Begrijpen baby's die 'woorden' zoals koetsie koetshie nou echt?

Nee die snappen ze net als wijzelf ook niet. Baby's luisteren naar de toon van je stem, wát je zegt maakt eigenlijk niet zoveel uit.
Niet uitproberen, maar als je boos tegen een baby praat echt kwaad wordt is de kans groot dat hij/zij gaat huilen.
Ook al roep je heel boos dat hij de liefste baby van de wereld is.

Het verhaal hierboven klopt aardig.

Maar hij maakt er dus wel iets van, hij hecht er betekenis aan. Hij 'begrijpt' wat je zegt.

Volwassenen gebruiken de toon van het gezegde ook bij het begrijpen van wat er gezegd wordt, en voor een niet onbelangrijk deel.

Zoals je een Armeense boer ook wel begrijpt als hij je op luide toon van zijn land jaagt.

Maar de betekenis van woorden kent de baby in eerste instantie niet. Die leert hij al doende.

Gezien het feit dat ik (al lang geleden de luiers verlaten) nog niet eens begrijp wat mensen met Koetsie Koetshie bedoelen, neem ik aan dat de gemiddelde baby dat ook niet doet.

Het betekent niets, dus is er voor de baby niets om te begrijpen aan de woorden zelf. Wel begrijpen ze dat ze aandacht krijgen, zoals eerder gezegd is op die leeftijd de toon van je stem waar ze op reageren.

Dat gezegd hebbende: ik heb een schurfthekel aan babypraat. Jonge baby's begrijpen nog niet wat je zegt, maar ze zijn wel degenlijk al aan het leren. Het is de bedoeling dat ze gáán begrijpen wat je zegt.

Ik begrijp er niets van dat mensen dan 'koetshie koetshie' gaan roepen als ze ook met échte woorden lieve aandacht zouden kunnen geven. Zoveel moeilijker is dat toch niet?

Nee die snappen dat niet, maar die weten heel goed wat er bedoeld wordt... en daarom gaan ze lachen, die zijn niet gek die babies...

Nee. Baby's begrijpen niets van dit soort woorden, ze begrijpen wel dat er contact gemaakt wordt.

Volwassenen hebben de neiging om met een hoge stem tegen een baby te kirren. Dit komt omdat ze gemerkt hebben dat de baby op dit geluid reageert en soms zelfs moet lachen. Dat de volwassene tegen de baby praat is echt heel belangrijk, maar wat mij betreft mag de volwassene ook iets 'zinnigs' zeggen. De baby verstaat er niets van, maar de andere mensen in de omgeving wel.
En.... voor je het weet, heb je er een gewoonte van gemaakt om babytaal i.p.v. normale woorden tegen je kind te gebruiken. Voor de taalontwikkeling van het kind is het beter om geen babytaal te gebruiken.
In mijn werk kom ik het nog regelmatig tegen dat een volwassene tegen zijn peuter iets dergelijks zegt als: "Kom we gaan thuis een bammie-bammie eten. Zullen we daar lekker kaasie op doen?" Vervolgens zijn ze verbaasd dat het kind een taalachterstand heeft. Ze praten toech met het kind?

Nee, daar snappen ze niets van. Zelfs ik kan koetsie, koetsie niet begrijpen. Ik denk dat baby's je dan gewoon uitlachen om dat kinderlijke gemummel van zo'n grote man of vrouw

Nee, maar het gaat om de toon en de klanken die je maakt. Daar uit horen ze of je het lief bedoelt, maar snappen doen ze nog echt niet.

Het gaat helemaal niet om begrijpen. Wat ze begrijpen is de relatie. Al zeg je de gekste dingen uit liefde, het kind zal zich daaraan toevertrouwen. Het is heerlijk om gekke dingen te zeggen, het komt vanuit je hart.

Overigens zeggen geliefden ook de meest gekke dingen tegen elkaar. Begrijpen ze dit of verstaan ze het.

De intonatie, de warmte, de klank die je gebruikt dat hoort en voelt de baby.
Per taal verschilt het natuurlijk, maar iedere taal heeft ze en de gekke baby-woordjes zijn bij voorkeur woorden die zich daar voor lenen. Het zijn woordjes waarmee je makkelijk kunt spelen terwijl je ze uitspreekt daarom zijn ze een beetje gek. , Hoooeeetsie Koooeeeisie, lieve schat,kijk eens naar mamma, enz, enz. onze monden en hersens vormen niet voor niets die woorden, hoe maf of belachelijk het ook klinkt het heeft effect. Het gaat over naar de volgende fase gelukkig....waarbij de gewonere woorden komen.
Mijn kleindochter van anderhalf is nu druk met de namen van alle mensen om haar heen, ook een super leuke fase.
Ze noemt oom Niek tot grote hilariteit van iedereen hardnekkig "tiet".