heeft als hij.
Maxxhunter
10 jaar geleden
Met gamen is inderdaad niets mis. Maar een valkuil bij ODD i.c.m. een vorm van autisme kan zijn dat hij geen nieuwe dingen probeert en daarmee doorslaat in het gamen. Kortom, dat hij over 10 jaar zijn huis niet meer uitkomt omdat niemand hem meer dwingt naar buiten te gaan. Ik weet dat dit heel zwaar klinkt, maar ik kom ik mijn werk talloze mensen tegen die met dit probleem kampen.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Hoi, dit is gedaan door Jeugdzorg.
Er is voorlichting geweest dat de mogelijkheid er is dat dit cd wordt in het ergste geval. Daarom mede is het van belang dat hij leert sociaal te zijn naar anderen want zo blijft hij in de anti sociale hoek hangen. Ben het met je antwoord eens. Ik vind dat stukje contact het liefst onder stimulans van ons iets wat hij juist nodig heeft om de waarde te kennen en leren omgaan met anderen op een positieve manier.
Heel belangrijk voor de rest van zijn ontwikkeling.
Kinderen zonder vrienden die geen problemen hebben zich sociaal te gedragen is lijkt mij weer een ander verhaal want zij weten het wel maar onze zoon weet niet hoe om te gaan met anderen. .
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
"Leren sociaal zijn": Het blijft een kunstje aanleren en geen natuurlijk gedrag voor hem, dat sociaal zijn. Kijk eens naar jezelf. Hoeveel cursussen op gebied van gedragsverandering heb je ooit gevolgd? Hoeveel daarvan is daadwerkelijk blijven hangen? Heeft contact met anderen jou ooit wel eens over de streep gehaald om socialer te worden of anders op situaties te reageren? .... .... Dus verwacht er alsejblieft niet te veel van. En al helemaal niet dat het vanzelf gebeurt. Sociale vaardigheidstraining, speltherapie: dat zijn dingen waar je wel enig resultaat van mag verwachten. Maar dan nog is het oefenen met situaties die hij waarschijnlijk niet kan vertalen naar alledaagse gebeurtenissen.
Maxxhunter
10 jaar geleden
@stippel: Ik ben het helemaal met je eens dat het voor hem misschien niet allemaal natuurlijk gedrag w=zal zijn wat te vertalen is naar alledaagse situaties. Toch denk ik dat het erg belangrijk is om hem via SV-trainingen en 1-op-1 begeleiding in contact te brengen met andere kinderen/jongeren. Wellicht ook iets met Scouting? Dan zou hij buiten met anderen zijn zonder intensief sociaal bezig te zijn.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
In mijn reactie hierboven moest juist zonder stimulans van ons zijn. Stippel, ik denk dat wanneer hij ontdekt dat vriendjes hebben eigenlijk ook heel leuk kan zijn hij dan wellicht betere sociale vaardigheden krijgt.
Hij heeft dus nooit, never een vriend gehad.
Dit werd hem voorheen altijd afgeraden door zijn toenmalige verzorgers of hij mocht gewoon niet bij iemand spelen en omgekeerd.
Hij zat altijd tussen de volwassenen.
Ik wil hem de andere kant laten zien en dan kan hij altijd nog klagen maar niet nu al bij voorbaat.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Scouting vind ik wel een een goeie tip eigenlijk.
Heb wel eens geprobeerd om samen met hem en zijn vader hutten te bouwen en dergelijke maar met mijn is het niks aan natuurlijk
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Een kind dat het niet zoekt, gaat het bij de scouting ook niet vinden. Maar het is te proberen. Ik weet wel dat mijn zoon (asperger) er alleen maar dood-ongelukkig van werd en bij scouting toch wel de mentalteit heerste van 'autistisch moet mogen, maar hij moet natuurlijk wel een beetje sociaal zijn'. Ik verwacht meer van gerichte training.
Maxxhunter
10 jaar geleden
@stippel: Er zit een heel groot verschil tussen asperger en ODD i.c.m. ADHD. Mensen met asperger zijn sociaal niet vaardig terwijl ze in veel gevallen wel intelligent zijn. Dus met een training leren ze (een beetje) sociaal zijn.
Mensen met ODD zetten zich af tegen ''wat er van hen verwacht wordt''. Beter gezegd: ze sluiten zich af van de buitenwereld door zich tegen iedereen af te zetten. Als ze hierin niet geremd worden, verbreken ze uiteindelijk elk contact. Dit resulteert in een erg eenzaam bestaan. Daarom dat ik in dit geval meer geloof in een praktische en vrije aanpak dan in een ''netjes-in-een-bankje-leren-sociaal-te-zijn''.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Is dat zo Maxxhunter? Ik ken veel ouders die in eerste instantie voor hun kind de diagnose ODD krijgen, die dan later wordt bijgesteld naar 'iets autistisch' als het kind wat ouder wordt. Maar als je het zo bekijkt, kan het inderdaad beter geleidelijk gaan dan in een training.

Andere antwoorden (12)

Misschien zou hij iemand kunnen vinden die zelf ook van gamen houdt. Ik denk dat hij bij het gamen zelf ook met andere mensen praat. Als die iemand vind die ook zo van gamen houdt kan die er daarmee over praten en komt het misschien vanzelf tot een vriendschap. En anders probeer leuke dingen te doen zoals naar een pretpark alhoewel dat wel veel geld kost. Maar andere leuke dingen zouden ook kunnen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ik denk dat dat inderdaad slim is.. Ik game ook veel, en heb dat altijd al gedaan (nou heb ik dan ook wel 5 broers waar ik altijd mee gegamed heb..) en ging/ga daar om ook niet echt met vrienden om. Ook niet zozeer behoefte aan, want gamen kan een stuk leuker zijn (eigen mening..) Maar je moet hem zeker niet "dwingen" vrienden te maken als hij daar, op dit moment, geen behoefte aan heeft. Hij is ook nog maar 13, dus het is niet vreemd dat zijn interesses eerder op 1 ding (gamen) gericht is dan op het andere (vrienden/meiden..), maar dat kan gauw of pas over 'n tijd veranderen.. Ik heb bijv. ook meer "gemeen" met mensen die gamen, dan met mensen die niet gamen.. En kan ik NOG gemakkelijker contact mee hebben; terwijl ik ook absoluut geen problemen heb met vrienden maken.
Tis dan wel niet dat ik helemaal geen vrienden heb of zie of andere dingen doe dan gamen (uiteraard wel, want ik heb natuurlijk ook 2 kinderen), maar als ik kan kiezen .. Dan game ik liever; maar het is ook leuk om samen met vrienden te gamen !
Geef hem de zekerheid van gametijden en niet van hoe het gaat oftewel: niet dat gamen afpakken als straf. Die tijden om te mogen spelen, die jullie aangeven en met hem afspreken, die zijn van hem.
Misschien is een paar uur per dag gewoon teveel, of is het beter om de tijd te verdelen over bijvoorbeeld de middag en de avond.
Alle andere tijd mag hij zelf indelen, wel binnen de perken natuurlijk, want huiswerk maken en zo hoort er ook bij.
Als hij op z'n bed wil liggen niksen, dan is dat aan hem. Grote kans, dat-ie zich helemaal stierlijk gaat vervelen en zelf iets gaat ondernemen. En zo niet, dan is dat ook okee. Het is zijn leven.
De PC niet meer op zijn kamer, want dat is de kat op het spek binden. Niet vanuit het oogpunt straf, maar omdat hij die verantwoordelijkheid niet aankan.

Mijn advies: stop met dwingen!
Kennelijk heeft jij er geen behoefte aan om vrienden te hebben of te maken en is voetbal niet zijn ding. Dat is ook een sociale sport; kan best zijn dat hij dat niet aankan en er zwaar gefrustreerd door raakt en dat vrienden maken en behouden ook niet zijn sterke kant is.
Zoals ik je tekst lees neem je hem dat kwalijk, maar het kan best zijn, dat het geen onwil, maar onmacht is van hem. Uiteraard ken jij hem wel en ik niet: het is maar een suggestie.
Maar dwang en eisen: dat gaat um niet worden, daar ben ik vrij zeker van ;-)
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Dank alle +sers!
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Hi Wendy, het hem echt kwalijk nemen kan ik niet doen maar er ontstaat soms wel een gevoel van machteloosheid en het zonde vinden van... naast wel zo nu en dan irritatie van; kom op jongen. Odd is een stoornis die ook als kenmerk heeft of kan hebben van anti sociale gedrag wat kan voorkomen, door bv een liefdeloze opvoeding welke hij in zijn jeugd voorheen toen hij nog niet hier woonde, heeft gehad met als voorbeelden, agressie naar het kind, verkeerde voorbeelden en het niet mogen ontvangen van vriendjes of bij/met vriendjes spelen. Hij zat steeds met volwassen die hem weinig goeds aan positieve aandacht gaven. Hij werd niet gehoord en simpele dingen als lezen werd niet belangrijk gevonden maar totaal niet boeiend. Hij heeft geleerd dat vrienden niet belangrijk zijn en hij alleen op zijn familie kan vertrouwen die hem juist hebben laten zien dat zij niet te vertrouwen waren wat zich uitte in bv beloftes niet nakomen, geld geven om te zwijgen en tikken uitdelen. Ik ben daarom zo gebrand om te proberen te laten inzien dat anderen juist leuk kunnen zijn etc. Ik wil hem leren in staat te zijn iets te kunnen opbouwen met een ander. Dat stuk hechting heeft hij gemist daarom vind ik het echt heel belangrijk om hem te laten weten dat er ook mensen zijn die je kunt vertrouwen. Odd kan zich verder ontwikkelen als ik mij niet vergis in de pubertijd naar cd, dit ligt soms in de buurt van een eventuele psychopaat in het ergste geval en hier maak ik mij zorgen om. Via school krijgen wij handvatten en het onderling contact is er intensiever dan op regulier onderwijs, dat wel. Ik zie het als een plicht om hem ook kennis te laten maken met al wat hij heeft moeten missen om minder onwennig te zijn met de dingen in het leven die hij niet alleen nu maar ook straks nog tegen gaat komen. Contact maken met anderen op een vriendschappelijke manier zie ik voor hem dan voor me als een ervaring rijker die veel betekenis voor hem kan hebben. Het bij voorbaat al negatief zijn over een ander omdat hij bv niet aan gamen doet of omdat hij heeft geleerd dat je in je eentje beter af bent behalve met aangewezen personen, zie ik als een gemis in zijn ontwikkeling vanwege de manier waarop dit is ontstaan. Goed hij heeft de stoornis odd/adhd al, toch heb ik sterk het gevoel om hem te ' redden'. Zit me hoog vanwege t verhaal erachter. Bedankt voor je antwoord!
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Graag gedaan!
Wat ODD inhoudt heb ik van internet en ik begrijp (voor zover dat mogelijk is) je tekst hierboven.
Dat zijn voorgeschiedenis je hoog zit siert je en dat je hem met elke vezel in je lijf wilt helpen ook.
Je weet dus, dat het geen onwil is van hem, maar onmacht en dat jij je wanhopig en machteloos voelt vind ik heel logisch.
Krijgen jullie als begeleiders deskundige hulp, worden jullie in deze zware taak bijgestaan door mensen die jullie met raad en daad kunnen bijstaan? En dan denk ik niet aan school, maar aan een psycholoog, gespecialiseerd op het gebied van ODD?
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Hi nee we hebben verder geen deskundige hulp. meer. Het leek er vorig jaar op dat hij op regulier onderwijs kon wat inmiddels voor nu niet meer mogelijk is.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Dan hoop ik echt èn raad je aan, dat je een goeie deskundige gaat zoeken, ook voor de problemen thuis.
Iemand met ODD begeleiden is geen "kattenpis"; je kunt door onwetendheid (wat logisch is) veel dingen ongewild verkeerd doen.
Onze zoon heeft een wat ze "milde" vorm van autisme noemen en ik ben ontzettend blij met de deskundige hulp die wij als ouders krijgen. ODD is een tandje heftiger en dan druk ik me "zacht" uit.
Ik gún het je ook zo, omdat je zo ontzettend graag wilt en steeds wanhopiger lijkt te worden. Iets wat jou en jullie naar mijn idee onrecht aandoet, want jullie werken er zo hard aan.... het lijkt zo akelig veel op een neerwaartse spiraal terwijl je zo hard probeert. Het is niet de bedoeling, dat je er zelf aan onderdoor gaat.
Misschien kunnen jullie met de juiste tips en adviezen veel beter uit de voeten en geeft dat voor jullie en je stiefzoon op den duur hele positieve effecten.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Het lijkt mij een goed plan om hulp in te schakelen idd. Weet je wat het is, al die tijd hebben wij het gevoel gehad dat dit het is, dus geen hulp van buitenaf behalve speciaal onderwijs en verder t maar zelf uit te zoeken. Jeugdzorg zat er voorheen bovenop maar inmiddels is dat contact dot een minimum beperkt op een maal per jaar een brief en daar houdt het een beetje mee op. Ik ga mij de komende week verdiepen in de soorten hulp en aan de bel trekken. Trouwens er is eerder geadviseerd om hem ritalin of een ander soort gelijk middel voor te schrijven, echter is zijn vader hier op tegen en daarmee hield t verder op vanuit jeugdzorg.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Hartstikke goed en ik hoop echt dat je goeie deskundige hulp vindt en er steun van mag ontvangen. Dat hebben jullie alle 3 m.i. gewoon heel hard nodig!!
Ik begrijp je probleem hiermee. Maar blijkbaar heeft hij hier geen probleem mee en mist hij geen vrienden, is hij liever alleen. Dat zal je moeten respecteren. Op een dag gaat hij dat vanzelf vast wel missen en gaat hij moeite doen vrienden te maken.
Vraag hem regelmatig of hij iets wil gaan doen, maar laat hem wel in zijn waarde. Blijf niet zeuren (in zijn ogen) dat hij de deur uit moet. Iemand die liever alleen is, kun je geen vrienden laten maken.
Anders wordt het als hij geen vrienden kan krijgen, dat is vaak het probleem van kinderen die op het speciale onderwijs zitten, ze kennen de kinderen niet van school en worden daardoor buitengesloten door de kinderen in de buurt. In dat geval zal hij meer buitenactiviteiten moeten ondernemen om gekend te worden. Zal hij zelf het initiatief moeten nemen vrienden te maken. Eventueel met hulp van bijvoorbeeld stichting MEE moet dat dan kunnen lukken. Bij MEE hebben ze het zgn maatjesproject, dat er is voor kinderen met een beperking, dat er onder andere bij bijdraagt dat kinderen uit hun isolement komen en samen met een vrijwilliger dingen gaat ondernemen. Als hij er ook een probleem mee blijkt te hebben, vraag hen dan of ze kunnen helpen hierbij.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Probeer eens paardrijden, het is wellicht niet direct een sport voor jongentjes maar het is een sport die niet direct een teamsport is. Dus hij hoeft dan niet te strijden tegen andere jongens maar aan de andere kant moet hij wel leren samen werken met een dier, die hij moet dirigeren om te doen wat hij wil.
En soms zijn dieren beter dan mensen om bepaalde vaardigheden te leren omdat ze heel puur zijn
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Voor hij op voetbal zat, zat hij op judo en dit vond hij walgelijk.
Leek hem eerst ook het einde.
Paardrijden gaat m vrees ik niet worden, vindt hij voor meisjes of hij het nou stiekem wel leuk zou vinden toch is zijn eer belangrijker zoals ik het inschat.
Ivana
10 jaar geleden
Vraag of hij een hond als vriend wil. Maar dan een echte hond. Moet hij ook mee naar les. Die band kan zo intens worden dat hij zijn liefde voor de hond graag met andere mensen deelt die ook een hond hebben. Dat ontspant en is vrijblijvend. Ik heb daar heel positieve dingen van gezien.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Hi Ivana, we hebben een hond en hoopten ook op een band die onderling zou kunnen ontstaan. Dit is niet gebeurd tot nu toe nog.
Probeer hem andere spellen te laten spelen zoals racen. Wanneer hij dit leuk vindt zullen zijn interesses verbreden en kan hij andere dingen doen. Hij zou bijvoorbeeld naar een auto race kunnen gaan. Ik neem aan dat hij schietspellen leuk vindt. Kijk eens of hij een leuk spel gratis kan downloaden dat grappig is. Hierdoor krijgt hij waarschijnlijk minder zin om te gamen na een tijdje. Ik game zelf ook en ik stop meestal als het internet wegvalt. Of je zou bijvoorbeeld zijn geschiedenis ''per ongeluk '' wissen dan stop ik meestal ook met een spel. Ook zou je hem mee kunnen nemen naar een game wedstrijd waar hij vrienden zou kunnen maken. Ook pas gamen als je huiswerk af is werkt goed want dan is die moe van het maken van huiswerk en heeft hij minder zin om te gamen, hij zal dan wel vaak tv gaan kijken.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
misschien is het een idee om in plaats van zijn goede gedrag te belonen ook zijn slechte gedrag te straffen, dus als hij een keer heel erg tegen jou/jullie uitvalt laat hem dan een tijdje niet gamen of tv kijken.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Zolang je consequent bent, en blijft en niet steeds uit je dak gaat omdat hij brutaal is tegen jou en onthoud dat NEE (en alles wat negatief klinkt) werkt als een rode lap op een stier, en hem de regel stelt dat als hij wat wilt doen, dat hij dat moet verdienen, want jij moet ook werken voor je geld, en jij moet ook eerst je huishouden doen voor je wat leuks mag doen. Geef hem een taak, een tijdstebestek, meld hem dat pas als hij het gedaan heeft zoals jij het hebben wilt hij mag doen wat hij graag wilt, en als hij er tegen in gaat, dan leg je rustig uit (keer op keer hetzelfde) dat jij ook eerst moet werken voor je geld verdiend, en dat jij ook eerst je huis moet opruimen voordat je rustig op de bank kan zitten. Of dacht hij soms dat het vanzelf gebeurde?

Onthou gewoon dat het een ventje is die uit de kindertijd gaat, en de pubertijd in stapt op weg naar volwassenheid, dus het beste kan je hem volwassen behandelen, veel uitleggen, en niet te kinderachtig behandelen, hij snapt het echt wel als je je verhaal verteld. Kort en duidelijk, maak het niet langdradig. Jouw huis, jouw regels. Wijk er niet vanaf, maar hou het vol, consequent blijven, zoals ik al zei. En op je strepen blijven staan, en niet over je heen laten lopen, want daar hebben pubers ook nogal een handje van

Vriendjes.. zit hij nog op de basisschool? hij is natuurlijk wel aan het puberen, en hij is er zich ook enorm van bewust dat zijn leven nou veranderd en iedereen andere dingen gaat doen, ja daar wordt je ook niet vrolijk van natuurlijk en daar kan je als 13 jarige behoorlijk mee zitten uiteindelijk. En dat hij geen vrienden wil maken op het voetbalveld kan zijn omdat hij misschien teveel druk voelt om vrienden te moeten maken, en vrienden maken gaat nou eenmaal niet vanzelf.

heb je er al met hem over gepraat, heeft hij al aangegeven waarom het niet lukt, en wat hij zelf denkt dat er is? Praten is heel belangrijk vooral in zijn fase van zijjn leven op dit moment

Ik heb zelf jaren op scouting gezeten maar nooit met niemand vrienden gemaakt.. Je kan niet iedereen aardig vinden natuurlijk. En straks gaat hij naar een andere school en dan is de kans ook groot dat hij weer vrienden gaat maken. Er zijjn nou eenmaal fases in je leven dat je ineens geen vrienden hebt, en dan weer wel, en ineens weer ff niet. Of je houdt er een paar over.

Succes ermee!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Hoi, hij zit op voortgezet onderwijs in de 2e groep. Het is niet zo dat wij steeds druk uit oefenen om perse vrienden te maken. Eerder dat ik me zorgen maar dat hij uberhaupt geen contact maakt wat niet uitdraait op ruzie of zelfs een gevecht naast de irritatie die er altijd komt wanneer het niet gaat zoals hij wil of wanneer hij niet de baas kan spelen. Praten doen we zeker, ook niet teveel of te lang maar regelmatig zitten we even te babbelen over zijn wel en wee en proberen we hem te sturen in de omgang met anderen.
Mijn broertje van 14 had tot voor kort hetzelfde probleem. hij speelde meerdere spellen en is ook een yugiokaart verzamelaar. hij deed eigenlijk niks anders in zijn vrije tijd dan achter de pc hangen of nieuwe kaarten kopen. Ik ben toen op internet gaan speuren en kwam erachter dat er een aantal bijeenkomsten van dit spel zijn in de buurt (Den Haag) waar de spelers elkaar ontmoeten in real life en gezamelijk tips uitwisselen, kaarten ruilen en natuurlijk gamen. Daar waar hij nu eens in de maand komt heeft een hele relaxte sfeer en zijn alleen maar mensen met dezelfde intresse en doel. De eerste keer ben ik met hem mee geweest. Maar nu gaat hij zelfs alleen.

Ja hij speelt nog steeds vaak dat spel, maar hij heeft nu ook vrienden met dezelfde intresse en ziet daardoor meer mensen. Ook merk ik dat hij een stuk socialer is geworden. misschien heeft zoiets ook baat bij jou zoon?
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Hoi, ik begrijp je antwoord en sta er ook niet negatief tegenover, echter in het geval van mijn stiefkind is het mijns inziens juist van belang hem proberen andere interesses dan alleen alles rond het gamen als leuk te ervaren en er daarbuiten niks zou zijn... Ik begrijp dat hij wel eventuele vrienden kan ontmoeten op zulke dagen etc, alleen zou hij dan puur en alleen mensen die iets met gamen hebben leuk vinden maar kan er natuurlijk ook helemaal naast zitten. Ik zie het eigenlijk zo; als je vroeger als kind alleen maar achter de tv hing dan zei je moeder ook dat het nou wel genoeg was dus hup ging je naar buiten or what ever, aan creativiteit ontbrak het niet en de hele dag binnen voor de tv hangen kwam niet in je hooft op op je 13e en vanaf ver voor die leeftijd, hoewel je het misschien wel wilde toch waren er ook andere dingen die je deed dan alleen maar naar dat beeldje staren. Er zitten wel kinderen in zijn klas die ook gamen en die hij ook online tegenkomt, toch is er hierdoor geen vriendschap of beter contact ontstaan.
Als autist moest ook ik gelijk denken aan autisme. Dus terug naar een psycholoog. Daarmee kan je het leven van je stiefzoon veel prettiger maken.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Zelf heb ik adhd en ben ik 15 jaar oud hierbij heb ik nooit last gehad met vrienden te maken ik heb juist heel veel vrienden! Heeft hij op school niemand waar hij echt mee omgaat? Is hij anders dan de rest? andere kleren of misschien is het handig om een school verder weg te gaan zoeken waarvoor hij moet fietsendoor het fietsen heb ik mijn beste vrienden en vriendinnen gevonden :)
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Achter de gameconsole weghalen en lekker laten socialisen, kijk dat hij lid wordt van sport of muziekclubjes, of dat hij eens iemand mee naar huis neemt, een feestje organiseert etc.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ik heb nog geen positief woord van je gelezen. Je vindt het vervelend. Je hebt "alles" al geprobeerd. Je neemt hem zijn PC af. Je probeert zowat de controle over zijn hele leven te krijgen, is het niet? Ik heb al je reacties gelezen en ik ben nog geen enkele keer het woord liefde tegengekomen. Hou je wel van je stiefzoon? Houdt hij wel van jou? Wat doe je om hem dat te tonen, aangezien je zijn echte moeder/vader niet bent? Wat vindt hij ervan dat jij alles voor hem probeert te regelen en dat je je bemoeit met zaken daar hij zich eigenlijk gewoon prima bij voelt? Ben je ZELF eigenlijk wel interessant? Heb je hobby's, veel vrienden, ga je vaak wat leuks doen (restaurantje, een cadeau'tje etc.).

Ik kan mezelf namelijk perfect herkennen in jouw zoon.

Mijn (dan wel biologische) moeder heeft me nooit liefde gegeven en ik ben net als hij, op mijn 13e verslaafd geraakt aan online games. Denk je nou echt dat jouw zoon geen vrienden heeft? Check zijn online vriendenlijsten eens. Heeft hij een PSN account? Steam account? Origin? XBLive? Natuurlijk heeft die jongen vrienden. Maar online; zodat hij ten alle tijden afstand kan doen als hij liever even alleen is en zodat hij er in het echt geen contact mee hoeft te houden.

Ik ben uit mijzelf na dik 6 jaar permanent gestopt met die game, en ben toen van mijn grootste gameverslaving afgekomen. Ik heb nu NOG STEEDS contact met de vrienden die ik inmiddels 8-9 jaar geleden voor het eerst online ontmoet heb. Ik ben naar Canada gevlogen om er een paar te ontmoeten, ik heb er een paar in Engeland opgezocht, ik ga volgende maand naar Noorwegen om er nog een paar te ontmoeten. Online zijn vriendschappen zoveel malen sterker en belangrijker, die gaan nooit kapot, die verliest je nooit. Simpelweg omdat je elkaar altijd de ruimte hebt kunnen geven.

Ik speel nu nog steeds games, maar dan met mate. Ik ben inmiddels bijna 21 en ik heb prima controle over de tijd die ik aan gamen besteed. Ik heb mijn opleiding bijna af en heb me prima kunnen focussen op mijn schoolwerk.
Mijn advies aan jou : Support je zoon in zijn games. Vraag er eens naar, krijg kennis van het soort games dat hij speelt en lees erover. Behandel het niet als iets negatiefs, een verslaving, maar als een hobby. Dat is het namelijk; een hobby. Praat erover. Zorg dat hij een goede stoel krijgt om vanuit te kunnen werken. Weet je wel wat er in zijn hoofdje allemaal om gaat? Ik betwijfel het.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Los van of ik het wel of niet met je eens ben betreffende vraagsteller: je verhaal over jezelf vind ik ontroerend mooi, kwetsbaar en sterk tegelijk. Van mij alleen al daarvoor een +
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Hoi ik heb bij het stellen van deze vraag niet vermeldt of ik wel of niet van mijn stiefzoon houdt omdat ik het niet relevant vond om dit aan de lezers te uiten om aan antwoorden te komen.
Ik geef om mijn stiefzoon als je dat graag uitgesproken van mij wil horen. Dit laat ik hem ook absoluut merken door middel van een kindvriendelijke opvoeding te geven waarin hij meer dan welkom is als het kind wat ik zelf nooit gehad heb. Knuffelen vindt bv hij niks meer dus dat doen we niet vaak meer maar hem belonen voor alles wat hij goed doet hoort hij dan ook meteen en vaak genoeg. Het gaat mij in deze vraag om het gedrag waar ik mij zorgen om maak omdat het me wat doet en het allerbeste voor hem wil, dat is mijn intentie. Ik wil juist dat hij geen buitenbeentje is en of blijft en als er maar iets is wat ik kan doen dan zal ik alles wat er in mijn macht zit doen om hem hierin te helpen al lukt het niet dan heb ik het toch geprobeerd en weet hij me te vinden mocht hij er meer van willen weten van mij. Dat ik me groen en geel kan ergeren aan zijn game gedrag vind ik dat dat moet kunnen, dit kun je ook bij je biologische kind zo ervaren dus het heks stiefmoeder verhaal wat ik in je antwoord proef is hier niet ter sprake. Hij vind het niet altijd even leuk dat ik als zijn stiefmoeder alles probeer te regelen maar goed ik ben de meeste tijd met hem samen in vergelijking met zijn vader dus kan hem niet aan zijn lot overlaten en niks regelen, zal wel moeten mbt zijn opvoeding, leuk of niet. Zijn moeder speelt geen enkele rol meer. Hij weet dat ik haar plaats niet in kan nemen en dat ik dat ook niet verwacht van hem te vinden. Maar respect is wel iets wat ik van hem verwacht, dit krijgt hij ook, ook al heb ik iets tegen de hele tijd voor dat beeld zitten. Of hij van mij houdt. dat denk ik niet als op dezelfde manier als van zijn vader, dat is veel sterker schat ik zo in maar dat mag. Heb zelf dus geen eigen kinderen maar ben wel tante en moet ook eerlijk toegeven dat ik veel sterkere gevoelens heb voor het kind van mijn zus als voor mijn stiefkind... Maar ik heb daartegenover ook een stiefvader die niet onderdoet voor mijn biologische vader, die liefde is niet minder. Ik vind persoonlijk dat je te snel hebt geoordeeld maar dat is geen probleem verder.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ik heb totaal geen ervaring met stiefouders, maar ik kan me gewoon heel goed voorstellen dat het anders voelt voor zo'n jongen, misschien zelfs vreemd.

Je zegt dat de band met zijn vader een stuk sterker is dan zijn band met jou. Heeft hij ooit kritiek geuit over het game gedrag van zijn zoon? Ik kan me voorstellen dat zijn vader een stuk grotere invloed op hem heeft dan jij. Overleg eens met hem of je er samen niet een oplossing voor kunt vinden. Er is duidelijk iets in gamen wat hij in het echt niet kan vinden, en ik denk dat dat een stukje houvast is, dat beetje zekerheid dat hij zoekt. Met liefde bedoel ik niet alleen knuffels geven. Dat woord heeft een veel grotere betekenis. Praat hij wel eens over iets dat hem bezighoudt / dwars zit? Al is het maar iets kleins. Als hij dan naar je toekomt, hoe reageer je dan? Heeft hij het gevoel dat hij met alles bij je terecht kan? Dat kan hij bij zijn internetvrienden namelijk wel. Daar praat je gewoon veel makkelijker mee, omdat het in zekere zin anoniem is. Hij kan zijn hart uitstorten bij iemand die niet naast hem zit en hoeft zich nergens voor te schamen. Ik denk dat hij inderdaad niet echt veel respect voor je heeft, laat staan liefde. Mensen raken niet zomaar verslaafd. En dan heb ik het natuurlijk niet over roken of drinken, maar over het zoeken naar iets wat ze missen of het juist willen ontwijken van iets. Los van het feit dat hij misschien een buitenbeentje wordt, gaat het wel gewoon goed op school, toch? Daar zou ik me dan allerminst zorgen om maken. De middelbare school is heel vaak gewoon een hel omdat er zoveel competitie is, zoveel stress, zoveel sociale druk. Ik ging er ook bijna kapot aan. Heb je ooit gedacht aan muziek? Is hij muzikaal? Dat lijkt me eigenlijk een perfecte hobby. Veel beter dan sport, aangezien hij liever op zijn kamer zit.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Heb je enig idee wat ODD inhoudt Eloines?
Wat info: http://nl.wikipedia.org/wiki/Oppositioneel-opstandige_gedragsstoornis
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
De band met zijn vader beschreef ik niet als sterker maar over het feit dat hij waarschijnlijk wel meer van zijn vader houdt dus sterkere gevoelens. Of hij het als vreemd ervaart dus het feit dat ik er ook voor hem ben, dat zou kunnen, voor ons beide is het natuurlijk niet 'eigen' en ik verwacht ook niet dat hij mij net zo natuurlijk ziet als hij zijn vader ziet. Het knuffelen was zoals beschreven maar een voorbeeld, alle andere vormen van liefde geven die geef ik hem zoals aandacht, luisterend oor bieden, er voor hem zijn enz enz dus maak je daar geen zorgen om, ik weet wat ik doe, dat is het niet dus aangezien hij een hele voor geschiedenis voor mijn tijd, hij woont hier bijna 3 jaar. Zijnj vader en ik zitten over het algemeen op een lijn mbt de opvoeding. Hij heeft een grotere invloed op korte termijn door direct naar zijn hem te luisteren maar dit verwaterd en dan doet hij alsnog waarvan hij en zijn vader hadden afgesproken dit of dat niet te doen en bovendien gebeuren dingen ook stiekem achter zijn vaders rug om. OP school gaat het ook niet goed inde zin van ruzie en vechtpartijen met steeds weer een ander kind of kinderen tegelijk. Muziek vind hij leuk om te luisteren via zijn ipod of you tube, hij mag op muziekles en een instrument kiezen, echter vindt hij dit te duf voor woorden ook al mag hij wat ons betreft op elektrische gitaarles oid. Bij andere antwoorden hier ben ik wat dieper op zijn geschiedenis en dergelijke in gegaan.

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding