Hallo Onze dochter van 9 is bang voor onweer harde wind en regen. Buik pijn vaak naar beneden komen. Herkent iemand dit?

Dit hebben veel kinderen, zeker op jonge leeftijd. De buikpijn is meestal een smoesje om aandacht en medelijden te krijgen zodat ze langer bij je kan zijn. Niks mis mee, gaat vanzelf weer over.

Toegevoegd na 3 minuten:
Maak het maar eens een keer een beetje gezellig en bied haar na een half uurtje een bakje chips of zoiets aan, wedden dat ze dat graag accepteert.

herkenbaar had ik vroeger ook. Wat mij hielp was een lampje aan. En m'n moeder sprak met mij erover. Wat vond ik eng en waarom etc. Hielp zeker hoor

Het is inderdaad herkenbaar.
Wat bij mijn kinderen helpt is om ze in mijn bed te laten slapen (als ik er nog niet inlig). De vertrouwde geur en het idee even niet op de eigen kamer te zijn kan helpen.

Wat in mijn ogen wel belangrijk is, is om de situatie bespreekbaar te maken. Leg uit wat onweer en wind is en wat het kan doen. En vooral wat het niet kan doen. Luister samen naar de geluiden en maak er grapjes over, zodat het minder angstig wordt.

Gelukkig groeien ze er uiteindelijk overheen. Als ze 20 zijn hebben ze er niet zo veel last meer van en jij al helemaal niet meer...;-)

Ja dat is aangepraat gedrag. Eerst het kind bang maken en nu heb je het probleem.

Bij onze dochter hielp het een grotere beer die ze al had tot 'Papa Beer' te bombarderen. Die zou altijd op haar passen en kon ze bij zich nemen als ze het eng vond. Ook hebben we een vrolijk nachtlampje gekocht die een zacht schijnsel geeft en het allemaal net iets minder eng maakt.
Ook idd uitgelegd dat het maar weer is en dat ze in haar kamertje veilig ligt en er niks kan gebeuren en dat papa en mama altijd dicht in de buurt zijn (beneden dus)

Heel herkenbaar! Mijn eveneens 9-jarige dochter is ook bang voor m.n. harde wind. Ze is dan echt bang dat ze de lucht in waait of dat dit bij wijze van spreken met ons huis zal gebeuren. Ik leg haar dan uit dat dit echt niet het geval zal zijn en waarom, maar probeer er niet al te veel op in te gaan. Want soms is ze gewoon niet te overtuigen, ook al praat ik als brugman. Dan blijft ze er maar over doorgaan. Ik probeer haar dan af te leiden en ze mag dan b.v. in ons bed in slaap vallen. Wij tillen haar dan over als we zelf gaan slapen. Dit helpt haar ook.
Waar haar angst vandaan komt, weet ik niet. Het lijkt een totaal irrationele angst te zijn. Maar wel heel vervelend voor haar. Want ze durft b.v. ook naar school te fietsen als het hard waait. Ik hoop dat het over gaat wanneer ze ouder wordt.

ja hoor erg herkenbaar.

mijn kinderen zijn al volwassen, maar als kleine kinderen kwamen ze vaak naar beneden omdat ze bang waren en dan mochten ze even opblijven en ondertussen als het donderde en bliksemde maakten we grapjes

zo van, nou nou de wolken zijn aardig aan het botsen klabats boem
en we schoven dan de gordijnen opzij en keken naar het mooie schouwspel en ik zei dan oh wat een mooie bliksem

ik deed er dus heel luchtig over en zeker toen ze wat groter waren kwamen ze niet eens meer uit bed

later wisten ze natuurlijk wel dat onweer niet geheel ongevaarlijk is

Ik had het vroeger ook en later één van mijn kinderen.

Ik ben samen met het kind voor het raam gaan staan, heb hem op mijn arm genomen en hem omarmd zodat hij zich veilig voelde.

Samen hebben we gepraat over de wind, de harde regen, toen ook nog het onweer. Ik heb hem uitgelegd wat het onweer was, de flitsen, het gedonder. De wind laten luisteren, wat spannend gemaakt door samen te luisteren. ik heb me zeer ontspannen gedragen alsof het héél gewoon was. Daarna heb ik hem terug gelegd op zijn bed en hij is rustig gaan slapen.

Later ontstond er nog wel eens onrust en toen ben ik gewoon opnieuw met hem voor het raam gaan staan, net zo lang totdat hij weer rustig was.
Zijn onrust verdween en zei zelfs wel eens tegen mij; 'Mama, hoor je dat, dat is de wind maar dat is niet erg.'

Het is niet slim om een kind dan bij je te laten slapen want dan bevestig je dat zijn of haar angst terecht is. Je kunt er beter de tijd voor nemen in de slaapkamer van het kind tot dat het rustig is en zodat het kind zelf vertrouwen op kan bouwen.

Toegevoegd na 1 minuut:
Uiteraard kun je een kind uitleggen waarom regen nodig is.

Ik ga altijd met mijn kinderen naar het onweer kijken. Ik vertel ze dat iedere bij bliksemschicht een foto gemaakt wordt en dat we dus een zo gek mogelijke bek moeten trekken. Met als resultaat een hoop lol voor het slapen gaan. Onweer en harde wind kan als heel beangstigend ervaren worden door kinderen. Jullie dochter is al wat ouder en zal in het foto-flits verhaal waarschijnlijk geen heil zien. Leg haar uit wat er gebeurt tijdens onweer, daar is ze immers oud genoeg voor. Leg haar ook uit, dat er in huis niets gebeuren kan. laat een lampje aan op haar kamer en zorg dat haar gordijnen dicht zijn zodat ze het flitsen niet kan zien. Misschien heeft ze een radio met een koptelefoon, ze kan dan heel zachtjes een cd-tje opzetten zodat ze de harde wind of het onweer niet kan horen. Ze valt dan waarschijnlijk rustig in slaap. In ieder geval, neem haar angst serieus en probeer haar gerust te stellen.

Ook bij volwassenen nemen angsten 's nachts een veel grotere plaats in dan overdag. En van angst kun je een gevoel van buikpijn hebben, je kunt letterlijk misselijk zijn van angst.
Je moet deze angst wel serieus nemen, maar ook niet groter maken dan het is. Toon begrip en vertel haar dat jullie huis stevig gebouwd is en een heel veilige plek is. Jullie zijn daar veilig voor harde wind en onweer. Zeg haar dat er niets is om bang voor te zijn, maar dat je het wel snapt. Laat zowel haar kamerdeur als de deur van de woonkamer op een kier staan. Zo kan zij jullie horen en voelt zich minder angstig en eenzaam. Zeg haar ook dat je na ongeveer een kwartiertje komt kijken of ze lekker slaapt. Doe dit ook en herhaal dat nog een keer als dat nodig is.

Vertel haar een keer overdag iets meer over harde wind en onweer. Doe dit op een rustige manier zonder haar bang te maken. Doe dit bij voorkeur als geen storm of onweer verwacht wordt, dan heeft ze ook even de tijd om de informatie te verwerken. Op deze manier leert ze begrijpen hoe storm en wind ontstaan. Vertel haar, zo vaak als nodig is, dat dit type weer meestal niet echt gevaarlijk is, zeker niet als je veilig in huis bent.

Als het goed is, groet ze hier na verloop van tijd overheen.

Herkenbaar, ik hoor veel vrienden en bekenden die hetzelfde hebben met hun kinderen. Toen onze kinderen onzeker werden over onweer, hebben we vaak met ze samen gekeken naar hoe mooi het eigenlijk is, en hoe wild de natuur soms tekeer kan gaan. Lekker knus samen voor het raam kijken naar de wind en de bliksem, tellen hoe ver weg het onweer nog is, kijken hoeveel 'takken' de bliksem heeft en hoe vaak je nu weer 'op de foto gaat'.
Bij ons is het nu zo dat ze het leuk vinden als het buiten stormt.
Dus: samen kijken, uitleggen wat er aan de hand is, en er plezier aan proberen te beleven. En vooral niet aangeven dat je het zelf misschien ook maar niks vindt, dat pikken ze meteen op, die loedertjes!