Hoeveel uur kan een kind van 1 jaar zonder zijn moeder zonder emotionele schade?

Het ligt er maar helemaal aan WAAR je je kind achterlaat!
Een kind van anderhalf kan gerust een week bij oma en opa logeren, mits het kind dol is op opa en oma, en opa en oma goed voor het kind zorgen.
Dan is er toch niks aan de hand??
Wij hebben hier een nichtje dat vanaf 3 weken oud regelmatig komt logeren. Soms een paar dagen, soms een weekje.
En deze meid heeft niet bepaald 'emotionele schade' opgelopen, integendeel. Voor haar zijn de logeerpartijtjes een verrijking en een genot.
Wel wil ze af en toe mama even bellen, en dat mag natuurlijk!

Ik denk dat je niet teveel moet vasthouden aan een bepaald tijdsbestek, het ligt niet zo strak.

Mijn partner heeft vanaf 15 maanden tot z'n derde jaar bij z'n oma en opa gewoond, daarna weer terug naar de ouders. Hij heeft hier louter mooie herinneringen aan, en bovendien een uitstekende band met z'n ouders.

Probeer je geen zorgen te maken en haal je geen muizenissen in je hoofd.
Als jij een emotioneel normaal gezond kind hebt, kun je die gerust een tijdje in veilige handen achterlaten.

Dat is echt heel moeilijk uit te drukken in uren en cijfers.

De emotionele ontwikkeling van kinderen is een doorgaand proces waarin een aantal stadia onderscheiden kunnen worden. Deze stadia zijn niet scherp afgebakend, maar geven een indicatie waarin een bepaalde ontwikkeling zich kan afspelen.

Vlot na de geboorte toont een baby tekenen van tevredenheid, belangstelling en verdriet. Het gaat hierbij om spontane, reflexmatige emotionele gedragingen die meestal verklaard kunnen worden als fysiologische reacties op zintuiglijke stimulatie of interne processen. Waarbij de baby huilt wanneer hij zich onprettig voelt en een ‘glimlach’ laat zien als hij tevreden is. Wanneer de baby zo ongeveer 6 weken oud is laat hij een eerste, bewuste glimlach zien en langzaamaan verdwijnt de reflexmatige ‘glimlach’. Het bewust glimlachen, ook wel de sociale glimlach genoemd, gaat gepaard met oogcontact. Het verdwijnen van de reflexmatige emotionele gedraging gaat gelijk op met het functioneel worden van de hersenschors gedurende de eerste drie levensmaanden. Zo rond de 9 maanden gaan de frontale hersenen communiceren met het limbisch systeem, hersengedeelte dat in verband wordt gebracht met emotionele regulatie. Op emotioneel gebied zien we in deze periode angst voor het onbekende ontstaan.

Ook is te zien dat baby’s van deze leeftijd sterk letten op de gezichtsuitdrukkingen van hun verzorgers. Baby’s beginnen vaak te kruipen en gaan op onderzoek uit waarbij ze hun onderzoek voortzetten wanneer verzorgers hen bemoedigend toelachen, maar staken hun onderzoek als verzorgers hen afkeurend of angstig toekijken.

De peutertijd kenmerkt zich door een groeiende bewustwording van het eigen ik en de taalverwerving. Beetje bij beetje leren peuters dat ze enige mate van grip hebben op hun emoties. Het onder woorden brengen van wat ze voelen helpt hen daarbij. Culturele verschillen in het tonen van emoties beginnen zichtbaar te worden gedurende de peutertijd. Peuters leren bij welk gedrag, welke emotie als passend wordt ervaren in verschillende situaties. Nadat de peuter ontdekt heeft dat hij los staat van de wereld om zich heen leert hij zich verplaatsen in andermans gevoel. Een teken van empathie, inleven in andermans gevoel, zie je wanneer een peuter een poging onderneemt om een ander te troosten.

P.S.: een kind van een jaar kan gerust enkele uren, zelfs enkele dagen zonder emotionele schade zonder zijn/haar moeder leven hoor...

Je zoekt eigenlijk naar cijfertjes, naar de grote gemene deler.... en ik denk, dat dit niet in algemene getallen is uit te drukken.
Het gaat erom, dat een kind zich veilig moet voelen, dat is het allerbelangrijkste. Een veilige omgeving, zowel fysiek als psychisch. En jij weet het allerbeste, of jouw kind het aankan die periode zonder jou te zijn en of het adres, waar jij je kind achterlaat, veilig is.
Mijn zoon kon dat bijvoorbeeld niet aan op die leeftijd. Dat was zeer duidelijk voor mij. Zelfs paar uurtjes onder de hoede van iemand die ik 100% vertrouwde en waar hij een hele hechte band mee had, ging niet. Hij was al die tijd volkomen in paniek. Ik heb hem dus ook nooit bij iemand laten logeren. Later bleek ook, dat hij ASS heeft.
Wat je kunt doen om zekerder te zijn voor jezelf is het een paar uur uit te proberen, of wat langer en kijken hoe het gaat.
In het algemeen gesproken lijkt het me geen probleem, maar ik wilde je mijn ervaring ook meegeven.
Als je een weekendje weg gaat: heel heel veel plezier!!!