Wat zijn acceptabele, effectieve straffen voor jonge kinderen - náást een corrigerende tik?

Een corrigerende tik bestaat niet, in de ervaring van een jong kind...

Er is dus totaal geen enkele acceptabele straf, laat staan dat die effectief is...

Je had het net over roken, dit diskwalificeert een ouder totaal in mijn ogen, roken mag, maar dit in deze vraag is uit den boze...

Je handen uitsteken is niet acceptabel en zeer zeker niet effectief. Als je het met je mond niet aankan, dan schiet je pedagogisch te kort.
Een kind voor een afkoelingsperiode 5 of 10 minuten de kamer uit te zetten helpt vaak al.
Bij moeilijk opvoedbare kinderen ligt dat moeilijker, maar slaan is ook dan geen enkele optie.

Op de gang bij ons, even separeren, gewoon een paar minuten. Als ze dan nog neit rustig zijn krijgen ze er nog een keer bij. De oudste (7) mag binnenkomen als hij weer "normaal"kan doen. Soms moeten ze ook even naar hun slaapkamer, maar dat ligt aan het "delict".

Ik ken geen tik bij mijn dochter. Wel heel even op de gang zetten. Hier krijgt ze niets van, en ze komt dan even tot rust. ik heb haar op die manier binnen een week van het bijten gekregen.

Speelgoed tijdelijk afpakken.

Er is geen regel voor. Een straf kan je bepalen alleen uit de relatie met je eigen kind. Jij weet wat het kind aankan en wat goed is voor jouw kind.

Dit hangt van de leeftijd van het jonge kind af. Even op de gang zetten kan een effectieve straf zijn, maar heeft bij een kind van een jaar nog geen zin.
Het beste is om het door communicatie te doen. Als een kind ergens aan zit dat niet mag, kun je het weghalen bij de bron van het kwaad; even aankijken en op boze toon zeggen dat het dat niet mag doen. Wat vooral belangrijk is, is dat je consequent bent en niet de ene keer iets goed vindt dat een volgende keer wel mag.

Heel overtuigend zijn. Jij bent de baas. Twijfels of angsten pikken kinderen feilloos op.

Een corrigerende tik, zonder voorwerp voor het achterste,
gegeven als je zelf NIET meer boos bent is functioneel.
Dieren doen dat ook bij hun jongen.
Kinderen sufpreken levert niets op.
Effectief is verder een straf die direct na het vergrijp plaatsvindt en inhoudelijk het liefst met het vergrijp te maken heeft.
Dus het soort vergrijp moet de straf en de strafmaat bepalen.
Lange vage straffen zorgen voor verbittering, een straf gegeven uit irritatie en boosheid doet dat ook.
Een effectieve straf is ook het tijdelijk opschorten van een privilege.
Verwerp nooit de persoon van het kind, alleen de daad zelf.
Een kind moet de liefde in de straf kunnen proeven.
Zo wordt het kind in het hart gecorrigeerd.

Naast een corrigerende tik?
Waar leef jij?
Dat is geen acceptabele straf. Wanneer je een kind wil corrigeren zul je altijd zelf het goede voorbeeld moeten geven.

Ik zou, als ik later ooit kinderen krijg, een 'ga jij maar even in de hoek staan' straf geven.

Afspraak maken, b.v.
Mama telt tot drie.
Geen succes, naar de gang, tijd volgens afspraak of tot ze stil is.
Terug: op de knieën gaan zitten, Kind je laten aankijken en kort vragen, wat ging er nou mis, Dan een knuffel en verder gaan.
Als je dit consequent volhoudt weet het kind waar het aan toe.
Bij herhalingen kun je ook straf kruisjes geven en bij b.v. drie kruisjes dan een avond iets eerder naar bed.

Ik ben tegen de corrigerende tikken ,stel dat jij een corrigerende tik krijgt als je iets doet wat achteraf niet handig was om te doen. Een acceptabele straf geen TV ,vroeg naar bed ,niet naar buiten. Maar vooral praten en of op aanspreken wat het kind deed .

Goed en Kwaad zijn tegengestelde krachten waar we een goede balans in moeten zien te vinden.
Zo ook kinderen.
Als een kind iets fout gedaan heeft, dan is het beste om oogcontact te maken, en vertellen en benoemen wat het kind fout heeft gedaan, en wat de mogelijke gevolgen kunnen zijn van die foute actie.
Daarna als straf een geliefd speeltje afpakken, totdat het kind er van doordrongen is wat het fout heeft gedaan.
Ook is het belangrijk om niet het kind af te wijzen, maar wel zijn gedrag.
Daarna knuffelen en achter je laten.

Ik kreeg af en toe een corrigerende tik toen ik nog klein was, heb er geen problemen mee en zou het zelf ook doen.

Wat ik vaak als straf kreeg was een televisieverbod voor een maand of computerverbod, tegenwoordig moet dat voor je kind een ware hel zijn.

slaan of een tik geven kan niet. Je zult het met je mond moeten doen. Dus straffen met iets anders. Dingen niet laten doen die ze leuk vinden of een "afkoel"momentje. Hier komen de strafregels ook nog wel eens voorbij maar slaan is hier uit denboze! Ik heb vroeger veel te vaak zelf alle hoeken van de kamer gezien..

Tik geven mag niet, maar ik kan me voorstellen dat je het op momenten dat het kind zichzelf en anderen in gevaar brengt, wel doet. Heb het zelf ook wel gedaan, dieren doen het ook als hun jong zichzelf of anderen in gevaar brengt. Geeft een hele duidelijke oorzaak-gevolg terugkoppeling.

Wat goed werkt, is stevig bij de bovenarmen beetpakken (zonder pijn te doen) en op ooghoogte heel duidelijk vertellen dat iets niet mag. Dan waarschuwen en vertellen wat er gaat gebeuren als het kind het nog een keer doet. Bij herhaling: op de trap laten zitten om 'af te koelen'. á la nannie Jo...

Straffen is eigenijk overbodig, straffen zijn zelden effectief. Tussen straffen en belonen zit nog een mogelijkheid: het onthouden van een beloning. Als je braaf lief bent gaan we vanmiddag naar de speeltuin. Anders dus niet. Verder is belangrijk dat je grenzen stelt van te voren.

Toegevoegd na 22 uur:
Je moet om te beginnen duidelijke grenzen stellen en die consequent handhaven, volhouden is daarbij belangrijk. Als het kind geen grenzen gewend is zal het net zo lang willen doorgaan tot je murw raakt. Volhouden dus.

ik waarschuw mijn kinderen altijd 2 keer,
daarbij benoem ik wat ik niet vindt kunnen en wat de straf is.
de 3e keer dat ik moet waarschuwen zal dat gepaart gaan met op de trap zitten.(de straf)
mijn kinederen zijn 3jr en 9jr er zal het aantal min. worden aangehouden naar hoe oud de kinderen zijn.
(3jr = 3 min. 9jr = 9 min)
dit werkt heel goed deze time out.
meestal hoef ik maar 1 keer te waarschuwen.

Ik zou beginnen met 2 of 3 waarschuwingen en anders geef je ze gewoon geen toetje na het avondeten. Tenzij zij daar makkelijk mee kunnen leven, maar de meeste kinderen niet.