Wat moet je doen als je kind elke nacht weer uit bed komt? En dan bij jou in bed kruipt.?

elke keer zodra je merkt dat ze weer bij je ligt haar naar haar eigen bedje brengen
en word ze wakker leg haar dan gewoon uit dat ze in haar eigen bedje moet slapen.
als je dat consequent doet dan zal ze leren dat ze in haar eigen bedje hoort te slapen

Je moet je kind dan echt leren in het eigen bedje te slapen. Misschien kun je met een belletje aan de deur wel wakker worden en je kind gelijk weer terug in het eigen bedje stoppen. Ik heb ook een dochter van 3 jaar. Ze komt er gelukkig nooit uit haar zelf uit, ook 's morgens niet. Maar wanneer ze 3 jaar zijn kun je ze al wel heel duidelijk maken dat dat niet mag. Ze begrijpen het heel goed. Je moet vol houden, ook al gebeurt dit wel 10 keer op een nacht. De aanhouder wint. En dat ben jij.

Concequent terugleggen in eigen bedje.. een vriendin van me heeft het schoorvoetend toegelaten, haar kind heeft tot haar 12e naast haar geslapen, ze was alleenstaande ouder dus plek genoeg, maar toch hoort een kind in eigen bedje te leren slapen...

ken het zelfde probleem maar denk dat ik op dit moment de oplossing heb gevonden.heb nu een klein lampje met een tijdklok in gesteld op 7.00uur heb hem uitgelegd dat hij bij ons mag komen wanneer het lampje brandt. hoor hem snacht's nogwel eens heen en weer stommelen maar dan ziet hij het lampje en weet dat hij weer in bed moet kruipen .ik hoop dat dit ook voor jou een oplossing is het is namelijk nu nog wel te corrigeren maar als je dit laat gaan wordt het een stuk moeilijker.sucses!

Ik heb toevallig net een beloningssysteem met m'n dochter zitten knutselen met m'n dochter. Zij komt heel vaak uit bed voordat ze in slaap valt. We hebben afgesproken dat als ze in bed blijft zodra we haar hebben ingestopt ze 's morgens een stickertje mag plakken als het goed is gegaan. Voor elke dag van de week 1 stickertje, bij 7 stickertjes krijgt ze een beloning die ze zelf mag kiezen. Bijv. naar het zwembad, of samen koekjes bakken, 'n kleurboek. We hebben dit al eens eerder gedaan voor iets anders en toen werkte het heel goed, dus hopelijk nu weer!

Gewoon laten, dat kind heeft behoefte aan jouw aanwezigheid, en ik zeg je dat dat kind leert te vertrouwen als je het toestaat, het kind vraagt nooit te veel... Net als eten is dit voeding, onthou dat kind dat nooit... Als het puber wordt, dan zou ik gaan nadenken en de vraag hier nogmaals stellen...

Als je er zelf niet wakker van wordt en je ervaart het niet als probleem dan hoef je er geen probleem van te maken. Je kind is om de één of andere reden wakker geworden en zoekt jouw troostende aanwezigheid. Het doet dit kennelijk op een bescheiden manier waarvan jij niet wakker wordt.

Als je er wel 'last' van hebt, moet je maatregelen nemen. Je kunt een beloningssysteem instellen voor als de hele nacht in haar eigen bed slaapt. Bijv. een sticker bij een nacht in eigen bed slapen, bij 10 stickers een klein cadeautje.
Ook kun je, zodra je merkt dat je kind bij jou in bed ligt, je kind teug brengen naar zijn/haar eigen bed en vertellen dat iedereen in zijn eigen bed slaapt.

Over dit onderwerp wordt altijd vrij veel ophef gemaakt omdat het heel hinderlijk kan zijn als je kind altijd een plaatsje in het grote bed opeist. Maar degene die bepaalt of het een probleem is, ben jij. Zoals ik het nu lees, is er nog geen sprake van een echt probleem. Misschien lost het probleem zichzelf op, want je kind slaapt wel in zijn/haar bed in. Waarom het 's nachts wakker wordt, is altijd moeilijk te achterhalen. Het kan van tijdelijke aard zijn.
Ik begrijp dat je wilt voorkomen dat je kind jarenlang bij jou in bed kruipt. Je kunt voor jezelf ook een termijn afspreken tot hoelang je dit accepteert (bijv. tot het voorjaar als de nachten weer minder koud zijn en het kind door veel buitenspelen vaak vanzelf vaak beter en dieper slaapt).

Mijn advies is: Als het geen probleem is, maak er dan ook geen probleem van en kijk of het zichzelf oplost.
Als het wel een probleem is of wordt, neem je maatregelen. Maak deze maatregelen wel duidelijk aan je kind. Leg het kind consequent terug als je merkt dat het bij jou in bed is gekropen en beloon het als het als het een nacht in zijn/haar eigen bed heeft geslapen.

Niets ,ze wil lekker bij jou zijn ,geen punt van maken ,het gaat vanzelf weer over. Kinderen op die leeftijd kunnen eng dromen en angstig zijn ,zonder dat ze het onder woorden kunnen brengen. Zonder er een strijd van te maken haar bij je nemen kan absoluut geen kwaad.

Consequent terugbrengen naar haar eigen bedje.
Daarnaast kun je ook een beloning systeem invoeren.
Als je zeven nachtjes achter elkaar in je bedje blijft dan krijg je een klein cadeautje.
Aangeven met een lijstje waarop ze zelf kruisjes mag zetten.!

Zo gauw je wakker van je kind wordt haar/hem terug leggen in zijn/haar eigen bed. Niet meer doen dan dat.
Meestal is het een vorm van aandacht vragen. Een oplossing zou zijn voor het slapen gaan nog even langs gaan of een spelletje of lezen als zij/hij gaat slapen. Het dooft van zelf uit als je dit consequent doet.

Toegevoegd na 15 minuten:
In diverse antwoorden kan ik lezen over belonigen.
Niet doen. Het kan echter zijn doen voorbij schieten.
Misschien leer je je kind juist dat je iets kan gaan afkopen.

Ik vraag me altijd weer af wat de achterliggende gedachte is dat een kind uit zijn bed komt.
Kleine kinderen hebben vaak nog een verbinding met de wereld waar zij uit zijn gekomen.
Ik had dat als kind heel sterk, ik zag zelfs mijn overleden Opa door mijn kamertje lopen.
Misschien dat je kind daar niet mee kan omgaan.
Zo zou ik dus doorvragen aan het kind wat er precies aan de hand is, en dat ook serieus te nemen.
Vaak is het serieus nemen al genoeg, als je kind merkt dat jij het serieus neemt.
Ik heb zelf als vader altijd met mijn kind gebeden, en gevraagd of God met zijn vrede de ruimte kon vullen.
Daarmee was het probleem over.

Doorzetten met je kindje terugbrengen naar zn eigen bedje. Niet praten, gewoon liefdevol dóen.

elke keer weer terug in haar of hem eigen bed terug leggen,een kind van 3 snapt echt wel dat het een eigen bed heeft om te slapen,of je moet het niet erg vinden,dan wordt het natuurlijk en ander verhaal,mijn kinderen sliepen bij ons in bed tot ze 6 jaar waren en toen wilden ze dat niet mer en sliepen in hun eigen bed,wij hebben er nooit een drama van gemaakt,in heel veel landen slaapt en kind bij de ouders ,alleen in nederland niet.doen wat je hart je ingeeft

Ik heb precies hetzelfde met mijn dochter van 2 1/2 jaar, ze komt ook iedere nacht uit haar bed en kruipt er bij ons in, vaak merken we het niet eens..... we hebben wel eens geprobeert om haar terug te leggen maar dan is het huis te klein, en als we haar terug leggen als ze slaapt word ze geheid wakker, ik denk ook dat ze nog te jong is voor een beloningsysteem...... ik vind de adviesen die nu gegeven zijn wel erg tegendraads allemaal, de een zegt terugleggen de ander zegt negeren, ik denk dat je eerst een moet kijken naar de behoefte van het kind zelf, ze zijn tenslotte allemaal anders...... vraagt ze veel aandacht, is ze angstig, is ze bang in het donker, wilt ze niet alleen zijn, allemaal redenen om erachter te komen waarom ze uit haar bed komt, als je de juiste rede weet dan kan je er pas wat aan doen, en anders heerlijk toch je kind s' nacht in je armen, geniet ervan zou ik zeggen er komt een tijd dan zijn ze zo groot en dan willen ze niet eens meer lekker bij je liggen, en geloof me dan zou je het maar graag willen.