Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Mijn dochter kan zich zo druk maken om iets leuks dat ze het voor zichzelf vaak verpest. Hoe kan ik haar helpen?

Voorbeeld: in de kindervakanties haal ik altijd wat extra knutselspullen in huis, ze kan dan al de hele week niet meer afwachten tot het vakantie is en als dan een ander kind begint met bijvoorbeeld een velletje stickers op een blaadje te plakken dan heeft ze daar zo'n moeite mee want ze plakken snel alles op en dan zijn de stickers op en dat vind ze zonde. Mijn andere kinderen zijn 2 en 4 jaar zelf is ze 8 ze is erg zuinig op haar spullen.
Ieder kind heeft bij mij zijn eigen kamer met zijn eigen bureau en eigen knutselspullen waar ze zuinig op mogen zijn.
Maar wat beneden ligt is voor allemaal samen en ook voor vriendjes die binnen komen.
Zo gaat het ook met koekjes bakken ze stoort zich eraan als een ander het niet mooi genoeg maakt.
Uiteindelijk eindigt dit altijd in en huilbui op haar kamer.
Ze is gewoon heel precies maar mijn andere kinderen zijn zo niet.
Ik word niet boos op haar maar leg wel uit dat ze het voor zichzelf verpest als ze niet accepteert dat een ander niet even precies is.
Ook voor moederdag was ze zo nerveus om de zelfgemaakte cadeaus te geven dat ze boos op haar broertje en zusje word als die hun cadeautje eerder geven. Het spontane word daardoor verpest terwijl ze zoooo lief wilde doen, eindigde het weer in huilen.
Hoe leer ik haar hier mee om te gaan?

Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
1.6K

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Ze zal toch 'moeten' leren om hiermee om te gaan.
Wat dat betreft vind ik dat je op de goede weg zit. Je geeft haar de vrijheid om de dingen op haar eigen manier te doen, maar ook de kans om te leren delen en andermans werk te leren respecteren.
Wanneer je nu alles naar haar zinnetje zou gaan doen, leert ze hier niks van en stapt ze straks als ze volwassen is, in een wereld waar ze dit alsnog moet leren.
Of wordt ze op school gepest/buitengesloten omdat ze thuis altijd haar zin krijgt en dit op school niet zo werkt.
Ik vind dus dat je heel goed bezig bent!
Wat je verder zou kunnen proberen is erachter komen waar dit gedrag vandaan komt.
Is het onzekerheid? Perfectionisme? Zit er iets anders achter?
En heb je hier op school al eens over gesproken? Hoe gaat het daar?

Er zijn ook allerlei trainingen voor kinderen. Denk aan een weerbaarheidstraining of een training om te leren omgaan met boosheid.

Je zou ook eens contact op kunnen nemen met een opvoedwinkel. Daar kun je, desgewenst anoniem, je vraag voorleggen aan een deskundige. Dan ben je niet meteen met een hulpverleningstraject bezig, maar krijg je wel advies van een hulpverlener.
Ik weet niet waar je woont, maar als je op Google 'Opvoedwinkel' intoetst, met daarachter je woonplaats, kom je er vast wel eentje tegen bij jou in de buurt.

Hoe dan ook lijk jij me een hele fijne, verstandige moeder en alleen om deze reden denk ik al dat je er hoe dan ook uit gaat komen met je dochter! De weg daarnaartoe is echter soms een zoektocht. Wat past het beste bij jou als moeder en bij jullie gezin?
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden

Andere antwoorden (6)

Je zou haar een eindje kunnen helpen door dus GEEN knutselspullen voor hun allemaal tegelijk te geven. Houd alle knutselspullen per persoon op hun eigen bureau en pak zo'n doos als ze gaan knutselen. Verder ook duidelijk het koekjesdeeg verdelen als je koekjes gaat bakken.

Daarnaast zou ik van tevoren voortaan even een gesprekje houden met de volgende onderdelen:
* Jij bent ouder, op de leeftijd van de jongsten kon jij ook niet netjes dit of dat doen en je houden aan allerlei regels omtrent langer wachten en eerder geven etc.
* Iedereen weet wat jij gemaakt heeft en door jouw gedrag geef je niet eens de mogelijkheid om jouw werkjes/koekjes te bewonderen want dan lig je al op je kamer te huilen.
* Je verpest de sfeer voor het hele gezin door je perfectionisme. Dat heb je nu eenmaal maar je mag niet meer naar de jongste twee kijken. Die verpesten het niet voor jou dat doe je zelf.

Dus voortaan eerst met haar praten, dan wordt het voor haar niet zo'n verrassing als het voor haar gevoel fout gaat.

Als dit echt een probleem wordt in haar functioneren moet je hier wel met haar naar de huisarts gaan.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Dank je voor je antwoord, soms moet ik weleens een knutseldoos voor allemaal hebben want als er veel vriendinnen van de buurt komen waar zowel mijn oudste als mijn jongste dochter mee spelen dan willen ze niet dat de vriendinnen aan hun eigen spullen komen om dat op te lossen heb ik een gezamenlijke bak gemaakt. Dat gaat altijd goed tot er weer nieuwe spullen komen. Ze wil dan als eerste de nieuwe spullen. Als het nieuwe eraf is mag de rest er ook mee. Ik heb al vele gesprekjes met haar gehad, ook heb ik haar beloond met goed gedrag en gestraft met slecht gedrag.
Helaas is dit haar karakter. Mijn schoonzus heeft dit precies zo en is inmiddels getrouwd met pubers maar veranderd niet. Ik wil haar graag met dit gevoel leren omgaan.
Ze heeft een super lief karakter en is een alleman vriend maar zit vaak met zichzelf in de knel
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Ja maar doe dan in die gezamelijke knutseldoos GEEN nieuwe stickers! Maak er dan een soort 'afvalbak' van, dus waar al mee gespeeld is in de eigen knutseldozen. Ik snap het wel: mooie nieuwe stickers en jij wil daar zuinig mee om gaan maar iemand anders plakt ze slordig overal op. Dat is hetzelfde als een kind wat een klein hartje midden uit een stuk papier knipt. dat zou ik ook niet netjes vinden.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Dat weet ik niet precies. Ik vind dat je de echt nieuwe spullen onder de kinderen moet verdelen en als daar al wat van genomen is kan het naar de gemeenschappelijke bak. Ik zie niet in waarom je als kind moet gaan zitten toekijken hoe het vriendje van je broertje alle mooie stickers op 1 vel plakt terwijl je moeder daar niets van zegt.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Tja en dan heb ik al meteen twee minnen te pakken. Ik persoonlijk denk dat je in deze rubriek het wel heel bont moet maken om een min te pakken. Iedereen denkt mee en de vraagsteller haalt er zelf wel of niet een beste antwoord uit. Om hier nu 'niet waardevolle' antwoorden aan te gaan merken slaat nergens op want niemand kent precies de situatie.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Het meisje heeft werkelijk een punt dat ze het 'zonde' vindt en daar kan alleen de moeder iets aan doen inderdaad.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Hoi lieverds, ik ben blij met alle antwoorden hoor, en zou nooit iemand een min punt geven. De stickers in de gezamelijke bak dat zijn meestal van die stickers op een rolletje daarvan zitten er 1000 in een doos van action dus heel goedkoop. Op hun eigen kamer krijgen ze princessen stickers dus het is echt niet erg als ze allemaal opgeplakt worden. Ik ben zelf ook een knutselmoeder maar ik vind ook dat kinderen hun eigen creativiteit moeten ontdekken dus de een plakt stickers terwijl de andere liever verft of gaat knutselen. Er is voor iedereen wat leuks maar de kunst is om te leren dat een ander ook wel eens iets mooiers kan maken als jijzelf of dat een ander gaat stickers plakken als jij daar geen zin in hebt. Maar dat de stickers dan wel gebruikt mogen worden.
Het is bij ons een algemene regen
L dat als je wilt dat iemand niet aan je speelgoed of spullen komt moet je het op je kamer laten staan.
Alles wat beneden staat zoals de duplo blokken en de little people huizen met poppetjes dat is voor iedereen die er mee wil spelen. Maar we doen wel samen.
Wie ruzie maakt om speelgoed mag er even niet mee spelen.
Het gaat over het algemeen erg goed en zowel mijn kinderen als vriendjes maken bijna nooit ruzie.
Ik zit echt alleen met het punt dat onze oudste moeite heeft met delen, snel jaloers is en snel beledigd is. Z is ze al vanaf haar geboorte zeg maar ( nou ja nog niet dat ze in de wieg lag, maar jullie begrijpen me wel) en nu is ze jog zo.
Ik kan er wel mee omgaan, maar voor haarzelf is het zo jammer want dan zit ze nooit lekker in haar vel.
In ieder geval allemaal bedankt goor jullie reacties ik ben blij dat er zoveel mensen met me mee denken.
zelf heb ik dat ook altijd ik woon ook nog bij mijn ouders zelf heb ik ADHD en ik leer er niet zo veel van maar wat bij mij wel werkt is me hoofd helemaal leeg maken dus zoek een uitlaat klep voor haar misschien maakt ze zich dan niet zo druk meer
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Wij hebben inderdaad ook adhd aan 2 kanten van de familie zowel mijn broer als haar neefje.
Misschien heeft ze er een beetje van maar niet in erge mate.
Ze zit op dansles en is een echt buiten kind, ook zit ze graag op haar kamer te knutselen, schilderen enz. Helaas loopt ze nu al een tijdje met krukken waardoor ze geremd is in haar uitlaatklep en het iets erger is dan anders. Maar het idee blijft hetzelfde.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
zelf heb ik de erge verzie van ADHD en helaas heb ik elke dag wel een ruzie met me ouders maar dat komt omdat ik zelf maar 1 keer in de week doe paard rijden ik wens u veel succes met uw dochter
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Dank je wel jojo1, paardrijden is toevallig een dure sport, maar gewoon lekker hard muziek draaien of een lange wandeling maken buiten of iets anders wat je leuk vind om even weg te zijn van thuis als je ruzie hebt is ook een uitlaatklep.
Als je een wandeling hebt gemaakt, kun je je gedachten op iets anders zetten en ben je ook vrolijker en maak je misschien minder snel ruzie.
Je moet zelf proberen iets te vinden waar je rustig van word.
Dit is vervelend voor jou, maar waarschijnlijk nog vervelender voor haar.
Probeer haar uit te leggen dat het heel goed is dat ze zuinig doet met haar eigen spulletjes, maar dat de spulletjes die jullie gemeenschappelijk hebben en gebruiken iedereen daar met zijn eigen manier mee om mag gaan. Het is prima als zij zuinig aan doet met die gemeenschappelijke spulletjes, maar als broertje/zusje/vriendje/vriendinnetje dat niet doet is dat niet erg.

Het is goed dat zij met bijvoorbeeld koekjes bakken haar koekjes heel mooi maakt en er veel tijd aan besteed, maar leg haar ook uit dat het niet erg is als vriendjes/vriendinnetjes dat niet doen. Wat dan wel zo eerlijk is, is om het deeg eerlijk te verdelen onder degenen die aan het bakken zijn, want als je dochter erg precies is met de koekjes, zal dat ook extra tijd kosten, dan is het natuurlijk gemeen als zij uiteindelijk maar 3 koekjes heeft gebakken en vriendje/vriendinnetje 9.

Leg haar ook uit dat ze toch zal moeten leren delen met spulletjes. Later zal ze dit ook dagelijks tegenkomen.
Probeer vooral niet de gemeenschappelijke spulletjes te gaan verdelen, aangezien ze later ook moet kunnen accepteren dat andere mensen op een andere manier met spullen kunnen omgaan.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
ik heb ook een achtjarige dochter (en twee zonen, waarvan 1 bijna 12 en de ander 7 jaar) en ook zo vreselijk perfectionistisch, wil het op school in alle vakken graag goed doen. bij ons is het ook zo: boven zijn hun eigen spulletje, en beneden is voor iedereen.

ik heb me dochter duidelijk gemaakt van te voren dat niet iederéén heel mooie dingen kan maken, en dat iedereen op zijn eigen manier iets moois maakt. En dat snapt ze wel, alleen soms kraakt ze het af, lijkt het wel bouwvakker. maar daar moet je wat van kunnen zeggen! ik zeg dan: kind, je kán dat niet hardop zeggen!

en ja, de jouwe rent naar dr kamer. ze is oud genoeg om dat soort dingen te weten, en te respecteren, dat iedereen iets moois maakt op zijn of haar eigen manier en datniet alle gaat zoals zij het wil. en helaas kan je dat niet één keer zeggen, maar moet je het blijven herhalen tot ze het snapt "meisje, iedereen maakt iets moois, op zijn eigen manier, kom naar beneden, zeg sorry tegen diegene en ga gewoon weer knutselen, want het was net zo gezellig!", en als het de eerste keer niet werkt, zeg je het bij een volgende keer nog een keer, en nog eenkeer, en nog een keer, tot ze het onthoudt! maar haal dr niet naar beneden door te zeggen dat ze het verpest, want dat vind jij ook niet leuk om te horen, toch?

en dat van die kadootje, zelf geef ik me kinderen altijd in willekeurige volgorde iets of laat ik ze in willekeurige volgorde iets geven, zodat ze snappen dat het ook inhet dagelijkse leven later ook niet alles in volgorde gebeurt, en zodat ze snappen dat niet altijd alles volgen planning gaat.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Als ik je verhaal lees krijg ik de indruk dat jouw kind meer structuur nodig heeft. Vertel van tevoren wat jullie gaan doen. Over de koekjes kan je bijvoorbeeld vertellen dat elk kind zijn eigen koekjes mag maken en deze daarna ook zelf mag opeten. Ieder kind mag helemaal zelf weten hoe het koekje er uit ziet. Herhaal dit ook tijdens de activiteit. Als je begrip toont en haar helpt door het uit te leggen, zal ze vast rustiger blijven en meer kunnen genieten van de activiteit.

Bij het samen knutselen zou ik ook niet alles verdelen, maar wel opletten dat iedereen een beetje heeft van de meest geliefde materialen. Als je ziet dat iemand één soort materiaal heel snel opmaakt, leg dan uit dat het voor iedereen is. Vraag de anderen of ze ook wat van dat materiaal willen? Vervolgens kan je hen ook een beetje geven. Je wil de kinderen ook leren dat het niet leuk is als één kind bijv. alle stickers opmaakt.

Het is voor kinderen heel lastig om samen te delen. Ze hebben daar echt de hulp van een volwassene bij nodig. Als je je kind meer begeleid en helpt en minder probeert te veranderen, dan geniet jij vast ook meer van de leuke activiteiten die je met de kinderen doet.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Misschien kun je de spanning minder opvoeren: ze hoeft niet te weten dat je al een week voor de vakantie van alles in huis haalt. Ga samen met haar de dingen kopen en laat haar kiezen voor haar zelf en voor de anderen. Vertel dat ze zelf mag weten wat ze er mee doet, maar dat ook de anderen dat ook zelf mogen weten.
Zij heeft vier jaar alle aandacht gekregen, en moet nu de aandacht delen met broertje en zusje. Dat is erg lastig. Het 'precies zijn' is volgens mij dan ook niet het probleem maar 'aandacht krijgen'
Vertel haar dat het voor haar jongere broertje en zusje moeilijk is om te wachten. Betrek haar bij het 'spel' van kadootjes geven en krijgen. Geef een knipoog/vertel hoe goed ze het doet/trots je bent. Vertel waarom je haar knutselwerkje zo mooi vindt en waarom die van de andere kinderen. Laat haar vertellen wat ze zo mooi/niet zo mooi vindt aan de werkjes van de anderen/haarzelf.
Als ze toch gaat huilen is dat geen probleem: ze mag toch verdrietig zijn! Geef haar de tijd, begrip (ik begrijp dat je verdrietig bent). Ga een gesprekje aan maar vertel niet steeds dat ze het niet goed doet of dat ze 'moet accepteren'. Leg de nadruk op jouw waardering voor haar werkjes en op die van de andere kinderen...

Succes
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding