Kan co ouderschap op grond van zeer slechten verstandhouding worden gewijzigd?

Hebben jullie een ouderschapsplan & scheidingsconvenant dat door een rechter is vastgesteld?

Nee, wij hebben onderling wat op papier gezet. Niet door de rechtbank erkent. Mijn advocaat vond het nietszeggend. Het is toen voor ons even de belangrijke punten op papier gezet. We hebben wel gezamenlijk gezag. Probleem is dat er geen overleg met mijn ex mogelijk is. Hij trekt altijd zijn eigen plan. Gaat in de aanval en vijandige modus wanneer ik iets bespreekbaar wil maken rondom onze zoon. Dat ziet hij dat als aanval omdat hij zo autonoom wil blijven.

Moeilijk maar dat is jou verhaal hij zal ook een verhaal hebben dus moeilijk om hier wat van te zeggen. Hij moet wel alimentatie betalen hij is namelijk mede verantwoordelijk voor zijn opvoeding en onderhoud. Of is hij net zoveel tijd bij hem als bij jou. Verder als het kind bij hem is hoeft hij jou echt niet altijd precies te vertellen waar hij met hem is.

Hij wil niet betalen omdat zoon 3 dagen bij hem is en 4 bij mij.
Dus weigeren om samen een plan te bedenken rondom zindelijkheid, ouderschap en het ontwikkelen van een goede verstandhouding is, snap ik niet verplicht, maar mijn inziens wel in het belang van onze zoon. Hij stelt hem aan de lopende band bloot aan andere vrouwen ( dat hij relaties aangaat prima) maar waarom gelijk telkens in het leven van zoonlief betrekken. Dit verzwijgen en niet eens informeren wanneer hij bij de Duitse grens verblijft met zoon. Dat is toch netjes juist? Alles is zo gescheiden en dat maakt het zo pijnlijk. Ik ben me bewust dat IK dit vervelend vind en hij gewoon zijn eigen plan trekt. Maar ruzie zoeken, liegen en agressief zijn ( tevens telkens moeten aanhoren dat ik een slechte moeder ben) gaat diep. Wat hij vervelend vind is dat hij autonoom wil blijven en ik geen zeggenschap heb over de 50% dat zoon bij hem is.

Geld heb ik niet nodig ondanks dat ik mijn baan ben kwijtgeraakt. Financieel red ik het en heb ik geen kinderalimentatie nodig.

Je hoeft toch niet te weten waar hij is et het kind als hij bij hem is.

Wel als hij uit kamperen is nabij duitsland. Stel er gebeurd iets dan is dat toch wel even respectvol dit te melden dat je buiten de stad bent. Ik hoef niet alles te weten hoor. Maar een relatie of uitstapjes van die aard zou ik wel respectvol vinden. We hebben dit in het ouderschapsplan staan en hij negeert dat.

Dit is zeker een vervelend situatie.
De vader van me zoontje wilt ook voor Co-ouderschap gaan maar ik weet ook niet of dat op dit moment ook het beste is. Zoontje is 22 maanden en hij stelt hem steeds bloot aan andere vrouwen, is agressief, liegt veel, manipulerend enzov....
Ik hoor vaak dat het beste tog co-ouderschap is maar weet niet of het wel past in onze situatie want hij is ook niet bereid te communiceren, alleen als het iets is die hem aangaat, zo niet dan komt het later wel. Brengt zoontje ook net over de grens en laat me ook niks hiervan weten. Neemt nooit op als ik bel als zoontje weekend bij hem is. Van alles gebeurt en daarom vind ik dat het nog geen tijd is voor Co-ouderschap.
Maar in jouw situatie, co-ouderschap is er nog niet neem ik aan aangezien dat niet via de rechter is gegaan of wel?
En bij Co-ouderschap, moeten jullie alles samen doen, weekelijks overleggen, goed met elkaar kunnen communiceren aangezien jullie beide verantwoorlijk zijn voor jullie kind. Alle beslissingen samen nemen.
Als het nu niet gaat en het niet in de belang van jullie kind is, zou je tog een advocaat kunnen nemen om jou hiermee verder te helpen. Succes!

Dit is co-ouderschap
Wat is co-ouderschap?
Co-ouderschap betekent dat ouders die niet meer bij elkaar zijn, wel samen voor de kinderen zorgen. In de praktijk is co-ouderschap een ouderschapsregeling waarbij ouders de kosten en zorg- en opvoedingstaken gelijk verdelen. Dit houdt in dat de kinderen ongeveer even vaak bij de moeder als bij de vader zijn. De manier waarop dit wordt ingedeeld staat vrij. Zo zijn er gezinnen waarbij de ene week de kinderen bij de moeder zijn en de andere week bij de vader. Nadeel hiervan is dat je je kinderen een week lang niet ziet en dat is best lang. De meeste ouders kiezen er dan ook voor om de week op te delen; bijvoorbeeld de eerste vier dagen van de week bij de moeder en daarna drie dagen bij de vader. De manier waarop jullie de week indelen is grotendeels afhankelijk van jullie wensen, gewoonten en werkschema. Kenmerkend voor co-ouderschap is dat beide ouders betrokken zijn bij de dagelijkse bezigheden van de kinderen. De kinderen maken deel uit van twee huishoudens en wonen om en om bij jou en je ex-partner. Gezamenlijk gezag is bij co-ouderschap meestal wel handig. Het is niet verplicht, maar het is het prettigst als beide ouders evenveel te zeggen hebben over de kinderen.

Dank voor jullie antwoorden. Het is een hele slopende situatie. Hij liegt en speelt spelletjes. Wat betekend dat ik ten alle tijden veel moet pikken. En een boeman positie moet aannemen en hij het slachtoffer speelt. Zelfs de schuld krijg van de acties die hij doet of heeft gedaan. Dat is heel onwerkelijk en gemeen. Hij is heel berekenend en gemeen en ik weet niet hoe lang ik dit nog kan trekken. Ik krijg hulp van een haptonoom maar zoals gezegd ga ik er aan onderdoor. Ene week is hij agressief en heel naar, ben ik een leugenaar, negeert hij me, lieg ik, slechte waardeloze moeder en een week later is hij poeslief en ben ik een geweldige vrouw of doet hij nog een poging om een voet binnen de deur te zetten en te kijken of ik nog interesse heb in een relatie met hem. Maar het heeft geen zin om een normaal gesprek met hem te voeren. Het is een hele narcistische persoonlijkheid wat is geconcludeerd door een therapeut waar wij samen zijn geweest, hij heeft issues. En ik vind het diep triest dat het op zo'n vijandige wijze moet. Nu in 5 maanden tijd heeft hij onze zoon al aan 2 nieuwe relatie voorgesteld ( en volgens onze afspraken moet er ook een handje met mij worden geschut) nou ik vind dit helemaal niet in het belang van onze zoon. Zeker omdat hij tussendoor mij ook weer terugwilde en ik dat heb afgewezen. In amper 10 maanden tijd zijn dat al 3 vriendinnen. Inclusief een eerdere lijmpoging tussen ons zijn dat 4 vrouwen in 1 jaar tijd die daar in zijn huis verbleven bij onze zoon.

Is jou beleving hij hoeft niets met je te delen alleen goed te zorgen voor zijn zoon. Laat hem met rust.

Dus ruzie zoeken is prima?

Prima dat hij zijn eigen leven lijdt maar waarom zou je zo lopen ruzien en vijandig doen. Ik heb hem niets misdaan...

Waar bemoei je je mee als hij het kind heeft wat hij doet als het kin bij hem is waarom tel je ze relaties? Hij kan gaan en staan met het kind als het bij hem is hoeft jou dat niet te vertellen. Zolang hij goed voor het kind zorgt.

Pardon? Waarom reageer jij zo? Hij lult alles bij elkaar, liegt, speelt spelletjes en dat moet ik pikken? Ik vind het idd niet in het belang van het kind dat deze aan de lopende band gezinnetje mag spelen met andere vrouwen. Ik zeg dat ik in het belang van het co ouderschap en het kind een prettige verstandhouding fijn vind maar dat wil en doet hij niet. Ik dacht dat zogenaamd een goede verstandhouding beginselen waren van co ouderschap...

Carpediem, ik wil je veel sterkte en succes wensen.
zoals iemand al meldde, natuurlijk is dit jou verhaal, hoe jij het beleefd, maar het IS ontzettend vervelend en klinkt niet als een voor het kind voordelige situatie. (en daarom is een mediator bijvoorbeeld juist heel handig, zo krijgt vader ook de kans zijn kant te vertellen en vervolgens samen een redelijk midden te vinden Ik weet ook dat als je zelf niet in zo'n situatie zit het moeilijk te begrijpen is hoe zoiets je sloopt. Daarom, heel veel sterkte en begrip en steun van de mensen om je heen toegewenst. Ik hoop dat jij/ jullie hier uit gaan komen. In jouw geval hoop ik dat het in je voordeel werkt dat je de moeder bent, die trekken meestal aan het langste eind, maar ook dan.....het blijft ontzettend vervelend als je niet van wat de ander je verteld (en niet verteld) op aan kunt en wanneer beloftes niet nagekomen worden...zie dan je recht maar eens te krijgen....... Als laatste...ja, ik vind het zeker wel zo respectvol als de vader aan je verteld dat ie en waar ie heen gaat op vakantie met je kind (tenzij je daar dan dagelijks langs gaat;) Het lijkt me heel moeilijk je kindje in het weekeind (of doordeweeks) te moeten missen maar al helemaal op deze manier

Thanks voor je reactie. Het is niet dat ik hem de omgang met zijn zoon wil afnemen. Hij is lief voor zoon maar hij is niet constructief. En hij is onstabiel. Daarmee doel ik niet alleen op wisselende contacten. Maar zijn karakter. Voordeel is dat hij gestopt is met drinken ivm zijn hart want dit liep uit de hand. Ik kan niet van hem op aan, hij wisselt van standpunten, onbetrouwbaar, leugens en zegt dat ik alles blokkeer, ruzie zoek en de dingen die hij flikt schuift hij op mijn bord en speelt de vermoorde onschuld. In het bijzijn van mensen doet hij alsof hij het slachtoffer is en schuift zijn daden op mij af. Ik word telkens monddood gemaakt. Stookt mensen op. Heel irritant. Ik heb nog mediation voorgesteld maar dat weigert hij. Diep van binnen is hij gewoon boos op zichzelf dat hij zijn gezin naar de kloten heeft geholpen en niet tegen de afwijzing kan. Hij wil idd niet overleggen, hij wil zijn eigen plan trekken. Zo ken ik hem ook als iemand die ten alle tijden zijn eigen plan trekt en geen rekening met anderen houd en zich niet kan inleven. Dit probleem heeft hij ooit wel eens toegegeven. Maar wanneer ik hem erop wijs mbt het ouderschap krijg ik alleen maar weerstand. Het enige wat ik wil ik een prettige respectvolle verstandhouding voor onze zoon. Hij speelt schone schijn ook op het consultatiebureau. De arts gaf aan dat het verstandig is samen een planning met het zindelijk worden te maken, hij knikt ja en lult mee maar ik krijg een grote mond dat het mij geen flikker aangaat. Hij heeft idd een totaal andere beleving. Is niet vreemdgegaan. Is eerlijk. Maar is mij geen uitleg over onze zoon verschuldigd. Hoeft niet te overleggen, vind dat ik controle wil hebben.... en wil ten alle tijden zijn plan trekken.

Kenmerkend voor co-ouderschap is dat beide ouders betrokken zijn bij de dagelijkse bezigheden van de kinderen. De kinderen maken deel uit van twee huishoudens en wonen om en om bij jou en je ex-partner. Gezamenlijk gezag is bij co-ouderschap meestal wel handig. Het is niet verplicht, maar het is het prettigst als beide ouders evenveel te zeggen hebben over de kinderen.
Zoals je kunt lezen is het niet verplicht bij een co-ouderschap om te overleggen.

Maar RonRon bij co ouderschap hoor ik van meerderen, ook toen van mijn advocaat, dat samen door 1 deur kunnen voorwaarde is. Goede communicatie.... Dat hij lekker met zoon naar een pretpark, uit eten gaat of wat dan ook is aan hem. Doe dat vooral en dat hoef ik niet te weten. Ik wist dat dit zou gebeuren op het moment dat ik niet meer mijn leven met hem wilde delen.
Ik heb vorige maand een dag zoonlief extra opgevangen omdat hij met vriendin op vakantie ging. Hij vroeg of hij zoon dan een dag extra mocht bij terugkomt. Dat heb ik gedaan, zonder gedoe van mijn kant wel ging hij eisen stellen, omdat ik constructief wil zijn, een fijne situatie wil. Hetzelfde wanneer hij moet overwerken dat het prima is dat zoon wat langer bij mij is. Maar bij hem moet alles in zijn straatje passen en wanneer ik zoonlief niet kan brengen op speciaal verzoek dan is hij gelijk geïrriteerd. Ik verwacht niet gelijk iets terug maar enige vorm van elkaar en het ouderschap samen respectvol laten verlopen wel. Maar even de ander erop attenderen wanneer er een kampeeruitje is dat ze driedagen wegzijn is toch wel respectvol? Ik moest het nu via anderen horen die mij hierover hebben geïnformeerd. We hebben afspraken opgesteld. Een ouderschapsplan wat hij heeft opgesteld en hij houd zich niet eens aan zijn eigen geformuleerde 'regels' blijkbaar betrekt hij zoonlief al 4 maanden in zijn relatie en pas sinds 2 weken weet ik dit en zegt hij tegen mij dat het pas sinds 2 weken gebeurd. Hij denkt werkelijkwaar dat ik te dom ben en ten alle tijden zijn verhaaltjes geloof. Je kan met mij veel kanten op, ik ben flexibel en blijf altijd aardig en behulpzaam maar op deze wijze vind ik het erg vijandig gaan. En dat vind ik jammer, maakt me verdrietig en zijn pesterijen psychisch slopend.