Mijn ene dochter bijt de ander, mag ik de ander zeggen dat ze terug mag bijten?

Onze dochter, (nu al 51) deed dat ook bij haar vriendinnetje/ buurmeisje en haar toespreken hielp niet.
Op een gegeven moment heb ik haar zelf zeer pijnlijk (voor ons beiden) nogal stevig in een vinger gebeten en dat heeft geholpen.
Ze heeft het daarna nooit meer gedaan, dus ik zou het niet haar zusje laten doen, maar één van de ouders, die kunnen ook beter doseren.
Succes!

Hoe groot de verleiding ook is, terug bijten is geen goede optie. Hiermee leer ( en zeker op die leeftijd) je alleen maar dat bijten geoorloofd is. Bijtgedrag bestraffen en vooral het goede gedrag belonen. Probeer meer te belonen en het kind positief te blijven benaderen.
Als je er echt niet uitkomt, zou ik contact op nemen met het cb, misschien hebben zij goede tips

NEE, nog los van het pedagogische aspect zijn mensenbeten soms erg gevaarlijk. Je kunt er zeer akelige wondinfecties aan overhouden. De deden is dat de bacterieen die een mens in zijn gebit meedraagt, het op mensen erg goed doen en dus gemakkelijk voor een infectie kunnen zorgen. Beten van mensen en apen zijn daarom erg berucht.

Een beet van een peuter is heel zelden een experiment. De meeste peuters weten al dat bijten de ander pijn doet. Je zult wel denken:”Nou als hij WEET dat het pijn doet, waarom besluit hij het dan te doen?” Volgens mij besluiten peuters niet om te gaan bijten. In hun hart zijn ze heel genereus en willen ze niemand pijn doen. Een peuter bijt, omdat een grote golf van emoties, plotseling over hem heen komt. Hij heeft het niet gepland en hij wist niet hoe het te stoppen. Het is als een nies of een hoest. Het lijf doet dat voor interne en niet te controleren redenen.
Een van de momenten waarop peuters zullen bijten, is als ze zich bang voelen of gefrustreerd, en niemand hebben gevonden die wil luisteren. Peuters hebben elke dag veel kansen nodig om hun frustraties, angst en andere gevoelens te uiten. Ze willen dichtbij mama en papa zijn, maar mama’s en papa’s moeten werken, winkelen, eten klaarmaken, telefoneren en voor andere kinderen zorgen. Kleine teleurstellingen en eenzame momenten stapelen zich op. Peuters zijn klein en kwetsbaar en als ze niet in staat zijn om dichtbij en verbonden te zijn met hun ouders en hun verzorgers, creëert dat een echte noodtoestand in hun emotionele leven. Gewone dagelijkse gebeurtenissen kunnen een peuter boos en alleen achterlaten, ook al is er, volgens een volwassene, niets moeilijks gebeurd.

Een en ander kan je nog verder lezen in bron:

Toegevoegd na 4 minuten:
Bijten lost de spanning niet op. Gewoonlijk voelt een kind zich nog slechter nadat hij iemand heeft gebeten dan daarvoor, wat er dan nog eens bij komt. Als je kind iemand heeft gebeten, heeft hij nodig dat je dichtbij hem komt en hem liefdevol vertelt dat het je spijt dat je niet door had, dat hij je hulp nodig had. Dan verplaats je jezelf zo dat je hem in de ogen kunt kijken en hem vraagt of er iets aan de hand is. Meestal zul je geen uitleg in woorden krijgen. Het is je vraag en je belangstelling in zijn gevoelens die er toe doen. Voordat hij beet, verloor hij het bewustzijn van verbondenheid met wie dan ook. Je bereidheid om je te verbinden zal hem helpen om jou de verwarde gevoelens te laten zien, die hij met zich meedraagt.

Nee, bijten is de oplossing niet. Het zou kunnen helpen maar het kan ook het betekenen dat je ze leert bijten.

Jij kijkt het te lang aan. Zodra ze niet meer rustig samen spelen moet je ingrijpen, dus nog voor de ruzie te ver gaat en er gebeten wordt. Je jongste bijt namelijk omdat ze het niet met woorden af kan nog en gewoon niet geleerd heeft hoe ze om moet gaan met een ruzie en dat is niet gek, ze is nog niet eens twee. De meeste kleuters spelen nog niet eens mét elkaar maar náást elkaar en die hebben er al moeite mee als de ander aan hun speelgoed komt.

Zet ze vaker verder uit elkaar, spring ertussen als het niet meer zo gezellig is, spreek voor de meiden (oh X wil graag de pop hebben van Y zie ik. Y wil je de pop even aan X geven, dan kan X de auto aan jou geven en straks weer ruilen?). Je bent echt veel en veel te laat als je deze leeftijd laat ruzie maken of je bent te ver weg van ze als ze aan het spelen zijn.

Wordt er tóch gebeten dan pak je de bijter op, zegt heel hard NEE, bijten doen we hier niet en je laat haar op een strafplekje zitten voor het aantal minuten dat ze oud is. Dan sorry zeggen of een handje geven en verder spelen. Altijd consequent dezelfde straf. Niets anders doen maar als je voortaan er eerder inspringt wordt er niet eens meer gebeten.

Laat alle paedagogische adviezen van allerlei tv-programma's even los en denk aan grote gezinnen met meer dan een paar kinderen. Daar worden de kinderen opgevoed door elkaar. Jij geeft een klap, die krijg je terug, zonder bemoeienis van ouders.
Hier doet het oudste kind dit niet, dan doet het dus niet genoeg pijn, een beetje coachen inderdaad, zeg haar dat ze zusje mag meppen!

Je zegt dat zusje het nog niet begrijpt? Dan moet ze het maar leren via haar oudere zus...

Ja, het is wel paedagogisch verantwoord, het is ZELFVERDEDING en in deze maatschappij moet je dat zeker kunnen.

op driejarige leeftijd zou ik haar denk ik niet gaan leren terug te bijten .
zoals eerder genoemd gaat ze misschien vaker bijten en dingen terug doen, maar natuurlijk moet het bijten stoppen en is het voor haar vertrouwen in jou ook erg belangrijk dat er iets gebeurd en dat ze ziet dat je voor haar zorgt/ opkomt.

misschien wat je bij je dochtertje van 21 maanden kan doen is 1 keer waarschuwen, zeggen dat ze je aan moet kijken en anders "mag" ze even op de stoel ( na het uitleggen op een "neutraal" moment van wat die stoel inhoudt, en ja, ik ben fan van jo frost ;), en ik moet zeggen dat het werkt, 21 maanden dan snapt ze het (die van ons wel iig) en als ze dan aankijkt kort zeggen dat het niet mag (wij bijten elkaar niet wij zijn lief voor elkaar) en dat ze anders op de stoel kan, volgende keer bijten gelijk op de stoel zetten.

vergt veel inspanning van je maar bij consequent volhouden werkt het zeker!!!
(ik spreek uit (een uitputtende maar achteraf met veel voldoening opgedane) ervaring)

heeeel vroeger, ook rond die leeftijd, had ik een "vriendinnetje" dat steeds beet en haar moeder heeft haar toen een keer gebeten omdat niets hielp en vervolgens heeft ze het nooit meer gedaan, dus ook dit zou kunnen werken (al heb je aan de time-out stoel met veel meer dingen iets vind ik.

succes en sterkte:)

Als je tegen je oudste dochter zegt dat ze terug mag bijten, dan keur je dit gedrag goed. Dat zou ik dus zeker niet doen. Wat wel erg belangrijk is, is dat jij verantwoordelijk bent voor een veilige omgeving voor je kinderen. Laat ze nu dus voorlopig niet zonder toezicht samen spelen. Dat is heel lastig, maar het helpt echt. Alleen dan kan je het patroon doorbreken.

Blijf erbij als ze samen spelen. Zorg dat je zo dichtbij bent dat je het bijten kan voorkomen. Help je jongste dochter en leer haar wat ze kan doen/zeggen i.p.v. te bijten. Lukt het niet? Dan neem je haar apart. Jij moet je oudste dochter beschermen! Als de jongste probeert te bijten dan mag ze even niet meer met het speelgoed spelen waar ze mee bezig was. Dat zal ze niet leuk vinden. Ze moet even wat anders gaan doen. Ze kan bijv. even aan de keukentafel gaan tekenen, terwijl jij aan het koken bent. Leg uit aan je oudste dochter dat samen spelen voor de jongste nog moeilijk is. Ze kunnen voorlopig beter wat meer apart spelen.

Toegevoegd na 17 uur:
Het is ook belangrijk dat je na een bijtincident eerst het gebeten kind uitgebreid troost. Je zegt natuurlijk wel gelijk dat het absoluut niet mag, maar dan is al je aandacht voor het gebeten kind. De schuldige zal zich dan toch even buitengesloten voelen. Ze krijgt niet het gewenste resultaat. Vervolgens laat je duidelijk en kort weten dat je erg geschrokken/boos bent en dat bijten nooit mag.

Neen! Mijn zoon beet toen hij klein was zijn zus en ook andere kindjes in de kleuterklas. Ik heb dat heel eenvoudig opgelost door een knijptang mee te nemen en te overhandigen aan de juf terwijl hij het zag. Mocht hij nog één keer een ander kindje bijten zou de juf zijn bijt tandjes eruit mogen trekken. Geloof me, hij heeft noooit meer iemand gebeten. :)

Toegevoegd na 23 uur:
Dit was toen mijn oplossing maar mits mijn antwoord zoveel commotie teweeg brengt, heb ik een andere oplossing/antwoord voor je klaar, zie bijgevoegde link. Hopelijk vind je het aanvaardbaar.

Het kunnen heel veel dingen zijn waardoor ze dat doet, bijvoorbeeld aandacht tekort, dat ze zelf ergens mee zit maar op jonge leeftijd kunnen ze dat nog natuurlijk niet goed begrijpen en uiten het vaak anders.
Vaak helpt een hele lange tijd geen aandacht geven, als dat dus niet zo is probeer haar op de meest duidelijke manier in te laten zien dat het niet leuk is als andere het bij haar ook deden.
Denk er goed over na en probeer alle opties die er zijn om dit te laten stoppen.
Misschien ook elke keer als ze het doet in de hoek en haar laten nadenken, als ze alsnog vreemd gedrag aanhoud reageer dan niet op dat.

Op een gegeven moment dringt het wel door!